Koktajl - biblijna manna.

Od pewnego czasu posiłki, to dla mnie obowiązek. W takim sensie, że, że myślę o nich jako niezbędnym paliwie dla organizmu, ale nie czerpie już takiej jak kiedyś przyjemności z jedzenia- na którą wyczekuje (wyjątek – kawa kuloodporna :). Wynika to pewnie z tego, że prawie nie czuję głodu – nawet gdy w ciągu dnia zjem mało i poniżej zapotrzebowania kalorycznego (ketoza). Co za tym idzie, chciałbym ograniczyć czas na ich przygotowywanie i spożywanie do minimum. Chciałbym więc przygotowywać sobie jedzenie w formie jakiegoś koktajlu na 2-3 dni z góry.

Nie jest to nic nowego, bo z tego co pamiętam idea posiłków dla kosmonautów wygląda podobnie założeniu. Czyli posiłku w płynie z ustalonym zapotrzebowanie kalorycznym i zawartością niezbędnych makro i mikro składników. Zresztą, tego typu produkty widziałem gdzieś kiedyś na jakimś zagranicznym portalu aukcyjnym – w postaci proszków. Co notabene, wydaje mi się średnim pomysłem. Problemem jest tu ketoza. Nie udało mi się znaleźć żadnego sensownego przepisu na taki koktajl pod dietę ketogeniczną. Szukam więc informacji, linków, które by mi pomogły upichcić taki koktajl.

Sam bym łatwo coś takiego stworzył z pomocą jakiegoś programu dla dietetyków, czy tabelek, ale chce ograniczyć czas i koszta na doświadczenie i szczerze się przyznaję, że zrobić coś w tym stylu co by mi smakowało i mógłbym to codziennie pić, chyba mnie przerasta. :)

ps: captcha przy zakładaniu wątków? wspomagacie goglowego skajneta? ;)

mleczko kokosowe min 21 g tluszczu naa 100 g olej kokosowy , maslo orzechowe , awokado i blendujesz

a jak lubisz to zawsze mozesz sobie kogel mogel na erytrolu zrobic


Zmieniony przez - rescuediver w dniu 2019-06-21 16:58:54

Z koktajlami na redukcji mzoe być problem gdyż ich sytość jest znikoma, nawet jak będzie naszpikowany tłuszczami to go wypijesz i nadal będziesz głód odczuwał.

No captcha jest lipna, nieraz 10 razy klikałem

Rescuediver, dziękować, ale potrzebuję czegoś bardziej kompleksowego. :)

Anubis84, niekoniecznie. Nie mam teraz takich sytuacji jak z czasów diety wysokowęglowej, gdy np. zrobiłem sobie np. 1-2 dniowy post, lub nie miałem do wieczora czasu coś zjeść, to później rzucałem się na lodówkę. Żeby się nie rozpisywać, to rozróżnia się dwa rodzaje głodu – fizjologiczny i emocjonalny. Ten 1 w ketozie, przynajmniej u mnie, w zasadzie nie istnieje. I tym bardziej ciekawie będzie sprawdzić tą dietę na płynach. Chodź po przemyśleniach (właśnie zjadłem pyszny bigos na tłusto:) tyko raczej jako uzupełnienie codziennej diety lub tylko w niektóre dni. :)



Zmieniony przez - Hallkell w dniu 2019-06-22 17:34:23

Zmieniony przez - Hallkell w dniu 2019-06-22 17:34:44

Tak się nie da żyć. Posiłki powinny być smakowite. Tak abyśmy czerpali z nich przyjemność a nie jedli dla dostarczenia kcal i makroskładników.

Przez całe życie myślałem, tak jak Ty. Teraz coraz częściej chce tylko jak najszybciej coś zjeść, by mieć ten obowiązek z głowy. Nie twierdzę, że straciłem przyjemność z jedzenia, ale w coraz większym stopniu jest to dla mnie tylko niezbędna czynność. Takie tankowanie biologicznego komputera. Wydaje mi się, że stan ketozy w jakimś stopniu blokuje sygnały hormonalne dotyczące głodu. A to wpływa na przyjemność związaną z wyczekiwaniem posiłku lub posilaniem się.

Jestem ciekaw, jak to wygląda u innych "ketogeników"? Znaczy się kwestia sytości i głodu. Żałuje, że dobrych informacji o funkcjonowaniu organizmu w stanie ketozy jest tak niewiele (albo ja źle szukam?).

Mi tak się wydawało przez pierwszy rok. Po prawie 20 latach wiem, że nie jest to możliwe i zdecydowanie wolę zarobić mniej a czerpać przyjemność z jedzenia niż mieć 1-2tys zł więcej i robić wszystko na szybko żeby tylko uzupełnić makroskładniki. Dla mnie treningi i jedzenie to odpoczynek i przyjemność z życia a nie obowiązek

ketoza zmienia podejscie do jedzenia poniewaz zaczynamy je traktowac nie tylko jako przyjemnosc lecz przede wszystkim jako zrodlo energii dla organizmu. Przy tym modelu jedzenia chcac nie chcac zachowujesz umiar w jedzeniu poniewaz nie odchowasz nadmiernego laknienia.

Doomer, no ogólnie jedzenie, to przyjemność (chyba, że ktoś przez rurkę musi:). Wiesz, nie twierdzę nic innego. Nie śmiałbym, bo by mnie za oszołoma brano. Niektórym jak to pewni sławni ludzie mówią, nawet tyle wystarcza, żreć i żyć. :) I właśnie to jest takie intrygujące dla mnie od strony psychologicznej. Ta świadomość, że coś co przez całe życie sprawiało ci przyjemność, co jest oczywistością, z czasem traci na znaczeniu i odchodzi. Ta przemiana właśnie. I to pisze ktoś, kto niedawno ważył prawie setkę i na kolację sobie bajadery kupował. xD

Rescuediver, ale potrzebę jedzenia i ogólną przyjemność jaką ono daje masz teraz znacznie mniejsza? Bo po Twoich wpisach nie widać. :)

no raczej wczesniej jadlo sie co wpadalo w lapy zapijajac jakims najtanszym slodzonym gazowanym gownem , z uwagi na mase weglowodanow wiecznie czlowiek glodny chodzil, a teraz nie dosc ze jeden dwa posilki w ciagu dnia nie za duze bo same zdrowe tluszcze wiec jesc sie nie chce a i przyjemnosc jaka bo kilogramy spadaja


Zmieniony przez - rescuediver w dniu 2019-06-23 14:31:20