Sorry teraz ja. Zajeło mi to troche czasu bo nie miałem w pracy odpowiedniego sprzętu i softu.
"KREATYNA MA fundamentalne znaczenie dla adaptacji wysiłkowej - to wiemy od ponad półwiecza* W tkance mięśniowej działa, Jako fosfo-
grupy fosforanów bogatoenerge-tycznyeh. Fosforany, czego dowiodły badania magazynują we wnętrzach komórek ener$ę pochodząca; ze spalania składników pokarmowych.
Praca
Najważniejszymi fosforanami są: adenozynotrójfosforan (ATP) i fosfokreałyna (CP), W procesach energetycznych ATP uwalnia energię skumulowaną w resztach kwasu fosforowego - rodnikach fosforanowych. W ten wte-śnie sposób ATP, zgromadzony we włóknach mięśniowych, zaopatruje w energię akt skurczu tych włókien. Tak więc, dzięki niemu może odbywać się praca mięśniowa. Podczas -skurczów włókien ATP oddaje rodniki fosforanowe i traci aktywność. Włókna ale są zdolne pomadzie dużego zapasu ATP. Ta jego ilość, którą dysponują, wystarcza zaledwie na kilka sekund pracy. ATP musi być więc na bieżąco uzupełniany!
Problem tkwi w tym, że ATP powstaje w mitochondriach -' tworach znacznie oddalonych od włókien mięśniowych, a że nie rozpuszcza się w wodnym środowisku macierzy komórkowej, nie może przedostawać się z mi-tochondriów do włókien. To, jakim sposobem energia dociera z mitocbondriów do włókien, wy jaśnił niemiecki biochemik, Loh-man. Okazało się, że transportowane są tutaj nie całe cząsteczki ATP, a jedynie bogatoenergetycz-ne rodniki fosforanowe, Z mito-chondrialnego ATP przecłiwytu-
przeprowadza do włókien i tu przenosi na związki cukru, D-ry-bozy, które, po przechwyceniu rodnika, zamieniają się w cząsteczki energetycznego ATP.
Anabolizm
Niemal od początku badań prac nad fosforanami podejrzewano, że ich rola w adaptacji wysiłkowej tkanki mięśniowej nie ogranicza się wyłącznie do kurczenia włókien. Np. obserwowano, iż po podaniu hormonu ana-bołicznego, testosteronu, w komórkach mięśniowych znacznie wzrasta poziom ATP i fesfokre-atyny, co sugerowało, że obie substancje muszą mieć związefe z procesem anabollzmu białek mięśniowych.
Anabolizm polega na wiązaniu cząsteczek relatywnie prostych substancji, aminokwasów,, w złożone i skomplikowane molekuły białek Wprawdzie powszechnie przyjęło się mówić, że białka powstają w efekcie wiązania aminokwasów, jednak, czego dowiodły badania, wiązane są tutaj amino-acyłoadenylany- substancje powstające w efekcie połączenia aminokwasu z ATP, za pośrednictwem cząsteczki D-rybozy. Ta reakcja zachodzi w rybosomach - tworach, równie oddalonych od mltochondriów, co włókna mięśniowe, tak więc i tu rodniki fosforanowe, niezbędne do wytwarzania ATP, docierają za pośrednictwem fosfokreatyny.
Właśnie ze względu na swój udział w anabolizmie, poprzez mechanizm wytwarzania amłno-acyloadenylanów, kreatyna i ry-boza zdobyły popularność jako skuteczne, zdrowe i dozwolone anabolłkł.
Kreatyna
Poznawszy znaczenie fosforar nów dla wysiłku i anabolizmu, rozpoczęto próby podawania ich sportowcom w celu poprawy zdolności wysiłkowych. Stosowanie ATP nie mogło przynieść rezultatu, ponieważ skoro NfP nie przenika pomiędzy strukturami wewnątrzkomórkowymi, nie przenikał równtóż do wnętrza komórek. Zawiodła także fosfokreatyna. Jeszcze w przewodzie pokarmowym uwalniała bogato-energetyczne rodniki fosforanowe, a trzon jej cząsteczki ulegał przemianie do nieaktywnego metabolitu - kreatyniny.
Strzałem w dziesiątkę okazała się kreatyna. Jej stosowanie prowadzi do znacznej poprawy wydajności pracy oraz szybkiego rozwoju masy mięśniowej. Właśnie z tego powodu od ponad dziesięciu iat kreatyna pozostaje jednym z najskuteczniejszych środków wspomagających wysiłek sportowy. W pierwszym etapie badań, ponad 10 lat temu, ustalono, że najefektywniejszą formą kreatyny jest jej monohy-drat - postać, która naturalnie występuje w komórkach mięśniowych. Jednak, obok niewątpliwych zalet, monohydrat miał również pewną wadę - nie najlepiej rozpuszczał się w wodzie. Ponieważ, organizm przyswaja jedynie to, co uprzednio uległo rozpuszczeniu, przy suplementaeji monohydratu kreatyny dochodziło do pewnych sJrat drogocennej kreatyny w przewodzie pokarmowym.
