Trening Arnolda i jego historia

..............................

Widac ,ze chlopak znal sie na rzeczy
Z fotkami to bybylo na tyle
Pozdrawiam !

no i nikt nie odpowiedział
a ja tylko chciałem wiedzieć, co sądzicie o tych planach treningowych

Pozdrawiam wszystkich

czytalem i ten pierwszy calkiem sensowny
ale drugi to nie dla mnie:)
jak narazie hehe ale sog za checi:)

TYLKO UMARLI ZOBACZĄ KONIEC WOJNY...

Treningi są ok.Nawet próbowałem przez jakiś czas pierwszego treningu na masze Arniego, ale wytrzymywałem tylko 3 pierwsze dni.Był po prostu za ciężki jak dla mnie


Kochanej masy nigdy za wiele

Nie wiem czy te informacje są prawdziwe. W książce napisanej jeszcze za czasów jak Arnold był kulturystą (74 rok) jego ojciec był wszechstronnym sportowcem - mistrzem Austrii w gimnastyce przyżądowej, mistrzem Europy w curlingu. Arnold też zają się curlingiem i jako piętnastolatek zajął dopiero 6 miejsce, więc postanowił się wzmocnić. Przypadkowo na plaży spotkał czołowego kulturystę Austrii Kurta Marnulę. Arnolda zachwyciła jego sylwetka Marnuli więc przyjął zaproszenie na trening do ośrodka i stał się jednym z najlepszych uczniów.
w 1971 jego wymiary były następujące: wzrost 187,5 cm; waga 113,5 kg; klatka piersiowa 149cm; biceps 55,5 cm; uda 77,5 cm i łydka 49,5 cm

Pozdrawiam

być może ale ja tych informacji nie wymyśliłem
a to wywiad z Arniem(tego wywiadu też nie wymyśliłem )

