Samurajka
Troszkę się doedukowałam w temacie i postanowiłam sklecić jakiś art.
Być może niektórym z was uświadomi fakty, o których nie wiedzieliście, lub przestaniecie wierzyć w to co wiedzieliście do tej pory(tak się stało m.in. ze mną).
Zaczniemy więc od NATURALNYCH SUBSTANCJI SŁODZĄCYCH
O szkodliwości cukru nie trzeba chyba nikomu mówić…Zakwasza organizm, rozwala gospodarkę insulinową i idzie w d*** jak cholera
Problem jest w tym, że wśród wielu osób starających się zdrowo odżywiać pokutuje przekonanie, że brązowy cukier jest korzystniejszy od białego. Wcale nie! Jedyna różnica polega na tym, że do ich produkcji użyte są dwa różne surowce: buraki cukrowe i trzcina cukrowa. Pod względem składu chemicznego cukry te są identyczne i w 100% składają się z sacharozy. Proces produkcyjny jest również prawie identyczny, występują jedynie nieznaczne modyfikacje ze względu na różnice pomiędzy burakiem a trzciną. Cukier z buraków jest używany głównie w północnej Europie, podczas gdy cukier z trzciny cukrowej jest używany w pozostałej części świata. Aby rozróżnić obydwa cukry, w Europie do cukru z trzciny często dodawana jest melasa w ilości 1-3%, która nadaje mu brązowy kolor. Tak więc kupując brązowy cukier nie mamy nawet gwarancji, że nie był on rafinowany. Ta odrobina melasy, którą się do niego dodaje nadaje mu jedynie kolor, a nie właściwości odżywcze(pomijając śladowe ilości minerałów). Jeśli mimo to w waszych domach używa się cukru, to kupujcie biały-przynajmniej jest tańszy
Jeżeli natomiast chodzi o wspomnianą wcześniej melasę, to prezentuje się ona w dużo lepszym świetle:
…ciemnobrązowy, gęsty syrop, o odczynie słabo alkalicznym. Powstaje jako produkt uboczny podczas produkcji cukru spożywczego. Stosowana głównie do produkcji alkoholu, drożdży piekarniczych oraz paszowych, do produkcji kwasów - cytrynowego, szczawiowego, gliceryny. Jest bogatym źródłem żelaza niehemowego.
Zawiera także małe ilości aminokwasów i innych składników mineralnych. Podobnie sytuacja wygląda z syropem klonowym, który jednak jest mało popularny ze względu na cenę. Warte uwagi są również słody (jęczmienny, ryżowy), jednak ogólnie rzecz biorąc wszystkie syropy charakteryzują się wysokim IG, podobnie jak miód.
Od dziecka wpajano nam, że pszczółki robią zdrowy miodek, który należy pić z gorącym mlekiem na przeziębienia Przekonanie to można jednak włożyć między bajki. Właściwości zdrowotne miodu opierają się na obecności w nim enzymów. Jak wiemy, enzymy są białkami, więc jeśli rozpuścimy miód w gorącej herbacie, lub mleku, to szlag je trafi i będziemy mieć po prostu roztwór fruktozy, glukozy i sacharozy, a nie żadną leczniczą miksturę. Aktywność enzymatyczna miodu może zostać zachowana jedynie, gdy rozpuścimy go w letniej wodzie i wypijemy rano na czczo-ja bym się porzygała… Ponadto, takie właściwości mają dziś miody z ekologicznych pasiek, gdzie pszczoły „wypasają" się na łąkach, a nie-mają wlewaną do ula wodę z cukrem, którą przerabiają na miodek Tradycyjna produkcja, miodu jest bardzo kosztowna, co skutkuje tym, że jego litrowy słoik kosztuje ok. 40 zeta. Wiecie więc ile są warte produkty sprzedawane za dychę na bazarach przez poczciwe babiny
Kolejnym naturalnym słodzikiem jest fruktoza, która wzbudza nie małe kontrowersje. Sama do nie dawna wierzyłam, że cukier ten nie ma większego wpływu na wydzielanie insuliny, z powodu niskiego Indeksu Glikemicznego. Przypomnę, że wskaźnik ten określa jak szybko dany produkt podnosi poziom glukozy we krwi-wiem, że nie jesteście półgłówkami specjalnie jednak kładę nacisk na „glukozę". Czy kiedykolwiek ktoś zadał sobie trud, żeby sprawdzić poziom fruktozy czy laktozy? Przecież to też cukry i wywołują taką samą odpowiedź hormonalną jak glukoza lub jej izomer-dekstroza. Czy więc nie ma żądnego naturalnego słodzika, którego nie musielibyśmy się obawiać? Zdaje się, że jednak jest- ksylitol. Jeżeli wierzyć jednemu z jego producentów, to:
Ksylitol jest całkowicie naturalnym słodzikiem o barwie, konsystencji i smaku cukru ale działającym na organizm z zupełnie odwrotnym skutkiem. Jest tzw. alkoholem cukrowym, uzyskiwanym najczęściej z drzewa brzozy. W przeciwieństwie do glukozy, fruktozy, sacharozy i laktozy nie fermentuje w przewodzie pokarmowym. Możesz go stosować tak samo jak cukier - w szerokim zakresie temperatur.
