Palka teleskopowa

Ha ha ha no jasne, ze mi chodzilo o DLUGOPIS!!!!!

Ewelina-fighting girl

A jak uzywac "dlugpoisu" mozemy nauczyc sie dzikei nauce "ywary". Polecam. Co jak co,ale dlugpois zawsze jest pod reka. Ucza tego na Kempo Tajjutsu i Vietvodao (plus dla nich).

Moderator działu Sztuki Walki i Gry Komputerowe

"Za broń białą ustawodawca uważa także kastety, nunczaki, pałki posiadające zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału, a także pałki wykonane z drewna lub innego twardego i ciężkiego materiału, IMITUJĄCE kij bejsbolowy."

A zatem posiadanie kija bejsbolowego jest legalne, bo nie jest jego imitacją.

Mimo iz wiem, ze jest aktualnie z powodu obrony pracy mag. bardzo w stresie, poprosilem zainspirowany przez ta dyskusje moja dziewczyne o wylapanie interesujacych nas punktow prawnych.

Tutaj jej mail:


1. Art. 4. 1 Ilekroć w ustawie jest mowa o broni, należy przez to rozumieć:
1) broń palną, w tym broń bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową
2) broń pneumatyczną
3) miotacze gazu obezwładniającego (ponieważ w punkcie 1 jest wymieniona broń gazowa, to ten miotacz musi być pojemnikiem z gazem)
4) narzędzia i urządzenia, których używanie może zagrażać życiu lub zdrowiu:
a) broń białą w postaci:
– ostrzy ukrytych w przedmiotach nie mających wyglądu broni,
– kastetów i nunczaków
- pałek posiadających zakończenie z ciężkiego i twardego materiału lub zawierających wkładki z takiego materiału, ( to odnosi się w/g mnie do "Twojej" pałki)
– pałek wykonanych z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału, imitujących kij bejsbolowy,
b) broń cięciwową w postaci kusz,
c) przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej

2. Zasady i warunki wydawania i cofania pozwoleń na broń oraz dysponowania bronią i amunicją

2. Broń pneumatyczną, miotacze gazu obezwładniającego oraz narzędzia i urządzenia, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, (m. in. "Twoja" pałka)można posiadać na podstawie pozwolenia na broń wydanego przez właściwego ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby lub siedzibę zainteresowanego podmiotu komendanta powiatowego Policji, a w przypadku żołnierzy zawodowych - na podstawie pozwolenia wydanego przez właściwy organ wojskowy.


Art. 10. 1. Właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli okoliczności, na które powołuje się osoba ubiegająca się o pozwolenie, uzasadniają jego wydanie.


Art. 11. Pozwolenia na broń nie wymaga się w przypadku:
1) posiadania broni palnej wytworzonej przed rokiem 1850,
2) gromadzenia broni w zbiorach muzealnych na podstawie odrębnych przepisów,
3) dysponowania bronią przez przedsiębiorców dokonujących obrotu bronią i amunicją na podstawie koncesji lub świadczących usługi rusznikarskie na podstawie odrębnych przepisów, o ile jest to związane bezpośrednio z prowadzeniem działalności gospodarczej,
4) używania broni w celach sportowych, szkoleniowych lub rekreacyjnych na strzelnicy działającej na podstawie zezwolenia właściwego organu,
5) posiadania broni alarmowej o kalibrze do 6 mm,
6) posiadania ręcznych miotaczy gazu obezwładniającego, to jest to czego ja nie rozumiem - bo najpierw pisza że "można posiadac na podstawie pozwolenia" , a potem że nie wymaga się go...chyba że różnica tkwi w słowie "ręczny"... ale co wtedy oznacza miotacz gazu? Bo na pewno nie broń gazową...
7) posiadania przedmiotów przeznaczonych do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie nie przekraczającej 10 mA i energii nie przekraczającej 300 mJ.

