Raków Częstochowa

Obozu nie będzie

o raz pierwszy od dłuższego czasu Raków, w ramach przygotowań do sezonu, miał wyjechać na obóz przygotowawczy. Miał on trwać 7 dni, jego rozpoczęcie planowano na 5 lutego. Mówiło się o kilku ośrodkach, jednak najlbliżej wyboru był ten w miejscowości Wołów pod Wrocławiem, gdzie planowano rozegrać sparing m.in. ze Śląskiem Wrocław. Ostatecznie jednak postanowiono, że kadra czerwono-niebieskich pozostanie w Częstochowie.


– W planach mieliśmy tygodniowy obóz na początku lutego. Już prawie byliśmy zdecydowani na ośrodek w Wołowie pod Wrocławiem – mówi trener Olbiński. - Okazało się jednak, że w tym okresie nie ma chętnych drużyn, które chciałyby rozegrać tam z nami sparingi. Dlatego postanowiłem zrezygnować z tego ośrodka. W planach były również ośrodki w Dębicy oraz dobrze nam znany z przeszłości ośrodek w czeskiej miejscowości Trinec. Ostatecznie po namyśle postanowiłem jednak, że pozostaniemy w Częstochowie i przeprowadzimy coś na wzór obozu dochodzeniowego. – Proszę się tutaj nie doszukiwać jakiegoś głębszego powodu naszej rezygnacji z wyjazdu na obóz – dodaje wiceprezes Rakowa Beata Bielecka, jakby odpowiadając na zarzuty byłego już wiceprezesa częstochowskiego Rakowa Andrzeja Gołaszewskiego, który niedawno stwierdził, że pieniądze na obóz zostały wykorzystane na nowe meble do gabinetów. – Pieniądze na obóz są – krótko ucina Bielecka. - Decyzję o rezygnacji z wyjazdu podjął trener Olbiński

wrzuciłem filmik ... prezentacja kibiców Rakowa w Jastrzębiu
http://www.megaupload.com/?d=S5SD827M 

Chce powiedzieć tyle że 2 lata temu Krzysztof Kołaczyk grał w IV ligowej drużynie Źródła Kromołów. Ja jestem z z/Zawiercia i zacząłęm chodzić do jeszcze wtedy trampkarzy Źródła i naszym trenerem był Krzysztof Kołaczyk. Szczerze to ja nigdy wcześniej o nim nie słyszałem i nie wiedziałem kim on jest. Wiele mu zawdzięczam, nauczył mnie dobrze grać, jest poprostu za***isty, najlepszy trener jakiego w życiu miałem, bardzo wiele wie o piłce tylko szkoda że Raków wykupił Kołaczyka i nasza drużyna się rozpadła. Nie wiedziałem o Kołaczyku nic myślałem że to normalny przeciętny człowiek grający sobie w IV lidze ale później przeczytałem o nim w FAKCIE i obejrzałem go w Rozmowach w Toku i byłem bardzo podniecony że trenował mnie taka osobistość jak Krzysztof Kołaczyk. Chciałbym żeby przyjechał kiedyś tutaj w pobliże na jakiś mecz to pogadałbym sobie ze swoim trenerem. I mam pytanie to osób z Częstochowy czy Kołaczyk trenuje tam jakiś juniorów albo inny rocznik ??

Nie, nie trenuje. Mieszka w Poraju koło Częstochowy i tam trenuje drużyne z Poraja i są na 1 miejscu w A-klasie.

