Szymon, zaobacz jaki dobry jestem dzis -->
Bibliografia , którą oddałem komisji:
Temat:
Topos wędrowca w kulturze. Omów jego realizację na podstawie wybranych tekstów z róznych dziedzin sztuki, w tym literackich.
I. Literatura podmiotu:
1. Geothe J.W., Faust , Warszawa 1962,
2. Homer, Odyseja , Wrocław 1992,
3. Parandowski J., Mitologia [tu:] Mit o Orfeuszu i Eurydyce , s. 151-153, Warszawa 1992,
4. Saint - Exupery A. de, Mały Książę , Warszawa 1995.
II. Literatura przedmiotu:
1. Kotula A., Krakowski P., Rzeźba XIX Wieku , s. 144-146, 151, Kraków 1980,
2. Kozicka D., Siwiec M., Urbanowski M., Słownik Bohaterów Literackich , s. 123-124, Bielsko-Biała 2004,
3. Łanowski J.(red.), Słownik Mitologii Greckiej i Rzymskiej , s. 257-259, 266-267, Wrocław 1987,
4. Szymczak M.(red.), Słownik Języka Polskiego [tu:] Szczęście, Wędrówka, t. 3, Warszawa 1981.
III. Dzieła sztuki i reprodukcje filmowe:
1. Rodin A., Orfeusz i Eurydyka [rzeźba], 1893,
2. Wells S., Wehikuł czasu [film], USA 2002.
3. Wędrowiec [obraz], autor nieznany.
IV. Materiały pomocnicze:
1. Płyta CD z prezentacja multimedialna
2. Kartka z cytatami (której i tak nie miałem :P)
V. Potrzebny sprzęt:
1. Laptop
2. Rzutnik
3. Biały ekran
jesli chodzi o ten obraz z nieznanym autorem to mam na mysli ten --> [[[
http://www.pwsz.chelm.pl/biblioteka/Fotos/konkurs_001/wedrowiec.jpg]]]
natomiast
rzezbe do poogladania macie tu ---> [[
http://www.scultura-italiana.com/Galleria_estero/Rodin Auguste/imagepages/image21.html]]
Plan Prezentacji , który oddałem komisji:
Temat: Topos wędrowca w kulturze. Omów jego realizację na podstawie wybranych tekstów z róznych dziedzin sztuki, w tym literackich.
Ramowy plan wypowiedzi:
1. Określenie problemu (Teza - Wędrowiec to osoba wytrwale i uparcie poszukująca szczęścia (które jest celem jej wędrówki) oraz dążąca do niego).
- zdefiniowanie i ukazanie wieloznaczeniowości pojęcia wędrówka oraz wprowadzenie i zdefiniowanie pojęcia homo vitator - człowiek wędrujący.
- szczęście jako cel wędrowca - próba zdefiniowania pojęcia szczęście (ukazanie jego wielowymiarowego znaczenia)
2. Kolejność prezentowanych argumentów(treści):
- Odyseja Homer - ukazanie wędrowca jako osoby, która niezłomnie dąży do celu jakim jest dotarcie do ojczyzny oraz żony i rodziny, które stanowią dla niego najwieksze wartości. To dla nich wędruje i stara sie powrócić do domu.
- Mit o Orfeuszu i Eurydyce J.Parandowski - podróż do krainy niezwykłej. Wędrowiec mimo ogromnych starań i upartemu dążeniu do celu ukazany jako osoba niespełniona i przegrana. Miłość do ukochanej jako uczucie skłaniające bohatera do podróży.
- Orfeusz i Eurydyka A.Rodin - ukazanie momentu gdy kochankowie są o krok od szczęścia wsród żywych. Omówienie dzieła.
- Wehikuł czasu S.Wells - nawiązanie do Orfeusza i Eurydyki. Ukazanie podobnego problemu lecz kilkanaście stuleci później. Niebezpieczna podróz w czasie i przstrzeni.
