ASNF
Między trójbojem, a kulturystyką.
PRZYSIADY
W trójboju należy się trzymać przepisów, które mówią, że najwyższy punkt stawu biodrowego musi być poniżej najwyższego punktu stawu kolanowego. To sprawia, że obciąża się również mięśnie pośladkowe, których rozbudowanie w kulturystyce niekoniecznie jest pożądane, ponieważ może popsuć sylwetkę. Dlatego kulturyści robią nieco krótsze przysiady, choć zdarzają się i tacy, którzy kończą ruch przy samej ziemi.
W trójboju staje się w szerszym rozkroku, tak, aby zaangażować jeszcze bardziej przywodziciele ud, które mogą pomóc w lepszym wyniku. W kulturystyce zaś przeważnie siada się węziej, żeby maksymalnie wykorzystać głowę boczną mięśnia czworogłowego, aby najbardziej zwiększyć obwód nogi.
Trzecia różnica to obciążenia. Trójboiści pracują na największych ciężarach, natomiast kulturystom bardziej zależy na kontrolowanym ruchu, więc stosują lżejsze sztangi. Nie blokują również kolan, więc nie ma fazy rozluźnienia mięśnia. Akcent kładzie się na ciągłe napięcie i pompowanie.
Ważne jest ułożenie sztangi. Trójboiści lokują ją nisko, prawie pomiędzy łopatkami. Przepisy mówią, że sztanga może być jednak poniżej linii barków. Kulturyści zaś zakładają ją wysoko, aby wydłużyć maksymalnie zakres ruchu. Często stosują przysiady ze sztangą trzymaną z przodu, które pozwalają na lepsze rozbudowanie części mięśni czworogłowych, które znajdują się nad samym kolanem.
WYCISKANIE
W trójboju i w samym wyciskaniu dąży się do skrócenia ruchu, natomiast w kulturystyce - im ten ruch będzie dłuższy tym lepiej, ponieważ im bardziej mięsień się rozciągnie na początku tym lepiej skurczy się pod koniec. A właśnie ten skurcz mięśniowy jest sednem treningu kulturystycznego.
Podobnie jak izolacja. Kulturyści tak układają się na ławeczce, aby przy wyciskaniu pracowały tylko mięsnie klatki piersiowej. Inaczej zaś w trójboju, w którym przez inne ułożenie ciała angażuje się również więcej grup (tricepsy, przód barków i plecy). Wszystko po to, aby osiągnąć jak najlepszy wynik.
Oczywiście trójbój jest „częścią kulturystyki" i dla kulturystów ułożenie stricte trójbojowe też jest możliwe i stosowane. Najczęściej pojawia się w fazie budowania siły. Natomiast przy budowaniu masy i redukcji leży się płasko na desce. Lub często zamiast tego stosuje się ławkę skośną, aby pobudzić górne aktony klatki piersiowej.
W trójboju największą rolę odgrywają aktony przymostkowe tychże mięśni. W trójboju używa się dużych obciążeń, zbliżonych do maksymalnych, robi się kilka powtórzeń w serii, a potem następuje długa przerwa, nawet 10 minut. Jest to również spowodowane strojem - koszulką i bandażami, które trzeba założyć. W kulturystyce robi się więcej powtórzeń, nawet 15. Przerwa jest krótka i często trwa tylko 1-2 minuty. Ciężar oscyluje w granicach 50% obciążenia maksymalnego.
BŁĘDY W ĆWICZENIACH
W trójboju trzeba wyciskać do końca, żeby zaliczyć podejście. Musi być pełny wyprost. Podobnie w przysiadach. Kulturysta zaś dąży do unikania tych skrajności, aby utrzymywać napięcie mięśniowe jak najdłużej.
Najczęstsze błędy w przysiadach trójboistów to: niedosiad czy podwójne odbicie na dole.
Najczęstsze błędy w wyciskaniu sztangi przez trójboistów, to: podniesienie pośladków nad ławkę, zbyt szeroki rozstaw rąk na gryfie, ruch sztangi w dół, nieprzestrzeganie komend sędziego.
Wiele osób dziwi się, czemu zawody trójbojowe są tak precyzyjnie regulowane przepisami. Wszystkie te zasady mają za zadanie rzetelną rywalizację sportową. Wszelkie bardziej liberalne poglądy niestety się nie sprawdziły. Zawodnicy kombinowali na wszelkie możliwe sposoby, aby uzyskać jak najlepsze wyniki. Często ułożenie ciała niektórych startujący było posunięte aż do groteski, a sam ruch wyciskania wynosił 3 cm. Stąd tak restrykcyjne przepisy.
