szukałem ale nie znalazlem
Biedactwo

Po wstukaniu "aikijujutsu", google
znajduje tylko 63900 stron, rzeczywiście ciężko znaleźć jakieś informacje... jaja sobie robisz?
Ale ponieważ wcześniej czy później znów zawita tu ktoś, kto umie pisać na forum a nie umie używać wyszukiwarki (albo-jest po prostu zbyt leniwy by to zrobić), skrobnąłem mały, uproszczony artykuł żeby było gdzie odsyłać.
Aikijujutsu to jedna z "gałęzi" jujutsu. To nie pojedynczy styl, tylko określenie na grupę styli wykazujących podobieństwa pod względem techniki i taktyki walki (oraz-mających wspólną historię, bo większość styli które noszą mają "aiki" w nazwie, w taki czy inny sposób opiera się o Daito-ryu Aiki JJ).
Człon "aiki" w nazwie definiuje niejako taktykę walki. "Aiki" to zasada "doklejania się" do ruchu przeciwnika zamiast (jak czyni większość styli) blokować ten ruch albo go unikać i kontratakować. To trochę podobne do zasady "ju" (jak w judo). Jigoro Kano, twórca judo, tłumaczył zasadę "ju" w ten sposób (tekst na niebiesko):
http://www.pzjudo.pl/index.php?lg=pl&m=4
Zasada "aiki" idzie o krok dalej-jeśli trzymać się przykładu atakującego o sile 10 i broniącego się o sile 7-zamiast doprowadzić silniejszego do utraty równowagi i użyć 3,5 jednostki do pokonania go-lepiej "dokleić się" do jego ruchu, dodając naszą siłę (niechby to było nawet całe 7) do jego ataku (10) i kierując ten atak z dala od nas. Wtedy broniący się pozostaje bezpieczny-a atakujący wychylony, nie mogący złapać równowagi, rozpędzony siłą 17 jednostek przestaje kontrolować własny atak-najczęściej kończąc na ziemi. Tak to przynajmniej wygląda w teorii, w praktyce jest to ciężkie do uzyskania-zwłaszcza gdy przeciwnik jest wyszkolony
Jeśli idzie o stronę techniczną-tradycyjne aiki jj generalnie jest "stylem" (niezależnie od odmiany) stójkowym (choć najnowocześniejsze jego pochodne parter mogą zawierać). Korzysta z dźwigni na stawy (głównie, jeśli nie wyłącznie- rąk) w celu obezwładnienia, zranienia lub rzucenia przeciwnika (rzut "na dźwigni"), różnej maści innych rzutów-od miękkich, wyglądających jak aikidockie, po twarde, bardziej przypominające judo a także uderzeń i kopnięć (choć te dwie rzeczy są, podobnie jak w aikido, traktowane jako narzędzie pomocnicze, nie jako główna broń). W aikido, z przyczyn "ideologicznych" nóg nie używa się zwykle do innego celu niż chodzenie-ani się nimi nie atakuje, ani się nimi na ogół nie broni-za to w aiki jj podcięcia i rzuty poświęcenia występują dość często. Parteru generalnie nie ma, sparringów (w nowoczesnym rozumieniu tego słowa) generalnie też (choć ponownie piszę-nowoczesne pochodne aiki jj, jak yoseikan budo, to praktycznie trening przekrojowy).
Najpopularniejszym ze styli Aiki JJ jest Daito-ryu, spopularyzowane przez Sokaku Takedę. Jego uczniami byli m.in Morihei Ueshiba (twórca aikido), Choi Yong Sul (twórca hapkido) i Ryuho Okuyama (twóca hakko-ryu). Z innych styli "aiki" jest jeszcze aikibudo, styl "wtórny" (zbudowany na bazie m.in aikido, aiki jj, judo i tenshin shoden katori shinto ryu) choć korzysta z nazwy której kiedyś używał Ueshiba dla określenia swojego stylu. Prócz tego jest jeszcze yoseikan aikido/aikijujutsu-styl stworzony przez Minoru Mochizuki na bazie tego, czego się uczył (aikido u Ueshiby, judo u Kano, karate-u Funakoshiego itd.).
Twórca aikibudo, Alain Floquet, był uczniem Mochizuki.
O poszczególnych stylach nie będę się rozpisywał-ale generalnie, jeśli trafisz na sekcję z aiki w nazwie-sprawdź, czy aby na pewno są w jakikolwiek sposób związani z Japonią, bo dodawanie "aiki" do nazwy domorosłych sekcji jujutsu jest w Polsce (i nie tylko) modne.
Zmieniony przez - Cavior w dniu 2008-04-08 12:59:56