- Faust J.W.Geothe - wędrowiec jako osoba, która zrobi bardzo wiele aby odnaleźć szczęście i sens życia, nawet podpisze pakt z diabłem. Podróż w czasie i przestrzeni.
- Wędrowiec (autor nieznany) - człowiek, który mimo swojego sędziwego wieku nie boi sie wyruszyć w drogę w poszukiwaniu swojego straconego szczescia, którego nie zaznał gdy był młody. Mimo, iz droga jest długa a on jest zmeczony nie poddaje sie i kroczy dalej. Podobieństwo do Fausta.
- Mały Książe A.de Saint-Exupery - próba odnalezienia swojego miejsca w świecie. Wędrowiec wystawiony na próby losu, z których wychodzi zwyciesko. Wytrwale trwa w swojej podrózy po róznych planetach spotykając różne istoty również te wrogie i niebezpieczne.
3. Wnioski:
- niestety nie każdy wędrowiec mimo poświęceń może zakończyć swoja wędrówke sukcesem (np:Orfeusz) lecz pomimo tego nie nalezy rezygnować z obranego w życiu celu a jedynie dążyć do niego i walczyś z przeciwnościami losu (np:Odys) dzięki czemu być może nasz upór sie opłaci.
- wędrowiec to osoba przedewszystkim posiadająca okreslony cel do którego dąży i szuka różnych dróg aby go zrealizowac.
- wędrowiec to każdy z nas pragnący odnaleźć własne szczęście, które jest pojmowane inaczej przez kazdego z osobna.
A to treść mojej prezentacji:
Witam Szanowną komisje! Chciałbym zaprezentować dziś realizację swojego tematu maturalnego dotyczacego toposu wędrowca w kulturze. Postaram się przybliżyć panśtwu ową postać i przedstawić ją jako osobe, która wytrwale i uparcie poszukuje a także dąży do szczęścia, które stanowi cel jej wędrówki. Na początku aby lepiej zrozumieć temat po krótce wyjasnie kluczowe pojęcia, którymi bede operował w dalszej prezentacji. A zatem wędrówka to przebywanie drogi do jakiegoś punktu, przenoszenie się z miejsca na miejsce w poszukiwaniu czegoś. W kulturze wędrówka odbywa sie nie tylko w przestrzeni ale również i w czasie. Nie którzy z wędrowców podczas niej odwiedzają bardzo rózne i dziwne miejsca także te niedostepne dla zwykłych śmiertelników. Pojęciem które nieustannie bedzie wiązać sie z terminem wędrówki jest homo-viator dosłownie człowiek wędrujący, wędrowiec czyli osoba zmierzająca najczęściej pieszo do jakiegoś celu. Celem "mojego" wędrowca jak juz wspomniałem jest szczęście. Według Słownika Języka Polskiego szczęście to stan bezgranicznego zadowolenia, upojenia radości. Jest to pojęcie o wielu znaczeniach. Można mówić np.: o szczęściu domowym, osobistym, rodzinnym a także duchowym.
Kluczową pozycją dla mojego tematu jest Odyseja. Dzieło Homera to historia powrotu Odysa, króla Itaki, który po zburzeniu miasta Troi wyrusza w podróż aby powrócić do swojej ojczyzny, żony i rodziny. Nad bohaterem wisi ciężkie fatum, którym obarczony został przez bogów za zburzenie ich ulubionego miasta a także za oślepienie cyklopa - Polifema. Jego podróż do ziemii ojczystej trwa dziesieć lat. W tym czasie spotykały go liczne przygody musiał on stawić czoła wielu przeszkodom, które uniemożliwiały mu powrót do domu. Przez pewnien czas przebywa na wyspie czarodziejki Kirke, odwiedza róznież króla wiatrów Eola, w pewnym momencie dociera nawet do Hadesu, a także spotyka zwodzące swym pięknym głosem syreny musi także stawic czoła Skylii i Charybdzie. To tylko niektóre przygody dzielnego Greka lecz z wszystkich tych potyczek dzięki swojemu sprytowi i odwadze wychodzi zwycięsko, choć ponosi także pewne ofiary. Giną jego przyjaciele i towarzysze broni, a on sam wielokrotnie musi cierpieć i znosić głód. Jednak Odyseusz jest obdarzony niesamowitą zdolnością do realizacji marzeń i pomimo tych wszystkich trudności, które go spotykają nie rezygnuje on ze swojego celu bo wie, że tyko w Itace przy żonie Penelopie i synu Telemachu zazna tak upragnionego szczęścia. To własnie dla żony i rodziny wędruje gdyż stanowią oni dla niego największą wartość.
