tluszcze pala sie w ogniu weglowodanow

moze mi ktos powiedziec cos na ten temat?
bo czesto pada/lo takie zdanie a ja w sumie nie wiem na czym ono sie opiera
a mnie to ciekawi ))

mozna sie spotkac z teza, ze spozycie weglowodanow przed wysilkiem aerobowym jakby ukierunkowuje organizm na spalanie tluszczu etc
prosze o komentarze i wlasne zdanie

temat do dłuuuugich rozważań, może kiedyś ...
póki co - tłuszcze się palą najlepiej w obecności tlenu i to jest najważniejsze.
aby procentowo zmaksymalizować spalanie tłuszczy należy pozostawać w tlenowej strefie wysiłku
aby ilościowo zmaksymalizować spalanie tłuszczy należy spalać jak najwięcej kalorii przy zachowaniu umiarkowanego deficytu ich spożycia

Przy przeciętnym i niezbyt wysokim spożyciu węglowodanów zasadniczą drogą ich metabolizowania jest utlenianie. Ze wzrostem spożycia węglowodanów rośnie tempo ich utleniania, a także intensywność odkładania glikogenu. Gdy potrzeby energetyczne organizmu zostaną zaspokojone, nadmiar węglowodanów wykorzystywany jest do syntezy triglicerydów odkładanych w tkance tłuszczowej. Przemiana ta odgrywa szczególną rolę w warunkach odżywiania dietą wysokowęglowodanową.
Koszt energetyczny odkładania glukozy w postaci glikogenu wynosi około 5% w stosunku do ilości energii uzyskiwanej z bezpośredniego spalania glukozy. Jeśli glukoza jest przekształcana do kwasu tłuszczowego, koszt ten rośnie do około 28%, co czyni ten sposób wykorzystywania glukozy w organizmie mniej efektywnym energetycznie. Pomimo to tworzenie zapasów glikogenu jest ograniczone i praktycznie mało znaczące w porównaniu z magazynowaniem tłuszczu. Zapasy glikogenu w wątrobie osoby dorosłej sięgają przeciętnie 90-100 g, a ilość glikogenu odłożonego w mięśniach wynosi około 150 g. U sportowca, przy odpowiednim żywieniu i treningu, zapasy glikogenu w mięśniach mogą wzrosnąć nawet 5-krotnie.
Poziom glukozy we krwi ma ścisły związek z metabolizmem tłuszczów i białek. Stanowi ona, bowiem nie tylko podstawowe źródło energii dla tkanek, lecz również jest wykorzystywana do syntezy struktur komórkowych (np. podczas ciąży i w okresie wzrostu) oraz do syntezy laktozy w czasie laktacji.
Przy bardzo niskim spożyciu węglowodanów tłuszcze są niecałkowicie spalane. W tych warunkach metabolizm tłuszczu zachodzi, bowiem szybciej niż tempo, w jakim organizm może utylizować jego pośrednie produkty przemiany (ketony), co wynika z różnicy między szybkością procesu ß-oksydacji a szybkością spalania acetylo-CoA w cyklu kwasów trikarboksylowych. Niedostatek glukozy prowadzi do nagromadzania się ketonów w ustroju, a w konsekwencji do kwasicy (ketonemii i ketonurii). Fakt, że węglowodany warunkują prawidłowy przebieg spalania związków ketonowych skłonił Lavoisiera do stwierdzenia, iż: "tłuszcze spalają się w ogniu węglowodanów".


Źródło: http://kn.am.gdynia.pl/nkzc/kz/kz_cho.html - BTW, fajna strona. Znalazłam tam także sporo informacji o związkach mineralnych, witaminach itp.

Bardzo fajna stronka, sogacz sie należy

THX

Pełen link powinien wyglądać tak: http://kn.am.gdynia.pl/nkzc/ - to tak dla tych, co nieporadni w necie

Zmieniony przez - Uka P. w dniu 2005-04-17 15:23:34

Ja moze wkleje wypowiedz Pana Darka Szukaly:

Tłuszcze spalają się w ogniu węglowodanów

Jak wynika z obserwacji procesów metabolicznych w ustroju, reakcja całkowietgo spalania kwasów tłuszczowych uzaleniona jest nie tylko od dostępności tlenu, ale także od odpowiedniej ilości węglowodanów. Aby kwasy tłuszczowe mogły wejść w proces beta-oksydacji (utleniania) muszą najpierw połączyc się z kwasem szczawiooctowym. Ważne jest zatem aby mitochondria były zaopatrzone w odpowiednia ilość tego związku, gdyż w przeciwnym razie reakcja całkowitego utleniania lipidów nie może być zapoczątkowana. Kwas szczawiooctowy wytwarzany jest z pirogronianu - związku powstajacego w procesie utleniania weglowodanów (glikolizy). Zatem odpowiedni poziom cukrów w ustroju jest jednym z zasadniczych czynników warunkujących prawidłowy przebieg spalania kwasów tłuszczowych, stąd powiedzenie: " tłuszcze spalają się w ogniu węglowodanów".