W ostatnio panującej modzie opracowywania list "najlepszych w tym wieku" nie ma wątpliwości, że kulturystą stulecia jest Arnold Schwarzenegger. W tym wyjątkowym wywiadzie zawsze otwarty Arnold wypowiada się na temat zawodowej kulturystyki i robi aluzje co do swoich planów w polityce.
Największą rolą Arnolda Schwarzencggera była zawsze rola Arnolda Schwarzcneggera. W każdym momencie przebiegu jego nieprawdopodobnej kariery jego najbliższe otoczenie było kształtowane według jego osobowości. Jego urok jest tak przemożny, że nawet morderczy mechaniczny Terminator w filmie pod tym sa-mym tytułem (1984r.) został zmieniony w przytulińskiego człowieka-androida w następnej części. Zaraźliwa osobowość Arnolda jest jak uniwersalny środek odurzający. Nawet jeśli wymach**e typowymi atrybutami samca alfa - grubymi cygarami, super muskulaturą, zgromadzonym kapitałem - rozbraja swoich krytyków z wrodzonym opanowaniem i samo potępiającym przymrużeniem oka.
Oczywiście nawet hojnie obdarzeni muszą stawić czoła śmiertelności. Ostatnie trzy lata były trudne i burzliwe dla Arnolda. Przeszedł operację serca w 1997r., potem jego ukochana matka, Aurelia. zmarła w Austrii w 1998r. Niedawno miała miejsce tra-giczna śmierć Johna F. Kennedy'iego Jr., kuzyna Marii Shriver, żony Schwarzeneggera.
Zaledwie cztery dni po ogłoszeniu zaginięcia samolotu, na pokładzie którego byli JFK Junior, jego żona i szwagierka, udzielił ten wyjątkowy wywiad w swoim przestronnym biurze położonym nad Schatzi on Main, swojej restauracji w Santa Monika.
Siedziba główna Oak Productions jest wygodna i bezpretensjonalna, prawie domowa. Aby dostać się do głównego biura Arnolda, które ma bardzo swojski klimat, trzeba przejść przez zewnętrzne biuro i hol, gdzie statua Eugena Sandowa i metaliczny szkielet robota Terminatora pełnią rolę wartowników. Duży pokój jest urządzony w stylu tzw. "Amerykańskiego Prawdziwego Mężczyzny XX-tego Wieku": wypolerowane drewno, ściana z trofeami, kominek, wypchany aligator, stół do bilardu i popiersia Johna F. Kennedy'ego i Johna Wayne'a. W tym otoczeniu pełen zadumy Schwarzenegger rozprawia słodko o zawodowej kulturystyce, Joe Weiderze i jego dającej satysfakcję pracy ze Spccial Ołympics and Inner-City Games Foundation.
Każdy, kto interesował się kulturystyką w latach siedemdziesiątych wie, że Arnold rozumiał prawa nakręcania mechanizmów rozgłosu na długo przed innymi. Na początku października przed wejściem na ekrany swojego ostatniego filmu "I stanie się koniec", wiadomości o kasowej gwieździe rozgrzały atmosferę - pikantny kąsek ukazał się w czasopiśmie "Talk", nowym szmatławcu opisującym osobistości życia publicznego, donoszący, że Arnold rozważa ubieganie się o fotel gubernatora Kalifornii. Arnold natychmiast wydal oświadczenie prasowe zaprzeczające takim ambicjom. Nie stłumiło to spekulacji na temat jego politycznych aspiracji, a jego imię znów ukazało się w czołówkach prasowych.
W naszym wywiadzie Arnold mówi jak człowiek, który chce dołączyć do swojego przyjaciela Jesse Ventura w klubie gubernatorów. Siedmiokrotny Mr. Ołympia nawet pozwolił sobie na żart z wydatków Gray'a Davisa. obecnego gubernatora Kalifornii i człowieka, z którym zmierzyłby się w wyborach w 2002r. Gdy zapytano go o przyszłość, 52-letni gwiazdor przyznał: "Jestem teraz niesamowicie niecierpliwy."
Blisko końca trwającej niemal godzinę pogawędki starszy syn Patrick. podskakując, wbiegł z przyjacielem i cmoknął ojca. Odpowiadając na zachęty fotografa, Patrick pozował prezentując swoje bicepsy, potem nieśmiało ukrył twarz w potężnych ramionach ojca. gdy pokój bił brawo. Pięciolatek skrzywił twarz z dezaprobata. gdy ojciec kazał mu nie wychodzić bez dorosłej osoby z biura. ..OK.. zejdę na dół i poczekam tam, gdzie jest twoja twarz." odpowiedział. Potem popędził z przyjacielem w kierunku Schatzi. gdzie podobizna Arnolda jest wszechobecna. Arnold reżyser mógłby bez problemu zrobić nocne ujęcie dzięki blaskowi, jaki pozostawiła obecność chłopca na twarzy Arnolda ojca.
Czy złagodniał? Arnold, uważany za twardego faceta, może nie ma krwawiącego serca, ale wyraźnie ma miękkie serce, zamknięte we wciąż potężnym niezmiernie aktywnym ciele. Pod niebieską bawełnianą koszulą można sobie wyobrazić czerwonawą bliznę, która biegnie wzdłuż jego potężnej klatki piersiowej. To jest człowiek, którego otwarto i zmieniono, i zmiany można odczytać w podtekście jego wypowiedzi. Chociaż nieufnie podchodził do swoich słabości, wygląda na to, że już się ich nie obawia.

"I stanie się koniec' byt twoim pierwszym filmem od czasu operacji serca (w kwietniu 1997r.). W porównaniu z twoimi wcześniejszymi filmami, w jakim stopniu był fizycznie wymagający?
ARNOLD SCHWARZENEGGER: Powiedziałbym, że na tym samym poziomie. Wszystkie numery kaskaderskie wymagały dużo biegania, wyskakiwania przez okna, wykonywania wielu rzeczy w mocnych, obcisłych pasach z linami. Po operacji serca to było nagle jak dziewicze terytorium. Czy mogę wypaść przez okno z wysokości dwóch pięter i wylądować na poduszce powietrznej na dole? W tym filmie cisnęli mną przez cały kościół używając dźwigu i, na szczęście, wylądowałem na właściwym miejscu. Wykonanie takiego numeru kaskaderskiego za każdym razem zwiększało moją pewność siebie.

