O stylach Kung Fu i ich nauczaniu w Chinach i na zachdzie

Wątki o VT nie kojażę niestety, ale na prawdę wydaje mi się, że ogólnie rzecz biorąc grubo przesadzasz. Czy w tym temacie, w tym gronie rozmówców czujesz się czymś dotknięty? Faktem, że padają pytania powinieneś się cieszyć, ponieważ dają one możliwość korygowania przez Was nienajlepszej opinii jaką sobie KF w Polsce wyrobiło. Dacheng np mozolnie i przekonująco to robi. Tobie też zresztą często się udaje jak tylko się niepotrzebnie nie wpieniasz

Co do meritum, to z większością argumentów bym się zgodził. Jednak poza kwestią "predyspozycji ludzi" zostaje jeszcze kwestia metoryki treningowej. Wydaje mi się, że metodologia polegająca na stosunkowo szybkim opanowaniu stosunkowo łatwych technik a potem ciągłym ich doskonaleniu i weryfikowaniu w procesie częstych sparingów musi przynieść efekt w postaci większej skuteczności w stosunku do metodologii spychającej sparing na margines, czy koncentrującej się na rzeczach skomplikowanych i przez to ciężkich do wykonania w realu. Dlatego też bardziej trafia do mnie argumentacja Dachenga prezentująca cel jego KF jako coś nieco innego niż maksymalna skuteczność bojowa.
Nota bene skoro Loot tak się domagał, a Wuxia zadeklarował gotowość byłoby miło, gdyby Loot znalazł jednak czas Byłbym bardzo ciekaw relacji z takiego sparingu

kopt - temat o VT znajduje się bezpośrednio poniżej i warto przeczytać to co tam pisalem oraz co Radziollo wraz z kolegami wypisywali. gdybym był przewrażliwiony dalbym sobie spokój jak kilka osob wcześniej tu piszących.

Co do meritum opisze jak wygląda nauka tradycyjnego stylu w chinach który może poslużyć do tegi by robić tak w Polsce jeśli znajdą się odpowiedni trenujacy - a więc:
zaczyna się trenowanie od jak to nazwaliście "stania na jednej nodze" i dziwnych ćwiczeniach. Kiedy trenujący opanuje te podstawowe ćwiczenia zaczyna się go uczyć technik oraz zasad walki. W tym czasie trenujący zaczyna szukac sparing partnerow po innych szkolach walki oraz w gazetach (są tam ogloszenia dawane przez ludzi szukających sparing partnerów). Trening u nauczyciela (zawierający sparingi) przeplatany jest sparingami z uczniami innych mistrzow reprezentujących tak style chińskie jak i inne. Trening ten pozwala sprawdzić i dostosowac techniki w walce wobec róznych przeciwników, a sparingi sa jego integralną częścią.
Gdzie ty tu widzisz sparing traktowany marginalnie?

PS Loot dostal propozycję od Wuxia odwiedzenia jego szkoły i teraz tylko od Loota zalezy czy skożysta.

Zmieniony przez - Yang32 w dniu 2008-12-04 09:57:35

Loot ....jestem człowiekiem naprawdę otwartym i jak masz ochotę poćwiczyć to zapraszam....namiary znajdziesz w moim profilu....
ok!
w takim razie wpadnę w następnym, albo następnym następnym tygodniu.
pozdrawiam.

Co do liczby technik i trudności technik - jak już pisalem wiele razy: cwiczy się tego dużo by kazdy mógł według wlasnych predyspozycji wybrać sobie z tego arsenalu kilka ulubionych i ciągle i szczegolnie je trenować i doskonalić. To powoduje że każdy znajdzie coś dla siebie według wlasnego uznania, a nie są skazani na schemat - co jak mi się wydaje ma swoje zalety.

W tym czasie trenujący zaczyna szukac sparing partnerow po innych szkolach walki oraz w gazetach
Idealna postawa

Gdzie ty tu widzisz sparing traktowany marginalnie?
Z tego co mówicie w Polsce tak nie jest. To o czym mówisz bardzo mi się podoba

W polsce jeszcze (mam nadzieję że bedzie) tak nie ma.
Aby tak bylo wystarczy by do tych szkoł trafiali ludzie chcący się nuczyć walczyć a nie szukac energii i gimnastyki.

Zmieniony przez - Yang32 w dniu 2008-12-04 10:17:01

no cóż... macie tu pole do popisu. Od trenerów zależy jaki przyjmą marketing, czy prezentowane przez Ciebie metody wprowadzą w życie. Myślę, że w tą stronę to działa. Nie, że będzie fajnie jak przyjdą właściwi ludzie, tylko właściwi ludzie przyjdą jak będzie fajnie
Poza tym zawsze można organizować różne eventy, sparingi międzystylowe, podsyłać co lepszych zawodników na konfrontacje itp

Dacheng, świetnie to wyjaśniłeś. Do mnie przynajmniej trafia, choć mój temperament raczej nie pozwoliłby mi u Was wytrwać

No to jest właśnie to, że nie za dużo jest ludzi, których temperament jest taki "dwojaki", że z jednej strony chcą robić dużo rzeczy zbliżonych do tai chi i do chi kung, a z drugiej chcą też walczyć. Najczęściej jest, że albo jedno, albo drugie. Jak ktoś szuka czegoś podobnego do tai chi, to najczęściej jest tak, że boi się walczyć. Jeśli lubi walczyć, to nie bardzo go pociągają takie długotrwałe, powolne i statyczne ćwiczenia.

