Czy potrafilibyście zrezygnować z SW ?

ja musialem odejsc z kyoka po 10 latach treningow. stanalem przed b. trudnym wyborem. albo byc czescia bagna zwanego kyokushin albo odejsc. nadal cwicze na worku. czasem sparuje. ale z uprawiania karate w sekcji zrezygnowalem. i przerzucilem sie na machanie zelastwem:)

czemu uważasz ze kk to bagno?

ja nie zrezygnuje. przychodze na trening z kontuzja, chory, po prostu musze

Fea_GTF - uwazam organizacje kk za bagno poniewaz mnostwo tam prywaty, durnych zakulisowych gierek, zwyklej ludzkiej glupoty i zawisci, obludy. przygladalem sie z bliska jak to dziala i nie mialem juz ochoty byc czescia tej organizacji.

nie chce o tym pisac. bo zaraz sie przyczepi darek i znow bedzie pyskowka.
wiec trzymajac sie temetu - czasem trzeba zrezygnowac dla rzeczy wazniejszych. choc nie jest latwo.

a czemu nie chcesz trenować czegoś innego? Czegoś co spełni Twoje oczekiwania?

srednio co rok zmienialam klub w poszukiwaniu czegos co mnie naprawde wciagnie z sw (chociaz ciagle oscylowalo to wokol kung fu)
kilka razy tez mialam okresy ze chcialam rzucic w cholere SW bo wiem, ze to nie jest cale moje zycie.
teraz kiedy mam taka kontuzje, ktora wyklucza treningi, zaluje jak diabli, ze nie moge trenowac
i badz tu czlowieku szczesliwy ech..

Dla mnie jak narazie "Taekwon-do Cały mój świat":D

Nie można zrezygnować ale tylko zawieść treningi. Raz musiałam przrwać na dłużej ze względu na kontuzje- oczywiście wróciłam ;) Aktualnie zawiesiłam treningi na mature i egzaminy ale we wrzśniu wracam... Ktoś kto zakocha się raz w sw, nie jest wstanie porzuciś ich zupełnie...

:)

Rzucić da się wszystko. Treningi Kyokushin zacząłem w wieku lat 8 (coś około 1987 r) skończyłem w wieku lat 18 (3 kyu), ze względu na maturę i wyjazd na studia (ciężkie i czasochłonne). Podczas studiów prowadziłem wyjątkowo nie sportowy tryb życia. Zacząłem palić nałogowo, chociaż zawsze byłem orędownikiem abstynencji i ogólnie prowadzić się nie za przyzwoicie. W każdym bądź razie przestałem ćwiczyć „serce i ciało w celu osiągnięcia pewnego i niewzruszonego ducha”. Pewien już czas temu wraz z końcem studiów rzuciłem palenie, poprzedni styl życia i wróciłem na treningi kk. Jakież było me zdziwienie! To, co tam zastałem…. Szkoda słów! W każdym razie przyłączam się do krytyki przedmówców. Tak, więc rozstałem się póki, co z treningami, żeby nie psuć sobie wspomnień – trenuje sam i szukam alternatywy, może jakieś inne IKO? Niestety sporo się tego porobiło i trudno się przyzwyczaić do braku jedności.
P.S. palić nie warto – sprawdziłem.