Rozmawialem na ten temat z theREDevilem w poscie Cos na sile dla was (str. cos okolo 70)
Moze wkleje fragment materialow na ten temat:
Czy to naprawdę takie straszne
"Kortyzol i testosteron to obecnie dwa najczęściej oznaczane hormony steroidowe we krwi u sportowców w okresie intensywnych treningów. Wynika to z ogromnej roli w regulacji metabolizmu wysiłkowego, zwłaszcza w procesach mobilizacji substratów energetycznych (kortyzol) i odbudowy białek strukturalnych (testosteron). Kortyzol, obok innych hormonów glukostatycznych (insulina, glukagon, adrenalina, HGH), bierze udział w utrzymaniu stężenia glukozy we krwi na drodze glukoneogenezy, tj. przemiany aminokwasów w glukozę, a jednocześnie nasila rozpad białek kurczliwych w mięśniach szkieletowych (
katabolizm). Ponadto hormon ten, wspólnie z adrenaliną i HGH, zwiększa uwalnianie do krwi wolnych kwasów tłuszczowych powstałych z rozpadu trójglicerydów w tkance tłuszczowej. Jakkolwiek działanie kataboliczne kortyzolu, tj. rozpad białek strukturalnych, z oczywistych względów możnaby uznać za zjawisko niepożądane w organizmie sportowca, to przy niedoborach kortyzolu w krążeniu w czasie wysiłku, bardzo szybko zabrakłoby "paliwa" dla pracujących mięśni."
W czym tkwi problem?
"Istnieje wiele dowodów na to, że wysoki poziom kortyzolu wywołany wysiłkiem, hamuje syntezę i wydzielanie testosteronu [4]. Biorąc to pod uwagę należy szukać takich czynników, które mogłyby zredukować nadmierną kortyzolemię powysiłkową, bez konieczności redukcji planów treningowych lub zaangażowania w wysiłek startowy."
Faktory warunkujące wydzielanie kortyzolu.
"Ponieważ sama imersja w ciepłej wodzie nie spowodowała zmian w poziomie kortyzolu i tylko umiarkowany wzrost temperatury rektalnej (do 38°C), uzyskane wyniki sugerują, że wysiłek, w połączeniu z egzogenną hipertermią, jest bardzo silnym bodźcem stresogennym.
Znaczny wpływ na powysiłkowe stężenia kortyzolu ma glikemia. Jakkolwiek wysiłki o wysokiej intensywności i krótkim czasie trwania nie zwiększają aktywności kory nadnerczy to hipoglikemia (<3,3 mmol/L) powoduje powysiłkowy wzrost stężenia kortyzolu. Manipulacja glikemicznym statusem, np. przez podanie 6% roztworu węglowodanów w czasie przedłużonego wysiłku submaksymalnego, zapobiega spadkowi glukozy we krwi, obniża powysiłkowy poziom kortyzolu i subiektywne uczucie zmęczenia wysiłkiem"
Fakty
Spoczynkowy poziom kortyzolu nie zależy od płci. Ponadto stężenie obu hormonów u kobiet i mężczyzn podlega dziennej rytmice: najwyższe jest rano, a w ciągu dnia maleje do późnych godzin wieczornych. Oprócz tej zmienności udowodniono wpływ charakteru treningu na bazowy poziom testosteronu (a nie kortyzolu, przyp. Mawashi)
"Powysiłkowe zachowanie kortyzolu zależy od wielu czynników, np. wytrenowania, warunków środowiskowych"
"Wzrost stężenia kortyzolu jest tym większy im dłuższy jest wysiłek, a ponadto istnieją bardzo duże różnice międzyosobnicze w reakcji kory nadnerczy na bodźce fizyczne, co sprawia, że w grupie wykonujących wysiłek submaksymalny u jednych notuje się wzrost, u drugich spadek kortyzolu"