...
Napisał(a)
Witam panowie. Jedno pytanie: czy można łączyć karbamazepine (neurotop,amizepin) razem ze sterydyami? jak to sie ma do orali a jak do iniekcyjnych środków? Prosze znawców tematu o wypowiadanie się. Chodzi mi tylko i wyłacznie o ich chemiczne oddziaływanie. Co tam ewentualnie może się dziać? dziekuje za odpowiedzi
PRZYSPIESZ SPALANIE TŁUSZCZU!
Nowa ulepszona formuła, zawierająca szereg specjalnie dobranych ekstraktów roślinnych, magnez oraz chrom oraz opatentowany związek CAPSIMAX®.
Sprawdź...
Napisał(a)
To zależy co Ci dolega...
Tym lekiem leczy się zaburzenia psychiczne i epilepsję o ile się nie myle.
Tym lekiem leczy się zaburzenia psychiczne i epilepsję o ile się nie myle.
Cukrzyk-since 11.10.2010
Dopiero rosnę.
...
Napisał(a)
Chodzi mi bardziej o wytlumaczenie czy jest ryzyko interakcji i jakie moga byc skutki a jak sie nie myle to to co mi dolega nie wplynie na interakcje z koksem. Mimo wszystko dziekuje za odpowiedz i czekam z niecierpliwoscia na nastepne wypowiedzi :) Pozdrawiam
...
Napisał(a)
No to napisz co Ci dolega w tedy ludzie będą wiedzieć jak odpowiedzieć na twoje pytanie.
...
Napisał(a)
jakies kanaly jonowe cos tam,dokladnie nie wiem o co chodzi. mniejsza o to mnie interesuje czy wystapi INTERAKCJA pomiedzy lekami a zwlasza miedzy neurotopem a metanabolem
...
Napisał(a)
Kanaly jonowe to chyba zwiazane z drgawkami cos masz.
Interakcji jest masa, malo jest takich lekow zeby ich bylo az tyle:
Czynny metabolit karbamazepiny - 10,11-epoksykarbamazepina - powstaje głównie z udziałem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450; leki hamujące ten izoenzym mogą powodować zwiększenie stężenia karbamazepiny w osoczu i nasilenie działań niepożądanych, natomiast leki indukujące ten izoenzym mogą powodować zmniejszenie stężenia karbamazepiny w osoczu i zmniejszenia efektu leczniczego. Karbamazepina jest silnym induktorem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450 oraz innych układów enzymatycznych wątroby, przez co może zmniejszać stężenia innych równolegle stosowanych leków w osoczu i osłabiać, a nawet znosić ich działanie lecznicze. Leki mogące zwiększać stężenie równolegle stosowanej karbamazepiny i/lub 10,11-epoksydu karbamazepiny: NLPZ (np. dekstropropoksyfen, ibuprofen), danazol, antybiotyki makrolidowe (np.: erytromycyna, klarytromycyna, troleandomycyna, josamycyna), leki przeciwdepresyjne (np. dezypramina, fluoksetyna, fluwoksamina, nefazodon, paroksetyna, trazodon, wiloksazyna), styrypentol, wigabatryna, leki przeciwgrzybiczne pochodne azolu (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol), loratadyna, terfenadyna, loksapina, olanzapina, kwetiapina, izoniazyd, inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń HIV (np. rytonawir), acetazolamid, diltiazem, werapamil, cymetydyna, omeprazol, oksbutynina, dantrolen, tiklopidyna, nikotynamid (duże dawki u dorosłych), sok grejpfrutowy; należy dostosować dawkę karbamazepiny i/lub monitorować jej stężenie w osoczu. Kwas walproinowy, walpromid, loksapina, kwetiapina i prymidon zwiększają stężenie w osoczu czynnego metabolitu karbamazepiny - 10,11-epoksydu. Leki mogące zmniejszać stężenie karbamazepiny w osoczu: felbamat, metsuksymid, okskarbazepina, fenobarbital, fensuksymid, fenytoina, fosfenytoina, prymidon, progabid, cisplatyna, doksorubicyna, ryfampicyna, teofilina, aminofilina, izotretynoina, preparaty zawierające ziele dziurawca i prawdopodobnie również klonazepam, kwas walproinowy, walpromid; może zachodzić konieczność dostosowania dawki karbamazepiny. Karbamazepina może zmniejszać stężenie w osoczu