przemek009
Myślę że ten fragment artykułu Dariusza Szukały przyda się niektórym.........
Najazd sterydów na wątrobę
Mechanizm wpływu sterydów na funkcjonowanie hepatocytów jest niezwykle złożony i właściwie nie do końca poznany. Wiadomo jednak że nadmiar krążących we krwi hormonów, szczególnie testosteronu i jego pochodnych powoduje silne uszkodzenie komórek wątrobowych. Szczególnemu zniszczeniu ulega tzw. siateczka gładka znajdująca się w obwodowych częściach hepatocytów. Zbudowana jest ona z układu specjalnych kanalików, pęcherzyków i błon gdzie odbywa się większość skomplikowanych reakcji chemicznych jak: synteza kwasów tłuszczowych, glicerydów i cholesterolu, przemiany hormonów, sprzęganie i transport bilirubiny, proces glikogenezy i glikolizy, reakcje detoksykacji, itp. Pod wpływem podwyższonego poziomu hormonów steroidowych struktura ta ulega przerostowi i staje się częściowo niesprawna. Wtedy też upośledzeniu ulega cały mechanizm odpowiedzialny za wydzielanie żółci. Gęsta, oleista ciecz nie mogąc odpłynąć ze zrazików wątrobowych gromadzi się w delikatnych przewodzikach żółciowych i tworzy w nich twarde skrzepy. Ten rodzaj uszkodzeń określany jest jako cholestaza śródwątrobowa lub czynnościowa. W efekcie uszkodzeń kanalików odprowadzających żółć może dojść do rozwoju tzw. żółtaczki cholestatycznej, bardzo często spotykanej np. po przedawkowaniu Metanabolu.
Jak rozpoznać posterydowe uszkodzenia wątroby
Jedynym, choć nie zawsze występującym objawem zewnętrznym jest podrażnienie i świąd skóry wywołany odkładaniem się w skórze barwników żółciowych. Jednocześnie charakterystycznym zmianom zewnętrznym może towarzyszyć zmęczenie, ospałość, zmniejszona wydolność fizyczna oraz nasilone stany depresyjne. Na uszkodzenia komórek wątrobowych może wskazywać również zżółcenie gałek ocznych, objawy grypopdobne, odbarwienie stolca oraz ciemnopiwne zabarwienie moczu.
Tego typu symptomów nigdy nie należy lekceważyć. Pierwszym zasadniczym krokiem jaki należy podjąć, to natychmiastowe odstawienie sterydów, wówczas jest szansa że niepokojące objawy w miarę szybko ustąpią. Następnie należy bezzwłocznie udać się do lekarza najlepiej specjalisty chorób wewnętrznych. Podczas rozmowy w gabinecie lekarskim nie powinniśmy ukrywać faktu, że sięgaliśmy po niedozwolone środki farmakologiczne. Niewątpliwie ułatwi to dalszy proces leczenia oraz skróci okres trwania choroby.
Przed rozpoczęciem własciwej terapii zostaniemy skierowani na specjalne badania laboratoryjne krwi, za pomocą których zostanie oceniona aktywność enzymów wątrobowych, a także zbadany poziom bilirubiny, cukru, triglicerydów i cholesterolu.
Postępowanie dietetyczne przy uszkodzeniach wątroby
* Główną zasadą diety jest zwiększenie spożycia węglowodanów i białka. O ilości białka w diecie decyduje stopień wydolności narządu.