Czy czujesz się jak nowonarodzony?
Cóż, właściwie to chyba nawet lepiej. Lekarz powiedział, że po operacji zastawki serca będę miał więcej energii. I miał rację. Teraz bez przerwy jestem jak nakręcony.

Czy wciąż sprawia ci przyjemność wykonywanie w filmach wszystkich rzeczy wymagających wysiłku fizycznego?
Sprawia mi przyjemność przygotowywanie się do filmu i różnych kaskaderskich numerów. To zawsze jest wyzwanie, szczególnie w nocy.

To brzmi, jakby ten film o wiele więcej od ciebie wymagał.
Nie mogę po prostu przeczytać scenariusza i zabrać się do pracy. Chciałbym, ale nie mogę. To są większe pieniądze, większe ryzyko, dlatego muszę się bardziej zaangażować. Mam wątpliwości co do wszystkiego. Widziałem film już około 12 razy, również wraz z Jimem Cameronem (reżyserem "Terminatora" i "Tytanika"). Oglądałem go z innymi reżyserami i przyjaciółmi. Chcę się upewnić, że film jest tak dobry, jak tylko to możliwe. To jak kulturystyka. Jesteś głupcem, jeśli tylko trenujesz i właściwie się odżywiasz, a nie martwisz się o opaleniznę, pozowanie i suplementy. Co się stanie, jeśli zostaniesz otoczony przez grupę potworów? Musisz być przygotowany na każdą okoliczność, abyś mógł szybko zareagować. Tak zawsze postępowałem w kulturystyce.

Co byś dzisiaj zrobił, aby uczynić zawodową kulturystykę bardziej ekscytującą?
Obecnie w sporcie nie tworzą się żadne osobowości. To po prostu bardzo dziwny okres. Nie czuję żadnej osobowości przebijającej się w artykułach w czasopismach. Zainteresowanie się tworzy, gdy ktoś występuje naprzód i czyni coś niezwykłego lub śmiałego, tak że możesz raczej powiedzieć - jestem fanem jego, nie tylko jego ciała. Ludzie przyciągani są przez osobowości. Dlatego golf stał się bardziej popularny, gdy pojawił się Tiger Woods. To nie golf się zmienił: To był Tiger Woods.

Nie widzisz teraz kogoś takiego w kulturystyce?
Nie ma nikogo takiego. Spójrz, jak wiele wysiłku włożyliśmy w Arnold CIassic. Wrzuciliśmy wszystko do jednego worka, od przyjęcia po seminarium, sztuki walki, festiwal, wreszcie po sam pokaz, tak aby ludzie wychodzili i czuli, że świetnie się bawili. Wiesz jedno - nie będą się dobrze bawić oglądając tylko tych 14 czy 15 zawodników, a każdy robi dokładnie to samo. Wychodzą powoli i zachowują się, jakby nie umieli się ruszać, a wszystko przy tej samej muzyce. Można zasnąć.

Są dla ciebie tacy sami?
Jest tylko paru, o których możesz powiedzieć coś specjalnego. Darrem Charles, szczupły, wyrzeźbiony do niemożliwości, który dobrze pozował, i Nasser El Sonbaty, który jest niezwykle potężny. Mając ich. masz o czym sobie pogadać, ale w większości przypadków nic ma nikogo wyjątkowego.