następujących leków: metadon, paracetamol, fenazon, tramadol, doksycyklina, doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, fenprokumon, dikumarol, acenokumarol), bupropion, citalopram, trazodon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. imipramina, amitryptylina, nortryptylina, klomipramina), klobazam, klonazepam, etosuksymid, felbamat, lamotrygina, okskarbazepina, prymidon, tiagabina, topiramat, kwas walproinowy, zonisamid, itrakonazol, prazykwantel, imatynib, klozapina, haloperydol, bromperydol, olanzapina, kwetiapina, rysperydon, zyprazydon, inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń HIV (np. indynawir, sakwinawir, rytonawir), alprazolam, midazolam, teofilina, doustne środki antykoncepcyjne (należy rozważyć stosowanie innych metod antykoncepcji), inne leki zawierające estrogeny lub progesteron, pochodne dihydropirydyny (np. felodypina), digoksyna, kortykosteroidy (np. prednizolon, deksametazon), cyklosporyna, ewerolimus, lewotyroksyna; konieczne może być dostosowanie dawki tych leków. Nie zaleca się stosowania równoległego z inhibitorami MAO; jeśli pozwala na to sytuacja kliniczna, należy zaprzestać podawania inhibitora MAO co najmniej 2 tyg. przed rozpoczęciem podawania karbamazepiny. Karbamazepina może zwiększać lub zmniejszać stężenie fenytoiny oraz zwiększać stężenie mefenytoiny w osoczu krwi. Lewetiracetam nasila hepatotoksyczne działanie karbamazepiny. Karbamazepina nasila hepatotoksycznośc izoniazydu. Równoległe stosowanie z hydrochlorotiazydem lub furosemidem może powodować objawową hiponatremię. Stosowanie równolegle z solami litu, metoklopramidem lub neuroleptykami zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony OUN. Karbamazepina może antagonizować działanie niedepolaryzujących leków zwiotczających (np. pankuronium), w razie potrzeby należy stosować większe dawki i uważnie obserwować pacjentów z powodu możliwości szybszego ustąpienia blokady nerwowo-mięśniowej. Karbamazepina może nasilać działanie desmopresyny, zwiększając ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie; w sporadycznych przypadkach może je osłabiać. Karbamazepina może zmniejszać tolerancję alkoholu, w trakcie leczenia nie należy go spożywać.
Tak, ze pewnie i z metka ma jakies interakcje.
Interakcji jest masa, malo jest takich lekow zeby ich bylo az tyle:
Czynny metabolit karbamazepiny - 10,11-epoksykarbamazepina - powstaje głównie z udziałem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450; leki hamujące ten izoenzym mogą powodować zwiększenie stężenia karbamazepiny w osoczu i nasilenie działań niepożądanych, natomiast leki indukujące ten izoenzym mogą powodować zmniejszenie stężenia karbamazepiny w osoczu i zmniejszenia efektu leczniczego. Karbamazepina jest silnym induktorem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450 oraz innych układów enzymatycznych wątroby, przez co może zmniejszać stężenia innych równolegle stosowanych leków w osoczu i osłabiać, a nawet znosić ich działanie lecznicze. Leki mogące zwiększać stężenie równolegle stosowanej karbamazepiny i/lub 10,11-epoksydu karbamazepiny: NLPZ (np. dekstropropoksyfen, ibuprofen), danazol, antybiotyki makrolidowe (np.: erytromycyna, klarytromycyna, troleandomycyna, josamycyna), leki przeciwdepresyjne (np. dezypramina, fluoksetyna, fluwoksamina, nefazodon, paroksetyna, trazodon, wiloksazyna), styrypentol, wigabatryna, leki przeciwgrzybiczne pochodne azolu (np. ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol), loratadyna, terfenadyna, loksapina, olanzapina, kwetiapina, izoniazyd, inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń HIV (np. rytonawir), acetazolamid, diltiazem, werapamil, cymetydyna, omeprazol, oksbutynina, dantrolen, tiklopidyna, nikotynamid (duże dawki u dorosłych), sok grejpfrutowy; należy dostosować dawkę karbamazepiny i/lub monitorować jej stężenie w osoczu. Kwas walproinowy, walpromid, loksapina, kwetiapina i prymidon zwiększają stężenie w osoczu czynnego metabolitu karbamazepiny - 10,11-epoksydu. Leki mogące zmniejszać stężenie karbamazepiny w osoczu: felbamat, metsuksymid, okskarbazepina, fenobarbital, fensuksymid, fenytoina, fosfenytoina, prymidon, progabid, cisplatyna, doksorubicyna, ryfampicyna, teofilina, aminofilina, izotretynoina, preparaty zawierające ziele dziurawca i prawdopodobnie również klonazepam, kwas walproinowy, walpromid; może zachodzić konieczność dostosowania dawki karbamazepiny. Karbamazepina może zmniejszać stężenie w osoczu następujących leków: metadon, paracetamol, fenazon, tramadol, doksycyklina, doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, fenprokumon, dikumarol, acenokumarol), bupropion, citalopram, trazodon, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. imipramina, amitryptylina, nortryptylina, klomipramina), klobazam, klonazepam, etosuksymid, felbamat, lamotrygina, okskarbazepina, prymidon, tiagabina, topiramat, kwas walproinowy, zonisamid, itrakonazol, prazykwantel, imatynib, klozapina, haloperydol, bromperydol, olanzapina, kwetiapina, rysperydon, zyprazydon, inhibitory proteazy stosowane w leczeniu zakażeń HIV (np. indynawir, sakwinawir, rytonawir), alprazolam, midazolam, teofilina, doustne środki antykoncepcyjne (należy rozważyć stosowanie innych metod antykoncepcji), inne leki zawierające estrogeny lub progesteron, pochodne dihydropirydyny (np. felodypina), digoksyna, kortykosteroidy (np. prednizolon, deksametazon), cyklosporyna, ewerolimus, lewotyroksyna; konieczne może być dostosowanie dawki tych leków. Nie zaleca się stosowania równoległego z inhibitorami MAO; jeśli pozwala na to sytuacja kliniczna, należy zaprzestać podawania inhibitora MAO co najmniej 2 tyg. przed rozpoczęciem podawania karbamazepiny. Karbamazepina może zwiększać lub zmniejszać stężenie fenytoiny oraz zwiększać stężenie mefenytoiny w osoczu krwi. Lewetiracetam nasila hepatotoksyczne działanie karbamazepiny. Karbamazepina nasila hepatotoksycznośc izoniazydu. Równoległe stosowanie z hydrochlorotiazydem lub furosemidem może powodować objawową hiponatremię. Stosowanie równolegle z solami litu, metoklopramidem lub neuroleptykami zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony OUN. Karbamazepina może antagonizować działanie niedepolaryzujących leków zwiotczających (np. pankuronium), w razie potrzeby należy stosować większe dawki i uważnie obserwować pacjentów z powodu możliwości szybszego ustąpienia blokady nerwowo-mięśniowej. Karbamazepina może nasilać działanie desmopresyny, zwiększając ryzyko nadmiernego zatrzymania wody w organizmie; w sporadycznych przypadkach może je osłabiać. Karbamazepina może zmniejszać tolerancję alkoholu, w trakcie leczenia nie należy go spożywać.
Tak, ze pewnie i z metka ma jakies interakcje.
...
Napisał(a)
Dziękuje ci bardzo za odpowiedź :) drgawek nie mam tylko mięśnie są słabsze,coś w ten deseń. w każdym bądź razie mogę nie brać tego leku jeżeli bedę mial na to ochote.To jest choroba genetyczna. Problem w tym że on mi troche pomaga i mogę lepiej funkcjonować.
...
Napisał(a)
Powinienem brać podobno "śmieszną" dawkę 600mg. Ja biorę nawet mniej bo tylko 300mg. ale chyba na czas cyklu odstawie calkowicie
Polecane artykuły