Powrót do treningów po 5 latach

Dla przykładu, jesteś zawodowcem, wyciskasz na klatę ciężko wypracowane 195 kg, trener mówi Ci że na następnych zawodach musisz wycinać 200kg a do zawodów zostały 3 tygodnie. Są dwie opcje: pierwsza, trenujesz ciężej i bardziej zawzięcie niż do tej pory albo druga: siedzisz na d**ie myśląc że to za mało czasu i i tak nie dam rady. Są ludzie z "predyspozycjami" do przerywania treningów z takich powodów i mogą robić to częściej i tacy, których takie powody nigdy nie zmuszą do tego. Co innego gdyby trener powiedział że nie 200kg, czyli o 5kg więcej masz wycisnąć za 3 tygodnie a 350kg. Wiadomo że nawet gdybyś kupę zrobił i pękła by Ci śledziona z wysiłku przy tym podejściu to i tak nie wyciśniesz o 155kg więcej po 3 tygodniach. Jednym słowem, czasami pomimo szczerych chęci i ogromnego zapału i zaangażowania, zwyczajnie się NIE DA czegoś zrobić. I tyle, nie ma co dalej chyba ciągnąć tego wątku...

pepe5586

Siema, wszedłem bo pojawiło się wiele wpisów ale widzę że nie za bardzo w temacie postu, panowie, mówicie o tym samym widzę tylko że inaczej obieracie to w słowa, podsumowując, są ludzie którzy zawieszają treningi z powodów takich jak lenistwo (np: "chciałbym tak wyglądać jak mój idol ale mi się nie chce d**y ruszyć itd), zniechęcenie przez napięty harmonogram dnia (praca, szkoła, mało czasu na treningi itd) i zaliczacie tą grupę ludzi do tych, którzy "na 99% znów rzucą treningi" z czym się zgadzam, że w takich przypadkach jest to możliwe. Druga grupa to "zawzięci gracze" których takie powody nie zatrzymają, a ćwiczyć przestaną tylko z powodu jakiś wyjątkowych okoliczności, np choroby, poważnej kontuzji, czyli czynników nie tyle zniechęcających, co zwyczajnie odbierających możliwość treningów. Ja tak odbieram waszą rozmowę przynajmniej.

Dokładnie to miałem na mysli, bo nie lubię wrzucania wszystkich do jednego wora.

TCM100_

piszesz nie na temat. ponadto wyciągasz niewłaściwe wnioski.

ale na tym zakończny tą dyskusję.


Pepe5586

tak, są różne grupy osob i rożne "wypadki" a najgorsze jest uogólnianie- z tego biorą się nieporozumienia.


myślę, jednak, ze dość w tej kwestii a warto by spojrzeć na temat od strony wlaściwych odniesień do jego sedna

Zmieniony przez - apokalipsa w dniu 2013-02-09 16:54:20

O właśnie, ktoś kto założył ten temat pewnie na to czeka ;)

a przedsięwziołeś coś w kwestii diety- bo nie muszę przekonywać, ze to sprawa kluczowa.

kluczowa dla utraty tłuszczu jak i odbudowy masy mięśni.

myślę, ze na sam początek trening typu ACT, czy jakiś dobrze ułożony z kompleksów sztangowych pozwoli przygotować się do cieższych treningów siłowych, zrzucać przy okazji ów zbędny balast.

potem, po niedługim czasie pomyślimy już nad bardziej klasycznymi metodami budowy masy i siły...

Zmieniony przez - apokalipsa w dniu 2013-02-10 13:22:28

Apokalipsa - "a przedsięwziołeś coś w kwestii diety- bo nie muszę przekonywać, ze to sprawa kluczowa" Wiem o tym, jednak jak na razie nie mogę sobie pozwolić na taką dietę jak z tamtych pięknych, beztroskich czasów kiedy to jedzonko sponsorowała mamusia :p Na razie nie mam jakiejś konkretnej diety, póki co wyrzuciłem z niej "śmieci", zwiększyłem trzykrotnie ilość białka, zmniejszyłem węgli a i te wybieram tylko dobre. Niby nie dużo ale reakcja ze strony organizmu już jest bardzo pozytywna, w końcu zamiana parówek z biedronki itp na pierś z kurczaka musiała podziałać. Wszystko się dopnie z czasem. Co do mojego pomysłu żeby na razie tylko biegać a treningi odstawić raczej nie dojdzie do skutku, mam wszystko, sprzęt, warunki... Nie będę dłużej czekał, wystarczająco długo tęskniłem za treningami. Raczej ułożę sobie porządny plan roczny i będzie po staremu...

Ale piszcie co uważacie, po to założyłem ten temat.

Też się zgadzam z apokalipsą, że ACT na początek to będzie najlepsze wyjście. Na ostre treningi masz jeszcze czas. Zacznij powoli a efekty i tak bedą bardzo pozytywne.

Ogarnij dokładnie dietę, bo bez tego będzie o wiele ciężej. Jak się pokombinuje, to przyzwoita dieta nie jest kosmicznie droga. Trzba tylko wziąc sprawy w swoje ręce i się zaprzyjaźnić z kuchnią i samodzielnym przygotowywaniem żarcia.

Jestem w trakcie. Pewnie że będzie dobrze, chociaż jak teraz patrze w lustro to trochę demotywuje. Nie tyle myśl o tym jak teraz wyglądam, bo to jest do poprawienia, bardziej myśl jak bym wyglądał gdyby nie ta przerwa. Ale jest ok, mam wsparcie od mojej kobietki ;)

Postępujesz właściwie wliczając w plan treningowy zarówno siłownię jak i trening aerobowy. Sprawi to, że już od początku zaczniesz rozwijać się wszechstronnie i nie staniesz się, albo wybieganym słabeuszem, albo napakowanym, nieruchliwym klockiem, bo z tych stanów bardzo ciężko wyjść. W przeszłości byłem jednym i drugim, a teraz ćwiczę przekrojowo i czuję się doskonale, to idealny trening jeśli człowiek rozwija się dla siebie, a nie pod kątem sukcesów w konkretnym sporcie, to jasne. Co do diety to również ok, ponownie postanowię coś uogólnić, ale jest to faktem - 99% ludzi, którzy porywają się na dietę kończą z nią po miesiącu, dwóch, zależnie od motywacji. Nagła zmiana planu żywieniowego, z dnia na dzień, lub ściągniecie jakiegoś gotowca kończy się zniechęceniem lub w najlepszym przypadku rozwolnieniem. Rzecz w tym, aby zmiany wprowadzać stopniowo i przede wszystkim pod swoim kątem, bo jak widzę, że 90% forumowiczów planując dietę porywa się na 1 posiłek w postaci owsianki, mleka, oliwy z oliwek wespół z jajkiem na miękko, na kolację codziennie twarożek z oliwą, a po drodze ryż z piersią x3, to stawiam wypłatę, że za miesiąc dieta będzie tylko wspomnieniem.