Escrima Doce Pares

Witam:)

Generalnie na tym forum znalazłem bardzo mało informacji przedstawiających FMA czyli Filipińskie sztuki walki,postanowiłem opisać styl który ćwicze aby przybliżyć w pewnym stopniu troche go , nie jestem ekspertem w dziedzinie sztuk walk ,Doce Pares ćwicze w sumie już 4 lata i w mojej opinii jest to najlepsza sztuka FMA w Polsce choć mało znana.

Od niedawna na arenie polskiego budo zaczęły pojawiać się filipińskie sztuki walki. Najstarsza organizacja w Polsce nie ma jeszcze dziesięciu lat. Jedną z najmłodszych jest Doce Pares Eskrima. Doce Pares występuje w kilku odmianach i nie będę wnikał w przyczyny takiego stanu rzeczy, ponieważ wydaje mi się, iż nie są ciekawe dla wojownika.
Doce Pares Eskrima jest na świecie uznanym systemem i chyba nie ma człowieka, który interesuje sie filipińskimi sztukami walki, a nie słyszał o Doce Pares. Przekaz z którego czerpie to Frans Stroeven, Prezydent Europy Doce Pares z ramienia Grand Master Dionisio Cańete. Na tle innych stylów i systemów wypada całkiem nieźle , chociaż daleki jestem od używania i myślenia kategoriami: najlepszy , najskuteczniejszy, najpiękniejszy etc... Bo jest to dziecinne i śmieszne.

System podobnie jak większość kali-eskrima ma jeden mankament. Jest obszerny zagadnieniowo. Czyli zawiera w sobie mocno rozbudowane elementy broni, zwłaszcza ostrza i patyków, walki wręcz w sensie zadawania uderzeń wszystkimi dostępnymi do tego częściami ciała, zapasy, oraz cos co można określić jako ...ju-jutsu? Często jest to przyczyną, iż niektórzy uważają, że nie można osiągnąć mistrzostwa w tylu dyscyplinach. Tu niespodzianka. Zasady pozostają niezmienione we wszystkim co w eskrima się robi. Linie i ich zrozumienie z wyobraźnią przestrzenną ukazują nam obraz użytkowania energii w sposób racjonalny i adekwatny do potrzeb. Na tym polega tajemnica spójności systemów eskrima. Nie jest to zlepek stylów i pogoń za modą JKD, czy wielostylowości. Zresztą eskrima mocno wpłynęła na JKD i wice wersa.

Chociaż eskrimadores uczą się od mistrzów boxu tajskiego , zapaśników, judoków ect. Eskrima posługuje się rozumem, który przez lata wypracowuje pewne wyobrażenia na temat możliwości swego ciała i przedmiotów które mogą nam pomóc eliminować napastników niezależnie od ich siły , gabarytów, stylu itp. Oczywiście nie można pominąć zaletą posiadania extra warunków fizycznych, nie mniej nie one powinny decydować o rezultacie walki. Jak widać owa wielostylowość jest podporządkowana zasadom, które opierają się na ostrzu. Ostrze natomiast eskrimador nosi w sercu... I o co tu chodzi?
Staż w Holandii, który Frans Stroeven zorganizował dla pięciu Polaków, z czego jeden nie mógł pojechać z powodu poważnej kontuzji, ukazał nam rozmiar pracy jaka nas czeka. Podoba mi się to, że za przysłowiowe 100 lat nadal będę zgłębiał tajniki eskrima, bo jest to ocean pitnej wody, jednak nie wszyscy potrafią z niego pić , niektórzy się w nim topią. Tak to już jest.

Staramy się o dobrą eskrimę i przyjacielską atmosferę w organizacji, którą od podstaw tworzymy w naszym kraju.

Baza Doce Pares Polska znajduje się w Jabłonowie Pomorskim. Czas nas zweryfikuje i pokaże ile warte są nasze kije, wiedza i przyjaźń. Pozdrawiam wszystkich miłośników patyków i ostrych narzędzi.