Ale mimo to Arnold CIassic można zobaczyć w telewizji.
To nie zdawało egzaminu, dopóki UPN nie wpadło na pomysł połączenia muzyki rock'n'rolla z kulturystyką. To było doskonałe. Nazwaliśmy to Rock'n'roll'owe Mistrzostwa Arnolda w Kulturystyce. Byliśmy w stanie to sprzedać i notowania poszły w górę. Powiedziałbym teraz, że trzeba dodać trochę sztuczek, dopóki ktoś nie wystąpi naprzód i nie pokaże pewnego rodzaju siły w sporcie. To samo jest w innych dyscyplinach sportowych, na przykład w boksie. Mikę Tyson idzie do więzienia co dwie sekundy, ale gdy ma walczyć, notowania idą w górę, i znów - to dlatego, że ma charakter. Znam go osobiście i jest wyjątkowy: jest w nim ogromna wrażliwość, którą ludzie lubią i coś, czego ludzie nienawidzą. Złóż to razem i masz interesującego faceta.

Niektórzy kulturyści mówią, ze boją się, że zostaną ukarani za wystąpienia.
O to właśnie chodzi - to taka dyktatura. Nie tworzysz już takich osobowości, ponieważ wszyscy trzymają się jednego szablonu. Każdemu powiedziano, że jeżeli nie wystąpisz tutaj na pokazie, to zostaniesz ukarany tam, lub możesz stracić punkty w następnym pokazie, ponieważ ten facet to sędzia, a on jest sponsorem, więc nie zaczynaj awantury. Cóż, pieprzyć to! Dlaczego nie mogę wywołać awantury? Dlaczego nie mogę podejść do mikrofonu, jeżeli jestem zawiedziony i powiedzieć: "Chcę pogratulować facetowi, który wygrał, ale uważam, że ta decyzja jest do dupy." Dlaczego wszyscy zachowują się tak przykładnie? Na naszym pokazie Jim (Lorimer, współsponsor Arnold CIas-sic) może powiedzieć, że facet znowu narzeka, ale ja mówię, po-zwól mu. Pozwól mu wziąć mikrofon. To zabawne, gdy facet wrzeszczy: "Jestem wściekły jak diabli; nie wytrzymam tego dłużej"! po prostu wariuje.

To przypomina Noc Mistrzów w tym roku, gdzie Pauł DiIIett po-wiedział prywatnie: "Nowy Jork może mnie pocałować w dupę." Możesz sobie wyobrazić, co by było, gdyby powiedział to do tłumu?
Gdy po raz pierwszy przybyłem do tego kraju, przegrałem z Frankiem Zane'm na zawodach Mr. Universe w 1968 r. Płaka-łem z tego powodu przez kilka nocy. Byłem strasznie wkurzony. Więc powiedziałem: "W następnym roku rozniosę wszystkich. Bę-dę trenował 10 godzin dziennie, jeżeli będę musiał." Następnego roku ludzie podchodzili do mnie mówiąc: "Nie bę-dziesz uczestniczył w amatorskich zawodach Mr. Universe 1969, ponieważ najwyraźniej nie masz szans." Więc udzieliłem wywiadu MUSCLE BUILDER/ POWER, w którym powiedziałem, że wszy-scy amerykańscy kulturyści to pieprzeni tchórze - nie chcą ze mną współzawodniczyć. Ludzie byli wściekli. Przyszło dużo listów włącznie z pełnymi nienawiści. Jeden facet napisał, że chciałby mnie spotkać w ciemnej ulicy, żeby mi przypieprzyć. Amerykańscy fani oszaleli. Potem pojechałem do Nowego Jorku na zawody Mr. Universe i wygrałem. Podszedłem do mikrofonu i powiedziałem: "Wreszcie dostałem wszystkich amerykańskich kulturystów; mam zamiar w przyszłym tygodniu pojechać do Europy (na NABBA Univer-se), może tam zostało jeszcze paru tchórzliwych kulturystów". Ludzie wrzeszczeli. Kochali to. Nagle byli moimi fanami.