ŹRÓDŁO: gazeta "Sport dla wszystkich" - nr 101, maj 2010
jak było to sorry
PRZYSIADY
W trójboju należy się trzymać przepisów, które mówią, że najwyższy punkt stawu biodrowego musi być poniżej najwyższego punktu stawu kolanowego. To sprawia, że obciąża się również mięśnie pośladkowe, których rozbudowanie w kulturystyce niekoniecznie jest pożądane, ponieważ może popsuć sylwetkę. Dlatego kulturyści robią nieco krótsze przysiady, choć zdarzają się i tacy, którzy kończą ruch przy samej ziemi.
W trójboju staje się w szerszym rozkroku, tak, aby zaangażować jeszcze bardziej przywodziciele ud, które mogą pomóc w lepszym wyniku. W kulturystyce zaś przeważnie siada się węziej, żeby maksymalnie wykorzystać głowę boczną mięśnia czworogłowego, aby najbardziej zwiększyć obwód nogi.
Trzecia różnica to obciążenia. Trójboiści pracują na największych ciężarach, natomiast kulturystom bardziej zależy na kontrolowanym ruchu, więc stosują lżejsze sztangi. Nie blokują również kolan, więc nie ma fazy rozluźnienia mięśnia. Akcent kładzie się na ciągłe napięcie i pompowanie.
Ważne jest ułożenie sztangi. Trójboiści lokują ją nisko, prawie pomiędzy łopatkami. Przepisy mówią, że sztanga może być jednak poniżej linii barków. Kulturyści zaś zakładają ją wysoko, aby wydłużyć maksymalnie zakres ruchu. Często stosują przysiady ze sztangą trzymaną z przodu, które pozwalają na lepsze rozbudowanie części mięśni czworogłowych, które znajdują się nad samym kolanem.
WYCISKANIE
W trójboju i w samym wyciskaniu dąży się do skrócenia ruchu, natomiast w kulturystyce - im ten ruch będzie dłuższy tym lepiej, ponieważ im bardziej mięsień się rozciągnie na początku tym lepiej skurczy się pod koniec. A właśnie ten skurcz mięśniowy jest sednem treningu kulturystycznego.
Podobnie jak izolacja. Kulturyści tak układają się na ławeczce, aby przy wyciskaniu pracowały tylko mięsnie klatki piersiowej. Inaczej zaś w trójboju, w którym przez inne ułożenie ciała angażuje się również więcej grup (tricepsy, przód barków i plecy). Wszystko po to, aby osiągnąć jak najlepszy wynik.
Oczywiście trójbój jest „częścią kulturystyki" i dla kulturystów ułożenie stricte trójbojowe też jest możliwe i stosowane. Najczęściej pojawia się w fazie budowania siły. Natomiast przy budowaniu masy i redukcji leży się płasko na desce. Lub często zamiast tego stosuje się ławkę skośną, aby pobudzić górne aktony klatki piersiowej.
W trójboju największą rolę odgrywają aktony przymostkowe tychże mięśni. W trójboju używa się dużych obciążeń, zbliżonych do maksymalnych, robi się kilka powtórzeń w serii, a potem następuje długa przerwa, nawet 10 minut. Jest to również spowodowane strojem - koszulką i bandażami, które trzeba założyć. W kulturystyce robi się więcej powtórzeń, nawet 15. Przerwa jest krótka i często trwa tylko 1-2 minuty. Ciężar oscyluje w granicach 50% obciążenia maksymalnego.
BŁĘDY W ĆWICZENIACH
W trójboju trzeba wyciskać do końca, żeby zaliczyć podejście. Musi być pełny wyprost. Podobnie w przysiadach. Kulturysta zaś dąży do unikania tych skrajności, aby utrzymywać napięcie mięśniowe jak najdłużej.
Najczęstsze błędy w przysiadach trójboistów to: niedosiad czy podwójne odbicie na dole.
Najczęstsze błędy w wyciskaniu sztangi przez trójboistów, to: podniesienie pośladków nad ławkę, zbyt szeroki rozstaw rąk na gryfie, ruch sztangi w dół, nieprzestrzeganie komend sędziego.
Wiele osób dziwi się, czemu zawody trójbojowe są tak precyzyjnie regulowane przepisami. Wszystkie te zasady mają za zadanie rzetelną rywalizację sportową. Wszelkie bardziej liberalne poglądy niestety się nie sprawdziły. Zawodnicy kombinowali na wszelkie możliwe sposoby, aby uzyskać jak najlepsze wyniki. Często ułożenie ciała niektórych startujący było posunięte aż do groteski, a sam ruch wyciskania wynosił 3 cm. Stąd tak restrykcyjne przepisy.
ŹRÓDŁO: gazeta "Sport dla wszystkich" - nr 101, maj 2010
jak było to sorry
Krzysztof Piekarz
chudy001
Stoker
sog wpadł
Dr_Kotwica
Rafalsky89
