Marihuana a osiągi sportowe. Jaki ma wpływ na trening, aeroby?

Arnold Schwarzenegger palił kiedyś jointa, a Bill Clinton „tylko palił, ale się nie zaciągał”. Mike Tyson przyznał się, iż wielokrotnie wychodził do walk pod wpływem kokainy i marihuany (oszukiwał testy posługując się fałszywym penisem i zbiornikiem moczu). Zresztą Tyson sięgał także po PCP, morfinę i inne narkotyki (co zrujnowało go finansowo, zdrowotnie i spowodowało jego ostateczny upadek). Na stosowaniu kannabinoidów nierzadko łapie się np. ciężarowców (np. w 2012 r. wpadł Abdellatif Yamil, w 2011 r. Elmehdi Lafrik, zaś w 2009 r. Vardanian Norik).

Kannabinoidy są zakazane przez WADA, zostały sklasyfikowane w kategorii S8: obok tradycyjnej konopi oraz haszyszu, klasyfikuje się tu również mimetyki, takie jak: JWH-018, JWH-073, HU-210. Obecnie modne jest promowanie konopi indyjskiej, jako leku na wszystko. I faktycznie, FDA dopuściło do obrotu w 1985 r. dronabinol. Inne podmioty regulacyjne nie pozostały w tyle, rejestrując np. nabilone (Cesamet) czy też nabiximol (Sativex), jako leki przeciwwymiotne, przeciwbólowe lub przeciwspastyczne.

Konopie większości ludzi kojarzą się z latami 70. XX wieku, nadużywaniem narkotyków oraz uzależnieniem. I nie do końca słusznie. Dlaczego? Powszechnie uważa się, że istnieje tylko jeden rodzaj konopi – konopie indyjskie (Cannabis sativa L. var. indica), z których otrzymuje się marihuanę lub haszysz. Jednak konopie to także odmiana siewna (Cannabis sativa L. var. sativa). Każdy z tych gatunków charakteryzuje się inną zawartością substancji aktywnych, do których zaliczamy np. kannabinoidy. Konopie indyjskie dużą popularność zdobyły przede wszystkim z racji wykorzystania ich właściwości halucynogennych oraz leczniczych. Wg badań naukowych szkodliwość marihuany jest znikoma, w porównaniu np. do picia legalnego alkoholu czy nawet palenia tytoniu. Nie, to nie znaczy, że marihuana jest całkiem obojętna dla ustroju, niemniej z niewyjaśnionych przyczyn jest w Polsce piętnowana. Na świecie po kannabinoidy (np. marihuanę, haszysz, syntetyczne imitacje) sięga ok. 182.5 miliona ludzi (3.8% populacji). Używanie marihuany („rekreacyjne”) jest legalne w 10 stanach, a „medyczna marihuana” jest legalna w 33 stanach USA. Co najmniej 18 milionów Amerykanów obecnie używa marihuany. W Izraelu co najmniej 30 tysięcy pacjentów sięga po „medyczną marihuanę” (zawiera dużo CBD, a stosunkowo mało THC).

Nie, proszę nie interpretować tego tekstu, jako zachęty do korzystania z THC. U sportowca negatywne efekty wywiera nawet piwo, podobnie niewskazany jest tytoń i marihuana. Z tym, że tytoniu można legalnie używać nawet w wydzielonych miejscach w czasie pracy, z kolei za używanie alkoholu czy marihuany można łatwo stracić pracę (lub mieć ogromne problemy prawne kierując pojazdem). Poza tym przez stosowanie marihuany (lub jej syntetycznych odpowiedników) można mieć poważne problemy w dyscyplinach, w których jest kontrola antydopingowa (kannabinoidy od 2004 r. są sklasyfikowane w kat. S8 na „liście substancji i metod zabronionych”. Wyjątkiem jest Kannabidiol (CBD) - został wykluczony z listy antydopingowej w 2018 r.).

