ART: Zaburzenia odżywiania (ED)

Naprawdę ładnie napisałaś, tak konkretnie. Również gratuluję wyjścia na prostą, sama z ano wpadłam w mie ale najgorszy dla mnie w tym wszystkim jest przyrost wagi o 44kg, a to dużo więcej niż ważyłam

O kurcze...Czytając twój artykuł zrozumiałam jak cienka jest granica w odchudzaniu i dążeniu do perfekcji.
Gratuluje wyjścia na prostą i obecnej formy;)
Dzięki takim osobom jak ty od dwóch dni siedzę na SFD i zaczynam mieć ZDROWE podejście do odżywiania i cwiczen ;)


Zmieniony przez - drazy w dniu 2012-06-12 15:18:21

świetna pigułka

Gratuluję wygranej z tą okropną chorobą !!! Jesteś cudowna

Witam. Nie udzialm sie na forum, jednak w tym przypadku postanowilam zrobic wyjatek. Takie osoby jak Ty sa zywym swiadectwem tego, ze choroba mozna wygrac, gratuluje Ci, bo przeszlas dluga i trudna droge. Jestem pelna podziwu i uznania dla Ciebie, takze dlatego, ze mialas na tyle odwagi, zeby podzielic sie swoja historia. Chcialam tylko dodac kilka slow od siebie w kwestii lecznia zaburzen odzywiania, moze ktorejs z Was sie to przyda. Napisalas:

"Inni uważają, że psychoterapia, rozpoczynana niekiedy nawet wbrew woli pacjenta jest w stanie przynieść efekty. Prawda jest jednak taka, że anoreksja jest chorobą osób nie wierzących w siebie, tzw. samotnych w tłumie przyjaciół, którym wydaje się, że dzięki zmianie wyglądu będą szczęśliwi, bardziej lubiani, popularni. Najważniejsze jest zatem wsparcie i akceptacja prowadząca do zaufania. Chory musi czuć się ważny i kochany przez swoich najbliższych. Bliskość, poczucie bezpieczeństwa, zrozumienie i wzajemny szacunek są początkiem długiej drogi powrotu do zdrowia i normalnego życia."

To wszystko prawda, ale w rodzinach roznie bywa i nie zawsze mozna liczyc na wsparcie, a i nie zawsze instynkt zycia jest silniejszy w chorobie od instynktu smierci. Psychoterapia jest jedna z podstawowych metod leczenia zaburzen odzywiania, wlasnie dlatego, ze osoba chora ma poprzez nia mozliwosc zbudowac silne, zdrowe poczucie wlasnej wartosci, dostaje bezwarunkowo wsparcie i akceptacje, doswiadcza wlasnie w ten sposob relacji opartej na szczerosci i akceptacji. Badania naukowe wykazaly takze, ze psychoterapia rodzinna w takich przypadkach przynosi najlepsze efekty, gdyz nigdy nie jest tak, ze anoreksja czy bulimia sa wylacznie problemem osoby chorej. Jesli nie jest mozliwa z roznych powodow pozostaje psychoterapia indywidualna i grupowa. Jesli ktoras z Was uwaza, ze psychoterapia to zbior rad i wytycznych jak sie zachowywac, co czuc i jak myslec to wyjasniam - psychoterapia oparta jest na relacji leczacej, daje mozliwosc poznania siebie, dostrzezenia wlasnych zasobow, mozliwosci, ale i ograniczen, uczy akceptacji siebie takim, jakim sie jest. Choc psychoterapeuta towarzyszy w tym procesie to pacjent jest ekspertem od samego siebie, to on odkrywa siebie na tyle, na ile chce i moze, uczy sie brac odpowiedzialnosc za siebie i swoje decyzje. A pisze o tym dlatego, poniewz nie chcialabym, abyscie wpadaly z jednej pulapki "samokontroli" w druga, sadzac, ze z anoreksji czy bulimii trzeba badz najlepiej wychodzic samodzielnie. Nie kazdy jest w stanie poradzic sobie z zaburzeniami odzywiania samodzielnie, przy znacznym wyniszczeniu organizmu konieczna jest hospitalizacja. Nie obawiajacie sie psychoterapii. Co do diagnozy moze ja postawic tylko lekarz psychiatra. Duzo zdrowia :)

Świetny artykuł. Dalszych progresów! :)

Inio7...masz racje pisac,ze psychoterapia to nie jest zbior wytycznych.Psychoterapeuta nie ocenia.W psychoterapii nie ma zlej czy dobrej odpowiedzi.Kazde zachowanie czlowieka czy chorego na alkocholizm,czy zaburzenia odzywiania,czy manie czystosci,czy pociag do hazardu sa czyms uwarunkowane.Tylko chory moze sam siegnac do przeszlosci,zastanowic sie nad swoimi uczuciami ,myslami.Jest to proces.Ja bym umarla gdyby nie psychoterapia.Kazdy jest inny i nie Kazdy potrzebuje pomocy.Niektorzy sami sobie moga pomoc.Ja do takich nie nalezalam bo moja choroba byla spowodowana dzicinstwo a ja nie bylam tego swiadoma.Sport mi pomogl tez odreagowac zle emocje.

Julia34, ciesze sie, ze napisalas, a jeszcze bardziej, ze zyjesz i jestes. Kazdy jest inny, zaburzenia odzywiania to najczesciej wierzcholek gory lodowej i Ty najlepiej o tym wiesz. Problemy bywaja jednak rozne tak jak my, ludzie jestesmy rozni. Wlasnie dlatego jedni moga sobie poradzic wylacznie przy wsparciu rodziny i znajomych, a inni potrzebuja pomocy psychoterapeuty. Twoja opinia jest bardzo wazna, bo to swiadectwo dla tych, ktorzy potrzebuja pomocy, a obawiaja sie skorzystac z psychoterapii. Sport takze moze pomoc, tak jak piszesz. Szczegolnie pomaga rozladowac napiecie, zlosc, gniew. Te emocje nie sa zle, takze sa potrzebne w zyciu, ja na nie patrze jak na emocje trudne, nieprzyjemne, ale niezbedne. Dziekuje bardzo za Twoj komentarz, mysle, ze doda otuchy i bedzie inspiracja dla wielu osob.

czy trzeba przestac cwiczyc? bo ja nie umiem... po prsotu nie umiem.
podwyzszylam kalorie itd ale boje sie przestac cwiczyc (choc to tylko 30 minut) ze jak przestane robic brzuszki i przysiady to bede miala 'bebzol'...

shinigami - to już kolejny dział i kolejny temat w którym pytasz o to samo i już dostałaś w poprzednich sporo odpowiedzi.
Pisałaś wcześniej, że masz niezaleczone zaburzenia odżywiania - a w takiej sytuacji jest Ci potrzebny lekarz - psycholog, może psychodietetyk, a nie porady laików przez internet. Przez internet i na forum nie da się nikogo wyleczyć.