Iniekcja- Wszystko (Zdjęcia)

Na forum było juz troche o tym, ale ciagle pojawiaja sie nowe pytania, najczescie laikow odnosnie iniekcji i sposobu wykonania tego 'zabiegu'.

Robienie sobie zastrzyku wbrew pozorom nie jest takie ciężkie.

Nie za drugim albo trzecim razem, pierwszy raz to kupa stresu...

Jednak po przeczytaniu tego artykułu, robienie sobie zastrzyków biostyminy czy innych, silniejszych środków nie będzie nastręczało już tyle trudności, a co najważniejsze - uchroni wasze zdrowie.

Pierwszą i podstawową zasadą jest: „PAMIETAJ O HIGIENIE". Wielu nie zdaje sobie sprawy jak groźne może być robienie sobie zastrzyku w niehigienicznych warunkach. Bardzo łatwo może dojść do zakażenia, nawet zakażenia krwi - a zakażenie krwi jest już prostą drogą do śmierci. Z takiego zakażenia wychodzi około 2% chorych, reszta umiera nawet po 2 latach. Chyba warto więc zadbać o odpowiednie warunki, prawda?



Kompletujemy „ekwipunek"

Do zastrzyku potrzebne nam będą:

zastrzyk, najlepiej malutka „200" - wielkie tłoki raczej są tu niepotrzebne
igła - 0,5 albo 0,7 - to zależy jaką ilość środka chcesz sobie wstrzyknąć, dla pierwszego cyklu polecam te mniejsze. Jeśli jesteś już wielki jak byk, nic nie stoi na przeszkodzie, byś wziął większą. Potrzebna będzie jeszcze igła 0,9 - którą będziemy wybierać zawartość ampułki.
spirytus dla odkażenia miejsca nakłucia
waciki - najlepiej kosmetyczne




Jeśli nie mamy znajomego doktora medycyny, który zrobi nam zastrzyk, świetną sprawą byłoby mieć kogoś, kto mógłby nam pomóc w późniejszym etapie robienia zastrzyku. Jeśli nikogo nie mamy „pod ręką" - nic nie szkodzi, będzie nam tylko troszkę trudniej.

Ampułka.

Ukazana poniżej na zdjęciu ampułka ma bańki „powietrza" w środku, musimy temu zaradzić, zanim ją otworzymy i wciągniemy jej zawartość do strzykawki. Jest to bardzo ważne, bo zależy nam, by zaczerpnąć całą zawartość ampułki, a nieraz spora ilość płynu znajduje się w szyjce.

Najpierw „pstrykamy” palcem w szyjkę ampułki (jak pokazane na zdjęciu) a potem chwytając ampułkę za szyjkę wykonujemy szerokie koła ręką, tak, by cała zawartość spłynęła w dół ampułki. Tak przygotowaną ampułkę otwieramy. Po uważnych oględzinach zobaczyć można, że na szyjce znajduje się biała kropeczka. W tym miejscu, nieco powyżej, przykładamy palec i silnym naciskiem odłamujemy szyjkę. Nie musimy się bać: ampułki nie są szklane, tylko plastikowe- ryzyko przecięcia palca nie istnieje. Musimy jednak uważać, żeby przypadkiem nie wylać zawartości, albo po prostu nie upuścić ampułki. Otwartą odstawiamy na bok.



Strzykawka i igła

Strzykawkę wyciągamy z opakowania w sposób przestawiony poniżej na zdjęciu:




NIE DOTYKAJMY dzióbka strzykawki (miejsca gdzie zakłada się igłę) – jeśli dzióbek dotkniemy przed założeniem igły, zastrzyk jest „skażona” i nie nadaje się już do robienia zastrzyku. Brzmi to trochę zbyt panicznie, ale pamiętaj, że tu chodzi o Twoje zdrowie. Najlepszym sposobem jest otwarcie opakowania i pozostawienie strzykawki w środku, aż do momentu założenia igły.





Z igłą postępujemy identycznie: otwieramy opakowanie starając się nie dotknąć kapturka igły. Dobrze, teraz idziemy dalej. Wyciągamy strzykawkę specjalnym chwytem (widać go lepiej na zdjęciach poniżej): chwytając tłoczek między palec wskazujący a kciuk. Drugą ręką trzymamy opakowanie z igłą. Celujemy dokładnie i płynnym ruchem zakładamy kapturek igły na dzióbek strzykawki cały czas pamiętając, żeby nie dotknąć tych punktów ręką czy jakąś niesterylną tkaniną.










