Kulturystyka intelektu
Czym jest kulturystyka? Czy rzeczywiście zgodnie z nierzadko spotykaną opinią - co ciekawe, najczęściej wypowiadaną przez osoby będące od tego sportu z różnych przyczyn niezwykle daleko -sukcesywny przyrost masy ciała, będący efektem długotrwałych ćwiczeń jest wprost proporcjonalny do systematycznego zawężania horyzontów myślowych? Nie ulega wątpliwości, że takie definiowanie idei kulturystyki jest uwłaczająco wręcz uproszczone. Zacznijmy jednak od samego terminu "kulturystyka". Uprawianie tego sportu nie jest niczym innym, jak konsekwentnym dążeniem do uzyskania zwiększonej masy ciała i jego harmonijnego rozwoju, a więc śmiało można powiedzieć, że jest to nieustająca walka o zdobycie i zachowanie wysokiej kultury ciała
Kultura ciała kulturą ducha
Nie jest prawdą, że zmagania z własnym ciałem są nieskomplikowane i nie wymagają zaplecza teoretycznego, a dodatkowo należy podkreślić, że sukcesy sportowe w omawianej dziedzinie są uwarunkowane bezwzględną samodyscypliną i systematycznością. Aby uzyskać satysfakcjonujący przyrost masy, początkujący kulturysta zmuszony jest do wykonania niezwykle forsujących ćwiczeń, minimum kilka razy w tygodniu, nie poddawania się zniechęceniu, którym, co oczywiste, owocują bóle przeciążonych mięśni i nieustającej walki z pokusami, którym ulegając traci status sportowca. Stosunkowo duży przyrost u początkującego kulturysty, nieustannie obniża się w miarę kontynuowania treningu, aż wreszcie ćwiczący staje przed trudnym zadaniem uzyskania właściwej definicji mięśni i utrzymania jej. Doprowadzenie treningu do fazy ostatecznej nie jest jednak owocem kilku, kilkunastu, czy nawet kilkuset sesji na siłowni, wiąże się ono z wieloletnią koncentracją na rozwijaniu kultury ciała i życiu zgodnym z żelaznym zasadami.
Najważniejsza, poza treningiem, jest superścisła dieta, nieunikniony staje się także, co najmniej dziesięciogodzinny sen oraz utrzymanie kondycji umożliwiającej kontynuację forsujących ćwiczeń bez szkody dla organizmu. Nie jest więc trudnym wyzwaniem odnalezienie cech wybitnych bohaterów z kręgu literatury, sztuki czy kultury u sportowca postępującego zgodnie z "kulturystycznym dekalogiem" - można więc mówić o potrzebie współzawodnictwa oraz zwyciężania, duchu rywalizacji, potrzebie zbliżenia się do ideału, dążeniu do harmonii, konsekwencji i niestrudzonemu dążeniu
do celu, umiejętności zachowania umiaru we wszystkich przejawach życia i zdolności funkcjonowania z dala od używek, a także samodyscyplinie, potrzebie autokreacji, propagowaniu kultu ciała, a przede wszystkim posiadaniu własnej etyki sportowca i pragnieniu życia z nią zgodnego...
Etyka kulturysty - etyka sportowca - etyka człowieka
Kwintesencja etyki sportowca koncentruje się zasadniczo w jednym superpojemnym określeniu fair play. Zasada współzawodnictwa opartego na czystej grze dotyczy absolutnie każdej dyscypliny sportowej, a także życia codziennego, ponieważ termin fair play jest synonimem "cywilnego" terminu uczciwość!!!
Negacja kultury ciała bazująca na niechęci do ludzi dążących do uzyskania zwiększonej masy ciała przy pomocy wszelkich, także nielegalnych środków, przynoszących efekty w postaci wzmożonej agresji, zniszczonej wątroby oraz nieuniknionych zmian w mózgu - niesłusznie przenoszona jest na kulturystów.
Nie należy jednakże zapominać o fakcie istnienia produktów owocujących przyspieszeniem przyrostu masy mięśniowej - nie tylko legalnych, ale wręcz niezbędnych do osiągnięcia wyznaczonego celu, będących w każdym przypadku ekwiwalentem ilości substancji zwierzęcych i roślinnych niemożliwych do przyjęcia bez szkody dla organizmu. W produkcji tego rodzaju preparatów specjalizuje się wiele firm, jak choćby
HI TEC NUTRITION, umożliwiających młodym sportowcom uzyskanie pożądanego efektu bez psychicznego i fizycznego spustoszenia organizmu, a tym samym odwracających uwagę naiwnych i niedoinformowanych młodych ludzi od środków stanowiących realne zagrożenia dla ich zdrowia, a nawet życia!!!
Kulturysta to człowiek posiadający własny etos i zgodnie z nim postępujący - złamanie żelaznych zasad, a więc postępowanie najprościej mówiąc niesportowe, wiąże się z bezpowrotną utratą miana sportowca, a tym samym kulturysty.
Człowiek słabego ducha w rozwiniętym ciele nie różni się niczym od rycerza bez ideałów oraz człowieka, który stracił najistotniejszy wyznacznik człowieczeństwa jakim jest moralność. Warto podkreślić, że zjawisko negowania pseudosportowców jest także nieodzownym elementem przynależności do, niezależnie od powszechnie spotykanego sceptycznego nastawienia, niezwykle elitarnej grupy, jaką stanowią kulturyści.
CalvinK
Krzysztof Piekarz
jabolcokk
Fryd15MaX
K1pl
nolvadex40
, koncowka sie przyda, sog
SebaWlkp
