odchudzanie, trening, noga w gipsie

witam! od dziecka ciagle sie odchudzam, wiec doigralam sie bardzo spowolnionego metabolizmu. ostatnio stosowalam diete dukana, na poczatku maly spadek, lecz pozniej wzrost lub zastoj wagi. przestalam chudnac w 2 fazie, wiec jedynym ratunkiem byly dla mnie systematyczne aeoroby. naprawde ciezko mi schudnac, tym bardziej, ze lecze sie na niedoczynnosc tarczycy i mam pco wraz z insulinooornosicia. ostatnio troche sie zapuscilam, wiec zaczelam systematycznie biegac co 2 dzien po 10km, w pozostale rower + marsze. niestety kilka dni temu zlamalam koste boczna i zostalam unieruchomiona w domu. nie przezywalabym tego tak mocno, gdybym nie byla uzalezniona od ruchu, ktory de facto jest rowniez moja ostania deska ratunku. poradzcie mi prosze, jakie cwiczenia moge wykonywac w tej sytuacji. planowalam wziac sie porzadnie za brzuch, ale wiadomo, ze np.A6W odpada na jakis czas, dopoki noga nie przestanie mnie bolec. pozdrawiam

Nie wiem do końca jak to jest, ale mnie osobiście złamanie nie bolało praktycznie w ogóle. Pewnie efekt adrenaliny. Boleć mnie zaczęło nocą po założeniu szyny.

Spytaj w dziale zdrowie.

/pozdr

Żadnych ćwiczeń. I nie odchudzaj się ze złamaną nogą bo zniszczysz organizm doszczętnie.

/pozdr

Dokładnie, w tej chwili nie wolno wykonywać żadnych ćwiczeń.

Jak już gipsu nie będzie, to należy zacząć od unormowania metabolizmu. Ale licz się z tym, iż w tym okresie trochę przybędzie masy. Potem dieta redukcyjna i ćwiczenia. W związku z problemami hormonalnymi dieta powinna zostać ułożona z uwzględnieniem tego.

gdybym przestala przestrzegac diety szczegolnie teraz, gdy jestem uziemiona, to zaleje mnie strasznie fatem. poza tym jestem na low carbie od 14 roku zycia (mam 21), to juz moj styl zycia. minimalny wzrost ilosci ww powoduje u mnie od razu skok wagi, w tym wypadku ratowaly mnie tylko cwiczenia. obecnie staram sie nie przekraczac ilosci 60g ww dziennie, ktore sa glownie w postaci niskoglikemicznej.

Nie dociera do Ciebie, że organizm jest mocno osłabiony złamaniem? Nie rozumiesz tego, że aby regeneracja tkanki przebiegała prawidłowo nie możesz ograniczać pożywienia? Chociaż w zasadzie organizm obroni się przed tym i potraktuje jako priorytet odbudowę złamanej kości, ale odchudzanie się w tym momencie poskutkuje jeszcze większym osłabieniem organizmu.

I jeśli uważasz, że jedzac więcej niż 60g ww przytyjesz to oznacza tylko, że masz mierną wiedzę o odżywianiu i krzywdzisz się w dalszym ciągu.

A co do tycia podczas tego ciężkiego okresu to co Ty myślisz, że zrobisz formę będąc przykutą do łóżka? Ocknij się dziewczyno, bo marnie skończysz.

Jaki typ złamania?

/pozdr

w takim razie, skoro mam tak marna wiedze o odzywianiu, wyjasnij mi dlaczego, zwiekszajac ilosc spozywanych ww do np. 80g zawsze konczylo sie u mnie wzrostem wagi. nie zmienialam przy tym spozycia bialka i tluszczu. mam rozj***** metabolizm przez drastyczna diete, do ktorej zostalam zmuszona w wieki 12 lat i od tamtej pory nie moge wrocic do stanu wczesniejszego. co do zlamania, jest to uraz stawu skokowego. dokladnie zlamanie kostki bocznej. na poczatku myslalam, ze to tylko zwichniecie, ale bardzo szybko zaczela mi ta noga puchnac. w momencie, gdy bylam w szpitalu mialam kostke grubosci lydki, a palce byly tak spuchniete, ze nie miescily mi sie w jednym szeregu, dlatego dostalam szyne, a gips zaloza mi w przyszlym tygodniu. a tak btw orientujecie sie moze, czy mozna zamiast gipsu zalozyc orteze przy zlamaniu?

a i mialam sporo szczecia, ze to zlamanie bylo bez przemieszczenia, ktore jak wspomnial chirurg, b.czesto wystepuje przy tego typu urazie.

Z insulinoopornością można walczyć na różne sposoby - to w kwestii zepsutego przez dietę metabolizmu.

Natomiast jeśli chodzi o węgle lubiące wżerać się w brzuch to jestem tego żywym przykładem, low carbowcem, ale twierdzenie, że trzeba być w ketozie by nie tyć lekko mówiąc mija się z prawdą.

Odnośnie złamania to fakt, ja nie miałem tego szczęścia, ale nie zmienia to faktu, że przed Tobą długi proces leczenia i rekonwalescencji, podczas którego przydałoby się dostarczać większe ilości minerałów, głównie wapnia, witaminę D3, a także wit. z gr B mające wpływ na ogrom reakcji w organizmie, glukozamine, kolagen.

/pozdr

ok, doceniam starania ;) na insulinoopornosc biore glucophage, ale nie obserwuje po nim zadnych efektow.

A próbowałaś to robić za pomocą odżywiania/treningu?

/pozdr

co do odzywiania- wiadomo, ze nie jem chleba, ziemniakow, kasz itp. zadnych slodyczy. ww pochodza tylko z niskoglikemicznych warzyw. odzywiam sie tak od 9 lat, natomiast insulinoopornosc pojawila sie pozniej i nie byla z pewnoscia nastepstwem mojego sposobu odzywiania, lecz jednym z zaburzen hormonalnych. tak jak wspomnialam wczesniej, treningi (jj, tkd) pozwalaly mi utrzymac zdrowie w normie (kiedys mimo niedoczynnosci tarczycy mialam cisnienie ok 150/110 i tetno 150/min)