Sztuki walki będą zabronione w Kanadzie???

Któryś z filozofów greckich ( niewiem czy nie Seneka ) powiedział :
"Za każdym razem gdy wychodzę ze stadionu mniej jest we mnie z człowieka"
Jak się patrzy na kibiców piłki nożnej np. to delegalizacja sportu nie wydaje się taka głupia.
Oczywiście te wszystkie matoły zaczną się organizować wokół innych idei ( naprzykład kółek różańcowych ), ale myśle że idea rywalizacji wyzwala negatywne emocje.
Sztuki walki zaś oswajają z różnymi formami krzywdzenia człowieka.
Dla kogoś kto nigdy nie ćwiczył ( i nie walczył ) sama konieczność uderzenia kogoś jest odrażająca. Dla otłuczonego zawodnika to normalny odruch ( coś co robi kilka razy w tygodniu ).

Heh, coś w tym jest danbog. Tylko jakby naświetlasz jedną stronę zagadnienia. A nie ma na tym świecie sprawy, która byłaby jednostronna.
Tak, masz rację, że pierwszym odruchem zwykłego człowieka jest odraza przed uderzeniem drugiego. Tak było (po części jeszcze jest) u mnie. Oczywiście są stuacje, kiedy inne części świadomości przejmują kontrole, sytuacje ogromnego stresu i pełne traumy. Wtedy nawet bardzo spokojna osoba moze zrobić krzywdę.
Ale z drugiej strony jest w ludziach jeszcze wiele zwierzęcej agresji. I co z tym zrobisz? Zakazy? To nigdy się nie sprawdziło. A może lepiej przekuć te instynkty w drogę kształtowania siebie. Że wiedzie ona przez mordobicie? Ale oni tę drogę wybrali. Jeżeli nie ma jakiś wypaczeń, jeżeli nie ma za dużo chemii, która pobudza agresję, to człowiek taki po pewnym czasie staje się znacznie spokojniejszy. Dlaczego? Po pierwsze - uświadamia sobie swoją wartość i nie musi już sobie nic udowadniać, po drugie przestaje się bać, a jak wiadomo strach jest podstawową przyczyną agresji.
Natomiast prawdą jest, że niektórzy postronni bardzi dziko reagują na wszelkie zawody sportowe, że wyzwalają się nich gniew i poczucie mocy tłumów. A to dlatego, że sami tej siły nie mają, są za leniwi by wejść na tę trudną i bolesną (kto trenuje to wie o czym mówię) drogę. Drogę, która naprawdę może wykształcić szlachetny charakter. Wolą się napawać widokiem potu i krwi innych. Taka jest niestety natura ludzka.
Nie zmienisz jej zakazami. Przypuszczam, że dobrze o tym wiesz, tylko wypuszczasz wszystkich ;)

Nie wiem jak się edytuje, więc sorry za następny post (sprawdzę, jak wrócę do domu).
Tylko mały komentarz do przytoczonych słów Seneki - pamiętaj, że był on Rzymianinem, a jego słowa dotyczą walk gladiatorów, gdzie widzowie mieli czynny udział w decyzji o życiu i śmierci. Jedna, mała, subtelna róznica...
Pozdr

Dzięki za sprostowanie odnośnie Seneki.
Żeczywiście troszeczkę wypuszczam. Robie to dla tego że nikt nie próbował bronić stanowiska rządu Kanady przyjąłem więc na siebie rolę "adwokata diała".Generalnie chodzi mi o to byśmy postrzegali to co robimy w jak najszerszym kontekście.
Stanowisko rządu Kanady ( jeśli to prawda )jest doskonałym komentarzem do dyskusji w temacie różnic pomiędzy tradycyjnymi a nowoczesnymi metodami nauki SW.

Takie zakazy nie miały by sensu, to jakieś błędne koło. Agresja była, jest i będzie, a sporty walki nie mają w tym za wiele do powiedzenia, to tak samo jakby kiedyś ktoś wpadł na pomysł wycofania z użytku noży bo często są używane jako narzędzie zbrodni.

Oczywiście że wprowadzanie zakazu użycia noży to głupota , ale czy koniecznie trzeba powszechnie nauczać sposobów użycia noża przeciwko człowiekowi w walce.
Ludzie walczyli , walczą i będą walczyć wręcz , ale czy warto promować nauczanie tego ?

Myślę że jeżeli nauka walki wręcz idzie w parze z propagowaniem postaw wysoce etycznych to czemu nie. Jeżeli jest to tylko nauka pokonywania oporu przeciwnika to niekoniecznie.