Ksylitol zaliczamy do słodzików zapobiegających próchnicy. Alkohol ten nie może być metabolizowany do kwasów przez bakterie Streptococcus mutans, które wywołują próchnicę, ale nie należy pomijać faktu, iż bakterie te wchłaniają go i akumulują w postaci toksycznego fosforanu ksylitolu w swoich komórkach. Rezultatem tej akumulacji jest zahamowanie syntezy białka i wzrostu bakterii. Zwiększa też przepływ śliny w jamie ustnej, oczyszcza i chroni zęby przed uszkodzeniami.
Potrafi likwidować drobne ubytki próchnicze oraz zapalenie dziąseł i ozębnej poprzez przywracanie właściwego pH śliny (dlatego przed przełknięciem zalecane jest przepłukiwanie rozpuszczonym w ślinie ksylitolem jamy ustnej - nawet już po umyciu zębów).
Ponadto:
Zawiera prawie dwa razy mniej kalorii niż cukier. Zalecany jest dla osób zagrożonych i dotkniętych osteoporozą, gdyż zwiększa przyswajanie wapnia, przywracając w ten sposób właściwą konsystencję kości. Dzięki antybakteryjnemu działaniu podnosi odporność organizmu. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia.
Ksylitol jest skutecznym środkiem przeciwko szkodliwym bakteriom jelit - np. Helicobacter pylori, której przypisuje się m. in. owrzodzenie żołądka. Ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków - np. Candida albicans - w przewodzie pokarmowym. Zmniejsza też łaknienie cukru.
Ma jednak pewną wadę-cena. Pół kilograma kosztuje ok. 40 złotych, podczas gdy fruktoza wychodzi 7 zł za tą samą ilość. Słyszałam jednak wiele opinii, że warto wydać te pieniądze. Cóż-sama planuję dokonać zakupu-czego się nie robi dla odrobiny smakowej przyjemności
Prawdopodobnie dla większości, to co wcześniej napisałam nie jest żadną sensacją, ale tu mam coś, co na pewno będzie dla was nowością.
Alternatywę zarówno dla cukru, jak i słodzików stanowić może popularyzowana obecnie w Europie pochodząca z Paragwaju stevia, która w Azji już teraz jest najczęściej stosowanym zamiennikiem cukru. Roślina ta dostępna jest w postaci proszku, mającego konsystencję słodzika, proszek ten jest zaś 300 razy słodszy od cukru! Wystarczy zatem jego odrobina na samym czubku łyżeczki, by osłodzić filiżankę kawy lub herbaty. Żeby nie było za dobrze- ta roślinka kosztuje więcej niż ksylitol
Czas teraz przejść do SZTUCZNYCH SUBSTANCJI SŁODZĄCYCH
Najgorszą sławą cieszy się najprawdopodobniej aspartam. Czy jednak słusznie?
