[*] Kazimierz Górski [*]

Spoczywaj w pokoju

[*]

[*][*] niestety bardzo mi przykro ale taka kolej rzeczy :(

[*] Spoczywaj w pokoju

[*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*]
Legendarny już za życia, Kazimierz Wielki, najwybitniejszy trener w historii polskiego futbolu.
Spoczywaj w pokoju mistrzu Kazimierzu.
[*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*] [*]

Dobry człowiek. Życzliwy światu i ludziom. Dawał Polakom radość, nadzieję i dumę. Twórca narodowego misterium, jakim było za Jego czasów kibicowanie reprezentacji Polski.

Budził sympatię u wszystkich. I u tych, którzy żyli piłką i dla piłki, i u tych, którzy piłkę oglądali od święta. Polacy kochali go za dobrotliwy uśmiech, poczucie humoru, za ten cudowny, śpiewny i miękki lwowski akcent. Wielbiono Go za to, że z futbolu, który w latach siedemdziesiątych prędko zamieniał się w wielką komercyjną machinę, zrobił coś naturalnego i bliskiego każdemu chłopcu, który kiedyś kopał piłkę na podwórku. (...)

Człowiek, który trząsł ze swą reprezentacją piłkarskim światem, jeździł do pracy autobusem i mieszkał w skromnym mieszkanku w bloku. Nie bił się, a może nie chciał się bić, o zaszczyty, ordery, rzeczy materialne.

Nawet kiedy wyjechał do Grecji uczyć Greków wielkiego futbolu, nie przestał być popularny i kochany w Polsce. Zaczęliśmy tęsknić za sukcesami piłkarzy, ale i za selekcjonerem, który się nigdy nie denerwował, miał szczęście, no i... nie golił się przed meczem. Następcy i jednocześnie uczniowie Pana Kazimierza, m.in. Jacek Gmoch, Andrzej Strejlau i Antoni Piechniczek, nie mieli tej Jego magii . Bez wątpienia fachowcy, staranniej i wszechstronniej wykształceni, młodsi, nie byli w stanie osiągnąć popularności Górskiego. Nie te sukcesy i nie ta osobowość. Kiedyś w Brazylii słynnego Garrinchę nazwano ,,Radością narodu”. Pana Kazia bez wątpienia trzeba by nazwać ,,Własnością narodu”.

[']