Naukowcy nie spoczęli na laurach - poszukiwali związków kreatyny jeszcze skuteczniejszych od monohydratu.
Cytrynian
Rozpuszczalność i tempo wchłaniania kreatyny nabierają szczególnego znaczenia w warunkach wysiłkowych - np. podczas zawodów lub treningów. Wtedy, jeżeli podamy zawodnikowi nie całkowicie rozpuszczoną substancję, ta, nie dość, że, wchłaniając się wolno, nie przyniesie doraźnego efektu wspomagającego, to jeszcze odciągnie wodę z komórek do światła jelit i zaktu-ci chwilowo cyrkulację płynów. Zaczęto poszukiwać więc związku kreatyny, który pozostawałby całkowicie rozpuszczony przez bardzo długi czas i mół tym samym stużyć do wcześniejszego przygotowywania wspomagają-
ącej „mikstury”.
Tutaj pomocne okazały się nowoczesne metody analityczne, które udowodniły, że we wnętrzu komórek mięśniowych pewna, niewielka część kreatyny występuje w formie związanej (buforowanej) z ważną substancją metaboliczną ~ cytrynianem, jako
cytrynian kreatyny. Cytrynian kreatyny Jest pulą zapasową kreatyny, tiruchamianą podczas wysiłku, w sytuacji szybkiego wyczerpywania zasobu kreatyny. Sam cytrynian jest substancją stymulującą mitochondria do wytwarzania ATP, tym samym, ułatwiającą przemianę kreatyny w fosfo-kreatynę.
Cytrynian kreatyny rozpuszcza się znakomicie ł, po rozpuszczeniu, utrzymuje stabilność przez bardzo długi czas. Z uwagi na współdziałanie kreatyny z cytrynianem, cytrynian kreatyny
jącą efektywniejszą Od tradycyjnego monohydratu kreatyny.
Jak wspomniałem, molekuły samego cytrynianu są ważnymi produktami metabolizmu komórkowego, które stymulują mitochondria do wytwarzania fosforanów. Podawanie kreatyny w postaci cytrynianu kreatyny powoduje, że znacznie większa porcja kreatyny, pobrana z suplementu, ulega przemianie do właściwej substancji ergogenicznej -fosfokreatyny. Jednocześnie ta
część kreatyny, która nie przemieni się w fosfokrearynę, pozostaje zmagazynowana w stabilnych cząsteczkach cytrynianu kreatyny i wykorzystana w momencie zapotrzebowania na nią. To znacząca przewaga nad Monohydratem! Z monohydratu nie-zagospodarowany nadmiar kreatyny przemienia się w postać nieaktywną, nie nadającą się do ponownego wykorzystania - kreatyninę.
Pirogronlan
Kiedy podczas intensywnych^ ćwiczeń mięśnie spalają zapasy glikogenu, powstaje pirogronian -substancja sprzyjająca adaptacji wysiłkowej. Jego główne zadanie polega na hamowaniu spalania glikogenu, niezbędnego komórkom nerwowym i „przestawieniu" mięśni na spalanie kwasów tłuszczowych - substancji zasobnych energetycznie, W tkance tłuszczowej pirogronian hamuje wytwarzanie fosfoglicerolu - substancji wiążącej kwasy tłuszczowe i tym sposobem sprzyja ich uwalnianiu i spalaniu. Wnikając do miłochondriów, stymuluje je do wytwarzania ATP i ułatwia przemianę kreatyny w fosfokre-atynę, podobnie jak cytrynian.
Te właściwości, od początku lat dziewięćdziesiątych, wzbudzały żywe zainteresowanie fizjologii wysiłku i farmakologii, gdyż pozwalały upatrywać w pirogronia-nie skutecznego środka wspomagającego wysiłek i spalającego ttuszez zapasowy. W połowie lat dziewięćdziesiątych popularność zaczęły zdobywać preparaty pi-rogronianu, znane z angielskiej nazwy substancji - „pyruyate". We wnętrzu komórek mięśniowych zidentyfikowano wiele związków pirogronianu z innymi substancjami fizjologicznie aktywnymi, zwanych pirogromana-mi. Jednym z nich był...'pirogro-nian kreatyny.
Te odkrycia zrodziły pomysł, aby w farmaceutycznych preparatach pirogronianowych, zamiast używanego dotychczas pirogronianu wapnia, zastosować pirogronłan kreatyny. To była myś! na miarę przełomu! Powstała zupełnie nowa jakość - substancja o jednoczesnej, ale zwielokrotnionej, aktywności pirogronianu i kreatyny, niezwykłe dynamicznie rozwijająca masę mięśniową i spalająca tkankę tłuszczową.
mgr farm. SŁAWOMIR AMBROZIAK"
Jest to cały artykuł za błedy programu OCR przepraszam
Pozdrawiam Dracula
ambroziak
Farmakolog
bimsalabim
ZASŁUŻONY
dracula
Krzysztof Piekarz
esp3ranza
NORBYKX
Clarity