Natomiast Si2uiel kiedys pisal, ze to stwierdzenie to pomylka, bo oryginalnie brzmialo ono "Tluszcze sa spalane w piecu lecytyny"

I komu teraz wierzyc??

Ja myślę że pasuje tu jak zwykle moje ulubione motto :

"Na każde złożone pytanie istnieje prosta odpowiedź, lecz jest ona nieprawidłowa"

Albowiem zwróćcie uwagę że zarówno Lavoisiere, jak i Darek Szukała (swoją drogą, ciekawa para hrhr ) nie piszą o tym iż tłuszcze spalają się gorzej pod nieobecność węglowodanów, a jedynie o tym że spalają się niecałkowicie - w specyficznych okolicznościach z wytworzeniem ciał ketonowych. A skoro spalają się niecałkowicie, oznacza to że z jednostki tłuszczu uzyskuje się w tym procesie spalania mniej energii, ergo - aby otrzymać jednakową jej ilość, należy spalić więcej tłuszczu ! To tak samo jak z paleniem w piecu węglem gorszej jakości lub lepszej - gorszego trzeba więcej aby uzyskać taką samą temperaturę.

Dodam jeszcze że oczywiście z praktycznego punktu widzenia rozważania te nie mają istotnego znaczenia ...

Dodam jeszcze 2 - organizm niemal zawsze może sobie wytworzyć tyle węglowodanów ile potrzebuje - w procesie neoglukogenezy

Zmieniony przez - Tyka w dniu 2005-04-17 19:41:10

o roli szczawiooctanu w spalaniu tłuszczy pisano już daaaawno.. wiem że na pewno pisał to Kozłowski w 1985, ale teoria ta powstała na pewno wczesniej. Tylko że nie do końca jest prawdą że muszą to być węglowodany
Myślę że istatną rolę w dostarczaniu szczawiooctanu mogą odegrać również aminokwasy, a w szczególności ich szkielety węglowe - szczawiooctan powstaje na pewno z rozkładu asparginianu i alfa-ketoglutaranu.

znalazlem wypowiedz darka wiec wrzuce

Aby kwasy tłuszczowe mogły ulec calkowitemu spaleniu w pierwszej kolejności muszą zostać zamienione w "aktywny kwas tłuszczowy" tzw. acylo-CoA. Następnie ten "aktywny kwas tłuszczowy" transportowany jest przy pomocy karnityny do wnętrza mitochondrium. Tam, po odłączeniu od l-karnityny jest w następnej kolejności wprowadzany do tzw. cyklu beta-oksydacji, gdzie jest "cięty" na mniejsze odcinki tzw. cząsteczki acetylo-CoA. NAstepnie pojedyncza czasteczka acetylo-CoA jest kierowana do tzw. cyklu kwasu cytrynowego (jeżeli tam sie dostanie kwas tłuszczowy ulega całkowitemu spaleniu z wytworzeniem duzej ilosci energii). Aby jednak mogła się tam porzedostać musi połączyc sie z kwasem szczawiooctowym. KWas szczawiocotowy moze być jednak wytwarzany tylko w procesie glikolizy z glukozy. Jeżeli nie bedzie glukozy, nie bedzie również kwasu szczawiooctowego z którym mogły by dalej reagować cząsteczki kwasów tłuszczowych. Jezeli ilość cząsteczek acetylo-CoA jest zbyt duza do ilosci kwasu szczawiooctowego (przy niedoborze węglowdanów) wówczas nasila się wytwarzanie związków ketonowych (produktów niepełnego spalania).Stad popularne powiedzenie "tłuszcze spalaja sie w ogniu węglowdanów" W normalnych okolicznoaciach dla zapewnienia prawidłowego procesu spalania tłuszczów wystarczy ok. 180g glukozy. Ponieważ ok. 130g powstaje jej w procesie neoglukogenezy (wytwarzanie endogenne glukozy) uważa sie ze wystarczy 50g z pozywienia.

i z tego wszystkiego wynika że w praktyce organizm zawsze wytworzy odpowiednią ilośc glukozy do przemian energetycznych tłuszczu...
zgodzę się też ze sprytnym rozumowaniem Tyki na temat "koksu gorszej jakości", bo z praktyki wynika ( oczywiście mówię tylko o mojej praktyce ) że łatwiej mi idzie spalanie tłuszczyku na dietach niskoww niż zbilansowanych, zwłaszcza przy tym samym poziomie kalorycznym...
Dla teoretycznych rozważań to stwierdzenie jest jak najbardziej...fizjologiczne, w praktyce przestaje mieć już takie znaczenie i okazuje się że organizm potrafi "oszukać" nieco fizjologię lub raczej nagiąć ją trochę...