Doce Pares , o czym wie niewiele osob nie odnosi sie do jednego konkretnego stylu. Doce Pares jest połączeniem wielu styli, ktore zostały przedstawione i wniesione do organizacji przez zakładających mistrzów w 1932 r. Perfekcyjny poziom umiejetności każdego z nich, pozwolił na pełną integrację i stworzenie nowego spójnego Doce Pares spośród tych rozmaitych i często kontrastujących ze sobą styli. W skład elementów składowych Doce Pares weszły style: - Styl Bliskiego Dystansu (corto) - Lorenzo and Teodoro Saavendra - Styl Średniego Dystansu - Jesus Chi - Styl Espada y Daga i Corto Orihinal - Felimon Canete - Styl Długiego Dystansu - Yoling Canete i Vincent Carin W późniejszych latach doszły : - Styl Corto - Ciriaco Canete - Styl "Pangamut" - Maximo Canete Dzięki wszechstronnemu charakterowi połączenia tych różnorodnych styli wewnątrz Doce Pares, drugie pokolenie Klanu Canete miało niezwykle rzadką możliwość zostać świetnie wyszkolonym w wielu stylach i dystansach Filipińskich Sztuk Walki. Wraz z biegiem lat poszczególne style były stopniowo wcielane do jednego programu nauczania Doce Pares, zachowując jednak swe indywidualne cechy, charakterystyczne dla poszczególnych systemów. Zarówno rozwój każdego z nich i rozbudowę całego systemu znanego jako Doce Pares przypisuje sie Dionisio Canete, niezwykle wykształconemu i utalentowanemu synowi Yoling'a Canete, który miał znaczący wpływ na organizację przez trzy minione dziesięciolecia. W swych działaniach by utrzymać Doce Pares takim, jakie zostało założone w 1932 r., Grand Master Dionisio zebrał wszystkie style oryginalnych mistrzów w jeden uniwersalny, w pełni ujednolicony pod względem logicznym i metodycznym system nauczania. Zrobił to tak umiejętnie, iż nawet podczas wprowadzania innowacji czy też modyfikacji poszczególnych składników, istota każdego z nich i ich macierzystych systemów pozostała niewzruszona.

Doce Pares Polska

Kilka lat temu po rozłamie Estokady, na zaproszenie Stephena Browna i Pawła Jagusza do Jabłonowa Pomorskiego zawitał Frans Stroeven, prezydent europy z ramienia Dioniego Canete. W stażu wzięło udział wielu fajnych ludków ze środowiska estokady i kalaki. Wszyscy byli pod wrażeniem osoby i kunsztu Fransa i systemu Doce Pares. Jeszcze nie do końca byliśmy świadomi czego oczekiwać. Po drugim spotkaniu Frans mianował Pawła Jagusza prezydentem Doce Pares w Polsce. Sławek Korczakowski z Olsztyna i Marcin Stankiewicz z Białegostoku odegrali wielką rolę, zobaczyli możliwość rozwoju właśnie w Doce Pares. Dzisiaj jesteśmy mocno związani ze swoim mistrzem - Fransem Stroeven, który okazał się wartościowym człowiekiem i wielkiej klasy Mistrzem Eskrimy i JKD. Nikt z Polaków nie zrobił biznesu , ani oszałamiającej kariery u boku Frnsa, typu 10 dan przy okazji stażu czy zawodów. Paweł Jagusz jest jedynym mającym prawo noszenia czarnego pasa Doce Pares Dioniego Canete w Polsce. Najstarsi studenci zdawali egzaminy w Holandii i posiadają 3-ci stopień uczniowski, z dumą noszą pomarańczową naszywkę. Rozwijamy się i poznajemy system, który daje nam mnóstwo radości z jego uprawiania. Nikt nigdy niczego nie kupił, nie dostał ale wszyscy którzy coś osiągnęli, mają to dzięki ciężkiej pracy.

Ponownie zapraszam na seminarium z GM Richardem Bustillo ktore odbędzie się w Łodzi w dniach 17 i 18 listopada.
Będzie oczywiście Doce Pares , Jeet Kune Do, MMA oraz Muay Thai.
Mam nadzieję ze tym razem chociaz ktos odpisze na temat skoro juz interesujecie sie podobno FMA
serdecznie zapraszam

Techniki Doce Pares Eskrima

System Eskrima w Doce Pares może być podzielony na sześć dyscyplin, które w skrócie są opisane na tej stronie. Różne dystanse, praca nóg (chodzenie) oraz postawa są wyjaśnione w każdej z części.

Solo Olisi – pałka

Doble Olisi – dwie pałki

Baraw – nóż

Espada y Daga – kij i nóż

Mano Mano – puste ręce

Dumog – filipińskie zapasy

Solo Olisi: pałka

Trening Eskrima zawsze zaczyna się od ćwiczeń z pojedynczym kijem.