Czy starałeś się dużo mówić?
Wtedy wszyscy mówiliśmy. Każdy wrzucał swoje trzy grosze. Franco (Columbii) wychodził i mówił. Dave Draper też coś wtrącał. Frank Zane, na wpół śpiąco powiedziałby: "To bardzo miło z waszej strony" czy coś w tym rodzaju. Sergio (Oliva) siedział tam ze swoim wielkim złotym medalem na szyi, napompowując się. Pompował cały dzień, ponieważ bardzo się bał, że to straci. To było komiczne. Sergio był zabawny jak diabli. Mówiąc o osobowościach - dzielił pokój hotelowy z Frankiem i ze mną. Wtem nagle zaczął robić pompki, a było około 11 w nocy. Martwił się, że się obudzi, a jego napompowanie zniknie.

Ty, Sergio i Franco dzieliliście pokój?
Tak. Spaliśmy albo na łóżku polowym albo na podłodze, ponieważ mieliśmy tylko jeden pokój. Joe zapłacił tylko za jeden Sergio wstawał o szóstej rano i zdzierał koc, żeby zacząć pompować. Franco zaraz z rana włączał telewizor, ponieważ go nie miał, jak dorastał na Sardynii, więc nie chciał przegapić żadnego programu. Włączał telewizor i mówi po włosku, Sergio po hiszpańsku, do tego byłem jeszcze ja ze swoim niemieckim. To było jak Narody Zjednoczone w Hotelu Algonquin w Nowym Jorku. Potem były wątrobowodrożdżowe tabletki. Każdy liczył je na setki, ponieważ braliśmy po 200 dziennie, i każdy je chował, żeby mu ich nie ukradli. Ja włożyłem moje do poszewki, żeby pokojówka ich nie znalazła. Sergio i Franco też włożyli swoje tabletki do poszewek. W nocy otwieraliśmy poszewki i wyciągaliśmy tabletki. To było komiczne. Powinieneś poczuć zapach, jaki byt w tym pokoju.

Jakbyś teraz stworzył osobowość w kulturystyce?
Czasopisma musiałyby dołożyć starań. Nie ma teraz żadnego czasopisma, które nie miałoby laski z wystającą dużą dupą z paskiem pośrodku. Nawet nie widzę kulturysty - widzę tylko dupę. Jestem pewny, że inni ludzie czują to samo, i federacja (IFBB) musi uczynić jakiś wysiłek. Ben (Weider) wykonał nadzwyczajną robotę popularyzując kulturystykę na całym świecie. Te wszystkie rzeczy, które zrobił, aby stworzyć IFBB, tę niewiarygodną federację, wymagały wiele wytrzymałości i wytrwałości. Z drugiej strony, oni sami robią sobie krzywdę, jeśli chodzi o rozwój kulturystyki pośród ogółu społeczeństwa. W ogóle nie ma rozwoju. Nie ma nikogo, kto by dawał kopa tej dyscyplinie sportu. Nikogo. Rozmawiałem o tym z Joe i Benem. Powiedziałem im, że powinni zająć się modą, dodać kopa strojom kulturystów i zrobić je tak, żeby były bardziej interesujące, zamiast kazać im dreptać w kółko jak głupkom wychodzącym z cyrku. Pozbądźmy się wszyst-kim tych workowatych ubrań, rąk w brązowych plamach i całego tego bagażu.

Skąd widzisz nadchodząca zmianę?
Ci, którzy kierują tym sportem teraz, nie są facetami, których siłą jest talent showmana i tworzenie wizerunku - a to są rzeczy potrzebne, aby rozwijać sport. To są ciężko pracujący, konserwatywni ludzie, którzy robią wszystko w tradycyjny sposób. Wiesz, zawsze są jacyś ludzie, którzy mogą przekraczać granice. To właśnie wtedy dzieją się wielkie rzeczy. A nie zauważyłem, żeby była tam grupa ludzi w kulturystyce, którzy spotykają się regularnie, aby stworzyć nowy wizerunek. W wrestlingu robią to codziennie. Prą do przodu z większą ilością sztuczek i zwariowanych rzeczy, i dają ludziom to, co ci chcą oglądać. Dają im show z charakterami. I znów wracamy do osobowości. My, oczywiście nie jesteśmy branżą taką, jak wrestling - dobry charakter kontra zły charakter - ale musimy odkryć jac są ci kulturyści, sby dobrać im ubranie, które czyniłoby ich interesującymi.

