Magnez uczestniczy razem z wapniem w funkcjonowaniu tkanki nerwowej i mięśniowej.
Pozostaje w dynamicznej równowadze z wapniem. Nadmierne spożycie magnezu w stosunku do wapnia hamuje wzrost kości.
Magnez poprawia również wchłanianie potasu dlatego popularne jest łączenie w preparatach magnezu i potasu (np. Aspargin).
Jeśli chodzi o przyswajanie magnezu z pokarmów to jest dobrze przyswajany jeżeli ilość wapnia w pokarmach jest dwa razy większa od ilości magnezu. Bardzo dobrze się wchłania w obecności białka i laktozy.
Osobiście nie kupuje preparatów magnezowo-wapniowych. Jestem za braniem wapnia w ciągu dnia a magnezu na noc. Taka suplementacja na pewno w niczym nie przeszkadza.
Dla dobrego przyswajania magnezu ważna jest forma chemiczna, w jakiej występuje.
Preparaty magnezu mogą mieć formę połączeń nieorganicznych np. chlorki, tlenki, węglany. Najwyżej jednak cenione ze względu na łatwość przyswajania przez organizm są połączenia pierwiastka z kwasami organicznymi tzw. chelaty.
Wchłanianie magnezu odbywa się w jelicie cienkim.
Pierwiastek aby dostać się do krwiobiegu musi przeniknąć przez jelito cienkie pokryte bardzo cieńkimi wypustkami (kosmkami). Komórki kosmków mają ładunek dodatni. Jony magnezu też mają ładunek dodatni. Jednoimienne ładunki odpychają się i utrudnia to pierwiastkowi przenikanie do wnętrza komórki.
Magnez, aby ominąć barierę odpychania ścianek jelita znajduje substancję maskującą dodatni ładunek i ułatwiającą przenikanie. W tym celu jony magnezu łączą się z innym związkiem, takim, który stosunkowo łatwo przenika przez błonę komórkową jelita i ma zdolność zobojętnienia dodatniego ładunku elektryczny magnezu. Udowodniono, że rolę tę najlepiej pełnią niektóre słabe kwasy organiczne - mlekowy, cytrynowy. Najlepiej natomiast aminokwasy - związki organiczne powstające m.in. w wyniku trawienia białek w jelicie.
Stwierdzono również, że najłatwiej wchłaniane są przez błonę komórkową jelita tzw. uwodnione chelaty metali z kwasem asparginowym.
Asparaginiany metali, w tym magnezu powstają w jelicie cienkim w wyniku reakcji kwasu asparginowego z jonami magnezu (które powstały z rozpadu chlorków, węglanów, itp. w środowisku wodnym jelita). Warunkiem jest znaczna kwasowość środowiska jelita i zasobność w diecie białek zwierzęcych - podstawowego źródła aminokwasów w czasie wchłaniania magnezu i innych jonów metali. Ponadto wchłanianiu sprzyjają: witamina B6, E i D, tłuszcze nienasycone, obecność sodu, itd. Jednak nawet wówczas przyswajalność cennego dla zdrowia pierwiastka jest stosunkowo nieduża.
Magnez najlepiej jest dostarczyć organizmowi w postaci gotowego asparginianu magnezu. Asparginiany są związkami trwałymi i nie ulegają rozpadowi nawet w bardzo kwaśnym soku żołądkowym a błony kosmków jelitowych nie stanowią przeszkody utrudniającej wchłanianie, tak jak innym solom magnezu.
W połączeniu z kwasem asparginowym magnez zostaje łatwo wchłonięty do organizmu i w tym związku jest transportowany we krwi do wielu komórek.
Asparginiany - np. filomag b6, laktomag b6, magnefar b6
Mleczany - np. Magne b6, Mb6, Maglek b6
Cytryniany - np. magnez Hi-tec
Nie bierzemy pod uwage tlenków (np. magnex 300mg, Mbe), chlorów(np. Slow Mag B6 - często reklamowany w pismach kulturystycznych) i węglanów(np. zdrowit, magnezin)
Mam nadzieje ze komuś sie przyda i nie napisałem jakieś głupoty. Jeśli znajdziecie jakiś błąd puszcie a jeśli sie podoba to może jakiś mały bonus SOG :)