Sporo jest tez realizacji motywu wędrowca w mitach greckich. Dobrym przykładem może być historia Orfeusza wspaniałego Traka, poety, śpiewaka i muzyka zarazem a także jego pięknej małżonki nimfy drzewnej hamadriady zwanej Eurydyką. Orfeusz był synem Appolina to od niego otrzymuje w darze umiejetność gry na lirze. Swoją muzyką i śpiewem potrafił poskromić dzikie zwierzęta, oczarować rośliny, kamienie a także najsroższych ludzi. Orfeusz i Eurydyka dażyli się ogromną miłością. Uczucie to było tak wielkie, że gdy nimfa ukąszona przez żmije umiera, śpiewak postanawia udać się w niebezpieczną podróż do krainy zmarłych - Hadesu i błagać władców podziemia aby zwrócili mu ukochaną. Dzięki swojemu talentowi do gry udaje mu się przekonać Charona, który przewozi go przez Styks - rzeke opływającą królewstwo a takze bezpiecznie obejść Cerbera - trzygłowego psa i wszystkie byty podziemne. Boska para władajaca Hadesem również ulega cudownemu śpiewu śmiałka i postanawia wydac mu żonę, która ma iść za nim ale pod jednym warunkiem, że nie spojrzy on na nią dopóki nie znajdą się na powierzchni. Orfeusz zgodził się lecz nie dotrzymał słowa i pod sam koniec drogi powrotnej obrócił się i spojrzal na żonę. Wtedy Eurydyka znikła w ciemnościach na zawsze a śpiewak stracił ostatnią nadzieję na szczęście wsród żywych. Wędrowiec, którym był tu Orfeusz podobnie jak Odys uparcie dąży i pragnie zrealizować swoje marzenia lecz pomimo ogromnego poświęcenia, odwadze i wytrwałości w wędrówce przedstawiony jest jako osoba niespełniona i przegrana.
Moment gdy nieszczęśliwi kochankowie zblizają się własnie do progu ziemskiego świata wspaniale uchwycił żyjący na przełomie XIX i XX wieku francuski rzeźbiarz Auguste Rodin w swoim dziele "Orfeusz i Eurydyka". Rodin znakomicie przedstawił tak trudny do oddania w rzeźbie dynamizm postaci jak i również dramatyzm towarzyszący tej scenie poprzez przedstawienie właściwej formy w nie do końca obrobionym materiale jakim jest tu marmur co sprawia wrażenie, że postacie te są jakby uwięzione w kamieniu. Sami bohaterowie również odgrywają swoją tragedię za pomocą starannie dobranych gestów. Widzimy jak Orfeusz zasłania sobie oczy przed światłem, które po długiej wedrówce w kólestwie zmarłych dociera do kochanków. Eurydyka natomiast zdaje się już obejmować swojego wybawiciela i dziękować mu za ocalenie. Prawdopodobnie, zaledwie krok dzieli ich od szczęscia wsród żywych. Jednak w tym właśnie momencie ciekawość wędrowca jest silniejsza od niego i za chwilę doprowadzii do zguby. W historii Orfeusza warte podkreślenia jest jego poświęcenie dla miłóści. Sam może zostać uwięziony podczas swojej podróży lecz kierowany chęcią odzyskania ukochanej postanawia zaryzykować.