Uważasz, że to marketing, inscenizacja?
Tak, problemy się zaczynają, gdy organizujesz pokaz. Nie możesz po prostu powiedzieć : "Dlaczego nie pozwolimy zrdobc chłpocom tego i tego", ponieważ wtedy ktoś powie : "Cóż, zgodnie z regółami IFBB - ble ble ble ..." i tak to się zaczyna. Musisz po prostu wszystko odżucić, jak robili to we wczesnych latach kulturystyki. Był czas w kulturystyce, bdy chłopcy wykonywali akrobacjei numery, które były częścią pokazu za czasów Johna Grimeka. Wtedy ktoś powiedział : "A co jeśli ktoś najbardziej fantastyczną budowę ciała, ale nie umie wykonać numerow takich jak Grimek?" Więc zmienili regóły. Sedziowanie ewoluowało, ale nie rozwinęło się od lat sześdziesiątych. Musimy parzeć na całość, zobaczyć, co możemy zrobi, aby wprowadzić więcej widowiskowości, aby zwiększyć napięcie, abe można było zobaczyć ekstra punkty czy coś takiego.

A jak byś to punktował?
Jeżeli mówisz :" To jest idealne pozowanie" i wchodzi facet, który wykona 30 póz, a potem staje na rękach i robi szpagat, a potem kręci się i wykonuje to wszystko przy akompaniamencie wspaniałej muzyki, to jest 10 punktów. Cokolwiek poniżej byłoby 9, 8 , itd. Trening zmieniłby się, więcej byłoby pozowania i treningów wydolnościowysh. Sportowcy byliby osądzani raczej według tego, kto ma więcej pary na scenie, a nie za to, że wykonali 3, 4 pozy i rozpadli się.

Fitness dodał szczypte przyprawy do kobiecej strony sportu.
No właśnie, w porównaniu do sposobu pozowania mężczyzn pozowanie kobiet jest fantastyczne. Nie zawsze się zgadzam, że powinniśmy osądzać kobiety według muskulatury, ale jeśli pomyślisz o ich wykanawstwie na scenie, to dla mnie jest ono o wiele lepsze niż u męszczyzn. Uważam, że kobiety są bardziej twórcze, bardziej elastyczne i na więcej się odważają.

Czy masz zamiar stac się bardziej aktywny poza sceną w kulturystyce?
Jak powiedziałem do Bena, gdytylko spotr będzie mnie potrzebował, stawię się pierwszy. Obojetnie, czy tu, w biurze Weidera (w Woodland Hills)czy w montrealu (siedziba IFBB).

Jak próbowałbys bardziej spopularyzować kulturystykę?
Musiałbym zorganizować tę dyscyplinę spotrową w taki sosób, aby każdy uniwersytet i coolege co roku przeprowadzały zawody kulturystyczne, żeby to była taka uniwersytecka dyscyplina, jak football, gdzie jest współzawdonictwo z innymi uczelniami z innych stanów. Na studjach musiałoby to być naprawdę coś. Musiałoby to być na poziomie, chłopcy byliby szczuplejsi, umięśnieni, tak, że mogliby uczestniczyć w innych sportach.W ten sposób pracuje się u podstaw, buduje poparcie. Teraz nie istnieje nic podobnego.

Często pojawiasz się na Olimpiadach Specjalnych. Jak ważne jest to dla ciebie?
To powoduje, że czuję się naprawdę dobrze, gdy mogę coś zrobić, gdy nie ma to nic wspólnego z pieniędzmi, gdy idziesz tam i sprawiasz, że ludzie się uśmiechają, ponieważ coś wnosisz. Gdy jadę do Monachium, zamiast iść do Planet Hollywood. dzwonię do szefa Olimpiady Specjalnej w mieście i mówię: "Przy-prowadź 20 twoich Specjalnych Olimpijczyków. Chcę ich zaprosić na obiad." Sprawia im to ogromna przyjemność - i mnie też. Musisz stworzyć równowagę pomiędzy dawaniem i braniem. Wykorzystaj swoją siłę. aby pomóc innym. Jeśli jesteś kulturystą, pójdź do uboższych dzielnic i pracuj z dziećmi. Naucz ich, jak podnosić sztangi, jak korzystać z urządzeń, takie rzeczy.

