Moda na dowcipy o Chucku Norrisie

"Co zrobi czak kiedy się zestarzeje?
Kopnie w kalendarz."

"Ktoś kiedyś pozwał Chucka Norrisa do sądu. Chuck pomyślał, że może być zabawnie i poszedł. Nie mylił się. Najbardziej podobał mu się moment, w którym sędzia przyznał się do winy."

tez sie nie raz zastanawiałęm dlaczego akurat czak

A to wszytko bo Chuck Norris nie spi Chuck Norris Czeka

albo to

Jesli powiesz "Chuck Norris" w Mongolii, ludzie zaczna cie kopac z półobrotu w twarz w jego imieniu. Zaraz po ich kopach zostaniesz kopniety w twarz z półobrotu przez samego Norrisa.

Pozdro

ja to tlumacze tak ze patrzac na jego kariere aktora trzeba przyznac ze nawet Czak sie starzejei ostatnie produkcje z jego udzialem juz nie powalaja nie ta szybkosc/technika/naciag i na sile probuje sie jeszcze reanimowac ta jego "technike" podkrecajac troche szybkosc albo zwalniajac -zreszta u Segala jest tak samo-tak samo te dowcipy mogly by byc o Segalu czy panu(śp.) "Miagi" z Karate Kid

Cóż, żadnemu z nas lat z kazym rokiem równiez nie ubywa

Seagal, Van Damme, Norris-i wielu innych tego typu aktorów-kazdy lata mlodosci i świetnej kondycji zostawił za sobą. Kazdy jako aktor i 'martial artist' osiągnął sporo-ale nie mozna byc dobrym na zawsze. O ile bedą mieli szczescie-dożyją późnej starości w bardzo dobrej formie. I kazdy z nich zdaje sobie sprawe, ze trzeba sie troche odsunąć w cień, aby nie wystawiac sie na posmiewisko jako "dinozaur" sztuk walki. Okazjonalnie pokażą sie w filmach, przeprowadzą jakąś społeczną akcję aby odciągnąć młodzież od narkotyków, pojawią się jako gość specjalny na jakiejś gali sztuk walki-i chwała im za to. A dowcipami i plotkami na swoj temat nie musza sie przejmowac-bo zaszli w życiu dalej niz zajdzie wiekszosc z tych, co te dowcipy i plotki powtarzają...

"kondycja" i "forma" to pojecie wzgledne bo my porownujemy ich z mlodymi zawodnikami czy aktorami czy z perspektywy naszych wlasnych doswiadczen a trzeba ich porownywac ze zwyklymi ludzmi a prawda jest taka ze taki Norris czy inne"dziadki" przescigaja niejednokrotnie wiele mlodszych od siebie "cywilow" kondycja czy gibkoscia nie mowiac juz o ludziach w swoim wieku

Źle sie wyraziłem-zostawili za sobą lata swojej najlepszej kondycji-co nie oznacza wcale, ze ich dzisiejsza kondycja jest zła. Sądze, ze jeszcze dzis niemal dowolny z tych dziadkow bylby w stanie niejednemu nawet trenującemu "młodzikowi" spuścić ciężkie lanie. Kondycja moze troche slabsza-ale za to dochodzą całe lata doświadczenia.

Z tych trzech co wymieniłeś w sumie tylko Chuck Norris był fighterem i tylko w jego wypadku stwierdzenie ma sens Pozostali dostaliby łomot w dowolnej chwili swojego życia...

Co do Van Damme'a opinie slyszalem rozne. Jedni mówią, że jest dobry-a slyszalem zdanie, ze gość nadrabia miną.

Co do Seagala-nie mam zamiaru sie wykłocac-powiem krotko.

Hombu Dojo Aikikai nie przydziela certyfikatów na 7 dan za ładne oczy-to nie karate tsunami. Nie wiem, jakie szanse mialby wyzwany przez Ciebie szef ktorejs warszawskiej sekcji aikido(może poza Hoffmanem)-ale obawiam sie, ze 7 dan aikido to troche powyzej Twoich mozliwosci. Seagala Ci nie sprowadze, ale nasz kraj odwiedza Tissier-mozesz sprobowac z nim

Van Damme to karateka mocno tradycyjny.
Seagal to aikidoka.
Chuck Norris to wielokrotny mistrz w fullkontakcie. Prawdziwy mistrz.

Tyle ode mnie

PS Siódmego dana dostał za propagowanie aikido

Owszem, 7 dan za propagowanie. Ale tak wysokie stopnie w wiekszosci sztuk walki mają juz zwiazek z pracą nad rozpowszechnianiem danego stylu.

Seagal trenował w Japonii-i potem nauczał aikido w Japonii-a to nie jest zbyt częsta sytuacja, aby biały nauczał Japonczykow ich narodowych sztuk walki. Gość musi być dobry. Dla porównania-z Polaków w Japonii aikido nauczali (o ile sie orientuje) tylko Wysocki i Hoffman.

Trenowanie aikido na stażu w Japonii rozni sie od tego u nas i to dość znacznie. Tutaj chodzisz do klubu pare razy w tygodniu. Łącznie tygodniowo masz mniej niz 8 godzin aikido. Tam masz 8 godzin dziennie. Przy kilku latach pobytu-to sporo daje. Czytałem relacje ludzi po takim pobycie.

Techniki nie są wyłożone chaotycznie(jak sie czasem zdarza w klubach)-tylko systematycznie. Wiele setek godzin godzin ćwiczysz same podstawy-uniki, zwroty, wejścia, zejścia z linii ataku i techniki w prostych odmianach-razem z porządnymi atemi i przy oporującym uke. Aikido ma bardzo małą tolerancje błędu-żeby technika czysto weszła przy w miare realnym ataku i nie podkładającym się uke musisz dopracowac setki detali.
Do tego dochodzą ćwiczenia z bronią-ktore uczą timingu i trzymania dystansu. Przy cwiczeniach bokenem nawet robionych wolno mozesz komus do krwi rozwalic głowe-widziałem juz takie sytuacje. Sto razy dostaniesz w pałę i wylądujesz na ziemi-to sie nauczysz robic dobry unik.
Potem dochodzą kombinacje technik-czyli: co robic jak pierwsza nie wyjdzie. Potem randori-gdzie uczysz sie te wszystkie elementy łaczyc w jedno całosc.Krótko-w Japonii jeszcze pamietają, że aikido to sztuka walki. I taką szkołę przeszedł Seagal.