Postać Orfeusza przypomina mi troche bohatera filmu pt: "Wehikuł czasu" na podstawie powieści Herberta Wellsa. Reżyserem filmu jest prawnuk pisarza Simon Wells a główne role grają Guy Pearce, Samantha Mumba i Jeremy Irons. Akcja rozgrywa sie pod koniec XIX wieku. Bohaterem jest Aleksander Hartdegen nowojorski naukowiec, który podobnie jak Orfeusz przedwcześnie traci swoją ukochaną. Śmierć Emmy, bo tak właśnie miała na imie, mobilizuje go do wynalezienia maszyny pozwalającej na podróże w czasie. Aleksander chąc zapobiec nieszczęściu za pomocą wynalazku cofa się w czasie lecz jak sie okazuje nie potrafi on zmienić przeszłości bo za każdym razem kiedy bedzie ją ratować ona będzie umierać z jakiejś innej przyczyny. Jak mówi: "Mógłbym wracać 1000 razy i 1000 razy patrzeć jak umiera". Dlatego też postanawia wyruszyć w kolejną podróż tym razem do nieznanej przyszłości, aby uzyskać odpowiedź na pytanie dlaczego tak się dzieje i dlaczego nie może tego zmienić. Podczas swoich podróży bo było ich kilka musi wykazać się silnym chrakterem, wielką wytrwałaścią, odwagą i sprytem bo odwidza różne miejsca i to w różnych okolicznościach. jest np: naocznym świadkiem rozpadu księżyca czy ewolucji Ziemii, musi stoczyć niebezpieczną walkę z okrutnymi i mięsożernymi Marlockami polującymi na bezbronny lud Elojów żyjący w bardzo odległej przyszłości. To właśnie dopiero tam przeniesiony aż o 800 000 lat uzyskuje odpowiedż na swoje pytanie a jest ona bardzo prosta: gdyby jego ukochana nie umarła on niezbudowałby maszyny do przenoszenia sie w czasie, dlatego też nie jest w stanie jej ocalić. Aleksander, którego utożsamiłem tu z wędrowcem, kierowany tym samym uczuciem co Orfeusz decyduje się na wyprawę mającą zapewnić mu szczęście lecz podobnie jak mityczny bohater żyjący kilkanaście stuleci wcześniej nie odzyskuje swojej wybranki i tym samym nie może byc szczęśliwy.
Swoje podróże w przestrzeni, jak i również w czasie odbywa też Faust tytułowy bohater dramatu J.W von Goethego. Faust to starzec, który posiadł ogromną wiedzę z różnych dziedzin nauki zyskując sobie tym samym sławę wielkiego uczonego. Nie jest on jednak szczęśliwy, a co gorsza stracił nadzieje ze kiedykolwiek będzie. Gotów jest nawet popełnić samobójstwo. Ten stan wykorzystuje Mefisto, który wcześniej zawarł umowe z Bogiem o dusze alchemika. Faust zawiera pakt z diabłem, który ma sparwić aby ten przeżył chwile szczęścia. Szatan zabiera bohatera w podróż po świecie ukazując mu miejsca, których nigdy nie odwiedził oraz uciechy, których nigdy nie doznał a zadaniem odmłodzonego juz Fausta jest wypowiedzenie magicznej formuły "chwilo trwaj - wiecznie", która zakończy wędrówke, w chwili gdy poczuje sie on w pełni szczęśliwy. Ceną tego szczęścia jest oddanie duszy szatanowi. W pierwszej części utworu Faust dociera zarówno w realne jak i fantastyczne miejsca widzimy go np: w karczmie Aurebacha w Lipsku czy w Górach Harcu. W części drugiej natomiast alchemik znajduje się na dworze Cesarza w średniowiecznych Niemczech a także w mitycznej Gracji czy Sparcie rządzonej przez Menelaosa. Przeżywa również historie miłosne z piękną Heleną uchodzącą za ideał kobiety. Mimo tak wielkich starań Mefistofelesa Faust nie czuje się spełniony. Magiczną formułe "chwilo trwaj" wypowie opiero jako stuletni starzec, kiedy odkryje, że sensem jego istnienia jest praca dla innych - bez jakiegokolwiek zysku. Właśnie w niej odnajdzie szczęście. Pomimo tego, iż w końcu wypowiedział ustaloną formułę to ze wzgledu na trud jaki włożył w dążeniu do celu i do doskonałosci zostaje zbawiony a diabeł ponosi klęskę. Faust to wędrowiec niewątpliwie ogromnie zdeterminowany, skłonny jest niemal do wszystkiego nawet do popisania umowy z samym szatanem.