Art. 15. 1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:
1) nie mającym ukończonych 21 lat,
2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej,
3) wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego,
4) uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych,
5) nie posiadającym miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
6) co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takiego przestępstwa.



Teraz kwestie, które dotyczą Ciebie jako obcokrajowca - tamto to byly wiadomości ogólne

Przewóz przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przywóz z zagranicy i wywóz za granicę broni i amunicji oraz zasady posiadania broni i amunicji przez cudzoziemców

Art.34. Przewóz broni i amunicji przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może nastąpić na podstawie zaświadczenia wydanego przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 35. 1. Przewożenie broni i amunicji środkami transportu publicznego, z zastrzeżeniem ust. 2, jest dopuszczalne przy zachowaniu niezbędnych środków bezpieczeństwa, pod warunkiem że broń i amunicja są zabezpieczone w sposób uniemożliwiający powstanie zagrożenia życia, zdrowia lub mienia.

Art. 37. 1. Przywóz broni i amunicji z zagranicy przez obywateli polskich na własne potrzeby wymaga uprzedniego wydania zaświadczenia przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej. ( hymmmmmm...chyba nie bedziesz wystepowac jako polski obywatel?)

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, przekraczając granicę, są obowiązane do pisemnego zgłoszenia właściwemu organowi celnemu przywozu broni i amunicji. Organ ten niezwłocznie przekazuje informacje zawarte w zgłoszeniu właściwemu organowi Policji.

3. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, nie posiadają pozwolenia na broń, są obowiązane niezwłocznie złożyć przywożoną broń i amunicję do depozytu właściwego organu celnego, a także, w terminie 14 dni od dnia przywozu broni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystąpić do właściwego organu Policji z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń. (to już dotyczy twojej sytuacji)

4. Koszty związane z deponowaniem broni i amunicji w trybie, o którym mowa w ust. 3, ponosi osoba składająca broń i amunicję do depozytu


Przepisy karne

Art. 50. Kto porzuca broń palną lub amunicję, która pozostaje w jego dyspozycji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. (tak jak mówiłam, to jest występek - kończy się na 2 latach...wow, maxmalnie może być do 3, a tu dali do 2...)

2. Tej samej karze podlega, kto:

1) nie dopełnia obowiązku rejestracji broni albo obowiązku zdania broni i amunicji do depozytu,

5) przywozi z zagranicy albo wywozi za granicę broń i amunicję lub przewozi broń i amunicję przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganego zaświadczenia właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub bez zgody właściwego organu Policji, a także nie dopełnia obowiązku pisemnego zgłoszenia przywozu broni i amunicji przy przekraczaniu granicy,
8) przewozi broń lub amunicję środkami transportu publicznego, nie spełniając warunku prawidłowego zabezpieczenia broni i amunicji,


Podstawowe warunki i zasady użycia broni

2. Broń może być użyta wyłącznie w obronie koniecznej lub w stanie wyższej konieczności
3.Użycie broni powinno nastąpić w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę
osobie, przeciwko której użyto broni. Użycie broni nie może narażać na niebezpieczeństwo
utraty życia i zdrowia innych osób

4. Przed użyciem broni należy wezwać napastnika do zachowania się zgodnego z prawem i oddać strzał ostrzegawczy.

5. O każdym przypadku użycia broni należy powiadomić najbliższą jednostkę Policji.

6. Jeżeli w wyniku użycia broni nastąpiło zranienie osoby lub osób, należy udzielić pierwszej pomocy i wezwać lekarza lub spowodować jego wezwanie.




Jeszcze parę rzeczy ważnych, z którymi moim zdaniem powinieneś się koniecznie zapoznać:

Obrona konieczna
/art.25 kodeksu karnego/

Art.25.§ 1.Nie popełnia przestępstwa ,kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem.