Czy marihuana ma wpływ na osiągi sportowe?

Okazuje się, że naukowcy sprawdzali, jak marihuana wpływa na osiągi sportowe.

Wśród pierwszych badań działania konopi, Steadman i Singh (1975) umożliwili 20 zdrowym ochotnikom palenie 1.4 g konopi zawierających 1.3% THC za pomocą szklanej rurki. Badani zaciągali się od 20 do 25 razy podczas każdej sesji. Grupa placebo otrzymała konopie nie zawierające THC [THC = delta-9-tetrahydrokannabinol; (−)-trans-Δ9-tetrahydrocannabinol (Δ9-THC)]. Badano wpływ konopi na siłę mięśni, objętość wykonanej pracy, maksymalną ilość wydychanego powietrza (fachowo określa się to, jako „natężoną pojemność życiową” i określa, jako FVC; inaczej jest to pojemność mierzona w czasie gwałtownego wydechu poprzedzonego maksymalnym wdechem; FVC może spadać w przypadku obturacji płuc) oraz szybkość wydechu. Konopie indyjskie zwiększyły skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi, zmniejszyły efektywność sportowca (tj. najprawdopodobniej przy określonym tętnie obciążenie na ergometrze mierzone w watach było mniejsze po użyciu THC). Nie odnotowano zmiany siły chwytu ręki, FVC ani natężenia przepływu wydechowego.

W innym badaniu Renaud i Cormier sprawdzali u 12 młodych zdrowych ochotników, jak pojedynczy skręt z konopiami indyjskimi (1.7% THC; 7 mg na kg masy ciała) będzie miał wpływ na FVC, FEV1 (Forced Expiratory Volume in one second; natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa) oraz wydolność (MWC; często określa się tak VO2 max, czyli maksymalne pochłanianie tlenu - jest to parametr ściśle związany z maksymalną zdolnością wysiłkową zawodnika). THC podawano 10 minut przed wysiłkiem.

Co się okazało? Używanie konopi zmniejszyło wydolność, w porównaniu ze stanem wyjściowym, podwyższyło tętno i zwiększyło metabolizm. Czas pracy na ergometrze (rowerku) skrócił się z 16.1 ± 4.0 do 15.1 ± 3.3 min. Przy szczytowej mocy marihuana nie miała wpływu na ilość pochłanianego tlenu, wydychanego dwutlenku węgla, tętno oraz wentylację w ciągu minuty. Jednakże marihuana spowodowała tachykardię (tętno wzrosło z 94.3 ± 13.3 ud. / min. do 119.0 ± 18.0 ud. / min). Wpływ marihuany był odnotowywany aż do progu 80% maksymalnego wysiłku i zauważalny w trakcie regeneracji po ćwiczeniach. Marihuana spowodowała rozszerzenie oskrzeli (bronchodylatację), FEV wzrosło z 4.28 ± 1 do 4.43 ± 1.031, efekt utrzymywał się nawet po zakończeniu ćwiczeń.

Już w 1982 r. stwierdzono, że konopie nie mają potencjału ergogenicznego (zwiększającego wydolność) i że „niebezpieczeństwo związane z stosowaniem marihuany znacznie przewyższa potencjalne korzyści”. Eichner (1993) ustalił, że konopie nie są ergogeniczne, ale raczej ergolityczne. Być może pomogą w niektórych dyscyplinach, takich jak surfing czy narciarstwo, ze względu na ułatwienie odprężenia i zmniejszenie lęku. Być może konopie mogą zmniejszać odczuwanie bólu (badania w tym zakresie są niejednoznaczne). Zażywanie konopi indyjskich może być pomocne dla snu sportowca i zwiększenia regeneracji, co może sprzyjać osiąganiu lepszych wyników.

Ostateczny dowód: czy konopie mają wpływ na aeroby lub trening siłowy?