Wyciągamy igłę z jej „pokrowca” a następnie z plastikowej osłonki. Na tym zdjęciu dobrze widać, jakim „chwytem” powinno się trzymać strzykawkę.



Napełnienie igły.

Wkładamy igłę do lekko przechylonej ampułki i naciągamy tłoczek. Technika jest taka, że pociągamy tłoczek na jakieś 2cm do tyłu i czekamy aż cała zawartość ampułki znajdzie się w igle samoczynnie.

Po napełnieniu strzykawki, zmieniamy igłę na mniejszą (oszczędza nam to niepotrzebnego bólu). Do wybierania zawartości ampułki zalecam igłę 0,9 – najlepiej się do tego nadaje. Zdjęcie poniżej pokazuje, jak wygląda igła napełniona: widać tutaj banieczki powietrza. Jeśli wstrzykniemy je sobie do krwi: możemy pożegnać się z życiem. Pamiętaj: NIGDY ZOSTAWIAJ POWIETRZA W STRZYKAWCE! Powietrze pozbywamy się banalnie prosto: kierując strzykawkę igłą do góry i naciskając lekko tłoczek. Pozwólmy na to, by trochę zawartości wystrzyknęło do góry, upewniając nas, że w strzykawce nie ma już powietrza, a równocześnie lekko oliwiąc igłę.









Tutaj świetnie widać kropelkę na końcu igły: zastrzyk jest już „bezpieczna”. Jeśli zastrzyk nie zawiera już powietrza, przystępujemy do zastrzyku.



Zastrzyk.

Nasączamy wacik spirytusem i nacieramy miesień w miejscu, gdzie chcemy wbić igłę. Szykujemy sobie jeszcze jeden wacik, który będzie potrzebny nam na za chwilkę. Oto stoimy przed najgorszym momentem. Ci, którzy robią to pierwszy raz narażeni są na kilka „dodatkowych” nakłuć – zobaczycie sami ;)









Najważniejsze to zdecydowanie: jeden szybki ruch i koniec. Czasem odruchowo wyciągamy igłę z ręki, dzięki czemu musimy się wbić jeszcze raz, a na skórze mieć będziemy mieli nową dziurkę...

Po wbiciu się w mięsień staramy się, żeby igła weszła do mniej więcej połowy – i w takiej pozycji ją zostawiamy podczas wstrzykiwania. Ważne jest, żeby nie poruszać igłą, zmniejszając głębokość wbicia.





Zanim jednak zaczniemy wyciskać zawartość strzykawki do mięśnia, musimy zaciągnąć tłoczek strzykawki. Jeśli pojawi się krew – musimy wyciągnąć igłę i wbić się w inne miejsce. Nie przejmuj się krwią w tłoczku, wyciśniesz ją przy wbiciu i nic się nie stanie. Jeśli wbijasz dużą ilość, zalecałbym robić ok. 30sek przerwy na każde 0,5ml – nie uszkodzimy mięśnia rozrywając włókienka i wyeliminujemy zagrożenie skurczu.





Po wyciągnięciu igły, przykładamy miejsce wkłucia wacikiem. I to już koniec.
Mysle ze dokładniej sie nie da opisac tego procesu i teraz niekt nie bedzie miał pytan odnoscie sposobou wykonania Iniekcji.

źródło: PoweeForAll


cyklon

gratuluje!! teraz wszystkie żółtodzioby beda walic ome w bica... ps. na przedostatniej fotce widac ze zyla jest okolo 1cm ponizej miejsca iniekcji (nie u kazdego jest przeciez widoczna!) strzaly robcie w dupe i uda bo sobie krzywe zrobicie!!!

Sog

Zdjęcia Mi się podobają ...

Thx, moim zdaniem najlepszymi miejscami do inj są pośladki, uda, oraz barki.

Pozdrawiam

oczywiscie SOG bardzo ladne zdjecia,

Sog sie nalezy.
Nie wszedl niestety.

Zmieniony przez - serekkox w dniu 2006-11-04 15:52:41

sog dobra robota

ładnie SOG:D