§ 2.W razie przekroczenia granic obrony koniecznej ,w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamach, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary ,a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

§ 3. Sąd odstępuje od wymierzenia kary ,jeżeli przekroczenie granic obrony koniecznej było wynikiem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu. (to oznacza, że nie będzie kary, ale zostaje się uznanym winnym zarzucanego czynu)

1.Obrona konieczna polega na odpieraniu bezpośredniego, bezprawnego i rzeczywistego (te trzy warunki muszą być spełnione łącznie, aby można było mówić o obronie koniecznej!!!) zamachu na jakiekolwiek dobro chronione prawem. Przez zamach należy rozumieć zachowanie się człowieka, godzące w dobro pozostające pod ochroną prawa. Zamach polega z reguły na działaniu ,może on jednak wyrażać się również w zaniechaniu, jeżeli na podmiocie zamachu ciążył obowiązek podjęcia określonego działania. Zamach godzi w dobro pozostające pod ochroną prawa nie tylko wtedy ,kiedy dobro to narusza, lecz również wtedy ,kiedy mu bezpośrednio zagraża. Podmiotem zamachu ,o jakim mowa w art.25 k.k. ,może być tylko człowiek. Odwracanie niebezpieczeństwa, grożącego dobru chronionemu prawem od zwierzęcia lub rzeczy ,należy oceniać w ramach przepisów o stanie wyższej konieczności /art.26 k.k./ .Działanie podjęte w ramach obrony koniecznej jest działaniem zgodnym z prawem, wobec czego nie stanowi ono ani przestępstwa, ani czynu niedozwolonego w rozumieniu prawa cywilnego/art.423 k.c. /

2.Napastnik ,który podejmuje działanie stanowiące bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem, musi sobie samemu przypisać winę za szkody, jakie poniesie z rąk osób działających w obronie koniecznej . (to chyba jasne co to oznacza?)

3.Tylko bezprawny zamach uzasadnia obronę konieczną. Zamachem bezprawnym jest nie tylko czyn zabroniony przez ustawę karną, lecz również zachowanie się naruszające przepisy innych gałęzi prawa. Nie stanowią bezprawnego zamachu czynności podejmowane w granicach uprawnień lub obowiązków określonych w ustawie lub przepisach wydanych na podstawie ustawy. W szczególności nie stanowi bezprawnego zamachu czynność służbowa funkcjonariusza publicznego, jeżeli leży ona w zakresie kompetencji danego funkcjonariusza i jest zgodna z ustalonym przez prawo trybem postępowania, chociażby nie była ona merytorycznie prawidłowa. Obywatel ,uznając że zachowanie się względem niego funkcjonariusza publicznego jest nieprawidłowe ,nie może stosować obrony koniecznej, lecz tylko przewidziane prawem środki, takie jak skarga czy zażalenie, chyba ,że czynność funkcjonariusza ma charakter wyraźnie przestępny lub oczywiście bezprawny wskutek jawnego przekroczenia kompetencji .Nie jest bezprawnym zamachem wypadek, gdy funkcjonariusz Policji, mając uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że chodzi o osobę podejrzaną o popełnienie przestępstwa, zatrzymuje osobę w rzeczywistości niewinną. Jeżeli ktoś rozmyślnie prowokuje innego w tym celu ,aby sprowokowanego “napastnika” móc pod pozorem wykonywania obrony następnie godzić ,ten jest w istocie sam napastnikiem i nie może się usprawiedliwiać działaniem w obronie koniecznej.

4.Obronę konieczną uzasadnia tylko zamach bezpośredni. Zamach trwa, a więc jest “bezpośredni” ,aż do chwili jego zakończenia ,które następuje dopiero z ustaniem niebezpieczeństwa związanego z zamachem. Bezpośredniość zamachu dotyczy stosunku “czasowego” ,jaki zachodzi między zamachem a obroną. Zamach jest bezpośredni nie tylko wtedy, gdy jego sprawca rozpoczął już realizację znamion czynu zabronionego przez ustawę karną/ np. zagroził użyciem przemocy na osobie w zamiarze dokonania rozboju/, lecz także wtedy ,gdy obiektywna sytuacja prowadzi do niewątpliwego wniosku ,że napastnik niezwłocznie przystąpi do ataku na dobro chronione prawem. W takiej oczywistej sytuacji występujący w obronie nie musi czekać, aż napastnik wyrządzi szkodę i może podjąć bez zwłoki działania obronne /np. napastnik zamierzył się na pokrzywdzonego, aby go uderzyć, lub wydobył broń albo podjął czynności przygotowawcze ,świadczące niedwuznacznie o zamiarze natychmiastowego przystąpienia do ataku.

