PatryKoX
Niezależnie od metod treningowych nasze treningi moga być mniej lub bardziej wartościowe dla naszych mięśni. To jakie będą, w dużej części zależy od umiejętności koncentracji.
Kluczem do sukcesu - mówi Robert Piotrkowicz (mistrz świata z roku 2006 oraz 2007) - jest umiejętność skupienia całej uwagi na pracy ćwiczonych mięśni w trakcie wykonywania ćwiczeń. Krótko mówiąc - koncentracja! Jeżeli stawiamy przed sobą określony cel i regularnie trenujemy, to musimy być bardzo skupieni na tym, co robimy oraz cały czas musimy pamiętać o tym, co chcemy osiągnąć.
Mariusz Pudzianowski (pięciokrotny mistrz świata) twierdzi, że gdy tylko przekracza próg sali treningowej, to "przestawia" swój umysł i wyobraźnie na to, co będzie robić na treningu. Do czasu jego zakończenia wszystko inne jest dla niego nieważne. Podczas godzin, które spędza na sali treningowej, liczy się dla niego tylko trening.
A zatem w czasie treningu wszelkie problemy dnia codziennego powinny zostać odsunięte na dalszy plan. Jedynym naszym problem powinno być zaliczanie kolejnych serii oraz maksymalne zaangażowanie ćwiczonych mięśni. Tylko wiec nie podnosimy ciężary, ale także wyobrażamy sobie, jak pracują nasze mięśnie. Między mózgiem, a mięśniami tworzymy pewne połączenie - wizualizację.
Radek Słodkiewicz (mistrz Europy oraz brązowy medalista mistrzostw świata 2008) bardzo sobie ceni umiejętność wizualizacji. Jest zdania, że dzięki takiej umiejętności można ćwiczyć większymi ciężarami oraz znacznie zwiększyć zaangażowanie mięśni w ćwiczenie. Uważa nawet, że przez stosowanie pewnej wizualizacji można lepiej pobudzić proces rozwoju mięśni. Dzieje się tak wtedy, gdy ćwicząc np.bicepsy wyobrażamy sobie, jak mięśnie te się nam rozrastają do monstrualnych rozmiarów. Wyobrażenie takie utrzymuje jeszcze jakiś czas poz zakończeniu treningu.
Jak już wcześniej zostało nadmienione, w trakcie treningu nie powinniśmy zaprzątać umysłu sprawami odległymi od tego, co robimy. Powinniśmy skoncentrować cała energie na zadaniach, jakie przed sobą postawiliśmy. Nie pozwalajmy nikomu przerwać tej koncentracji. Nie ma nas dla nikogo!
Arek Szyderski (wicemistrz świata z roku 2007) radzi: W czasie treningu nie rozmawiamy z nikim podczas przerw między seriami. Taka rozmowa przenosi nas bowiem do innego świata - z jego problemami, zdarzeniami i kłopotami. A my na sali treningowej jesteśmy tylko po to, aby trenować i myśleć wyłącznie o treningu. Jeżeli ktoś próbuje przerwać naszą koncentrację, prosząc o wyjaśnienie jakiejś kwestii, to nasz umysł, który jest skupiony na konkretnym zadaniu, odbiera to zazwyczaj jako zdarzenie stresujące. Będąc w sytuacji stresowej, nie wykonamy dobrze zadania, jakie przed sobą postawiliśmy.
Domyślam się, że opinia Arka zabrzmi niemile dla tych, którzy na trening przychodzą głównie po to, aby sobie pogadać. Nie powinniśmy jednak czuć się zobowiązani do demonstracji jakichkolwiek przyjaznych gestów wobec osób, które równie przyjaźnie starają się oderwać nas od ćwiczeń.
Na sali treningowej nie ma życia towarzyskiego - jest cisza i skupienie, przynajmniej dla nas. Żadne rozmowy nie powinny do nas docierać, są poza naszą percepcja. Żadne telefony, pozdrowienia od wujka, nieszczęście bliższe lub dalsze. Wszystko to zostawiliśmy w innym miejscu i innym świecie. Tutaj jesteśmy tylko dla siebie.
