http://www.kick-boxing.sosnowiec.pl/
FORMY RYWALIZACJI:
FULL-CONTACT jest najbardziej wyczynowa forma walki w kick-boxingu. Udzial w turniejach rozgrywanych w tej formule wymaga doskonalego przygotowania silowego, kondycyjnego ale i tez dobrej techniki, bowiem zawodnik slabszy fizycznie lecz dysponujacy lepszymi umiejetnosciami technicznymi moze wygrac dzieki temu walke zdobywajac wieksza ilosc punktow, bardziej panujac nad przebiegiem pojedynku badz zostac korzystniej oceniony przez sedziow. Jednak walka jest pelnokontaktowa stad tez pojedynek moze byc roztrzygniety przed czasem przez tak zwany knock-out techniczny . Pojedynki w formule full-contact sie rozgrywaja sie w ringu, szczegolnie chetnie ogladane przez publicznosc. Walki amatorskie w ful-contact'cie sa czesto doskonaleym przygotowaniem i wstepem do pojedynkow zawodowych badz wal o laury europejskie lub miedzynarodowe.
LIGHT-CONTACT to forma walki ciaglej w ktorej walczacy musza wykazac sie doskonala technika, kondycja fizyczna i koordynacja. Ciosy i kopniecia nie moga byc zadawane z pelna sila, o wyniku pojedynku decyduje liczba zdobytych punktow i efektywnosc zawodnika, poprawnosc wykonywanych techni, aktywnosc na planszy, umiejetnosci obrony i ataku, koordynacja, laczenie technik recznych z kopnieciami. Zawodnik ktory nie kontroluje sily ciosu moze otrzymac ostrzezenie, karny puntk badz zostac zdyskwalifikowany. W tej formie walki najwiekszy nacisk kladziony jest na technike stad tez wprowadzono wymog posiadania odpowiedniego stopnia szkoleniowego przed przystapieniem do rywalizacji.
SEMI-CONTACT jest uwazany za najlepsza forme kontaktowej rywalizacji w kick-boxing'u zarowno dla grupy poczatkujacej ja i zawodnikow zaawansowanych oraz kobiet. Ta forma rywalizacji, polega na walce do pierwszego trafienia, po ktorym pojedynek jest przerywany na czas oceny wykonanej przez zawodnika techniki i otrzymaniu stosownej ilosci punktow. W czasie pojedynku zawodnik musi wykazac sie doskonala techhnika i szybkoscia, glownie te dwa czynniki decyduja o wygranej. Najczesciej zawodnicy rozpoczynajac starty w turniejach biora udzial w walce semi-contact. Walki potrafia byc szczegolnie widowiskowe za wzgledu na doskonale przygotowanie techniczne zawodnikow bioracych udzial w tej formie rywalizacji oraz dynamike i szybkosc robiaca duze wrazenie na publicznosci.
KATA-FORMS najbardziej chyba widowiskowa forma rywalizacji. Zadownicy bioracy w niej udzial musza odznaczac sie ponadprzecietna technika i koordynacja. W czasie wykonywania formy oceniane sa umiejetnsci techniczne, poprawnosc wykonywania elementow akrobatycznych, zgranie ruchow zawodnika z muzyka, opanowanie uzywanej w formach twardych broni. W romach kata specjalizuja sie osoby ktore posiadly umiejetnosc wysokich kopniec, laczenia ich w kombinacje, odznaczajace sie doskonala koordynacja badz tez Ci ktory nie chca z roznych wzgledow brac udzialu w rywalizacji kontaktowej.
Samoobrona w KB:
Ten artykul nie ma na celu nauczac samoobrony lecz jedynie przedstawic opis jak wprowadzac tego typu techniki podczas normalnego treningu dla grupy poczatkujacych. Kick-boxing jest dyscyplina sportowa w ktorej glowny nacisk przy jej tworzeniu polozono na bezpieczenstwo stylu. Szerokiego zasobu technik samoobrony i walki wrecz ucza typowo combat'owe systemy nauczane w wojsku, policji, jednostkach AT czy sluzbach specjalnych. Jednak Kick-boxing jako sport walki z definicji uczy techik przydatnych w samoobronie. Techniki nie dozwolone podczas walk tuniejowych wykonywane lokciem, kolanem, glowa, low-kick kopany zarowno jako niskie kopniecie okrezne jak i klasyczny low-kick wykonywany koscia piszczelowa czy wysokie kopniecie przednie wykonywane pieta pod brode agresora to tylko kilka przykladow z szerokiego zasobu mozliwosci. Techniki samoobrony powinny byc wykonywane na koniec zajec, z duzym naciskiem na bezpieczenstwo cwiczacych. Ten rodzaj treningu moze byc tylko uzupelnieniem zajec by podniesc ich atrakcyjnosc, nie powinny jednak stanowic glownej czesci treningu. Cwiczacych nalezy uczulic, ze techniki te nie sa dozwolone podczas normalnych walk turniejowych nie powinny byc tez wykonywane podczas zwyklej, wykonywanej na kazdym treningu
walki z cieniem. Poswiecic im mozna czesc treningu np. co dwa tygodnie gdzie oprocz pracy indywidualnej lub z partnerem mozna dolozyc trening na przyzadach (worek, manekin treningowyc, gruszka) o ile warunki na to pozwalaja. Glowny nacisk winien byc jednak kladziony na techniki sportowe i trening przygotowujacy do walk turniejowych.