5.Przepis art.25 upoważnia do odparcia zamachu na jakiekolwiek dobro chronione prawem, a zatem zarówno na dobro własne jak i na dobro innej osoby /tzw. Pomoc konieczna/ .Nie można jednak podjąć obrony koniecznej dobra innej osoby, wtedy ,gdy zgoda tej osoby na naruszenie tego dobra wyłącza bezprawność zamachu. Działania obronne mogą godzić jedynie w napastnika i jego dobra. Jeżeli naruszają one sferę praw osoby trzeciej, to przepisy art.25 k.k. nie mają do nich zastosowania.

6. Obrona konieczna mieści się w ramach konieczności wtedy ,gdy osoba zaatakowana, z możliwych w danej sytuacji środków i sposobów obrony przeciw zamachowi, wybrała najłagodniejszy spośród skutecznych. Oczywista dysproporcja ("oczywista dysproporcja" oznacza rażącą nieproporcjonalność srodkówn np. ktoś cię atakuje gołymi rękami a ty dysponujesz i bronisz się bronią palną) pomiędzy stopniem niebezpieczeństwa zamachu , a intensywnością obrony stanowi przekroczenie jej granic i tym samym ,czyn bezprawny, a w razie wypełnienia zespołu znamion czyn przestępny.( czyli z ofiary stajesz się przestępcą) Obrona konieczna jest prawem napadniętego. Jednakże w myśl art.5 k.c., nie można czynić ze swego prawa użytku, który by był sprzeczny z zasadami współżycia społecznego w R.P. Dlatego rażąca intensywność obrony, zwłaszcza w wypadkach, gdy podmiotem zamachu jest dziecko, osoba stara lub ułomna, a także gdy zaatakowane dobro zajmuje niski szczebel w hierarchii dóbr chronionych prawem, powinna kwalifikować się jako przekroczenie obrony koniecznej. Zarówno bowiem nadmiar intensywności obrony, jak i rażąca dysproporcja między niewielką wartością dobra ratowanego a szczególnie znaczną wartością dobra poświęconego –odbiera obronie charakter działania koniecznego do odparcia zamachu.

7.Fakt bezprawnego posiadania przez oskarżonego broni palnej nie wyłącza możności posłużenia się tą bronią w obronie koniecznej.

8.Zamach uzasadniający korzystanie z prawa obrony koniecznej musi być rzeczywisty, tzn. musi przedstawiać aktualne i obiektywne ( oba te czynniki muszą wystąpić łącznie) zagrożenie dla chronionego prawem dobra. Będące wynikiem tylko subiektywne wrażenie, że ma miejsce zamach, nie daje podstawy do kwalifikowania czynu jako podjętego w obronie koniecznej, jednakże może mieć określony wpływ na odpowiedzialność karną broniącego się przed urojonym zamachem.

9.Działąjącemu w obronie koniecznej wolno użyć takich środków, które są niezbędne ("niezbędne" oznacza, że musisz użyć najłagodniejszego z możliwych środków do odparcia ataku; krótko mówiąc nie możesz walić z grubej rury, gdy napastnik jest słabiej lub nie jest w ogóle uzbrojony) dla odparcia zamachu. Użycie zwłaszcza z umiarem niebezpiecznego narzędzia nie może być uznane za przekroczenie granic obrony koniecznej, jeżeli odpierający zamach nie rozporządzał wówczas innym, mniej niebezpiecznym, ale równie skutecznym środkiem obrony, a okoliczności zajścia, a zwłaszcza z przewagi po stronie atakujących i sposobu ich działania wynika, że zamach ten zagrażał życiu lub zdrowiu napadniętego. W takiej sytuacji nie zachodzi przewidziana w art.25§2 k.k. niewspółmierność środka obrony do niebezpieczeństwa zamachu .