Kiedy zacząłeś zajmować się dziećmi z uboższych dzielnic?
Bardzo mało wiedziałem o uboższych dzielnicach, dopóki nie zacząłem współpracować z Radą Prezydencką ds. Kultur) Fizycz-nej (w 1989 r.). Podróżowałem po wszystkich 50 stanach promu-jąc dyscypliny sportowe i wychowanie fizyczne w szkołach. Gu-bernatorzy stanów wzięli mnie na stronę i wytłumaczyli, że ich głównym celem nie jest wychowanie fizyczne - tylko nakarmienie tych dzieci, zanim pójdą do szkoły. Podstawowe potrzeby tych dzieci nie były zaspokojone. Zaczęliśmy w Inncr-City Games Foundation. organizując im-prezy sportowe dla dzieci z uboższych dzielnic. Zobaczyłem, że tych ludzi nikt nie reprezentuje w naszym kraju. Jeżeli pójdziesz do południowo-centralnej dzielnicy L. A. i popatrzysz na ich szkoły i porównasz je ze szkołami, do których chodzą moje dzie-ci. pytasz siebie: "Gdzie tu sprawiedliwość?" Im więcej widzisz, tym bardziej rozwijasz drugą część siebie. Będę robił więcej niż tylko Inner-City Games and Special Olympics. Ostatecznie w ciągu paru następnych lat mogę zacząć jakoś działać w polityce. To jeden z wielu wyborów.

Jeszcze się nie zdecydowałeś?
Powiedziałbym, polityka - może tak, a może nie - ponieważ może mógłbym zdziałać więcej dla społeczności bez ubiegania się o urząd. Kandydowanie oznacza poświęcenie rodziny, a to jest problem. Mogę się wystawić i pozwolić, aby media obrzucały mnie kamieniami, ale nie chce, aby moje dzieci przez to przechodziły. Kandydowanie w polityce jest wspaniale dla faceta takiego jak ja, który ma wielkie ego i dużo energii i osobowość - te rzeczy, które są potrzebne do osiągnięcia sukcesu. Prowadzenie kampanii z miasta do miasta i mówienie o mojej wizji dla Kalifornii i dla przyszłości mogłoby być zabawną rzeczą, szczególnie gdy mamy takiego gubernatora jak Gray Davis. Miał bypass osobowości, który się nie przyjął.

Czy uważasz, ze możesz mieć bardziej bezpośredni wpływ na ludzi nie będąc politykiem?
Czasami. Moja teściowa (Eunice Shriycr) jest tego doskonałym przykładem. Zaczęta pracować dla Olimpiad Specjalnych w 1968 r. Stworzyła do lej pory Olimpiady Specjalne w około 180 krajach, wszystko to bez politycznego urzędu. Było bardzo mało rodzajów zajęć dla kogoś, kto był upośledzony umysłowo, czy jak to tam się politycznie poprawnie nazywa. Wszyscy byli pozamykani w szpitalach psychiatrycznych, instytucjach dla umysłowo chorych i szpitalach. Teraz mają zawody sportowe, a społeczeństwo czyni wysiłki, aby włączyć ich do codziennego życia. To wszystko było osiągnięte dzięki wysiłkom jednej kobiety, która nigdy nie ubiegała się o urząd.

Czy byłeś zaskoczony, że Joe Weider wciąż jest liczącą się siłą po tych wszystkich latach?
Nie! Sądzę, że będzie się umawiał i ustawiał nawet zza grobu. (Naśladując Joe Wiedera) "Arnold, chcę, żebyś to przejął, nauczł wszystkich kulturystów, jak zamiatać podłogi. Zacznij od początku, od dołu i poderwij ich."

