W oczekiwaniu na następny mecz... Rozmowy o wszystkim (XIII)

Nowy temat Wyślij odpowiedź

...

Vieira

Początkujący

Szacuny 1 Napisanych postów 6460 Wiek 33 lat Na forum 18 lat Przeczytanych tematów 25989

kurde nie umiem zasnać

juve!!!

...

edziu18

Początkujący

Szacuny 0 Napisanych postów 2347 Na forum 16 lat Przeczytanych tematów 8503

Pippo ja o tej porze to spie

...

TSEL

Początkujący

Szacuny 3 Napisanych postów 725 Wiek 40 lat Na forum 15 lat Przeczytanych tematów 14919

Art z onet.pl:

Wysokie wybicie i twarde lądowanie

Tak, tak, oni mieli swoje polskie pięć minut. I to jakie! Jeden został królem strzelców, drugi uważał się za najlepszego piłkarza na świecie, a trzeciemu tak się spodobało nad Wisłą, że został Polakiem. Co dziś dzieje się z zagranicznymi gwiazdami ekstraklasy, które wyruszyły na podbój świata?

Zapomniany

To było prawdziwe wejście smoka. W lipcu 2000 roku Emmanuel Olisadebe odebrał polskie obywatelstwo. To był pierwszy taki przypadek w historii polskiego futbolu, ale Nigeryjczyk z Polonii Warszawa miał mocnego protektora w osobie Jerzego Engela, byłego klubowego trenera „Czarnych Koszul” a od kilku miesięcy selekcjonera "Biało-czerwonych". Kilkanaście dni później "Oli" strzelił pierwszego gola w meczu towarzyskim z Rumunią, a we wrześniu był bohaterem wygranego 3:1 meczu z Ukrainą w Kijowie. Bohaterem został znacznie szybciej, niż mógł podejrzewać.

Właśnie zwycięskie eliminacje MŚ 2002, w których Olisadebe był najlepszym strzelcem polskiej drużyny, okazały się pierwszym gwoździem do jego sportowej trumny. Później niby zmieniał kluby na zagraniczne, ale im wyżej mierzył, tym gorzej na tym wychodził. Po niezłym okresie w Panathinaikosie, obraził się na wszystkich w zespole "Koniczynek" po tym, jak stracił miejsce w składzie. Następnie próbował się w Portsmouth, gdzie za żadne skarby nie chciał go menedżer, Harry Redknapp, i Skodzie Xanthi, skąd… został wyrzucony za imprezowy tryb życia. Obecnie jest zawodnikiem chińskiego Henanu Jianye w Zhengzhou i raczej nie ma szans na powrót do europejskiej piłki zza Wielkiego Muru.

Bezrobotny

Nigeryjczyk z polskim paszportem i tak jest w znacznie lepszej sytuacji niż król strzelców ekstraklasy z 2003 roku. Stanko Svitlica nie był typem piłkarza, którego kocha się za styl gry, ale jednego nie można było mu odmówić – skuteczności. Do Polski dwa razy ściągał go rodak, Dragomir Okuka. Za pierwszym razem do Legii, gdzie Stanko był niekwestionowanym królem ataku, a za drugim do Wisły Kraków.

Między tymi dwoma momentami minęło pięć lat, w czasie których były gwiazdor ekstraklasy był najpierw zmiennikiem w przeciętnym Hannoverze 96, a następnie nie zrobił furory w drugoligowym Rot Weiss Ahlen. Do Krakowa przyjeżdżał szukać dawnej formy, ale pod Wawelem jej nie znalazł. Dziś, po kolejnej nieudanej przygodzie, tym razem z serbskim Cukarickim Cukarica, z którego dziesięć lat wcześniej ruszył na podbój Europy, wraca do piłki w Sremie Sremska Mitrovica.

Najlepszy

Słuch zaginął za to kompletnie po najlepszym piłkarzu na świecie. A tak przedstawiał się Nigeryjczyk Kenneth Zeigbo, który pod koniec XX wieku strzelił dla Legii raptem pięć goli (w tym z przewrotki w meczu z ŁKS Łódź), ale tyle wystarczyło, aby wyrosnąć na gwiazdę polskiej ligi. Latem 1998 roku nic nie było w stanie powstrzymać napastnika przed przejściem do wymarzonej Serie A. W Venezii jednak nikt nie kupił zapewnień Zeigbo o tym, że na całym świecie nie ma sobie równych, a później zaczęło się na dobre regularne obniżanie lotów. Dziś Nigeryjczyk jest zawodnikiem szóstoligowego ASD Villasimius, reprezentującego śródziemnomorski kurort z Sycylii.

W Polsce byli piłkarskimi bożyszczami. Wystarczył wyjazd na Zachód, aby okazało się, że piłkarska rzeczywistość jest wyjątkowo brutalna. Dziś bez odpowiedzi pozostaje tylko pytanie, czy w Polsce wznieśli się na wyżyny swoich możliwości, czy… trafili na ciemne wieki ekstraklasy.

Jakub Myszkorowski
redaktor naczelny
tygodnika „Futbol.pl”