10. Art.25 § 3. K.k. /Sąd odstępuje od wymierzenia kary, jeśli przekroczenie granic obrony koniecznej było wynikiem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami zamachu/ -regulacja ta zmierza do rozwiązania takich sytuacji konfliktowych ,w których – w świetle prawa –nastąpiło przekroczenie granicy obrony koniecznej, ale w odczuciu społecznym sprawca ekscesu jest usprawiedliwiony i nie zasługuje na ukaranie. Dotyczy to w szczególności przypadków, gdy zamach nastąpił w warunkach usprawiedliwiających silne wzburzenie odpierającego, po czym okazało się iż zamach ten nie był bezpośrednio wymierzony w życie lub zdrowie jednostki /np. nocne włamanie do mieszkania w celach rabunkowych i podjęcie przez przerażonego mieszkańca drastycznych środków skutkujących śmiercią napastnika/.




Reguły obrony koniecznej w ocenie Sądu Najwyższego

Osoba zaatakowana nie ma obowiązku ratowania się ucieczką ani ukrywania przed napastnikiem. Nie musi ostrzegać go, że zamierza się bronić.

Musi to być obrona “konieczna” ; nie należy napastnika atakować, gdy wystarczy np. zejść z drogi chwiejącemu się na nogach pijakowi, którego zaczepki nie stanowią realnego zagrożenia.

O “ bezpośredniości” zamachu decyduje całokształt zachowania się atakującego, np. gdy po krótkiej przerwie ponawia atak.

Nie jest obroną konieczną szykowanie się do przyszłych zamachów, np.. gdy podłączymy siatkę ogrodzenia do prądu dla zapewnienia bezpieczeństwa.

Nie ma mowy o obronie koniecznej przed legalnym działaniem policjanta.

Celowe sprowokowanie zamachu po to ,by zaatakować przeciwnika, nie mieści się w granicach obrony koniecznej.

Podobnie rzecz ma się z uczestnikami bójki- są oni wszyscy zarazem napastnikami i napadniętymi.

Jeśli jednak uczestnik bójki wycofał się z niej / w sposób rzeczywisty i jednoznaczny, a nie taktyczny/, to atak na niego daje prawo do obrony koniecznej.

Interweniujący ,który chce rozdzielić bijących się, odebrać im niebezpieczne narzędzia, działa w obronie koniecznej.

Obrona konieczna nie jest “rycerskim pojedynkiem” .Odpierającemu zamach wolno użyć wszelkich dostępnych środków, które są potrzebne do jego odparcia.

Choć istnieje reguła “umiarkowania obrony” ,jej skutki nie przesądzają oceny prawnej. To napastnik musi sobie przypisać winę za szkody czy uszczerbek ,jaki poniósł z rąk odpierającego zamach.

Za przekroczenie granic obrony koniecznej można uznać zarówno nieuzasadnione użycie broni palnej, jak i sposób jej użycia ,np. strzał w głowę zamiast w nogi.

Stanowi przekroczenie prawa do obrony świadome /umyślne/ godzenie w życie napastnika, gdy zamach nie stanowił gwałtu na osobie, a skierowany był np. przeciw mieniu / zastrzelenie złodzieja kradnącego deski z posesji /

Jest przekroczeniem granicy obrony koniecznej umyślne pozbawienie życia napastnika, gdy zamach nie stanowił bezpośredniego zagrożenia życia, zdrowia lub wolności jednostki.

Użycie broni palnej jest zawsze “niewspółmierne:” ,gdy przedmiotem zamachu jest dobro o niewielkiej /wobec życia /wartości.



Zawsze gdy nie będzie można się powołać na "obronę konieczną", można daną sytuacje podciągnąć pod stan wyższej konieczności



Stan wyższej konieczności.

