dni leca tygodnie mijaja a pusikety wciaz w czolo ome wbijaja%-) vol. ******

sadd nie wiesz ?
leo wie co nie

zawiłość ludzka nie zna granic

pewnie ze wiem

KOLUMB ile taki pen kosztuje +- ??

no właśnie nie czaje ...

ocb?

nie pamiętam juz dawno temu kupowałem

o ja *******ę.

kreatyna iniekcyjna.

sadd to są peny do robienia insy tak zebyś wiedziałna przyszłość za tego niesrebrnego nic nie dawałe bo dostałem a za srebrnego dawałem bodajze 50zł ale nie jestem pewien

oki
planujesz cos ?

hmm może to ..


Insulina może być podawana jest za pomocą penów. Są to niewielkie urządzenia przypominające wyglądem wieczne pióro. W środku pena mieszczą wymienne wkłady insulinowe.

Miejsca wstrzyknięć mogą być różne i należy je zmieniać, aby uniknąć zrostów. Wielu diabetyków wstrzykuje insulinę w brzuch lub udo.

Coraz częściej stosowaną metodą leczenia są pompy insulinowe. Niewielkie urządzenia wielkości telefonu komórkowego noszone są na pasku lub opasce, najczęściej na brzuchu. Elektroniczny procesor umożliwia zaprogramowanie stałego podskórnego wlewu insuliny (tzw. bazy). Dodatkowe dawki (bolusy) podawane są w związku z posiłkami i podwyższonym poziomem cukru. Pacjent jest podłączony do pompy za pomocą tzw. zestawu infuzyjnego: rurki połączonej z igłą wbitą pod skórę. Wkłucie nie powinno pozostawać w jednym miejscu dłużej niż 2-3 dni.

Dokładny opis urządzenia i jego funkcjonowania powinny zostać przedstawione w trakcie szkolenia. Nie należy się obawiać pomp insulinowych. Większość jest wyposażona w alarmy sygnalizujące jakiekolwiek zaburzenia funkcjonowania, a ich obsługa jest „dziecinnie prosta” - nawet młodzi diabetycy świetnie sobie z nią radzą.
Pompa insulinowa jest urządzeniem dostarczającym insulinę do organizmu 24 godziny na dobę, podobnie jak trzustka. Terapia z użyciem pompy jest najbardziej zaawansowaną metodą leczenia cukrzycy, w przeciwieństwie do terapii metodą wielokrotnych wstrzyknięć.

Wielu uczniów samodzielnie radzi sobie z podawaniem insuliny. Jednak młodsze dzieci potrzebują pomocy i nadzoru ze strony osób dorosłych. W przypadku konieczności pomocy powinna ją zapewnić pielęgniarka. Jeżeli jednak istnieje konieczność podania insuliny pod nieobecność pielęgniarki, w razie jakichkolwiek obaw lub braku doświadczenia, podawaną dawkę powinny zweryfikować dwie przeszkolone osoby - np. dwóch nauczycieli.

Szczegółowe ustalenia dotyczące dawek, podawania, osób upoważnionych do pomocy uczniowi i sprzętu muszą się znaleźć w planie leczenia, ustalonym z lekarzem i rodzicami, i modyfikowanym zgodnie ze zmieniającymi się potrz

jak bym mogł nie planowac jak mam 4 peny i lodówe insy coś tam świta w głowe