W tej chwili ani muay-thai, kung-fu, karate czy kick-boxing nie ma, przynajmniej w teorii, celu w konfonatcji, lecz w sportowej formie.
Są dyscypliny olimpijskie, które pochodzą przecież z tradycji wojskowych: rzuty oszczepem, dyskiem, kulą, szermierka. Wszystko zależy od interpretacji danego sportu.
Nie ma sensu zakazywać sztuk walk, szczególnie tych tradycyjnych. Każdy tępy dres po treningu jest zawiedziony bo tak naprawdę wiele nie wyniesie z tego a jeżeli się uprze to z czasem nauczy się prawdopodobnie jakiś wartości i nie wystąpi przeciw drugiemu.
Prędzej bym już zabronił(co nie znaczy, że za tym jestem) systemów obrony mającej na celu unieszkodliwienie przeciwnika jak Krav Maga. To właśne tych systemów uczą jakieś najgorsze mendy pseudokibiców-bojówkarzy, takich powinno się karać i tępić jak robactwo(zresztą jak i wyżej wymienionych bojówkarzy), ale nie słyszałem żeby w Kanadzie mieli z tym kłopot, więc ciekaw czym ta decyzja ma być motywowana.
Jeżeli mają być jakieś postanowienia przeciw wyrafinowanej przemocy to lepiej żeby robić badania psychologiczne trenującym z konkretnym stażem.

Oczywiście że wprowadzanie zakazu użycia noży to głupota , ale czy koniecznie trzeba powszechnie nauczać sposobów użycia noża przeciwko człowiekowi w walce

Widać, że o nożu pojęcia nie masz.

A generalnie współzawodnictwo (patrząc z punktu widzenia zawodnika) jest jak najbardziej ... zdrowe. Wychodzę po treningu to nie mam siły i ochoty na żadne konfrontacje na ulicy i "sprawdzanie się". Co innego kibicowanie - ale oszołomów nie brak. Z moich obserwacji wynika, że bardziej brutalni i skorzy do bitki są właśnie kibice piłki nożnej, niż boksu czy VT/MMA.

Knife !
Masz racje że nie mam pojęcia o nauce władania nożem , chociaż niewiem na jakiej podstawie udało ci się to stwierdzić . Rozwiń może swoją myśl bym wyniósł z niej jakiś pożytek.

Odnośnie rywalizacji i jej zbawiennego wpływu na zawodnika to myślę że :
- rywalizacja jest metodą przynoszącą znaczny przyrost umiejętności zawodnika w walce wręcz( o ile nie zostanie wprowadzona przed opanowaniem min. technicznego ).
- rywalizacja jako sposób kształtowania charakteru pozwala otrzymać osobnika który radzi sobie w życiu ( ponieważ ma nawyk parcia do przodu po "trupach" tych co stoją mu na drodze ). Jeżeli ograniczy się to do zachowań na ringu to OK. Jeżeli ten nawyk zostanie przeniesiony do pracy zawodowej to otrzymamy niekoleżeńskiego współpracownika. Jeżeli przeniesiemy ten nawyk do życia rodzinnego to otrzymamy co najmniej egoiste ( jeżeli nie sadystycznego oprawcę ).
Niestety żyjemy w świecie opartym na rywalizacji więc nie neguje wartości rywalizacji sportowej jako metody przygotowania młodego człowieka do życia w społeczeństwie ( zwłaszcza gdy wymaga się od niego zachowania zasad danego sportu , bo to uczy określania zasad rywalizacji ). Myślę jedynie że nie powinna to być jedyna wartość wpajana zawodnikowi.

Ponadto w tej dyskusji mówimy nie tylko o metodach nauki walki opartych na rywalizacji. Metody naśladowcze także oswajają z zachowaniami społecznie zbędnymi.

Wszyscy którzy ćwiczą ostro i nie mają czasu na głupoty wiedzą że po ostrym treningu mie ma się ochoty na kozakowanie pod blokiem.
Ale np. podczas przerwy wakacyjnej , gdy treningów niema ( to dość powszechne )pojawia się nie zagospodarowana energia. I każdemu z nas zdażyło się kiedyś kilka piw pod żąd wypić , a to że nie doszło wtedy do bójki ( lub skończyła się bez interwencji koronera )to czysty przypadek.

Do zarżnięcia człowieka nie potrzeba żadnych umiejętności: dużo agresji i do przodu. Proste. Techniki i cuda są niepotrzebne.