/art.26 k.k./



Art.26.§ 1. Nie popełnia przestępstwa ,kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć , a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego.

§ 2. Nie popełnia przestępstwa także ten ,kto ,ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1 ,poświęca dobro ,które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.

§ 3. W razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności ,sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

§ 4. Przepisu § 2 nie stosuje się, jeżeli sprawca poświęca dobro ,które ma szczególny obowiązek chronić nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste.

§ 5. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio w wypadku ,gdy z ciążących na sprawcy obowiązków tylko jeden może być spełniony.



1.Przepis wyłącza odpowiedzialność karną w wypadkach działania w stanie wyższej konieczności. Stan ten określa ustawa jako sytuację kolizyjną, w której jedynym sposobem ratowania dobra chronionego prawem przed grożącym mu bezpośrednim niebezpieczeństwem jest popełnienie czynu zabronionego przez ustawę karną, godzącego w inne dobro nie przedstawiające wartości oczywiście większej niż dobro ratowane.

2.Podstawowym elementem stanu wyższej konieczności jest podjęcie niebezpieczeństwa. Przez niebezpieczeństwo należy rozumieć taki układ konkretnych okoliczności, który grozi naruszeniem określonego dobra chronionego prawem. Układ ten ma zazwyczaj charakter chwilowy, w niektórych wypadkach jednak może mieć charakter mniej lub bardziej trwały /np. niebezpieczeństwo lawin śnieżnych w górach, przepływająca fala powodziowa /

3.Niebezpieczeństwo o jakim mowa w art.26 ,musi być rzeczywiste ,tzn. musi istnieć obiektywnie; działanie pod wpływem urojonego niebezpieczeństwa nie wyłącza odpowiedzialności karnej w myśl art.26 §3 ,lecz powinno być oceniane być oceniane w ramach przepisów o błędzie.

4.Żadna prawna działalność, nawet jeśli grozi poważną dolegliwością sprawcy, nie może być utożsamiana z “niebezpieczeństwem”, o którym mówi przepis o stanie wyższej konieczności.

5.Najistotniejsza różnica między stanem wyższej konieczności, a stanem obrony koniecznej polega na tym, że przy obronie koniecznej źródłem niebezpieczeństwa jest bezprawny zamach i w związku z tym obrona skierowana jest przeciwko napastnikowi, natomiast przy stanie wyższej konieczności pochodzenie niebezpieczeństwa jest obojętne, czynność zaś podejmowana w celu uchylenia niebezpieczeństwa zostaje skierowana przeciwko dobru “neutralnemu” , tzn. dobru społecznemu lub dobru osoby nie naruszającej niczyjego prawa. Przykładem jest sytuacja ,jeżeli kasjer ,któremu bandyta grozi bronią, obezwładnia napastnika zaskakującym ciosem i oddaje go w ręce Policji - działa w obronie koniecznej; jeżeli zaś tenże kasjer, ratując swe życie ,wyjmuje z kasy pieniądze i wydaje napastnikowi, działa w stanie wyższej konieczności.

6.Sytuację stanu wyższej konieczności stwarza tylko niebezpieczeństwo bezpośrednie, a nie niebezpieczeństwo spodziewane dopiero w przyszłości. Bezpośrednie niebezpieczeństwo ma miejsce przede wszystkim wtedy ,gdy grozi ono dobru w najbliższym czasie, natychmiast, a więc tak zagraża ,że wszelka zwłoka w podjęciu czynności ratowniczych mogłaby czynić je bezprzedmiotowymi. Należy przyjąć ,że niebezpieczeństwo jest, bezpośrednie również wtedy, gdy naruszenie dobra nie musi wprawdzie nastąpić natychmiast, jednakże jest nieuchronne lub mogłoby powiększyć rozmiar szkody oraz utrudnić jej usunięcie .