Kolekcjoner czerwono-niebieskich suwenirów


Rok 2006 jest dla Rakowa Częstochowa rokiem wyjątkowym. Nasz klub będzie obchodził 85-lecie swojego istnienia. Wiele ważnych wydarzeń z bogatej przeszłości czerwono-niebieskich doczekało się pamiątek, które mają o nich przypominać. Każdy klub ma kibiców dla których życiową pasją jest kolekcjonowanie takich pamiątek. Takich ma również Raków. Najprawdopodobniej najbogatszą kolekcją wśród nich może się pochwalić Michał Cybulski.
Kibicem Rakowa jestem odkąd skończyłem 9 lat, czyli od 1992 roku. Pamiątki związane z tym klubem zacząłem kolekcjonować niewiele później, więc robię to już ładnych parę lat. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że to moje hobby stanie się z czasem największą pasją – przyznaje „Cebul”. – Raków to klub ze sporymi tradycjami, ale nawet w skali kraju nie z „najwyższej półki”. Ma to duże znaczenie jeśli chodzi o wydane klubowe pamiątki. Takie kluby jak choćby Legia, Wisła, Ruch czy Górnik wielokrotnie zdobywały Mistrzostwo i Puchar Polski, rozegrały wiele meczów w europejskich pucharach i co za tym idzie mają wiele pamiątek upamiętniających te wydarzenia. Raków, z oczywistych przyczyn, takich gadżetów nie wydał.

„Cebul” nie ukrywa, że stworzenie tak bogatej kolekcji pamiątek jaką udało mu się zebrać nie było łatwym zadaniem. – Dodatkowym problemem jest również mocno ograniczony dostęp do czerwono-niebieskich symboli. Kiedyś działała w klubowym budynku kawiarenka „Gol”, jednak można w niej było zaopatrzyć się w bodajże dwa proporczyki i jedną klubową odznakę. To wszystko. Innych miejsc w których można by było kupić klubowe pamiątki nie stwierdziłem. Może właśnie dlatego każdy nowy zdobyty gadżet tak bardzo mnie cieszy. Skąd zatem się wziął taki duży zbiór pamiątek, który posiada „Cebul”? – Na samym początku gromadziłem to co wpadło mi w ręce, ale z czasem chciałem mieć więcej i więcej... Zaczęły się wyjazdy na giełdy kolekcjonerów pamiątek sportowych, telefony do ludzi związanych w przeszłości z Rakowem, spotkania z byłymi piłkarzami. Tu udawało mi się zdobyć jedną rzecz, tam drugą i tak powoli kolekcja się powiększała. Wiele razy jeździłem do innego miasta bo tam ktoś miał znaczek czy proporczyk na który ja nigdy wcześniej nie trafiłem.

Patrząc na efektowny zbiór „Cebula” nie można nie zadać pytania: dlaczego o pamiątki, które przypominają piękne chwile z kart historii czerwono-niebieskich bardziej dba się wśród kibiców niż w samym klubie? Swojego zażenowania w tej kwestii nie ukrywa również „Cebul” – Można mi wierzyć lub nie, ale znam klubowy budynek na pamięć i poza pucharami, dwoma proporczykami i bodaj trzema odznakami klubowy zbiór, co brzmi tragicznie, nie istnieje! Szanujące się kluby mają wydzielone specjalne salki w których gromadzone są klubowe „skarby”. U nas tego nie ma, bo i po co? Dla mnie bardzo ważną sprawą jest to, żeby mieć pamiątki mówiące o całej historii Rakowa, nie tylko tej najnowszej. Wiadomo przecież, że z pamiątkami jest jak z winem: im starsze tym lepsze. Nie bez znaczenia jest również fakt, że kiedyś wykonywano je staranniej i dokładniej przez co były bardzo trwałe.