Zamiatać podłogi?
Tak, pomagałem Joe. Różniłem się od reszty chłopaków. Mogłem wytrzymać na plaży tylko godzinę, później zaczynałem się nudzić. Zapytałem Joe. czy jest coś, co mógłbym robić w hurtowni czy coś takiego. Powiedział: "To właśnie dobijające u amerykańskich kulturystów. Wszyscy są takimi leniwymi draniami." Większość z tych facetów nic ma umiejętności podążania za celem. Do tego potrzeba innego umysłu. Aby za czymś podążać. musisz mieć wizję. Joe nie miał nikogo takiego do pomocy i był cały czas sfrustrowany. Był tak pełen energii. Teraz jest starszy, ale wciąż ma zacięcie, (śmiech) Joe wciąż jest despotycznym ********em.

Gdybyś zamierzał zrobić biograficzny film o Joe Weiderze, którego aktora obsadziłbyś w roli Joe?
Trzeba by zatrudnić trzech lub czterech, ponieważ musiałbyś zacząć, gdy był młody. Zawsze byłoby to wyzwanie. To musiałby być ktoś, kto jest niesamowitym aktorem, ponieważ musiałby naśladować akcent i sposób mówienia Joe i wszystkie charakterystyczne cechy. Zrobienie o nim filmu to wyzwanie, ale dałoby się zrobić.

Może Dustin Hoffman?
Dustin mógłby wykonać świetną robotę. Widzę go stojącego przy tym ogromnym biurku z czasopismami, jakby to był długistół w sali posiedzeń ze wszystkimi czasopismami, i podejmującego decyzję, mówiącego z szybkością karabinu maszynowego. Poznałem Joe, gdy miał 45 lal czy coś koło tego. Był tak pełen energii i miał tak wiele pomysłów, że nie sposób było zrealizować je wszystkie. Nic go nie powstrzyma. Dzień po jego operacji serca (w 1996) wszedłem do pokoju szpitalnego, w którym leżał, a tam Betty - "Och Joe. wszystko w porządku. Joe?" A on mówi: "Och Betty, przestań jęczeć. ' Joe mówi: Arnold, zoperuj sobie serce. To nic takiego. Nic nie czuję, spójrz na mnie!" Potem bębni w ranę w ten sposób (Arnold wali się w klatkę piersiową). Lekarz przerażony: "Och. nie." Potem Joe chce wstać z łóżka, i się denerwuje, ponieważ jego nogi są zakręcone w koc, w taki sposób, aby pacjent nie mógł spaść. Mówi: "Dalej, pokażę ci jak wstaję." A Betty mówi: "Och Joe." Nieźle się uśmiałem. Miał operację serca ledwie 16 godzin temu. obudził się i mówi: "Och. to nic takiego: pozwól sobie ja zrobić, Arnold." I to mi dużo pomogło, ponieważ zdałem sobie sprawę, że mogę to zrobić, że mogę to przetrwać. Wyszedłem i powiedziałem sobie: "Oto cały Joe." Każdy inny by narzekał, mówiąc: "Czuję się okropnie. Plecy mnie bolą od leżenia tutaj." Ale od Joe, nic. ani jednej pieprzonej skargi. Mówi: "Dajcie mi papierkową robotę." Chciał wrócić do pracy. Cały Joe. To wspaniale.


Pozdrawiam wszystkich

Nie, o ściamnianie Cię nie posądzam, ale tą książkę napisał Stanisław Zakrzewski. To Jeden z pierwszych działaczy kulturystycznych w naszym kraju, to on zaszczepił u nas miłość do kulturystyki artykułem w piśmie "Sport Dla Wszystkich". Spotykał się m.in. z Benem Weiderem więc sądzę, że te informacje są prawdziwe. W internecie jest dużo plotek.

Pozdrawiam