* Dieta niskobiałkowa obowiązuje tylko w fazie bardzo silnego uszkodzenia wątroby
* Przy nietolerancji białka zaleca się uzupełnienie diety aminokwasami rozgałęzionymi, można podawać odżywki białkowe
* W przypadku opuchlizny należy zmniejszyć ilość sodu w diecie
* Zmiana sposobu żywienia, a zwłaszcza zwiększanie jakiegoś składnika powinno odbywać się stopniowo i być połączone z baczną obserwacją ( mogą powstać tzw. bloki metaboliczne )
* Dieta musi być urozmaicona
* Przy braku łaknienia należy dążyć do zapewnienia dowozu produktów o wysokiej wartości odżywczej, a wyłączyć produkty sycące, małowartościowe, przekąski
* Należy ograniczyć spożycie tłuszczu i błonnika oraz zwiększyć podaż potasu
* Posiłki należy jeść częściej i w mniejszych ilościach
* Należy ograniczyć produkty zawierające kwas szczawiowy
* Absolutnie nie należy pić alkoholu
* W okresie leczenia niewskazane są ćwiczenia fizyczne
Nie warto zgrywać bohatera
Nieleczony proces uszkodzeń komórek wątrobowych może przerodzić w tzw. przewlekłe zapalenie wątroby. Często i w tej fazie choroby, wiele osób nie przejmuje się swoim zdrowiem, bowiem pewne niepokojące objawy jak uczucie osłabienia czy lekkie pobolewanie w prawym podżebrzu lub nadbrzuszu są na ogół do zniesienia. Problem zaczyna pojawiać się wówczas, gdy proces chorobowy przeradza się w tzw. czynne zapalenie wątroby, co objawia się nasilonymi zmianami martwiczo-zapalnymi oraz bardziej dokuczającymi bólami. W takich przypadkach wymagane jest już specjalistyczne leczenie, bowiem wątroba staje w obliczu poważnego zagrożenia marskością.
W fazie zaawansowanych zmian martwiczych dochodzi do silnego zwyrodnienia hepatocytów. W miąższu wątroby w niezwykle szybkim tempie rozrasta się tkanka łączna, która niczym skalpel, tnie wątrobę na niezliczoną ilość guzków. We wstępnych okresach marskości, gdy wydolność narządu jest jeszcze w miarę zachowana, dolegliwości bólowe mogą być niewielkie. Są to zwykle wzdęcia brzucha, gniecenie i pobolewanie w nadbrzuszu nasilające się zwłaszcza po pokarmach tłustych lub po wypiciu alkoholu. Często występują nudności, puste odbijania, brak łaknienia i uczucie osłabienia. Również i w tej fazie choroby wiele osób lekceważy objawy i udaje się do lekarza zbyt późno, kiedy występują już daleko posunięte zmiany martwicze jak: żółtaczka, skaza krwotoczna, wodobrzusze, obrzęki, krwawienia z żylaków przełyku. Przy zaawansowanej marskości, na skórze oprócz żółtego zabarwienia mogą pojawiać się tzw. naczyniaki pajączkowate. Wyglądają one tak, że w części środkowej występuje tętniczka z której rozchodzą się promieniście drobne naczyńka przypominające odnóża pająka. Zmiany te są widoczne najbardziej na skórze szyi, twarzy, górnej części klatki piersiowej i przedramion. Ponadto zmianom martwiczym wątroby często towarzyszy rumień dłoni, białe paznokcie oraz powiększenie śledziony. U mężczyzn obserwuje się także zanik jąder, zmniejszenie libido i potencji, oraz zmniejszony poziom testosteronu we krwi. Ponadto często stwierdza się jedno lub obustronna ginekomastię, gdyż u osób z marskością wątroby tkanka gruczołowa staje się niezwykle wrażliwa na obecność estrogenów.
Podsumowując ten materiał chciałbym jeszcze raz zaznaczyć, iż każda, nawet najmniejsza dawka sterydów działa negatywnie na funkcjonowanie komórek wątrobowych. To w jakim stopniu ulegną one deformacji uzależnione jest od rozmaitych czynników, jak: aktualny stan narządu, dawka i czas działania leku oraz zdolność hepatocytów do jego neutralizacji. Ci którzy sięgają po niedozwolone metody dopingu powinni nieustannie obserwować sygnały docierające z organizmu i co pewien czas poddawać się odpowiednim badaniom laboratoryjnym. Pozwoli to z pewnością w porę zapobiec niebezpiecznej chorobie, kalectwu a nawet śmierci.