Pewna grupa ludzi cierpi na rzadką, dziedziczną chorobę fenyloketonurię (PKU). Osoby te nie posiadają enzymu potrzebnego do trawienia fenyloalaniny i w związku z tym fenyloalanina jest przekształcana przez watrobę do rangi (toksycznych) komponentów znanych fenyloketonami, które są wydzielane do uryny. Pacjenci PKU którzy wprowdzą fenyloalanine do organizmu cierpią na toksyczne syndromy, retardacje mentalne głównie u dzieci i zaburzenia intelektualne u dorosłych. Wiele bezcukrowych i lekkich produktów zawiera aspartam jako słodzik. Aspartam to generalni małe białko, które zawiera około 40% fenyloalaniny. A więc produkty z aspartamem są ryzykiem dla pacjentów z PKU. Wszystkie produkty z aspartamem muszą być etykietowane następującym twierdzeniem :"Produkt jest źródłem fenyloalaniny".
Tak więc, jeżeli aspartam przyczynia się do ataków padaczek, to prawdopodobnie jedynie u ludzi, którzy mają zaburzenia metabolizmu aminokwasów. Jednakże przeciwnicy aspartamu oskarżają go również o przyczynianie się do tworzenia złogów toksycznych produktów metabolizmu-głównie metanolu.
Metanol, w pewnych ilościach, jest naturalnym I nieszkodliwym produktem ubocznym wielu produktów spożywczych, które jemy każdego dnia. Kiedy trawimy aspartam, niewielka ilość metanolu jest uwalniana. Metanol produkowany przez aspartam jest identyczny jak metanol produkowany w dużo większych ilościach z owoców, warzyw I soków. W rzeczywistości kubek soku pomidorowego lub jabłkowego dostarcza około sześciu razy więcej metanolu niż kubek napoju bezalkoholowego słodzonego aspartamem. Ilość metanolu w diecie ludzkiej jest bardzo daleka od poziomu, który może powodować zatrucie metanolem. Należałoby spożyć więcej niż 100 puszek dietetycznego napoju bezalkoholowego (lub soku owocowego) dziennie, aby osiągnąć toksyczny poziom.
Zdawałoby się więc, że aspartam jest jako tako nieszkodliwy. Uwaga jednak-przedawkowanie ma pewne skutki uboczne- spróbujcie zjeść na raz opakowanie gumy do żucia
Tutaj kilka faktów na temat sorbitolu:
E420 (i) Sorbitol
E420 (ii) Syrop sorbitolowy
Pochodzenie:
Naturalnie występujący alkohol wielowodorotlenowy, występujący w owocach np. jabłkach, czereśniach i winogronach. Na skalę handlową jest produkowany z glukozy.
Funkcje i cechy charakterystyczne:
Stabilizator, słodzik niskokaloryczny, substancja wypełniająca, itp.
Produkty:
Wiele wyrobów piekarskich i cukierniczych.
Dopuszczalne dzienne spożycie:
Nie ma ograniczeń dla stosowania E 420; jednakże zabronione jest podawanie tej substancji niemowlętom poniżej 1 roku życia, ponieważ może spowodować ostrą biegunkę.
Efekty uboczne:
Sorbitol jest częściowo absorbowany i metabolizowany przez organizm tak jak fruktoza, pozostała część ulega fermentacji w jelicie grubym. Podczas fermentacji wytwarzane są gazy, które mogą powodować wzdęcia. U osób z wrażliwych na ten środek, może działać substancja przeczyszczająca. Zwykle nie występują żadne efekty uboczne; niemniej niektóre osoby mogą mieć objawy nietolerancji już po spożyciu 5 gramów sorbitolu. Niepożądane skutki pojawiają się po spożyciu ok. 25-30 gramów sorbitolu w pojedynczej dawce, co znacznie przewyższa ilości zwykle stosowane w produktach spozywczych.
O skutkach niepożądanych coś wiem-kiedyś wszamałam całą czekoladę słodzoną sorbitolem
Popularne ostatnimi czasy stały się acesulfam K i sukraloza.
