Perfekcja Japońskiego Judo: Toshihiko Koga

Ze względu na to, że nie znalazłem tutaj na forum nigdzie żadnych informacji na temat Toshihiko to postanowiłem ze wrzuce tutaj co nieco o nim :) Jeśli są jakieś błędy w tłumaczeniu to proszę poprawić

PERFEKCJA JAPOŃSKIEGO JUDO: TOSHIHIKO KOGA

Toshihiko Koga urodzony 21 Listopada, 1967 roku w Kitashigeyasu, Saga w Japonii jest emerytowanym już judoką, który zachwycał swoimi walkami. Startował w kategorii -71 oraz -78 kg.

Koga zaczął trenować judo już w szkole podstawowej i przeniósł się do Tokio, aby trenować w szkole judo Kodogakusha, do której uczęszczali Olimpijscy złoci medaliści Hidehiko Yoshida i Makoto Takimoto. Koga kontynuował swoją naukę w Nippon Sport Science University, gdzie zdobył wiele tytułów wliczając w to pięć następujących po sobie zwycięstwo w Kodokan Cup oraz sześć razy pod rząd mistrzostwa w All-Japan Judo Championships (wszystkie w kategorii 71 kg). Należy wspomnieć, że Koga zwyciężył w prestiżowym turnieju Jigoro Kano w 1986r. Zajął także trzecie miejsce w Mistrzostwach Świata Judo w 1987 roku w Essen, został wtedy wybrany do uczestnictwa w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1988 roku. Niestety przegrał w trzeciej rundzie. Koga wrócił na Olimpiadę w 1992 roku po wygranej w Mistrzostwach Świata w Judo w 1989 i 1991, lecz poważna kontuzja lewego kolana podczas randori z Hidehiko Yoshida uniemożliwiła mu zastosowanie swojej koronnej techniki Ippon Seoinage. Podczas owego turnieju Japończyk walczył z polskim zawodnikiem Wiesławem Błachem, który minimalnie uległ w tym pojedynku. Toshihiko wywalczył złoty medal pomimo kontuzji i został odznaczony przez Japoński Komitet Olimpijski.

Koga wkrótce postanowił przejść na emeryturę, lecz rozstanie z tym sportem nie było dla niego łatwe. Koga nie odpuścił na dobre i wygrał kolejne Mistrzostwa Świata Judo w 1995 roku, które okazały się przepustką na Olimpiadę. Przegrał niespodziewanie w finale z Francuzem Djamelem Bourasem. Sam Koga był rozczarowany i zaskoczony takim wynikiem. Swój trzeci start na Olimpiadzie w Atlancie w 1996r. zakończył zdobyciem srebrnego medalu w kategorii -78 kg.

Ostatecznie Koga zakończył swoją karierę w 2000 roku. Nie odszedł jednak całkowicie z tego sportu. Postanowił trenować kolejne pokolenie zawodników judo. W 2003 roku otworzył własna szkołę Koga Juku w Kawasaki, w której trenował także małe dzieci. Podopieczna Kogi, Ayumi Tanimoto zdobyła dwa złote medale w kategorii -63 kg na Olimpiadzie w Atenach i Pekinie. Koga w kwietniu 2007 został głównym trenerem w International Pacific University’s judo team, który mieści się w Akaiwa, Okayama) oraz został nominowany w Japonii na 7 dana w judo. Toshihiko pojawiał się także kilka razy w telewizyjnych programach.





Wyniki walk:

Gdybyś był instruktorem kravki to byś się rzucał :P W końcu większość sparingów jest w niej 3 na 1, aby się do tego przyzwyczajać. Ja mma wprawdzie trenuję, ale tylko dlatego bo w nim najwiecej sie moge nauczyc, najlepiej zawsze się czułem raczej w boksie. A judo jest piękne, z tym się zgodzę, dlatego też lubię gdy potrafi udowodnić swoją wyższość także w mma.

Dzięki Yoshi
Grimper tez pewnie będzie wdzięczny ,ze wrzuciłeś to do NASZEGO działu

jeśli ktos ma moze jakieś szersze info to też mógłby tutaj dorzucić chętnie poczytam :) Koga był niesamowity no i to słynne Ippon Seoinage :D

mi tam bardziej odpowiad astyl Shinya "Tobikan Judan" Aoki . Jest wprawdzie głównie zawodnikiem mma, ale dzięki temu nie zagubił pierwotnej idei judo i jego techniki są skuteczniejsze w realnej walce (nie chodzi tylko o wywrocenie przeciwnika ale takze osiagniecie nad nim dobrej pozycji)

Koga był znakomitym technikiem,jak ktoś się chce o tym przekonać, to zapraszam na YT,sama poszukam jakiś ciekawszych filmików

Bohdy - w judo też nie chodzi bynajmniej tylko o wywrócenie przeciwnika

hehe, w samym judo nie , ale w zawodach owszem. Trzymania i duszenia to znikomy procent zwycięstw, dźwigni jeszcze mniej jest dozwolonych. Przy czym się zawsze zastanawiałem czemu trzymaniem wogóle można walkę wygrać- krzywd przeciwnikowi przecież nie robi, w realnej walce czy chociażby klatce samo trzymanie nic nie da :)

A czy rzutem robisz komuś krzywdę? Też nie. A z pozycji trzymanego niewiele można zrobić, dlatego uzyskanie tak dominującej pozycji jest punktowane i dlatego można wygrać.