Kick-Boxing to sport który powstał w USA w latach sześćdziesiątych, jako efekt poszukiwań możliwości ponadstylowej rywalizacji pomiędzy różnymi szkołami walki. Dalekowschodnią filozofię i metodykę treningową, obcą kulturze europejczyka, zastąpiono nowymi metodami szkolenia oraz ideami olimpizmu, rywalizacji sportowej fair play. Wybierając z boksu karate, taekwon-do, kung fu, judo, zapasów i innych sportów, walki techniki najbardziej skuteczne, stworzono nowy sport, pozwalający każdemu rozwijać swoje predyspozycje, bez narzucania ścisłych ram, tak charakterystycznych dla poszczególnych dalekowschodnich szkół. Jednoczesne rozwijanie rekreacji, wyczynu i zawodowstwa przyciągnęło do kick-boxingo tysiące ludzi na wszystkich kontynentach. W Polsce kick-boxing rozwija się od 1981 roku. Od tego czasu dynamiczny rozwój tej dyscypliny zaowocował wieloma medalami z mistrzostw świata i Europy, rejestracją samodzielnego związku zrzeszającego ponad 50 jednostek z ponad 5000 ćwiczących, oraz organizacją ponad 30 turniejów rocznie.
W kick-boxingu rywalizacja przebiega wg 6 regulaminów:
semi contact - walka przerywana na planszy
light contact - walka ciągła z ograniczonym kontaktem na planszy
full contact - walka ciągła z pełnym kontaktem, pola trafień ograniczone do twarzy/tułowia z przodu do pasa, niskie podcięcia, walka w ringu
low-kick - jak w full contact plus atak nogą w udo
thai boxing - jak w full contact i low kick plus uderzenia kolanem
formy przy muzyce - układ technik do wybranej muzyki
Współczesna odmiana kick-boxingu rozwijała się równocześnie na trzech kontynentach - Azja, Ameryka Płn. - USA, Europa od przełomu lat 60/70-tych.
Opracował
Krzysztof Bubak
SPRZET:
W pierwszych tygodniach treningu nie jest nam potrzebny najczesciej zaden sprzet za wyjatkiem oczywiscie sportowego obuwia i wgodnego stroju. W pozniejszych etapach niezbedne staja sie przynajmniej rekawice a dla zawodnikow bioracych udzial w zawodach reszta sprzetu ktorego minimum stanowia rekawice, ochraniacze strefy kroku (suspensorium), buty do walki, kask i ochraniacz na zeby.
Rękawice
Poszczególne modele roznia sie kontrukcja i materialem z jakiego zostaly wykonane. Moga byc wiec skorzane, wykonane w tworzyw sztucznych, imitacji skory, wypelnione gabka, sprezonym powietrzem badz specjalnie produkowana do tego celu pianką. Dokonujac ich zakupu nie sugeruj sie tylo cena (to znaczy niekoniecznie najdrozsze na jakie mozesz sobie pozwolic beda dla Ciebie najlepsze ale tez nalezy unikac prymitywnego chlamu jaki mozna czesto spotkac w sklepach sportowych. Czym sie powinna odznaczac dobra rekawica ?
Odpowiednim wyprofilowaniem, dobra rekawica ma rownomiernie rozlozone tworzywo stanowiace jej wnetrze, zbyt wiele materialu nie moze sie zbierac na grzebiecie piesci. Jej konstrukcja powinna usztywniac nadgarstek, trzymac kciuk bliso gloni, kciuk rekawicy powinien byc przyszyty, chroni przed kontuzjami kciuka w czasie treningu czy walki. Dlon w srodku powinna miec odrobine luzu, przed zalozeniem rekaiwcy owijasz dlon elastyczna tasma lub bandazem. Rekawica powinna umozliwic jak najpelniejsze zamkniecie dloni w piesc. Zbyt wyprostowane palce powoduja kontuzje stawow podczas pracy na worku, tarczowaniu badz technik wykonywanych w walce. Najbardziej praktyczne jest zapiecie na szeroki rzep, ktory dodatkowo stabilizuje nadgarstek i jest bezproblemowy podczas szybkiego zakladania i sciagania rekawic na zajeciach. Podczas zakupu rekawic - przymierz je! Podwin rekaw, zdejmij zegarek. Po zalozeniu rekawicy zamknij dlon w piec, udez nia kilka razy we wnetrze drugiej dloni. Rekawica nie powinna byc zbyt miekka, jesli czujesz przebijajace przez okladzine kostki piesci, dyskwalifikuje to taki model nawet do zwyklego treningu. Cena dobrych modeli zamyka siew granicach od ok. 90 do 130 zlotych. Kupujac najtansze jakie zdolasz nalezc, tracisz tylko pieniadze. Zla rekawica przyprawi Cie o kontuzje dloni lub nadgarstka albo rozsypie sie po kilku treningach.