A yiquan jest właśnie dla takiej dziwnej mniejszości, którą pociąga i jedno i drugie, i w dodatku połączone w jedno.

Ale z dwóch grup wymienionych wyżej jednak łatwiej przyciągnąć tych taichilubnych, bo mogą się skoncentrować na ćwiczeniach podstawowych, a odpuścić sobie walkę.

Natomiast w drugą stronę się nie da. Bez treningu podstawowego nie da się przejść do walki, bo to nie będzie yiquan, tylko coś innego...

Jeżeli dobrze zrozumiałem, chodzi o to, że Wasze KF oferuje skuteczność bardziej rozłożoną w czasie za to nieco niższą niż style bardziej kontaktowe? Ciekaw jestem co na to Yang, bo z jego wypowiedzi wnioskuję raczej (choć może mylnie), że chodzi o wyższą skuteczność przychodzącą później (czyli np 2 lata na MT biją 2 lata na KF, ale 10 lat na KF bije 10 lat na MT - czy tak?)

No ale, żeby moje główne pytanie nie uciekło:
- wyższa skuteczność przychodząca później czy nieco niższa skuteczność za to bardziej rozłożona w czasie?

Chyba brak jest możliwości obiektywnej oceny. Mogą być tylko spekulacje i mniejsza lub większa wiara. Bo jeśli założeniem tradycyjnego systemu jest przygotowanie na sytuację nieprzewidywalną, w tym otoczenie, które stwarza dodatkowe zagrożenia, to nie będziemy przeprowadzać takich eksperymentów.

Pozostaną tylko przesłanki i domysły - może skuteczniejszy byłby sportowiec, bo ciągle intensywnie sparuje, nie tracąc czasu na "dodatki"? A może nawyki wyrobione przez trening podporządkowany walce w określonych, bezpiecznych warunkach okazałyby się niebezpieczne dla niego?

A może np. te dziwne zabawy yiquan w "przepychanie rąk", gdzie robi się m.in. wepchnięcia i wciągnięcia przeciwnika na ścianę lub drzewo, albo wrzucanie go na krawędź sterty materacy, i broni się przed znalezieniem się w takiej sytuacji, jednak dają coś, czego sportowcowi zabraknie?

Niczego nie przesądzam. Nie wiem. Po prostu robię, to co lubię

na prawdę świetna odpowiedź. Gratuluję Powinno wisieć jako podsumowanie debat skuteczność sportów walki vs skuteczność sztuk walki

Nie, że będzie fajnie jak przyjdą właściwi ludzie, tylko właściwi ludzie przyjdą jak będzie fajnie

Po części masz rację, ale by bylo "fajnie" muszą chcieć ludzie co chcą się uczyć walczyć chodzić do tych szkół kung fu. Kung Fu za sprawą szkół pseldo Kung Fu ma taką a nie inną opinię i na zgłaszanie się ludzi co chcą się uczyć walczyć ciężko liczyć tak od razu. By się dało coś wiecej robić musi takich zgałaszających sie do tych szkół być na tyle dużo by osoby z talentem można było w nich znaleść. W chinach sprawa wyglada tak, że Ci co szukają ściemy i form nie sparują ale po tym miesiacu waracają do eurpy i ameryki. Ci co zostają i chcą się uczyć traktują to bardzo poważnie. Wyjazd na kilka lat do Chin wiąże sie z przewróceniem życia do "gory nogami" i wymagane jest do tego spora ilość gotówki oraz samozaparcia życia i przebywania w kraju o zupelnie innej kulturze. To powoduje że Ci ludzie sa zdeterminowani by się nuczyć walczyć i robią wszystko by to osiągnąc. Ludzie na zachodzie i w Polsce jeśli chodzi o Kung Fu podchodzi do tego zupełnie inaczej.
Naprawdę warto się uczyć w dobrej tradycyjnej szkole Kung Fu i warto by trafiali tam ludzie co chcą się nauczyć naprawdę walczyć. Trening jest inny, czasem ciekawszy oraz przynoszacy efekty. Dzięki pasjonatom trafilo do polski kilka styli tradycyjnej SW z tradycjami jakich nie ma żadne Karate czy inna SW - niektóre style jak Chuojiao mają ponad 1000 lat i przez wieki sparawdzało się w walce - warto by nadal ludzie z pasją oraz chęcią nauki walki podtrzymywali tradycję tych styli także tradycję jeśli chodzi o wielką skuteczność w walce.