Acesulfam potasu- niskokaloryczny środek słodzący zatwierdzony jako dodatek do żywności w 1988 roku. Jest to syntetyczna sól organiczna. Acesulfam jest 200 razy słodszy od sacharozy, działa synergistycznie z innymi syntetycznymi substancjami słodzącymi, odporny na wysoką temperaturę oraz posiadający długi termin przydatności do użycia. Z ludzkiego organizmu wydalany jest w niezmienionej postaci i z tego powodu nie dostarcza żadnych kalorii. Podobnie rzecz ma się z sukralozą- jedynie jej mała ilość (15-20 %) jest wchłaniana i ulega rozpadowi w ludzkich jelitach. Pozostała ilość przechodzi przez organizm w stanie niezmienionym i jest wydalana wraz z moczem i kałem.
Z drugiej strony: …nie oznacza to jednak, że sukraloza nie jest metabolizowana w organizmie w ogóle i tacy krytycy jak np. HJ Roberts argumentują, że podczas odkładania się w organizmie sukraloza rozpada się m. in. na takie związki jak chlorofruktozę, składnik powstały podczas reakcji z czynnikiem chlorującym, którego działanie na ludzi nie zostało wystarczająco sprawdzone. Większość syntetycznych składników które zjadamy, poddawanych reakcjom z czynnikiem chlorującym, jak np pestycydy, obecnych w pożywieniu i wodzie, gromadzi się w naszym organizmie i może powodować wady rozwojowe płodu lub rozwój raka. Skąd mamy wiedzieć, że sukraloza jest inna?
Można zgłupieć od tego, nie? Wydaje mi się mimo wszystko, że nikt nie jest w stanie zjeść słodzika w takiej ilości, żeby był on toksyczny(ewentualnie można dostać sraki…). Czy jednak nie lepiej postawić na naturę? Piszcie co o tym myslicie
źródła: wikipedia.pl
food-info.net
dobrametoda.com
Być może niektórym z was uświadomi fakty, o których nie wiedzieliście, lub przestaniecie wierzyć w to co wiedzieliście do tej pory(tak się stało m.in. ze mną).
Zaczniemy więc od NATURALNYCH SUBSTANCJI SŁODZĄCYCH
O szkodliwości cukru nie trzeba chyba nikomu mówić…Zakwasza organizm, rozwala gospodarkę insulinową i idzie w d*** jak cholera
Problem jest w tym, że wśród wielu osób starających się zdrowo odżywiać pokutuje przekonanie, że brązowy cukier jest korzystniejszy od białego. Wcale nie! Jedyna różnica polega na tym, że do ich produkcji użyte są dwa różne surowce: buraki cukrowe i trzcina cukrowa. Pod względem składu chemicznego cukry te są identyczne i w 100% składają się z sacharozy. Proces produkcyjny jest również prawie identyczny, występują jedynie nieznaczne modyfikacje ze względu na różnice pomiędzy burakiem a trzciną. Cukier z buraków jest używany głównie w północnej Europie, podczas gdy cukier z trzciny cukrowej jest używany w pozostałej części świata. Aby rozróżnić obydwa cukry, w Europie do cukru z trzciny często dodawana jest melasa w ilości 1-3%, która nadaje mu brązowy kolor. Tak więc kupując brązowy cukier nie mamy nawet gwarancji, że nie był on rafinowany. Ta odrobina melasy, którą się do niego dodaje nadaje mu jedynie kolor, a nie właściwości odżywcze(pomijając śladowe ilości minerałów). Jeśli mimo to w waszych domach używa się cukru, to kupujcie biały-przynajmniej jest tańszy
Jeżeli natomiast chodzi o wspomnianą wcześniej melasę, to prezentuje się ona w dużo lepszym świetle:
…ciemnobrązowy, gęsty syrop, o odczynie słabo alkalicznym. Powstaje jako produkt uboczny podczas produkcji cukru spożywczego. Stosowana głównie do produkcji alkoholu, drożdży piekarniczych oraz paszowych, do produkcji kwasów - cytrynowego, szczawiowego, gliceryny. Jest bogatym źródłem żelaza niehemowego.
