Przygotowanie do walki.

Były to trzy style: Kick boxing, brazylijskie jujitsu i krav maga - wymieszane tak by rodzaj stylu nie zaburzał wyników.
W psychologii jest tak ze wynik spodziewany jest tak naprawde Malo interesujący. A ten byl,spodziewany. Ćwiczę różne style od 10 roku zycia (judo, iliq chuan, aikido, Kung Fu) wielokrotnie spotykałem sie z relacjami potwierdzającymi te wyniki.

To samo zauważyłem w trakcie sparingów. Goście z nieopanowaną techniką na wystarczającym poziomie mają duży problem w walce z gościem ogarniętym, który jest w stanie wykorzystać te braki. Sztandarowym przykładem są za wolne obrotówki. Domyślam się, że na ulicy efekt ten jest spotęgowany.

Jeszcze mnie takie pytanie naszło,jak była przeprowadzana walka/eksperyment? Chodzi mi o to czy badany uczestnik-adept sztuk walki, działał w realnej sytuacji czy upozorowanej? Inaczej pod wzgledem psychologicznym wygląda walka z nieznanym rywalem,a inaczej w sytuacji gdy wiesz ze nic Ci tak naprawdę nie grozi. A mimo wszystko dosć ciężko by było chyba znaleźć wystarczającą ilość chętnych którzy "w imię nauki" chcieliby atakować nieznanych sobie uczestników badania...

Oczywiście, żadna komisja etyki badań nie zgodziłaby się na eksperyment gdyby badanie było zagrożeniem dla osób badanych. Ponadto sytuacja musiała być wystandaryzowana. Osoby badane były ubrane w strój ochronny i w kask motocyklowy - dla maksymalnej ochrony.

SzK

Styl walki trenowany przez badanego również był brany pod uwagę? Tzn. czy osoby trenujące np. muay thai reagowały inaczej od bokserów itp?

Przepraszam, ale osoba z rocznym - dwuletnim stażem nie jest średnio zaawansowana, bo jeszcze nic nie umie i nie ma wytrenowanych w walce nawyków. Jeśli ktoś po roku - dwóch treningów leje przeciwników, którzy nic nie trenują, to albo ma wrodzony talent i lałby ich i bez treningu, albo po prostu jest silniejszy i sprawniejszy, bo ten czas wystarczy, żeby bardzo poprawić siłę i sprawność.
Wydaje mi się, że najważniejsze są nawyki wyniesione z zawodów. Ktoś, kto nigdy nie stał na macie naprzeciwko przeciwnika, które chce nam urwać łeb, nie może sobie nawet wyobrazić, jakie to trudne. Jesteśmy sami, nikt nam nie pomoże, a przeciwnik jest większy, silniejszy, bardzo groźny i w ogóle się nas nie boi. Z czasem uczymy sie ten stres opanować i wtedy można w ogóle mówić o próbie wykorzystania umiejętności nabytych na treningach.

KrzyśK

...Ktoś, kto nigdy nie stał na macie naprzeciwko przeciwnika, które chce nam urwać łeb, nie może sobie nawet wyobrazić, jakie to trudne...

Otóż to. Można ćwiczyć np. muay thai 2 lata i jeśli się nie bierze udziału w zawodach to nie jest to sport walki tylko rekreacja ruchowa. Oczywiście można nie brać udziału w zawodach a mieć "ful kontaktowe" sparingi. Liczy się to co napisałeś - realny przeciwnik, który chce nas znokautować.

To jest oczywiście kwestia zdefiniowania tzw. zmiennej niezależnej - na ten temat napisano książki:) My zdefiniowaliśmy ją jako minimum 180 godzin treningowych.

180 godz osoba średniozaawansowana??

52x3x1,5 godz= 156x1,5= 234 godz rocznie

Dobra, odejmijmy 2 miesiące letnie:
234 - (8x3x1,5)= 234-36= 198 godz

Wzięliście do badań gości z rocznym stażem jako średniozaawansowanych?



Zmieniony przez - Gats 2 w dniu 2018-01-09 12:28:35

Zmieniony przez - Gats 2 w dniu 2018-01-09 12:28:55

Gats 2

180 godz osoba średniozaawansowana??

...
Wzięliście do badań gości z rocznym stażem jako średniozaawansowanych?

W judo to niektórzy mogliby nawet starać się zdawać na żółty pas.