Systematyczny przegląd wysokiej jakości badań jest dowodem o największej wadze. Najmniej wiarygodne są słabo kontrolowane badania dotyczące kohort (obserwacyjne badania kohortowe, w których oceniano prospektywnie wystąpienie określonego punktu końcowego).

Kennedy MC dokonał w 2017 r. przeglądu systematycznego opublikowanej literatury. Wyszukiwanie przeprowadzono przy użyciu PUB med, Medline i Embase w poszukiwaniu marihuany, kanabinoidów i THC, w kontekście sportu i ćwiczeń. Uwzględniono zawartość czasopism o medycynie sportowej na przestrzeni 10 lat, jak również odsyłacze z czasopism i osobisty zbiór przedruków. Dokonano przeglądu wyłącznie literatury w języku angielskim i uwzględniono tylko artykuły określające szczegóły programu ćwiczeń lub protokołu treningowego.

Wyniki: tylko 15 opublikowanych badań zbadało wpływ THC, w związku z wykonywaniem określonego protokołu ćwiczeń. Z tych badań w żadnym nie wykazano poprawy wydolności tlenowej. Marihuana zmniejszała siłę i mogła mieć wpływ na wystąpienie bólu w klatce piersiowej i innych objawów sugerujących niedokrwienie mięśnia sercowego.

Co dzieje się z twoim sercem, gdy używasz marihuany?

• tętno i ciśnienie krwi zwiększają się = zmuszenie serca do cięższej pracy,
• zdolność krwi do transportu tlenu w całym ciele, w tym do twojego serca, zmniejsza się,
• rezultatem jest zwiększone obciążenie serca i zmniejszona zdolność poradzenia sobie z maksymalnym wysiłkiem.

Niektórzy pacjenci nie mogli skończyć zaplanowanych ćwiczeń (protokołu wysiłkowego), ponieważ odczuwali działania niepożądane spowodowane przez konopie indyjskie. Ważnym odkryciem związanym z testowaniem pod kątem antydopingowym było wykazanie, że ćwiczenia aerobowe powodują tylko bardzo mały wzrost (<1 ng / ml) w stężeniach THC.

Wniosek: THC nie pomaga ani w ćwiczeniach aerobowych ani też siłowych.

Ponadto marihuana może zwiększać ryzyko chorób układu krążenia:

• u 2.7% rekreacyjnych użytkowników marihuany rozwinęły się arytmie, odnotowuje się zwiększenie ilości takich przypadków (od 2010 do 2014 r.),
• u hospitalizowanych użytkowników marihuany najczęściej spotykało się migotanie przedsionków,
• ilość przypadków arytmii u użytkowników marihuany wzrosła dwukrotnie (od 2010 do 2014 r.),
• śmiertelność w trakcie pobytu w szpitalu dla osób stosujących marihuanę i cierpiących na artymię wzrosła z 3.7% w 2010 r. do 4.4% w 2014 r.

Podsumowanie

Marihuana negatywnie oddziałuje na tętno, pracę i obciążenie serca, utlenowanie krwi, siłę oraz wydolność, dlatego jej stosowanie nie jest korzystne dla sportowców. Ponadto negatywnie oddziałuje na płuca, może wywołać odmę, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, złuszczające śródmiąższowe zapalenie płuc czy wręcz różnorakie objawy neurologiczne.

Referencje:

Agnieszka Jasik, Ewa Marcinowska-Suchowierska „Badanie spirometryczne w praktyce lekarza rodzinnego”

Mark A. Ware, MBBS, MSc, Dennis Jensen, PhD, Amy Barrette, MSc, Alan Vernec, MD, Dip Sport Med,‖ and Wayne Derman, MBChB, PhD „Cannabis and the Health and Performance of the Elite Athlete” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6116792/

Rupak Desai „Burden of arrhythmia in recreational marijuana users" https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0167527318311008

Kennedy MC1. „Cannabis: Exercise performance and sport. A systematic review.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28392338