Zawiera także małe ilości aminokwasów i innych składników mineralnych. Podobnie sytuacja wygląda z syropem klonowym, który jednak jest mało popularny ze względu na cenę. Warte uwagi są również słody (jęczmienny, ryżowy), jednak ogólnie rzecz biorąc wszystkie syropy charakteryzują się wysokim IG, podobnie jak miód.
Od dziecka wpajano nam, że pszczółki robią zdrowy miodek, który należy pić z gorącym mlekiem na przeziębienia
Przekonanie to można jednak włożyć między bajki. Właściwości zdrowotne miodu opierają się na obecności w nim enzymów. Jak wiemy, enzymy są białkami, więc jeśli rozpuścimy miód w gorącej herbacie, lub mleku, to szlag je trafi i będziemy mieć po prostu roztwór fruktozy, glukozy i sacharozy, a nie żadną leczniczą miksturę. Aktywność enzymatyczna miodu może zostać zachowana jedynie, gdy rozpuścimy go w letniej wodzie i wypijemy rano na czczo-ja bym się porzygała… Ponadto, takie właściwości mają dziś miody z ekologicznych pasiek, gdzie pszczoły „wypasają" się na łąkach, a nie-mają wlewaną do ula wodę z cukrem, którą przerabiają na miodek Tradycyjna produkcja, miodu jest bardzo kosztowna, co skutkuje tym, że jego litrowy słoik kosztuje ok. 40 zeta. Wiecie więc ile są warte produkty sprzedawane za dychę na bazarach przez poczciwe babiny
Kolejnym naturalnym słodzikiem jest fruktoza, która wzbudza nie małe kontrowersje. Sama do nie dawna wierzyłam, że cukier ten nie ma większego wpływu na wydzielanie insuliny, z powodu niskiego Indeksu Glikemicznego. Przypomnę, że wskaźnik ten określa jak szybko dany produkt podnosi poziom glukozy we krwi-wiem, że nie jesteście półgłówkami
specjalnie jednak kładę nacisk na „glukozę". Czy kiedykolwiek ktoś zadał sobie trud, żeby sprawdzić poziom fruktozy czy laktozy? Przecież to też cukry i wywołują taką samą odpowiedź hormonalną jak glukoza lub jej izomer-dekstroza. Czy więc nie ma żądnego naturalnego słodzika, którego nie musielibyśmy się obawiać? Zdaje się, że jednak jest- ksylitol. Jeżeli wierzyć jednemu z jego producentów, to:
Ksylitol jest całkowicie naturalnym słodzikiem o barwie, konsystencji i smaku cukru ale działającym na organizm z zupełnie odwrotnym skutkiem. Jest tzw. alkoholem cukrowym, uzyskiwanym najczęściej z drzewa brzozy. W przeciwieństwie do glukozy, fruktozy, sacharozy i laktozy nie fermentuje w przewodzie pokarmowym. Możesz go stosować tak samo jak cukier - w szerokim zakresie temperatur.
Ksylitol zaliczamy do słodzików zapobiegających próchnicy. Alkohol ten nie może być metabolizowany do kwasów przez bakterie Streptococcus mutans, które wywołują próchnicę, ale nie należy pomijać faktu, iż bakterie te wchłaniają go i akumulują w postaci toksycznego fosforanu ksylitolu w swoich komórkach. Rezultatem tej akumulacji jest zahamowanie syntezy białka i wzrostu bakterii. Zwiększa też przepływ śliny w jamie ustnej, oczyszcza i chroni zęby przed uszkodzeniami.
Potrafi likwidować drobne ubytki próchnicze oraz zapalenie dziąseł i ozębnej poprzez przywracanie właściwego pH śliny (dlatego przed przełknięciem zalecane jest przepłukiwanie rozpuszczonym w ślinie ksylitolem jamy ustnej - nawet już po umyciu zębów).
Ponadto:
Zawiera prawie dwa razy mniej kalorii niż cukier. Zalecany jest dla osób zagrożonych i dotkniętych osteoporozą, gdyż zwiększa przyswajanie wapnia, przywracając w ten sposób właściwą konsystencję kości. Dzięki antybakteryjnemu działaniu podnosi odporność organizmu. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia.