Podobieństwo do Fausta jako wędrowca zauważyłem w bardzo pieknym obrazie, którego autora niestety nie znam. Obraz przedstawia zgarbionego i strudzonego człowieka z wielkim zegarem na plecach, który symbolizuje jego dotychczasowe życie, w którym nie było miejsca na szczęście ani radość. To właśnie z tego powodu mimo swojego sędziwego wieku starzec decyduje się na wędrówkę w poszukiwaniu swojego zagubionego szczęścia. Nie boi się wędrować i dążyć do celu bo jest świadomy że i tak za długo już zwlekał z tą decyzją. Powinien zrobić to dużo wcześniej. Droga jest długa a cel wydaje sie bardzo odległy. Również podłoże po którym stąpa starzec nie sprzyja wędrówce. Tonacja obrazu jest ponura i przygnębiająca a otoczenie nie może napawać wędrowca optymizmem, nie widać tu nic poza pustym, szarym polem. Pomimo tych wszystkich niesprzyjających okoliczności i wielkiego zmęczenia wędrowca nie poddaje się on i wytrwale kroczy dalej zmierzając ku założonemu celowi.
Ostatnim dziełem literackim, które chciałbym przytoczyć w moim wywodzie jest książka A. de Saint-Exuperey'go pt: "Mały Książę". Tytułowy bohater to maleńka postać zamieszkująca również maleńką planetę B-612, z której po rozmowie z różą sprawiającą mu pewne kłopoty postanawia udać się w podróż w poszukiwaniu przyjaźni i miłości bo dość ma już życia w samotności, chce zaznać szczęścia i móc sie z nim dzielić z innymi. Przenosi sie z planety na planete a na każdej z nich spotyka innego człowieka. W ostateczności trafia na Ziemię. Podczas swoich wędrówek poddawany jest różnym próbom, z których wychodzi przemieniony. Być może tylko dlatego, że jest dzieckiem ma siłe a przedewszystkim chęci nadal trwać w wędrówce, która nie jest łatwa. Mały człowieczek musiał pokonać "... w żmudnym marszu piachy, skały i śniegi." lecz dotarł do celu i odnalazł swoje miejsce w świecie. Zrozumiał, że tak naparwde najlepiej będzie mu z jego różą na jego planecie. To z nią bedzie czuł się szczęśliwy. Wcześniej tego nie dostrzegał bo patrzył jedynie oczami a przecież "Dobrze widzi sie tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu." Książe w końcu przeszedł ostatnią najcięższą próbę bo próbę śmierci ale to właśnie dzięki niej bedzie mógł powrócić na swoją planetę i żyć w szczęściu razem ze swoim kwiatem.
Jak wynika z mojej pracy wędrowiec to przede wszystkim osoba posiadająca cel do którego dąży za wszelką cenę i szuka różnych sposobów aby go zrealizować. Wędrowcem jest każdy z nas pragnący odnaleźć własne szczęście, które jest pojmowane inaczej przez każdego z osobna. Niestety jednak nie każdy wędrowiec mimo wielu poświęceń może zakończyć swoją wędrówkę sukcesem. Pomimo tego nigdy nie należy rezygnować z obranego w życiu celu. Należy dążyć do niego i walczyć z przeciwnościami losu dzięki czemu być może kiedyś nasz upór się opłaci. Leopold Staff w wierszu "Odys" mówi, że "...zawsze się dochodzi gdzie indziej niż się chciało" lecz uważam, że warto zaznaczyć, iż przybycie na Itake - tu odnalezienie szczęścia - jest możliwe potrzeba tylko zaparcia i wielkiego hartu ducha.