Bohater artykułu zbiera praktycznie wszystko co wiążę się z Rakowem. W jego zbiorach znajdziemy puchary, pamiątkowe medale, koszulki, proporczyki, okolicznościowe książki, piłki breloki, a nawet krawaty. Jak sam jednak przyznaje najbardziej ceni sobie kolekcję odznak. – Każda z nich jest inna choć są w wielu szczegółach do siebie podobne. Najstarsze zostały wydane w 1957 roku, gdy Raków istniał już 36 lat i są doprawdy unikatowe. Nie wiem ile dokładnie sztuk liczy pełny zbiór odznak związanych z czerwono-niebieskimi. Ja w tej chwili posiadam 27 odznak i myślę, że do pełnego zbioru brakuje mi najwyżej kilku. Dużą uwagę przywiązuję tez do proporczyków, koszulek oraz zdjęć. Jeśli chodzi o kolekcję unikatowych, historycznych zdjęć to najwięcej przekazali mi byli, zasłużeni dla klubu piłkarze Rakowa: J. Basiński, S. Stachowiak, M. Pabiasz czy nieżyjący już dziś M. Głowacki. Dużo cennych pamiątek, takich jak puchar za awans do II ligi w 1962 roku i puchar za awans do I ligi w 1994 roku przekazał mi związany z Rakowem od niemal pół wieku L. Burdziński. Niedawno swoje trofea zdobyte podczas swojej długiej kariery w hutniczym klubie ofiarował mi były bramkarz E. Bogucki. „Swoje” dorzucili też m.in. G. Kokott, A. Dziedzic i K. Kołaczyk.
Jak każdy kolekcjoner pamiątek sportowych również „Cebul” ma w swoich zbiorach tę, którą ceni sobie najbardziej. – Prawdziwym „białym krukiem” mojej kolekcji jest srebrny medal z finału Pucharu Polski w 1967 roku, w którym Raków zmierzył się z Wisłą Kraków. Unikatową pamiątką jest również medal upamiętniający dziesiątą rocznicę awansu do I ligi, który otrzymałem dzięki uprzejmości prezes Bieleckiej.

Odznaki – licząc z lewej od góry
RKS Raków swoje premierowe znaczki (1, 2) wydał kiedy istniał już 36 lat – w roku 1957. Pierwszy znaczek zwykły i drugi z wieńcem laurowym to absolutnie unikatowe pozycje. Te swoiste rarytasy kolekcjonerskie zostały „wypuszczone” w minimalnym nakładzie. Bardzo trudne odznaki do zdobycia.
Znaczki nr (3) – zwykły, (4) – ze złotym wieńcem i (5) - z brązowym, to wznowienia pozycji 1 i 2. Na znaczkach tych również widnieje data 1957, ale od oryginałów są mniejsze i mają inaczej ułożony datownik. Zostały one zrobione w krakowskiej pracowni grawerskiej w latach 80-tych. Ich nakład jest naturalnie większy.
Ciekawy jest znaczek wydany na 50-lecie istnienia klubu (6). To jedyna odznaka Rakowa na której nie umieszczono klubowego herbu. Wybiła ja mennica państwowa w 1971 roku. Ostatnia odznaka emaliowana została wydana 10 lat później na 60-lecie (7). Następne pozycje są już niestety lakierowane.
Większość klubów nie upamiętnia na znaczkach jubileuszu 65-lecia, Raków jednak wydał z tej okazji aż dwa rodzaje znaczków. Nr (8) to zgrabny znaczek ze złotym wieńcem. Natomiast kolejne odznaki (9) – złota, (10) – srebrna i (11) – brązowa tworzą bardzo ładną serię. Odznaka nr (12) w kolorze czarnym tez jest z tej serii, ale wydana prawdopodobnie dla potrzeb kolekcjonerskich prezentuję się dużo gorzej.
Kolejne dwie odznaki, nr (13) i nieco większa pozłacana (14), są do siebie bliźniaczo podobne. Sporo większy jest znaczek (15). Pozycja (16) została wydana wyłącznie z myślą o piłkarzach Rakowa i jest to jedna z ładniejszych odznak czerwono-niebieskich. Znaczki (17 i 18) są identyczne z tym, że pierwszy ma obramówkę pozłacaną, a drugi posrebrzaną. Możliwe, że wydano też odznakę z obramówką brązową. Tego niestety nie wiem.
Odznaka nr (19) – oldboy’s została wydana z myślą o piłkarzach, którzy grę w Rakowie maja już za sobą. Ta odznaka jest ze złota koroną, w obiegu jest też z koroną srebrną. Bardzo dobra pozycja to znaczek nr (20) wydany na jubileusz 70-lecia klubu. To jedyny znaczek na którym umieszczono działające w klubie sekcje, a w 1991 roku poza piłką nożną były to: siatkówka, szachy i brydż.
Później stała się rzecz niedopuszczalna, tzn. zmieniono wygląd klubowego herbu, co ma odbicie również w klubowych odznakach. W połowie lat 90-tych wydano „nowe” logo klubu (21), ale błędnie ustawiono klubowe barwy – kolor niebieski był nad czerwonym, a w skrócie podano GKS Raków. Błąd szybko naprawiono (22), gdzie był już RKS i kolor czerwony nad niebieskim.
Prawdziwym dramatem okazał się jubileusz 75-lecia w 1996 roku. Najpierw wydano odznakę (23), gdzie znów źle dobrano barwy, potem z okazji tego samego jubileuszu pojawił się znaczek (24) z poprawioną kolorystyką. Logo to już się jednak włodarzom znudziło, bo postanowili jeszcze w tym samym roku wydać całkiem nowy herb (25), jedyny taki w tym zbiorze. To co wydawało się nierealne stało się faktem. Raków w jednym czasie miał dwa różne herby...
Później przez osiem długich lat nie wypuszczono nowego znaczka, zapominając o jubileuszu 80-lecia w 2001 roku. Dopiero w 2004 roku pojawiły się dwie kolejne pozycje. Na szczęście wrócono do historycznego logo i choć już RKS tylko KS to znaczek (26) wydany w serii limitowanej (200 sztuk) może się podobać. Odznaka (27) jest przeznaczona dla członków „Klubu 100”, który wspomaga klub finansowo, a ja jestem bodaj jedyna osobą, która ma w zbiorze ten znaczek, a nie jest członkiem tego klubu. W 2006 roku jubileusz 85-lecia i szansa na nowe odznaki.