Zmieniony przez - przemek009 w dniu 2008-02-18 21:33:28
Zmieniony przez - przemek009 w dniu 2008-02-18 21:33:58
Najazd sterydów na wątrobę
Mechanizm wpływu sterydów na funkcjonowanie hepatocytów jest niezwykle złożony i właściwie nie do końca poznany. Wiadomo jednak że nadmiar krążących we krwi hormonów, szczególnie testosteronu i jego pochodnych powoduje silne uszkodzenie komórek wątrobowych. Szczególnemu zniszczeniu ulega tzw. siateczka gładka znajdująca się w obwodowych częściach hepatocytów. Zbudowana jest ona z układu specjalnych kanalików, pęcherzyków i błon gdzie odbywa się większość skomplikowanych reakcji chemicznych jak: synteza kwasów tłuszczowych, glicerydów i cholesterolu, przemiany hormonów, sprzęganie i transport bilirubiny, proces glikogenezy i glikolizy, reakcje detoksykacji, itp. Pod wpływem podwyższonego poziomu hormonów steroidowych struktura ta ulega przerostowi i staje się częściowo niesprawna. Wtedy też upośledzeniu ulega cały mechanizm odpowiedzialny za wydzielanie żółci. Gęsta, oleista ciecz nie mogąc odpłynąć ze zrazików wątrobowych gromadzi się w delikatnych przewodzikach żółciowych i tworzy w nich twarde skrzepy. Ten rodzaj uszkodzeń określany jest jako cholestaza śródwątrobowa lub czynnościowa. W efekcie uszkodzeń kanalików odprowadzających żółć może dojść do rozwoju tzw. żółtaczki cholestatycznej, bardzo często spotykanej np. po przedawkowaniu Metanabolu.
Jak rozpoznać posterydowe uszkodzenia wątroby
Jedynym, choć nie zawsze występującym objawem zewnętrznym jest podrażnienie i świąd skóry wywołany odkładaniem się w skórze barwników żółciowych. Jednocześnie charakterystycznym zmianom zewnętrznym może towarzyszyć zmęczenie, ospałość, zmniejszona wydolność fizyczna oraz nasilone stany depresyjne. Na uszkodzenia komórek wątrobowych może wskazywać również zżółcenie gałek ocznych, objawy grypopdobne, odbarwienie stolca oraz ciemnopiwne zabarwienie moczu.
Tego typu symptomów nigdy nie należy lekceważyć. Pierwszym zasadniczym krokiem jaki należy podjąć, to natychmiastowe odstawienie sterydów, wówczas jest szansa że niepokojące objawy w miarę szybko ustąpią. Następnie należy bezzwłocznie udać się do lekarza najlepiej specjalisty chorób wewnętrznych. Podczas rozmowy w gabinecie lekarskim nie powinniśmy ukrywać faktu, że sięgaliśmy po niedozwolone środki farmakologiczne. Niewątpliwie ułatwi to dalszy proces leczenia oraz skróci okres trwania choroby.
Przed rozpoczęciem własciwej terapii zostaniemy skierowani na specjalne badania laboratoryjne krwi, za pomocą których zostanie oceniona aktywność enzymów wątrobowych, a także zbadany poziom bilirubiny, cukru, triglicerydów i cholesterolu.
Postępowanie dietetyczne przy uszkodzeniach wątroby
* Główną zasadą diety jest zwiększenie spożycia węglowodanów i białka. O ilości białka w diecie decyduje stopień wydolności narządu.