Uwagi: Komisji nie spodobało sie to ze człowieka na obrazie zinterpretowałem jako starca bo kazali mi to udowodnic dlaczego tak to widze wiec ja im mówie, że koleś dźwiga zegar na plecach który jest symbolem jego juz wczesniejszego życia(wiec nie moze byc zbyt młody), w dodatku jest zagrbiony i choć nie widac całej jego twarzy to widac jej kawałek i kawałek reki która wg. mnei z pewnoscia nei może należeć do osoby młodej. A oni nadal mi mówią że to nie koniecznie musi byc starzec wiec ja juz z braku argumentów ale chca dalej sie bronić mówie im że myślałem ze to ma byc moja włąsna interpretacja a ja włąsnei w ten sposób to widze a oni spojrzeli na siebie i hmm... nic nei mówiac zadali mi kolejne pytania... wiec nie wiem do tej pory czy nie mogłem tak tego ziterpretowac ?? jak ktos bedzie korzystał z tego to niech uważa włąsnei na to :)
Pytania jakie dostałem od komisji (te które pamietam) - miałem ich około 7 chyba:
1. Jak rozumiem pojęcie Toposu ? (szczerze to po tym pytaniu myślałem ze zadali mi je po to aby za chwile udowodnic ze praca była nie na temat hehe wiec troche zaskoczony byłem tym pytaniem ale jakos sobie poradziłem :P)
2. Miałem cos powidzieć o kompozycji tego obrazu (z tym "starcem") ... (wiec coś powiedziałem ... ale chyba nie tyle ile oczekiwali)
3. Miałem porównac jak wędrowca mozna przedstawić w literaturze a jak w malarstwie (czy jakos tak juz nie pamietam dokładnie ale tu dałem heh piękną odpowiedz :p bo powiedziałem że "... to jak wędrowca przedstawia literatura w dużej mierze zależy od talentu pisarza heheheh :P:P (bo zupełnei nie wiedziałem co mam powiedziec a nie chiałem zeby zapadła taka grobowa cisza to pwoiedziałem co mi slina na jezyk przniosła :p) a o obrazie to juz sie wycfaniłem bardziej bo mówiłem o kolorach, grze swiateł i cieni i takich tam bajerach to chyba juz lepiej brzmiało niż miał bym powiedzieć, że od talentu malarza hehe ;P)
4. Dlaczego Faust zdecydował sie na podpisanie umowy z diabłem ?? ( to akurat było proste :P)
5. wiem, że mówiłem tez o tym ze Odysusz podróżował tylko w przestrzeni a Faust w przstrzeni i czasie ale czego tak konkretnie dotyczyło pytanie to nie moge sobie teraz przypomniec :p wiem tylko ze tu bym popełnił wielka gafe bo najpierw powiedziałem ze fabuła odyseji obejmuje lekko ponad miesiac hehe ale zaraz szybko sie poprawiłem :P
6. Czego symbolem może być wędrówka ?? (z tym sobie jakos poradziłem :) - wiadomo metafora życia :) i tak odpowiedzaiłem
7. nie pamietam... moze nawet go nie było :P
Prezentacja oceniona na 16 pkt.
tak chwale sie
Zmieniony przez - Matrix89 w dniu 2008-11-14 16:31:53
gluta na regeneracje mozesz intensywniej ciwczyć a bcaa antykatabolik a ditea to nie wyczyn duzo jesc miesa i wegli i juz 
Ale i tak twierdze że będzie więcej niz 4
szymon07
Michal29
Matrix89