Buty do walki
Do walk sparringowych lub turniejowych niezbedne sa buty do walki. Tutaj najczesciej niewiele jest kiepskich modeli gdyz w produkcji tego sprzetu specjalizuja sie markowe firmy. Dobry but do walki powienien okrywac cala stope, od piety do palcow, tworzac ochrone konczaca sie nieco powyzej kostki, zgodnie z przepisami PZK-b. But na stopie powinny trzymac minumum dwie tasiemki badz gumki zapewniajace stabilne utrzymanie buta i nie powodujace poslizgow stopy przy poruszaniu sie zawodnika.
Ochraniacz strefy kroku (suspensorium)
Do codziennego treningu nie jest wymagany. Jednak do walk sparringowych jest niezbedny a na turniejach jest wymagany zgdnie z przepisami PZK-b. ochraniacz powinien zakrywac cale genitalia, zapewniajac ich wygodne ulozenie. Nie może krępować ruchów podczas dynamicznego poruszania sie i kopniec. Ze wzgledu na roznice wbudowie poszczegolnych zawodnikow dobrze jest przymierzyc go przed zakupem.
Ochraniacz glowy (kask)
Wymagany w walkach sparringowych i niezbędny na turniejach. Nalezy wybierac tylko kaski wiodacych producentow. Kask powinien byc stabilnie zalozony na glowie zawodnika, nie moze sie przekrecac badz zsuwac na oczy. Zapiecie powinno byc wykonane z miekkiego materialu by nie powodowac otarc badz skaleczen spoconej skory, nie moze utrudniac oddechu zawodnika.
Szczeka (ochraniacz zębów)
Absolutnie niezbedny podczas walk sparringowych i wymagany na turniejach. Brak ochraniacza na zeby moze powodowac przykre ukruszenia zebow. Ochraniacz wykonany jest w termoplastycznego tworzywa, ktore po zanurzeniiu w goracej wodzie staje sie miekie. Po tej operacji wkladamy ochraniacz do ust i odciskamy ksztalt szczeki i zebow, zapeniajac jego stabilne ulozenie. Ochraniacze te produkowane sa w dwoch wersjach, jenostronne - zakladane na gorne zeby i dwustronne - zakladane na dolne i gorne zeby. Najczesciej wykorzystywany jest ochraniacz zakladany tylko na gorne uzebienie. W normalnym treningu grupy poczatkujacej i zawodniczej nie jest wymagany
Ochraniacz kosci piszczelowych.
Wymagany do walk sparringowych, obowiazkowy na turniejach. Chroni kosci piszczelowe przed bolesnymi kontuzjami. Jest wiele wariantow i modeli ktore najczesciej spelniaja postawione przed nimi zadanie. Nie należy kupować jednak tych przeznaczonych do jazdy na rolkach badz dla pilkarzy. Ochraniacz od wenetrznej jak i zewnetrznej strony ma byc miekki, bez ostrych krawedzi czy zapiec.
Ochraniacze przedramion, lokci, kolan
Nie sa obowiazkowe. Jednak miekkie ochraniacze tych czesci ciala powinny zakladac kobiety i osoby szczegolnie pdoatne na kontuzje statow czy tez w szczegolny sposob dbajace o wygode i bezpieczenstwo podczas zajec.
Ochraniacze tulowia.
Nieobowiazkowe. Zalecane jednak dla osob szczegolnie podatnych na kontuzje i kobiet. Szczegolnie dla kobiet polecane sa ochraniacze klatki piesiowej zapobiegajace urazom klatki piersiowej i pozwalajace rywalizowac w sposob bardziej bezpieczny dla zawodniczki.
Wszytskie opisane tutaj ochraniacze mozna zakupic w krakowskiej firmie Daniken, ktorej sklep internetowy zajduje sie pod adresem:
www.daniken.com.pl
(...) w tle jeziorko. Jak scena, a my jak publika. No i widze Mistrza, jak do niego podbiega taki podpity malolat nizszy o glowe, mistrz do tylu krok, rece w rozsypce, dwa sybkie strzaly, mistrz pada, malolat mu kopa. Mistrz sie podniosl jednak, pozycje przyjal w trybie magicznym, na to malolat dwa szybkie strzaly, mistrz pada i to byl koniec.
a jakichs stronek sprobuje poszukac bo kiedys mialem...
.:[Wiecej potu na treningu, mniej krwi na ringu]:.
jakryc
ZASŁUŻONY
Anonim
Krzysztof Piekarz
chudyksg