Silniejsza ręka dzierży kij (ok. 75 cm długości i 2 cm szerokości, zwykle ratanowy) używany jako główna broń. Pusta dłoń jest przeważnie używana do obrony i kontroluje uzbrojoną rękę przeciwnika. Większość, choć nie wszystkie z tych technik są podobne do techniki “espada” (miecz). Techniki zwiększające zakres działania nadgarstka (“amarra”) są uczone aby rozwinąć siłę i koordynację pracy ręki. To z kolei rozwija umiejętność generowania siły oraz elastyczności nadgarstka, co ważne jest zwłaszcza w bliskim starciu.

Techniki Solo olisi są używane przy długim (“largo”), średnim (“medya”) i krótkim (“corto”) dystansie. Dystans largo (zwany również dystansem “largo mano”) charakteryzuje się krokiem omijającym, obrotami oraz szybkimi ciąglymi uderzeniami skierowanymi na uzbrojoną rękę przeciwnika. Dystans medya (zwany róznież dystansem “sumbrada”) opiera się na wyszukanej kontroli uzbrojonej ręki przeciwnika połączonej z jednoczesnym kontratakiem. “Tapi tapi” jest zaawansowanym systemem pułapek i kontroli uczonym dla poznania tajników dystansu medya. Dystans corto (zwany również dystansem “hubad”) stawia nacisk na miękkie przejścia z linii do linni (ataki kątowe) oraz na ciągłą zmianę kierunków ataków omijających obronę przeciwnika.

Jednym z podstawowych ćwiczeń solo olisi jest abesedario – wszechstronny zestaw ćwiczeń obrona-kontratak. Siedem szczebli abesedario rozwija umiejętność poruszania się, obchodzenia, kontroli i kontrataku we wszystkich trzech dystansach walki. Trening zawiera również techniki rozbrajania.

Doble Olisi: dwa kije

Kije trzymane są w każdej z dłoni i używa ich się do jednoczesnej kombinacji atak-obrona. W starciach tego rodzaju najczęściej walczy się w większym dystansie z uwagi na różnorodność możliwych technik kontroli. Uczy się szerokiej gamy uderzeń i pracy nadgarstka aby rozwinąć siłę i koordynację. Kilka ćwiczeń z partnerem rozwija umiejętność uzyskiwania przewagi: “pinky-pinky” lub “siniwali”. Techniki poznane w czasie ćwiczeń z dwoma kijami grają również dużą rolę w innych rodzajach walki takich jak starcia z pustymi dłońmi (“mano mano”), kombinacja uderzeń i kontroli z solo olisi połączonych z technikami walki przy użyciu kija i noża (“espada y daga”).

Baraw: nóż

Umiejętność użycia noża jest bardzo rozwinięta w Filipińskich sztukach walki, gdzie wypracowano wiele styli obrony i ataku.

Duże znaczenie przypisywane nożowi w Eskrima wynika z pochodzenia tej techniki walki. Narodziła się ona na polu bitwy, gdzie bezpieczniej jest bronić się przy użyciu jakiejkolwiek broni – choćby noża. Z powodu swojego pochodzenia Eskrima zawiera skuteczne techniki wypróbowane w wielu starciach.

Trening rozpoczyna się nauką technik defensywnych przeciwko różnym atakom z zastosowaniem noża. Wiele bloków i zasłon podzielonych jest na cztery grupy: pojedyncze, podwójne i wielokrotne przejścia i cięcia. Kontrataki są jednoczesne z obroną.

Bardziej złożone techniki defensywne opierają się na dzwigniach, rozbrojeniach i kontroli oraz na zmianie kierunku ruchu atakującej broni przeciwnika. Trening dla zaawansowanych składa się z wielu ćwiczeń przy użyciu noży (knife-to-knife) rozwijających obronę, atak i kontratak. Ćwiczone techniki łączą kontrolę i “przekierowanie” atakującej dłoni przeciwnika.

