dżaro1991
Mój ojciec całe zycie uprawaiła kulturystyke. Nigdy nie był na scenie,ale przyzwyczaił moją mame do widoku reki wielkosci nóg niektórych ludzi. Co do bezpośredniego odbioru moich rodziców tego co robie prawde mówiac nigdy nie utrudniali mi specjalnie życia. Rodzice wychowali mnie na zasadzie "jestes człowiekiem i sam odpowiadasz za swoje błedy". Kiedy przechodziłem okres bunt i wracałem do domu późno czasami nawet pijany nigdy nie krzyeczli,a ani nawet zadnych szlabanów. Na drugi dzien wstawalem i jeśli "syndrom dnia wczorajszego" sprawial,ze nie zrobiłem co do mnie nalezy,czyli pojscie do szkoły,posprzątanie etc. ówczas dopiero miałem kłopoty. Podobnie jest z BB. Zanim zaczałem trenowac kulturystyke m.in. trenowałem 6 lat piłek nożną,judo (7 w europie na 47 zawodników :D ),kilka treningow kick boxingu,ping ponga i byłem w tzw. SORD'zie,az wylądaowałem na siłowni i zajałem sie na poważnie kulturystyką. Widzieli,że lubie to co robie,ze dzieki temu nie pije,wracam do domu po treningu na posilek i juz nie mam siły na jakies eskapady,do tego nigdy nie lubiałem czytac,a tu nagle jedna ksiazka o dietetyce,druga o psychologii i za***iste oceny z biologii,wiec widzieli,ze ma to wszystko na mnie dobry wpływ. Obecnie nie mieszkam z ojcem,wiec silna,męska ręka w domu potrzebna czesto,wiec tutaj moj dodatkowy atut ;)
Co do finansow,to pomogają mi rodzice jak tylko mogą,ale sam też nie czekam na jałmużne tylko m.in. prowadze treningi personalne za kase (od pon. do sob. od 15 do 22 ZAPRASZAM CHĘTNYCH! :D ) i łapie dorywcze prace sezonowe,a gdy skończe 18 końcem lipca zaklepaną mam prace w klubie na tzw. "bramce". Co do "suplementacji",to wiedzą doskonale jak z tym jest,ale mówią,ze nie bawem kończe 18 lat,wiec staje sie dorosłym i sam odpowiadam za siebie. Jedno jest pewne,że nigdy mi na to nie dadzą pieniędzy.
Jak widać ogół byc kulturystą jest dobrze pojęty przez moich rodziców,a w razie jakichklwiek pytań zawsze jestem wobec nich szczery,więc wiedzą wszystko.
Najwiekszy problem miłem tuz po zapaleniu mięsnia sercowego kiedy to nie hcieli zebym dalej trenował,wtedy musiałem troche zmyslac i kombinować żeby pójśc na trening,zwłaszcza 2-3 tygodnie po wyjsciu ze szpitala,ale jakoś sie udało. Było,to troche ryzykowne,ale kto nie ryzykuje ten nie ma ;)
Pamiętam jak lakrze mi mówili,że już nigdy nie wezme sztangi w dłonie,a gdy lekarz wyszedł z sali zaczałem sie rozciągac i robic "damksie" pompki żeby sie rozruszac,bo wiedziałem,ze nie długo wracam na siłownie...i tak rok później zostałem V-ce mistrzem polski w swoim pierwszym starcie w BB i po okresie przygotowawczym...8 tyg,czyli o jakies 4-6 za mało :P
Co do finansow,to pomogają mi rodzice jak tylko mogą,ale sam też nie czekam na jałmużne tylko m.in. prowadze treningi personalne za kase (od pon. do sob. od 15 do 22 ZAPRASZAM CHĘTNYCH! :D ) i łapie dorywcze prace sezonowe,a gdy skończe 18 końcem lipca zaklepaną mam prace w klubie na tzw. "bramce". Co do "suplementacji",to wiedzą doskonale jak z tym jest,ale mówią,ze nie bawem kończe 18 lat,wiec staje sie dorosłym i sam odpowiadam za siebie. Jedno jest pewne,że nigdy mi na to nie dadzą pieniędzy.
Jak widać ogół byc kulturystą jest dobrze pojęty przez moich rodziców,a w razie jakichklwiek pytań zawsze jestem wobec nich szczery,więc wiedzą wszystko.
Najwiekszy problem miłem tuz po zapaleniu mięsnia sercowego kiedy to nie hcieli zebym dalej trenował,wtedy musiałem troche zmyslac i kombinować żeby pójśc na trening,zwłaszcza 2-3 tygodnie po wyjsciu ze szpitala,ale jakoś sie udało. Było,to troche ryzykowne,ale kto nie ryzykuje ten nie ma ;)
Pamiętam jak lakrze mi mówili,że już nigdy nie wezme sztangi w dłonie,a gdy lekarz wyszedł z sali zaczałem sie rozciągac i robic "damksie" pompki żeby sie rozruszac,bo wiedziałem,ze nie długo wracam na siłownie...i tak rok później zostałem V-ce mistrzem polski w swoim pierwszym starcie w BB i po okresie przygotowawczym...8 tyg,czyli o jakies 4-6 za mało :P
To jest hardcore,to jest Animal...wytrzymasz!?
chudy001
Van Ice
człowieku jak sie kocha to co sie robi to napewno nie będzie potem żałował