Ksylitol jest skutecznym środkiem przeciwko szkodliwym bakteriom jelit - np. Helicobacter pylori, której przypisuje się m. in. owrzodzenie żołądka. Ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków - np. Candida albicans - w przewodzie pokarmowym. Zmniejsza też łaknienie cukru.
Ma jednak pewną wadę-cena. Pół kilograma kosztuje ok. 40 złotych, podczas gdy fruktoza wychodzi 7 zł za tą samą ilość. Słyszałam jednak wiele opinii, że warto wydać te pieniądze. Cóż-sama planuję dokonać zakupu-czego się nie robi dla odrobiny smakowej przyjemności
Prawdopodobnie dla większości, to co wcześniej napisałam nie jest żadną sensacją, ale tu mam coś, co na pewno będzie dla was nowością.
Alternatywę zarówno dla cukru, jak i słodzików stanowić może popularyzowana obecnie w Europie pochodząca z Paragwaju stevia, która w Azji już teraz jest najczęściej stosowanym zamiennikiem cukru. Roślina ta dostępna jest w postaci proszku, mającego konsystencję słodzika, proszek ten jest zaś 300 razy słodszy od cukru! Wystarczy zatem jego odrobina na samym czubku łyżeczki, by osłodzić filiżankę kawy lub herbaty. Żeby nie było za dobrze- ta roślinka kosztuje więcej niż ksylitol
Czas teraz przejść do SZTUCZNYCH SUBSTANCJI SŁODZĄCYCH
Najgorszą sławą cieszy się najprawdopodobniej aspartam. Czy jednak słusznie?
Pewna grupa ludzi cierpi na rzadką, dziedziczną chorobę fenyloketonurię (PKU). Osoby te nie posiadają enzymu potrzebnego do trawienia fenyloalaniny i w związku z tym fenyloalanina jest przekształcana przez watrobę do rangi (toksycznych) komponentów znanych fenyloketonami, które są wydzielane do uryny. Pacjenci PKU którzy wprowdzą fenyloalanine do organizmu cierpią na toksyczne syndromy, retardacje mentalne głównie u dzieci i zaburzenia intelektualne u dorosłych. Wiele bezcukrowych i lekkich produktów zawiera aspartam jako słodzik. Aspartam to generalni małe białko, które zawiera około 40% fenyloalaniny. A więc produkty z aspartamem są ryzykiem dla pacjentów z PKU. Wszystkie produkty z aspartamem muszą być etykietowane następującym twierdzeniem :"Produkt jest źródłem fenyloalaniny".
Tak więc, jeżeli aspartam przyczynia się do ataków padaczek, to prawdopodobnie jedynie u ludzi, którzy mają zaburzenia metabolizmu aminokwasów. Jednakże przeciwnicy aspartamu oskarżają go również o przyczynianie się do tworzenia złogów toksycznych produktów metabolizmu-głównie metanolu.
Metanol, w pewnych ilościach, jest naturalnym I nieszkodliwym produktem ubocznym wielu produktów spożywczych, które jemy każdego dnia. Kiedy trawimy aspartam, niewielka ilość metanolu jest uwalniana. Metanol produkowany przez aspartam jest identyczny jak metanol produkowany w dużo większych ilościach z owoców, warzyw I soków. W rzeczywistości kubek soku pomidorowego lub jabłkowego dostarcza około sześciu razy więcej metanolu niż kubek napoju bezalkoholowego słodzonego aspartamem. Ilość metanolu w diecie ludzkiej jest bardzo daleka od poziomu, który może powodować zatrucie metanolem. Należałoby spożyć więcej niż 100 puszek dietetycznego napoju bezalkoholowego (lub soku owocowego) dziennie, aby osiągnąć toksyczny poziom.