Bardzo ciekawy artykuł wg mnie, chciałbym aby inni też go przeczytali. Mam nadzieje, że to choć w małym stopniu się przyda
Źródło: KiF styczeń 2009
Pozdrawiam
Kluczem do sukcesu - mówi Robert Piotrkowicz (mistrz świata z roku 2006 oraz 2007) - jest umiejętność skupienia całej uwagi na pracy ćwiczonych mięśni w trakcie wykonywania ćwiczeń. Krótko mówiąc - koncentracja! Jeżeli stawiamy przed sobą określony cel i regularnie trenujemy, to musimy być bardzo skupieni na tym, co robimy oraz cały czas musimy pamiętać o tym, co chcemy osiągnąć.
Mariusz Pudzianowski (pięciokrotny mistrz świata) twierdzi, że gdy tylko przekracza próg sali treningowej, to "przestawia" swój umysł i wyobraźnie na to, co będzie robić na treningu. Do czasu jego zakończenia wszystko inne jest dla niego nieważne. Podczas godzin, które spędza na sali treningowej, liczy się dla niego tylko trening.
A zatem w czasie treningu wszelkie problemy dnia codziennego powinny zostać odsunięte na dalszy plan. Jedynym naszym problem powinno być zaliczanie kolejnych serii oraz maksymalne zaangażowanie ćwiczonych mięśni. Tylko wiec nie podnosimy ciężary, ale także wyobrażamy sobie, jak pracują nasze mięśnie. Między mózgiem, a mięśniami tworzymy pewne połączenie - wizualizację.
Radek Słodkiewicz (mistrz Europy oraz brązowy medalista mistrzostw świata 2008) bardzo sobie ceni umiejętność wizualizacji. Jest zdania, że dzięki takiej umiejętności można ćwiczyć większymi ciężarami oraz znacznie zwiększyć zaangażowanie mięśni w ćwiczenie. Uważa nawet, że przez stosowanie pewnej wizualizacji można lepiej pobudzić proces rozwoju mięśni. Dzieje się tak wtedy, gdy ćwicząc np.bicepsy wyobrażamy sobie, jak mięśnie te się nam rozrastają do monstrualnych rozmiarów. Wyobrażenie takie utrzymuje jeszcze jakiś czas poz zakończeniu treningu.
Jak już wcześniej zostało nadmienione, w trakcie treningu nie powinniśmy zaprzątać umysłu sprawami odległymi od tego, co robimy. Powinniśmy skoncentrować cała energie na zadaniach, jakie przed sobą postawiliśmy. Nie pozwalajmy nikomu przerwać tej koncentracji. Nie ma nas dla nikogo!
Arek Szyderski (wicemistrz świata z roku 2007) radzi: W czasie treningu nie rozmawiamy z nikim podczas przerw między seriami. Taka rozmowa przenosi nas bowiem do innego świata - z jego problemami, zdarzeniami i kłopotami. A my na sali treningowej jesteśmy tylko po to, aby trenować i myśleć wyłącznie o treningu. Jeżeli ktoś próbuje przerwać naszą koncentrację, prosząc o wyjaśnienie jakiejś kwestii, to nasz umysł, który jest skupiony na konkretnym zadaniu, odbiera to zazwyczaj jako zdarzenie stresujące. Będąc w sytuacji stresowej, nie wykonamy dobrze zadania, jakie przed sobą postawiliśmy.
Domyślam się, że opinia Arka zabrzmi niemile dla tych, którzy na trening przychodzą głównie po to, aby sobie pogadać. Nie powinniśmy jednak czuć się zobowiązani do demonstracji jakichkolwiek przyjaznych gestów wobec osób, które równie przyjaźnie starają się oderwać nas od ćwiczeń.
Na sali treningowej nie ma życia towarzyskiego - jest cisza i skupienie, przynajmniej dla nas. Żadne rozmowy nie powinny do nas docierać, są poza naszą percepcja. Żadne telefony, pozdrowienia od wujka, nieszczęście bliższe lub dalsze. Wszystko to zostawiliśmy w innym miejscu i innym świecie. Tutaj jesteśmy tylko dla siebie.
Bardzo ciekawy artykuł wg mnie, chciałbym aby inni też go przeczytali. Mam nadzieje, że to choć w małym stopniu się przyda
Źródło: KiF styczeń 2009
Pozdrawiam
"Ten, kto nie jest wystarczająco odważny by podjąć ryzyko, niczego w życiu nie osiągnie" - Muhammad Ali
Krzysztof Piekarz
nwim76
Bery89
Smokealot
dave000
