nie wprowadzaj w błąd jak nie rozróżniasz tych substancji
w ampd jest :
Sulbutiamina to bardzo popularny w swiecie atletów suplement. Stanowi pochodna tiaminy, znanej bardziej jako witamina B1. Sulbutamina posiada jednak o wiele wyzszy potencjal dzialania i aktywnosc biologiczna. Stosowana jest glównie ze wzgledu na swoje wlasciwosci notropowe. Rozszerza naczynia krwionosne w mózgu, powodujac lepsze dotlenienie i odzywienie tkanki nerwowej. Sprzyja to lepszemu samopoczuciu, podwyzszonemu poziomowi energii, bardziej wydajnej pracy i polepszeniu ogólnej kondycji psychicznej. Sportowcy od dawna twierdza, ze na tym tle dochodzi u nich do zwiekszenia zdolnosci wysilkowych, takich jak sila czy
wytrzymalosc i opóznienie efektu zmeczenia. Jest to bardzo ciekawy zwiazek, w którym upatruje sie dzialania opózniajacego wiele efektów starzenia sie organizmu na tle degeneracji tkanki nerwowej.
natomiast sibutramina: lek anorektyczny (hamujący łaknienie), stosowany w leczeniu otyłości (obesitas). Mechanizm działania polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego noradrenaliny, serotoniny i dopaminy. Nasila poposiłkowe uczucie sytości oraz zwiększa wydatek energetyczny, prawdopodobnie zwiększając termogenezę, co łącznie prowadzi do zmniejszenia masy ciała nawet do 25 kg/ m-c[potrzebne źródło].
21 stycznia 2010 Komitet ds. Produktów Leczniczych u Ludzi (Comittee for Medicinal Products for Human Use) działający w ramach Europejskiej Agencji Leków (EMA, European Medicines Agency) zalecił zawieszenie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na rynkach Unii Europejskiej wszystkich preparatów zawierających sibutraminę. Było to związane z wynikami badania SCOUT (Sibutramine Cardiovascular OUTcomes), które wykazało 16% wzrost ryzyka wystąpienia zawału mięśnia serca nie skutkującego zgonem, udaru mózgu nie skutkującego zgonem, zatrzymania czynności serca z pozytywnie zakończoną resuscytacją lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, u pacjentów przyjmujących sibutraminę w porównaniu z placebo[3][4]. Wzrost ryzyka związany był głównie ze zwiększeniem częstości zawału serca lub udaru mózgu, które nie skutkowały zgonem[4]. Osoby stosujące lek powinny zaprzestać jego dalszego zażywania.