Zdawałoby się więc, że aspartam jest jako tako nieszkodliwy. Uwaga jednak-przedawkowanie ma pewne skutki uboczne- spróbujcie zjeść na raz opakowanie gumy do żucia
Tutaj kilka faktów na temat sorbitolu:
E420 (i) Sorbitol
E420 (ii) Syrop sorbitolowy
Pochodzenie:
Naturalnie występujący alkohol wielowodorotlenowy, występujący w owocach np. jabłkach, czereśniach i winogronach. Na skalę handlową jest produkowany z glukozy.
Funkcje i cechy charakterystyczne:
Stabilizator, słodzik niskokaloryczny, substancja wypełniająca, itp.
Produkty:
Wiele wyrobów piekarskich i cukierniczych.
Dopuszczalne dzienne spożycie:
Nie ma ograniczeń dla stosowania E 420; jednakże zabronione jest podawanie tej substancji niemowlętom poniżej 1 roku życia, ponieważ może spowodować ostrą biegunkę.
Efekty uboczne:
Sorbitol jest częściowo absorbowany i metabolizowany przez organizm tak jak fruktoza, pozostała część ulega fermentacji w jelicie grubym. Podczas fermentacji wytwarzane są gazy, które mogą powodować wzdęcia. U osób z wrażliwych na ten środek, może działać substancja przeczyszczająca. Zwykle nie występują żadne efekty uboczne; niemniej niektóre osoby mogą mieć objawy nietolerancji już po spożyciu 5 gramów sorbitolu. Niepożądane skutki pojawiają się po spożyciu ok. 25-30 gramów sorbitolu w pojedynczej dawce, co znacznie przewyższa ilości zwykle stosowane w produktach spozywczych.
O skutkach niepożądanych coś wiem-kiedyś wszamałam całą czekoladę słodzoną sorbitolem
Popularne ostatnimi czasy stały się acesulfam K i sukraloza.
Acesulfam potasu- niskokaloryczny środek słodzący zatwierdzony jako dodatek do żywności w 1988 roku. Jest to syntetyczna sól organiczna. Acesulfam jest 200 razy słodszy od sacharozy, działa synergistycznie z innymi syntetycznymi substancjami słodzącymi, odporny na wysoką temperaturę oraz posiadający długi termin przydatności do użycia. Z ludzkiego organizmu wydalany jest w niezmienionej postaci i z tego powodu nie dostarcza żadnych kalorii. Podobnie rzecz ma się z sukralozą- jedynie jej mała ilość (15-20 %) jest wchłaniana i ulega rozpadowi w ludzkich jelitach. Pozostała ilość przechodzi przez organizm w stanie niezmienionym i jest wydalana wraz z moczem i kałem.
Z drugiej strony: …nie oznacza to jednak, że sukraloza nie jest metabolizowana w organizmie w ogóle i tacy krytycy jak np. HJ Roberts argumentują, że podczas odkładania się w organizmie sukraloza rozpada się m. in. na takie związki jak chlorofruktozę, składnik powstały podczas reakcji z czynnikiem chlorującym, którego działanie na ludzi nie zostało wystarczająco sprawdzone. Większość syntetycznych składników które zjadamy, poddawanych reakcjom z czynnikiem chlorującym, jak np pestycydy, obecnych w pożywieniu i wodzie, gromadzi się w naszym organizmie i może powodować wady rozwojowe płodu lub rozwój raka. Skąd mamy wiedzieć, że sukraloza jest inna?
Można zgłupieć od tego, nie?
Wydaje mi się mimo wszystko, że nikt nie jest w stanie zjeść słodzika w takiej ilości, żeby był on toksyczny(ewentualnie można dostać sraki…). Czy jednak nie lepiej postawić na naturę? Piszcie co o tym myslicie
źródła: wikipedia.pl
food-info.net
dobrametoda.com
5
be like water...
Krzysztof Piekarz
Hihihehe
Anonim
Co do sogów do dostałaś odemnie w poście o owsiance. Ale nie odbiłaś chyba 
ale akurat tutaj nie wspomniałam ani słowa o SOG'u
Chciałam poznać zdanie innych na temat słodzików...A,że nikt się nie wypowiedział to odświeżyłam. Cóż-nie jestem na forum zbyt długo i nie wiedziałam,że już było
skur3byk
Cazicus
koles08
s.m.p.a.
