Artroskopia kolana

wiem kradamie, że artro to tylko wejście w staw i że to poonkt wyjścia do roożnorakiego rodzaju napraw/diagnozowania stawu; wiem też, że te 3 miesiące to strasznie dłoogo, jednak w moim przypadku 3 miesiąc to było chodzenie o kooli jedynie "w terenie"; po domu/w pomieszczeniach chodziłam jooż w miarę normalnie (chodziło o to, aby nie utykać na dłooższych dystansach i nie doprowadzać do pojawienia się większego boolu);

chiroorg, ktoory mnie operował, moowił, że winą wszystkiego był dooży bajzel w kolanie (jak to miło wcześniej trafić na konowałoow, ktoorzy nie potrafią należycie odczytać badań) i rozległość zabiegu operacyjnego; na szczęście minęło kilka ładnych miesięcy i jest coraz lepiej

Wiem, że Ty wiesz. Ale 90% ludziów nie wie, a ja lubię się pomądrzyć . Zimą na deskę

a to masz mądralo... heheh
pozdrawiam!

Czekam na okazję, aby się odwdzięczyć.

jak mialem artroskopie 2 sierpnia(troche blony maziowej usnietej i chondro I stopnia) to jak sadzicie moge juz zaczac chodzic na dwoch nogach z kulami?bo juz sobie zaczynam i bez kul tez troche probowalem

witam, mam chondromalacje II st, za kilka dni mam atroskopie, jak czytam te posty to troche zaczynam sie bać tego zabiegu.
Opuchlizny, wysięki - straszne. A ja myślałam że maks tydzień i normalnie (bez kul) będe mogła chodzić. A poza tym czy oni w jakiś gips, usztywnienie wkładają nogę, proszę o info bo kompletnie nic na ten temat nie wiem?
Czy ktoś ma jakieś pozytywne wspomnienia tego zabiegu???

artroskopowe leczenie chondromalacji tego stopnia polega na usoonięciu powierzchownej warstwy zniszczonej chrząstki (tzw. shaving) - nic strasznego; ogoolnie artroskopowe zabiegi operacyjne polegaja na wykonaniu 3 nacięć, przez ktoore wprowadza się wziernik oraz narzędzia chiroorgiczne potrzebne do wykonania artoskopii; po zakończeniu zakładane są szwy; jeśli chodzi o znieczoolenie to jest ono przewodowe; jesteś przytomna, ale bezwładna od pasa w dooł na kilka godzin (notabene "śmieszne" uczoocie ); chodzić zaczynasz z regooły jooż na droogi dzień (o koolach oczywiście);

w moim przypadku zdiagnozowano m.in. chondromalację typu II/III; proocz tego miałam kilka innych rzeczy do zrobienia w kolanie; istniało roownież "zagrożenie", że jednak będzie trzeba otwierać kolano tradycyjnym sposobem; tak więc mooj zabieg operacyjny był dość rozległy, stąd przesoonięty był powroot do sprawności

obecnie, mimo pojawiających się czasem dolegliwości boolowych, jest znacznie lepiej niż przed szpitalem (zresztą nie miałam jooż wyjścia)

dzieki za szybką odpowiedź
samego zabiegu się nie boje - no chyba ze miałaby byc narkoza ale to podobno ostateczność rzadko stosowana.
Obawiam się tylko tego powrotu do zdrowia, bo tak na prawde dopiero w trakcie zabiegu sie dowiedzą co tam sie dzieje w kolanie, mam podobno trochę uszkodzoną łękotkę, w każdym razie na pewno długo w domu bezczynnie nie usiedze a na pewno w zime na narty - mam nadzieje

zabieg nie jest straszny, ja niestety miałam robioną narkozę,bo znieczulenie w kręgosłup nie zadziałało. A chciałąm widzieć na ekranie,co ze mną robią

W tym wszystkim dla mnie najgorsze było wyciąganie drenu,na szczęście był on krótki. Kolajną niedogodnością było leżenie dobę po zabiegu na płasko, nie można było podnieść głowy, no ale to już taka "kosmetyczna" sprawa

Ja trochę panikowałam z tą wodą, tzn. opuchlizne miałam,ale później się dowiedziałam,że to normalne. Im więcej chodziłam,tym szybciej ta opuchlizna mi schodziła - teraz już nie ma po niej śladu.

Z ruchomością też jest coraz lepiej,normalnie już wchodze i schodzę ze schodów. Noga jeszcze trochę boli,już w innym miejscu niż przed zabiegiem,ale myśle,że to dlatego,że "chroniłam" tą nogę i podświadomie troche inaczej ustawiałam.

Pozdrawiam wszystkich "artroskopowanych"

Cz tego sie chce czy nie jakis strach i obawa zawsze przed zabiegiem beda.To moim zdaniem naturalne.Kazdy zabieg artroskopii moze byc inny - ja nawet przez sekunde nie mialem kul w rekach Byla to raczej kwestia udowodnienia sobie,ze wszystko bedzie ok - chociaz potem czasami nie bylo tak rozowo.