proporczyki – licząc z lewej od góry
Tak to już jest, że proporce wydawane są przez kluby w „pakiecie” z odznakami. Nie zawsze, ale bardzo często, szczególnie w roku jubileuszowym. Tak więc nie ma sensu opisywać drugi raz tego samego. Nawet błędnie rozłożone barwy czy ilość kominów w herbie maja te same błędy co na odznakach. Warto natomiast wspomnieć, że najstarszym proporczykiem jest ten wydany na jubileusz 50-lecia klubu. Starannie wykonany (gumowy) cieszy oko (na górze 4 od lewej). Największy w tym zbiorze jest proporczyk wydany na 70-lecie istnienia klubu (w środku). Wszystkich proporczyków mam 32. Innych jak dotąd nie widziałem co nie oznacza, że takowych nie ma.

Proporczyk z autografem G. Kokotta stanowi dla mnie ważną pamiątkę.

Koszulki – licząc z lewej od góry
1 – Koszulka pamiątkowa upamiętniająca awans do I ligi w 1994 roku.
2 – koszulka z decydującego meczu o utrzymaniu w ekstraklasie sezonu 1994/95 (Stomil – Raków 0:1). Grał w niej Sebastian Synoradzki.
3 – Koszulka wysłużona na boiskach I ligi, a „oddana” fanom po meczu II ligi z Hetmanem.
4 – Raków miał bodajże dwa komplety koszulek z nazwiskami, tym bardziej ta którą przekazał mi A. Dziedzic ma wielką wartość (I liga).
5 – Bardzo ładna koszulka z czasów I ligi rzucona w trybuny przed meczem z Podbeskidziem Bielsko Biała w Pucharze Polski w 2003 roku.
6 – Ta koszulka poleciała w trybuny w sezonie 2000/01 po meczu z Rozwojem Katowice w Częstochowie.
7 – Koszulkę tę mam od Witolda Gwiździela choć ten zawodnik nigdy z nr 11 nie grał...
8 – Koszulka rzucona w trybuny przez Krzysztofa Stępnia przed meczem I ligi z GKS-em Tychy.

Piłki (od lewej) Wydana w 1981 roku na 60-lecie klubu, ta w środku pochodzi z czasów gry Rakowa w I lidze i przedstawia herby wszystkich pierwszoligowców, z prawej powstała w 1991 roku na 70-lecie klubu.