Zdjęcie powyżej: okładka książki "Kung Fu - History, Philosophy and Technique" autorstwa Davida Chow i Richarda Spanglera. Pierwszy z autorów jest mistrzem Chin Na - chińskiej sztuki walki opartej w dużej mierze na grapplingu. Jeden z rozdziałów tej książki poświęcony jest dość szerokiemu omówieniu Chin Na - poniżej dzielę się moim tłumaczeniem fragmentu tekstu (hyh, przetłumaczyłem to równo 10 lat temu - gdy dostałem tę książkę od mojej ówczesnej panny).
Opieram się na wydaniu UNIQUE PUBLICATIONS, INC. z roku 1982.
Osobiście miałem okazję zetknąć się z Chin Na ćwicząc niegdyś kung fu. Jestem zdania, że to dość ciekawy system, a do tego ćwiczony w o wiele bardziej sensowny sposób, niż inne chińskie style (kontaktowość i realizm - a nie walenie w powietrze i uprawianie "baletu"). No, koniec tego intro, jedziemy z tematem
=============================================================
/translation by Mursi/
CHIN NA
Od momentu powstania - około 370 lat temu podczas panowania dynastii Ming - Chin Na było zawsze jedną z głównych chińskich sztuk walki. Chociaż jest stosunkowo mało znane w anglojęzycznym świecie, czego przyczyną może być brak uznanych mistrzów tego stylu na Zachodzie, elementy tej sztuki są praktycznie włączone do każdego znanego systemu kung fu. Techniki tego systemu chwytów i rzutów są często bardziej użyteczne, niż jakichkolwiek innych stylów walki wręcz. Podczas swojego tournee po Stanach Zjednoczonych w 1974 r. reprezentacja Wu Shu Chińskiej Republiki Ludowej przedstawiła Chin Na jako jeden z dziesięciu głównych sportów Nowożytnych Chin. Delegacja Wu Shu zdefiniowała ten styl jako "system ruchów bazujących na metodzie skręcających unieruchomień (dźwigni), spinających trzymań, przeciw-trzymań i uników. Dźwignie i chwyty są stosowane na nadgarstki, gardło, łokcie, szyję i unerwione części ciała".
Zakorzenione w starożytnych zapasach i Tien'hsueh (atakowaniu punktów witalnych) Chin Na rozwinęło się na początku XVII wieku, kiedy służby rządowe potrzebowały mniej brutalnych metod do ujarzmiania przestępców - bez konieczności ich zabijania. Chin Na zostało wynalezione jako system do pojmowania i obezwładniania (Chin oznacza "pojmać", Na - "trzymać"). Skrystalizowane w późniejszym okresie - za panowania dynastii Ching (1644-1911), Chin Na stało się częścią podstawowego programu treningowego chińskich grup wojskowych i policji. Kładąc nacisk na chwyty, skręcenia i unieruchomienia stawów, Chin Na zostało wzbogacone również o krótkie kopnięcia i uderzenia podobne do innych stylów kung fu. Podstawową różnicą między Chin Na i innymi stylami kung fu jest to, iż podczas treningu Chin Na nie wykonuje się długich form czy kombinacji ruchowych dla zapamiętania technik. Różnicę tę tłumaczy częściowo filozofia tej sztuki, którą ludziom Zachodu mogą wyjaśnić słowa: "Co zasiejesz, taki będziesz zbierał plon". W tym "ostrzeżeniu" praktyk Chin Na ma na myśli to, iż jeśli przeciwnik schwyci go za włosy - będzie miał złamany przegub, jeśli będzie dusił go ręką - będzie miał złamany łokieć tej ręki, jeśli złapie go od tyłu, będzie miał złamany kręgosłup, zaś gdyby zaatakował go nożem - zostanie rozbrojony i pozna smak własnej broni. Jest to credo mistrzów Chin Na, którzy neutralizują atak w sposób ściśle uzależniony od tego, jak go rozpoczął napastnik. Agresor zostanie pokonany za pomocą własnej siły, jakiej użył do ataku.
Chin Na łączy ogólny sens zastosowania technik z wiedzą o organiźmie ludzkim - anatomii człowieka, układzie kostnym, budową mięśni oraz punktach witalnych, zwłaszcza tych znajdujących się w obrębie systemu nerwowego. Zamiast spędzać lata na doskonaleniu form (kuen, jap. kata) - aż stanie się to "drugą naturą", instynktownym odruchem - praktyk Chin Na będzie poznawał zawiłości ludzkiego ciała. Będzie studiował, jak poruszają się mięśnie i kości i jak można je naruszyć i złamać. Poprzez analizę systemu nerwowego poznaje położenie najbardziej newralgicznych punktów ludzkiego ciała. Będzie rozumiał, jak lekkie szturchnięcie albo ucisk na palec może sparaliżować ramię agresora, będzie również wiedział, jak nastawiać zwichniętą kończynę. Ekspert Chin Na działa w oparciu o wiedzę o zaletach i słabościach ludzkiego ciała.
/koniec tłumaczenia/
Postaram się za niedługo wrzucić jakieś fotki z technikami.