Walka sportowa zawsze narzuca pewne ograniczenia, czy to w klatce,czy na macie.

Owszem, ale zasady mogą być lepsze lub gorsze. Rzutem można wiele szkód wyrządzić, szczególnie na ulicy. Zresztą pamiętać musimy że sam Jigoro Kano nie był pod koniec życia zadowolony z drogi na jaką wkroczyło judo. Wypowiedział kiedyś po pokazie walk w kodokanie słowa, w których karcił zawodników, że obchodzi ich tylko wynik walki, walczą "pod zasady" i zagubili prawdziwy duch budo. Słowa te oczywiście nie dotyczą wszystkich. Wielu judoków świetnie sobie radzi w klatce, chociażby Aoki. Yamashita też by pewnie wymiatał. Dzisiejsze judo za bardzo poszło w sport, na treningach nie uczy się już prawie obron prze kopnięciami i uderzeniami, czy samych technik uderzanych, a przecież nauczano ich w kodokanie - Kano wynajął do tego zadania Funakochiego i między innymi dlatego karate wypłynęło na światło dzienne. Ten prawdziwy duch pierwotnego judo stosunkowo najbardziej utrzymał się chyba w Sambo.

A czy jest coś złego w tym,że ktoś ćwiczy judo jako sport,a nie jako sztukę? Nie wydaje mi się. Co ma klatka do ducha judo, skoro w samej klatce też się stawia na skuteczność,a walka w niej też jest obwarowana pewnymi zasadami? Zawodników w klatce może nie obchodzi jedynie wynik walki, nie dopasowują się może pod określone zasady?

Rzut na ulicy wyrządzi szkodę tylko osobie,która nie potrafi padać, a i to nie zawsze. Często się zdarza,że raz rzucona osoba za momencik wstaje i atakuje ze zdwojoną siłą. W tym momencie przydatne jest trzymanie, dzięki któremu za chwilę możemy przejść do techniki kończącej.

Poza tym w tym dziale nie używamy argumentów "bo na ulicy", bo modzi,jak i doradcy dostają białej gorączki

A na treningach uczy się, i owszem, obron przed kopnięciami czy uderzaniami. Nawet gdy przeciwnik w rzeczywistości nie chce kopnąć,a podciąć się przydają i swego czasu było to ćwiczone na każdym treningu,na którym byłam.

Z grubsza masz rację.
Mi nie chodzi o to, że Judo jako sport jest gorszy od realnej walki, ani tym bardziej od mma. Ja wyraziłem moje sugestywne zdanie zgodne, być może wykształcone pod wpływem wypowiedzi Jigoro Kano. Tzn. że idea judo dzisiejszego odbiega od tej pierwotnej i mniej mi odpowiada. Nie znaczy jednak że w pojęciu bezwzględnym nie lubię judo. Wręcz przeciwnie, to jeden z najpiękniejszych sportów na świecie. Klatka jest najbardziej podobna do realnej walki i dlatego jej użyłem w poście (najbardziej podobna nie oznacza oczywiście że tą walkę dobrze oddaje, jest po prostu najbliżej tego oddania).
"Co ma klatka do ducha judo, skoro w samej klatce też się stawia na skuteczność,a walka w niej też jest obwarowana pewnymi zasadami?" - jest obwarowana zasadami i bardzo dobrze, ja nie jestem ich przeciwnikiem. Chodzi o to aby zasady były jak najlepiej pomyślane. A wygranie walki przez trzymania jest moim subiektywnym zdaniem złym rozwiązaniem. Wykorzystać je do założenia techniki końcowej - tak, ale wygranie tylko poprzez nią- nie.
"Poza tym w tym dziale nie używamy argumentów "bo na ulicy""- jujutsu, jak i judo powstały do realnej walki, nie możemy oddzielać więc sportu od jego korzeni.
"A na treningach uczy się, i owszem, obron przed kopnięciami czy uderzaniami"- jeśli w Twojej sekcji przykłada się do tego dużą wagę to bardzo dobrze. Niestety nie wszędzie tak jest. Pokaże się obronę raz czy dwa razy, chwilę przećwiczy i koniec.

a co do umiejętnego padania to nie do końca jest prawda. Upadając w stoliki, krzesła, ławki, albo na drzewa czy krawężnik mało się przyda. Jeśli kogoś się rzuci na sztachety od płotu to już nie trzeba kończyć :P