bison
Reguły obrony koniecznej w ocenie Sądu Najwyższego
1. Osoba zaatakowana nie ma obowiązku ratowania się ucieczką ani ukrywania przed napastnikiem. Nie musi ostrzegać go, że zamierza się bronić.
2. Musi to być obrona “konieczna”; nie należy napastnika atakować, gdy wystarczy np. zejść z drogi chwiejącemu się na nogach pijakowi, którego zaczepki nie stanowią realnego zagrożenia.
3. O "bezpośredniości" zamachu decyduje całokształt zachowania się atakującego, np. gdy po krótkiej przerwie ponawia atak.
4. Nie jest obroną konieczną szykowanie się do przyszłych zamachów np. gdy podłączymy siatkę ogrodzenia do prądu dla zapewnienia bezpieczeństwa.
5. Nie ma mowy o obronie koniecznej przed legalnym działaniem policjanta.
6. Celowe sprowokowanie zamachu po to, by zaatakować przeciwnika, nie mieści się w granicach obrony koniecznej.
7. Podobnie rzecz ma się z uczestnikami bójki - są oni wszyscy zarazem napastnikami i napadniętymi.
8. Jeśli jednak uczestnik bójki wycofał się z niej /w sposób rzeczywisty i jednoznaczny, a nie taktyczny/, to atak na niego daje prawo do obrony koniecznej.
9. Interweniujący, który chce rozdzielić bijących się, odebrać im niebezpieczne narzędzia, działa w obronie koniecznej.
10. Obrona konieczna nie jest “rycerskim pojedynkiem”. Odpierającemu zamach wolno użyć wszelkich dostępnych środków, które są potrzebne do jego odparcia.
11. Choć istnieje reguła “umiarkowania obrony”, jej skutki nie przesądzają oceny prawnej. To napastnik musi sobie przypisać winę za szkody czy uszczerbek, jaki poniósł z rąk odpierającego zamach.
12. Za przekroczenie granic obrony koniecznej można uznać zarówno nieuzasadnione użycie broni palnej, jak i sposób jej użycia, np. strzał w głowę zamiast w nogi.
13. Stanowi przekroczenie prawa do obrony świadome /umyślne/ godzenie w życie napastnika, gdy zamach nie stanowił gwałtu na osobie, a skierowany był np. przeciw mieniu /zastrzelenie złodzieja kradnącego deski z posesji/.
14. Jest przekroczeniem granicy obrony koniecznej umyślne pozbawienie życia napastnika, gdy zamach nie stanowił bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia lub wolności jednostki.
15. Użycie broni palnej jest zawsze “niewspółmierne”, gdy przedmiotem zamachu jest dobro o niewielkiej /wobec życia / wartości.
No i jeszcze taki dodatek jesli chodzi o uzasadnienie -
"Wniosek o pozwolenie na broń powinno się argumentować ponadprzeciętnym zagrożeniem. W praktyce jednak nikt nie wie, co to oznacza. Poszkodowani np. w napadzie, powinni zgłosić to na policji, ponieważ organ wydający dokumenty zawsze sprawdza takie sygnały. Niewystarczające jest także uzasadnienie prowadzenia biznesu i przewożenia dużych sum pieniędzy. "
i ostatni ..
"Warto dodać, że w 2003 roku cofnięto 179 pozwoleń, nowych wydano zaledwie 17." ( nic tylko zyczyc powodzenia ;D )
+ dochodza koszta 1200zl wniosek + 500 zl badania psychotechniczne + ezgamin 500 zl + bron minimum 1,5 tys + obowiazkowo metalowa atestowana kaseta na bron ktora musi byc przytwierdzona do metalowych czesci budynku 400 zl ;]
Huh ;] na tyle .. pozdrawiam
Pozdrawiam
1. Osoba zaatakowana nie ma obowiązku ratowania się ucieczką ani ukrywania przed napastnikiem. Nie musi ostrzegać go, że zamierza się bronić.
2. Musi to być obrona “konieczna”; nie należy napastnika atakować, gdy wystarczy np. zejść z drogi chwiejącemu się na nogach pijakowi, którego zaczepki nie stanowią realnego zagrożenia.
3. O "bezpośredniości" zamachu decyduje całokształt zachowania się atakującego, np. gdy po krótkiej przerwie ponawia atak.
4. Nie jest obroną konieczną szykowanie się do przyszłych zamachów np. gdy podłączymy siatkę ogrodzenia do prądu dla zapewnienia bezpieczeństwa.
5. Nie ma mowy o obronie koniecznej przed legalnym działaniem policjanta.
6. Celowe sprowokowanie zamachu po to, by zaatakować przeciwnika, nie mieści się w granicach obrony koniecznej.
7. Podobnie rzecz ma się z uczestnikami bójki - są oni wszyscy zarazem napastnikami i napadniętymi.
8. Jeśli jednak uczestnik bójki wycofał się z niej /w sposób rzeczywisty i jednoznaczny, a nie taktyczny/, to atak na niego daje prawo do obrony koniecznej.
9. Interweniujący, który chce rozdzielić bijących się, odebrać im niebezpieczne narzędzia, działa w obronie koniecznej.
10. Obrona konieczna nie jest “rycerskim pojedynkiem”. Odpierającemu zamach wolno użyć wszelkich dostępnych środków, które są potrzebne do jego odparcia.
11. Choć istnieje reguła “umiarkowania obrony”, jej skutki nie przesądzają oceny prawnej. To napastnik musi sobie przypisać winę za szkody czy uszczerbek, jaki poniósł z rąk odpierającego zamach.
12. Za przekroczenie granic obrony koniecznej można uznać zarówno nieuzasadnione użycie broni palnej, jak i sposób jej użycia, np. strzał w głowę zamiast w nogi.
13. Stanowi przekroczenie prawa do obrony świadome /umyślne/ godzenie w życie napastnika, gdy zamach nie stanowił gwałtu na osobie, a skierowany był np. przeciw mieniu /zastrzelenie złodzieja kradnącego deski z posesji/.
14. Jest przekroczeniem granicy obrony koniecznej umyślne pozbawienie życia napastnika, gdy zamach nie stanowił bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia lub wolności jednostki.
15. Użycie broni palnej jest zawsze “niewspółmierne”, gdy przedmiotem zamachu jest dobro o niewielkiej /wobec życia / wartości.
No i jeszcze taki dodatek jesli chodzi o uzasadnienie -
"Wniosek o pozwolenie na broń powinno się argumentować ponadprzeciętnym zagrożeniem. W praktyce jednak nikt nie wie, co to oznacza. Poszkodowani np. w napadzie, powinni zgłosić to na policji, ponieważ organ wydający dokumenty zawsze sprawdza takie sygnały. Niewystarczające jest także uzasadnienie prowadzenia biznesu i przewożenia dużych sum pieniędzy. "
i ostatni ..
"Warto dodać, że w 2003 roku cofnięto 179 pozwoleń, nowych wydano zaledwie 17." ( nic tylko zyczyc powodzenia ;D )
+ dochodza koszta 1200zl wniosek + 500 zl badania psychotechniczne + ezgamin 500 zl + bron minimum 1,5 tys + obowiazkowo metalowa atestowana kaseta na bron ktora musi byc przytwierdzona do metalowych czesci budynku 400 zl ;]
Huh ;] na tyle .. pozdrawiam
Pozdrawiam
Kicius
anonym_21
SFD FIGHT CLUB 
qbiec
Hadouken