7.Przekroczenie granic wyższej konieczności zachodzi wtedy ,gdy nie zachowano zasady proporcjonalności dóbr /np. dla ratowania mienia poświęcono cudze zdrowie/ lub gdy nasilenie niebezpieczeństwa nie było dostatecznie wielkie, aby mogło usprawiedliwić natychmiastową reakcję. W wypadku przekroczenia granic wyższej konieczności sąd może nie tylko zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, lecz nawet odstąpić od jej wymierzenia.

8.Na działanie w stanie wyższej konieczności nie mogą powoływać się osoby poświęcające w sytuacji konfliktowej dobro, które mają szczególny obowiązek chronić bez względu na związane z tym osobiste niebezpieczeństwo /art.26 §4 /.



Mai Tai po Muay Thai

MagicXeon: Dzieki. Wszytskim nam sie przyda. To tylko potwierdza nasze wczesniejsze zastanawiania sie czy sztuki walki podchodza pod przekroczenie,lub posiadanie broni.Cale sczzscie okazalo sie to bzdura. THX

Moderator działu Sztuki Walki i Gry Komputerowe

Twoj post przekaze dalej - dzieki :)

Pozdrawiam
Magic

Mai Tai po Muay Thai

a odemnie masz soga za najwieksza kondensacje wiedzy w jednym poscie

Ps. Czyli gaz mozna - tez tak wlasnie slyszalem ze juz mozna teraz - choc w 96 chyba dostalem kolegium za to To byl numer bo mialem go gdzies tam i sam zapomnialem (mialem pol godziny zeby go gdzies wyrzucic) i dopieor na komendzie jak powiedzili prosze oproznic kieszenie , wkladam reka a tam gaz ale wiem , wiem ... kogo to obchodzi


>> To nie sztuka zabić kruka lecz gołą dupą jeża <<

Czyli reasumując: To czy nas zgarną czy nie zależy od humoru policjanta który będzie na oko oceniał czy przedmiot kóry trzymamy w ręku jest niebezpieczny czy nie... Paranoja! Żeby chociaż jeszcze nasi wspaniali funkcjonariusze znali te przepisy to już wogóle byłoby cacy. Mnie kiedyś trzymali 4 godziny bo któryś zauważył że szedłem po ulicy z łukiem. Niestety gość nie wiedział, że na łuki zezwolenie nie jest wymagane. Gdy mu to powiedziałem dostałem prewencyjnie pałą po plecach żebym się nie wymądrzał i na dołek. Na komisariacie dopiero raczyli to w końcu sprawdzić. Niestety żaden z niebieskich w okolicy nie wiedział więc najpierw dzwonili do Warszawy (tam tez nie wiedzieli) a potem kazali mi się zgłosić następnego dnia bo musieli zadzwonić do Radomia a tam już było zamknięte:) Następnego dnia mnie oczywiście przepraszali ale nasuwa się pytanie kto tych ludzi szkoli...?

There can be only one!

I tak masz szczescie ze przepraszali


>> To nie sztuka zabić kruka lecz gołą dupą jeża <<

prócz humoru funkcjonariusza liczy się sama sytuacja - np. studenci geodezji i kartografii biegają na pomiary terenu z 90cm maczetą. do wycinania gałęzi. czasami ich za to zatrzymują, ale nie słyszałem jeszcze o żadnych konsekwencjach prawnych...

było coś o długości noży - o ile dobrze pamiętam, poprzedni K.K. określał długośc ostrza. jak jest teraz, wiemy dzięki MagicXeonowi i jego dziewczynie :)

w przypadku sztywnej, niedociążonej pałki teleskopowej (czyli zwykłej alu) jest pewna szansa, że się nikt nie doczepi - według starego K.K. były legalne i gliniarze się do nich przyzwyczaili

a na koniec: jeśli ktoś chce biegać po ulicy z mieczem lub toporem, będzie potrzebował tylko zezwolenia wydanego przez zarejestrowane bractwo rycerskie... :)

poradzieckie części, ukraińska stal czołgowa...
ale myślę po polsku :]