Problemy z rodzicami

ama_tor - bez obrazy ale nie wierze , przynajmniej mi sie w glowie to nie miesci (MI - czlowiekowi ktory z niejedna laska zerwal bo robila waty o silownie ) ze mozna zrezygnowac z jakiegokolwiek powodu, innego niz zdrowotny/czasowy, z silowni

oczywiscie traktuj powyzsze z przymruzeniem oka, masz moj szacunek za trzezwe myslenie - rodzine ma sie tylko jedna i trzeba o tym pamietac
pozdro

Taka prawda. Dopiero jak rodziny zabraknie, czlowiek zaczyna sobie z tego zdawac sprawe.
Ehhh wzruszylem sie

jak juz mowilem do tego trzeba dojrzec
a dojrzejesz naprawde tylko jak cos sie stanie
wiec uwierz

Mi nie musisz tlumaczyc Ja trzymam Twoja strone

no cóż to bicie itp. to tylko przyklad, moze troche na wyrost ale dobrze oddaje to co mi chodzi, mowicie o asertywnosci, nie mam 5, 10 czy nawet 15 lat, moj ojciec i moja matka znaja mnie od 21 lat, tak jak wczesniej pisalem - wszystko kwestia zaufania, rodzice mi ufaja, wiedza jak mnie wychowali i tyle, wytlumaczylem im co bire jak mieli jakies watpliwosci. gdyby po tym wszystkim ojciec powiedzialby mi nie bierz bo sie martwie mimo braku zadnych konkretnych argumentow z jego strony to jak mialbym to odebrac?? jako troske czy jako widzimisie i stereotypy?? osobiscie duzo rozmawiam z rodzicami, czesto ich slucham i prosze o rade, szanuje ich i dobrze im zycze, oni: ufaja mi i traktuja mnie jak doroslego czlowieka to chyba uczciwy uklad?? i to wg. mnie jest asertywnosc: kompromis z obu stron, bo jesli mamy kompromis tylko po jednej stronie - to jest uleglosc, owszem ktos powie rodzice sa starsi i maja wiecej doswiadczenia, spoko ale nie popadajmy w skrajnosc. poza tym gdybysmy cale zycie korzystali z pomocy i doswiadczenia rodzicow to wyroslibysmy na p.i.z.d.y sorrki za takie okreslenie, ale kazdy rodzic powinien dac nam troche swobody i zaufania, na tym polega miedzy innymi wychowanie.

pozdrawiam

z jednej strony masz racje ale jakbys przezyl dziecinstwo inaczej to inaczej bys na to patrzyl
bo ja np. teraz wole przezyc zycie jako p.i.z.d.a ale z rodzicami niz samodzielny ale sam
wiec wszystko zalezy od punktu spojrzenia
poki czegos nie przyzyjesz to nie zrozumiesz
pozdrawiam za miła konwersacje




Zmieniony przez - ama_tor w dniu 2006-01-05 00:03:51

Zgadzam się z Tobą Ama-tor że rodziców trzeba szanować bo ma się tylko jednych, martwią się bo im na nas zależy. Sog 4 you .
W moim przypadku rozumiem ich martwią się, ale ja robie badania pokazać że nie ma się czym martwić,i tu normalny "szok w trampkach".Jakiś idiota lekarz dowiadując się że zażywam odżywki wyskakuje że to prochy :-/. Poszedłem do 2 inny Dr i powiedzieli ze to brednie z prochami.
I jak mam teraz przekonać rodziców że to nie szkodliwe?. I nie moge nic brac

Może pójdź do tego lekarza jeszcze raz i niech Ci zrobi dokładniejsze badanie, jesli to możliwe i powe dokladnie to co tam widzi
Może powie żej ednak się mylił lub co, ja wole ich nie zamartwiać odzywkami, jak odkryja wytłumacze
Ama_tor racja i współczucie dzieciom co mieszkają z takimi rodzicami...
Wiiecie o co chodzi...

Ide do niego w pon . Może teraz coś nowego wymyśli??.
2 inni powiedzieli że ok, i przez tekiego kretyna nie mogę spokojnie odżywek brac wwwwwwwwrrrrrrrr

Widzisz hehe może Pajac zmieni zdanie ja bym nastepengo dnia juz do niegpo poszedl i zróbił to co wyżej napisałem