Espada y Daga: kij i nóż

Espada y daga (zwana również “punta y daga” lub “olisi y bara”) jest jedną z najbardziej skomplikowanych i wyszukanych dyscyplin Eskrima. Silniejsza ręka dzierży kij lub długi nóż i jest główną bronią ofensywną; słabsza dłoń uzbrojona jest w nóż używany zarówno do ataku (pchnięcia i cięcia) jak i obrony (bloki, kontrola, dzwignie). Trening rozpoczynają ćwiczenia rozwijające koordynację obu rąk w czasie zadawania cięć i kontrolowania. Później dodaje się pracę nóg i obrotowe ruchy ciała. Kolejne ćwiczenia obejmują wielokrotne ataki (zwykle krótsza broń atakuje po dłuższej) oraz rozszerzenie technik obronnych o “przejścia na zewnątrz” (ucieczka spomiędzy atakujących rąk przeciwnika). Na końcu treningu espada y daga dodaje się skomplikowane dźwignie i sprowadzanie do parteru.

Mano Mano: puste dłonie

Zwykle mówi się, że broń w Filipińskich sztukach walki jest jedynie dodatkiem do pustej dłoni. Większość technik pozostaje w zasadzie taka sama niezależnie od tego czy używa się jakiejś broni czy nie. Wiele z technik mano mano pochodzi z espada y daga. Różne części ciała mogą służyć za broń, więc “puste dłonie” obejmują ciosy pięścią i łokciem, kopnięcia stopą i kolanem, uderzenia głową itd. Używa się również dzwigni i rzutów. “Puste dłonie” w Doce Pares używają specjalnego ćwiczenia tapi-tapi zwanego kaw-it. Polega ono na stosowaniu pułapek i kontroli atakującej ręki przeciwnika przy użyciu zaledwie kilku palców (lub nawet jednego!) oraz na jednoczesnym kontratakowaniu. Techniki kontroli przeciwnika mogą być używane w starciach mano mano lub w walce z wykorzystaniem broni oraz służą wybiciu przeciwnika z rytmu.

Dumog: filipińskie zapasy

Walka wręcz bez zadawania ciosów jest ważną częścią treningu Eskrima i jest nazywana Dumog. Różnorodność dźwigni, trzymań i rzutów może być później stosowana zarówno w walce z użyciem broni jak i bez jej udziału. W tradycyjnych sztukach walki powstałych na Filipinach Dumog nie był tak rozwinięty jak obecnie, ponieważ noże były w “szerokim użyciu”. W takich pojedynkach walka nie była zwykle kontynuowana w parterze z oczywistych względów. Obecnie uległo to zmianie i dumog jest wysoce rozwiniętą i wyszukaną dyscypliną w treningu Eskrima.

W imieniu działu-witam na forum Cieszę się, że do naszego radosnego "stadka" dołączył adept FMA, bo faktycznie mamy ich tu niewielu (a może wielu-ale w takim razie nieźle się, skurczybyki, kamuflują )

Pisz, pisz, pisz-chętnie poczytamy

Materiały jakie użyłem tutaj pochodzą z mojej wiedzy jak i z różnych stron w necie.. Jeżeli ktoś miałby jakieś pytania to prosze pytać

Generalnie szkoda że w Polskim świecie SW tak mało sie pisze o sukcesach Polaków z Doce Pares a mało kto wie że na ostatnich mistrzostwach Europy w Berlinie zdobyliśmy złoty i srebrny medal,teraz w Maju jest znowu turniej i możecie być pewni że nasi reprezentaci skopią tyłki innym

No i dobrze, skopcie

A Ty, dla dobra działu, nie zapomnij tego zrelacjonować

Ciekawy post Też kiedyś trenowałem przez kilka lat filipińską sztuka walki, a dokładniej Combat-kalaki. Bierzecie udział w zawodach organizowanych przez PFCK ?
To prawda, że malo się mówi o osiagnięciach Polaków w filipińskich sztukach walki. Jesieniom Polacy też zdobyli medale(teraz akurat nie pamiętam jakie) na Filipinach podczas Mistrzostw Świata.

Dokładnie skopcie tyłki innym

witam i pozdrawiam.

Bierzemy udział w turniejach organizowancyh przez WEKAF (World Escrima Kali Arnis Federation)) Oraz Polską lige StickFightingu:) Nie bierzemu udział w walkach Combat Kalaki.

takie pytanie


oglądałem kiedys filmik, osób trenujących filipińskie sztuki walk, i jeden

drugiego kijem po głowie lał, co rzekomo miało zwiększyc jego odpornosc

na ciosy. Stosujecie to?

Chciałeś popisać się poczuciem humoru?

Na filmiku (wrzucał go Knife) były malezyjskie metody treningowe, nie filipińskie.