* Dieta niskobiałkowa obowiązuje tylko w fazie bardzo silnego uszkodzenia wątroby
* Przy nietolerancji białka zaleca się uzupełnienie diety aminokwasami rozgałęzionymi, można podawać odżywki białkowe
* W przypadku opuchlizny należy zmniejszyć ilość sodu w diecie
* Zmiana sposobu żywienia, a zwłaszcza zwiększanie jakiegoś składnika powinno odbywać się stopniowo i być połączone z baczną obserwacją ( mogą powstać tzw. bloki metaboliczne )
* Dieta musi być urozmaicona
* Przy braku łaknienia należy dążyć do zapewnienia dowozu produktów o wysokiej wartości odżywczej, a wyłączyć produkty sycące, małowartościowe, przekąski
* Należy ograniczyć spożycie tłuszczu i błonnika oraz zwiększyć podaż potasu
* Posiłki należy jeść częściej i w mniejszych ilościach
* Należy ograniczyć produkty zawierające kwas szczawiowy
* Absolutnie nie należy pić alkoholu
* W okresie leczenia niewskazane są ćwiczenia fizyczne
Nie warto zgrywać bohatera
Nieleczony proces uszkodzeń komórek wątrobowych może przerodzić w tzw. przewlekłe zapalenie wątroby. Często i w tej fazie choroby, wiele osób nie przejmuje się swoim zdrowiem, bowiem pewne niepokojące objawy jak uczucie osłabienia czy lekkie pobolewanie w prawym podżebrzu lub nadbrzuszu są na ogół do zniesienia. Problem zaczyna pojawiać się wówczas, gdy proces chorobowy przeradza się w tzw. czynne zapalenie wątroby, co objawia się nasilonymi zmianami martwiczo-zapalnymi oraz bardziej dokuczającymi bólami. W takich przypadkach wymagane jest już specjalistyczne leczenie, bowiem wątroba staje w obliczu poważnego zagrożenia marskością.
W fazie zaawansowanych zmian martwiczych dochodzi do silnego zwyrodnienia hepatocytów. W miąższu wątroby w niezwykle szybkim tempie rozrasta się tkanka łączna, która niczym skalpel, tnie wątrobę na niezliczoną ilość guzków. We wstępnych okresach marskości, gdy wydolność narządu jest jeszcze w miarę zachowana, dolegliwości bólowe mogą być niewielkie. Są to zwykle wzdęcia brzucha, gniecenie i pobolewanie w nadbrzuszu nasilające się zwłaszcza po pokarmach tłustych lub po wypiciu alkoholu. Często występują nudności, puste odbijania, brak łaknienia i uczucie osłabienia. Również i w tej fazie choroby wiele osób lekceważy objawy i udaje się do lekarza zbyt późno, kiedy występują już daleko posunięte zmiany martwicze jak: żółtaczka, skaza krwotoczna, wodobrzusze, obrzęki, krwawienia z żylaków przełyku. Przy zaawansowanej marskości, na skórze oprócz żółtego zabarwienia mogą pojawiać się tzw. naczyniaki pajączkowate. Wyglądają one tak, że w części środkowej występuje tętniczka z której rozchodzą się promieniście drobne naczyńka przypominające odnóża pająka. Zmiany te są widoczne najbardziej na skórze szyi, twarzy, górnej części klatki piersiowej i przedramion. Ponadto zmianom martwiczym wątroby często towarzyszy rumień dłoni, białe paznokcie oraz powiększenie śledziony. U mężczyzn obserwuje się także zanik jąder, zmniejszenie libido i potencji, oraz zmniejszony poziom testosteronu we krwi. Ponadto często stwierdza się jedno lub obustronna ginekomastię, gdyż u osób z marskością wątroby tkanka gruczołowa staje się niezwykle wrażliwa na obecność estrogenów.
Podsumowując ten materiał chciałbym jeszcze raz zaznaczyć, iż każda, nawet najmniejsza dawka sterydów działa negatywnie na funkcjonowanie komórek wątrobowych. To w jakim stopniu ulegną one deformacji uzależnione jest od rozmaitych czynników, jak: aktualny stan narządu, dawka i czas działania leku oraz zdolność hepatocytów do jego neutralizacji. Ci którzy sięgają po niedozwolone metody dopingu powinni nieustannie obserwować sygnały docierające z organizmu i co pewien czas poddawać się odpowiednim badaniom laboratoryjnym. Pozwoli to z pewnością w porę zapobiec niebezpiecznej chorobie, kalectwu a nawet śmierci.
Zmieniony przez - przemek009 w dniu 2008-02-18 21:33:28
Zmieniony przez - przemek009 w dniu 2008-02-18 21:33:58
Krzysztof Piekarz
Dibo22
Dawidek@
kuka23
wojtasfu
miczelx
hax4u
Bubell
