Wracając do Gołoty - początki kariery zawodowej w USA do walki z Bowem.
Były olimpijczyk zamieszkał w Chicago wraz ze swoją przyszłą żoną, Mariolą, ale początki jego życia w Ameryce nie należały do łatwych. Nie znający wówczas angielskiego, Gołota imał się różnych, dorywczych prac oraz opiekował się wkrótce narodzoną córeczką, Olą. Gołota rozważał karierę kierowcy TIR`a, ale ostatecznie został namówiony na spróbowanie sił w boksie zawodowym i rozpoczął treningi w Windy City Gym w Chicago. Właściciel klubu, Bob Donnell stał się jego nieoficjalnym menedżerem.
7 lutego 1992 roku w Milwaukee, Andrzej Gołota zadebiutował na zawodowym ringu i pokonał przez techniczny nokaut w 3 rundzie, Roosevelta Shulera, a do końca roku wygrał 7 kolejnych walk. W połowie 1993 roku, polskim pięściarzem zainteresował się jeden z najsłynniejszych i najbardziej wpływowych menedżerów, Lou Duva, związany z czołową w USA grupą promotorską, Main Events. Z bilansem stoczonych walk, 10-0 (8 KO), Gołota rozpoczął treningi pod wytrawnym okiem, Duva`y i jego asystenta, Rogera Bloodwortha, którzy włożyli dużo wysiłku w przestawienie Polaka ze sztywnego europejskiego stylu walki na ten charakterystyczny dla boksu zawodowego. Gołota startujący jako amator w kategorii do 91 kg, pracował w tamtym czasie mocno nad wzmocnieniem się fizycznym, aby sprostać olbrzymom, ważącym sporo ponad 100 kg.
Gołota walczył regularnie, nie tylko jak poprzednio w okolicach Chicago, ale również w Atlantic City i Las Vegas, zdobywając coraz więcej doświadczenia i aklimatyzując się w zawodowej wadze ciężkiej. Punktem przełomowym w jego karierze był pojedynek z Samsonem Pouhą.
16 maja 1995 roku w Atlantic City, ważący ponad 105 kg, Polak stanął w ringu naprzeciwko pięściarza, uważanego za najmocniej bijącego, młodego ciężkiego. Mierzący ok. 180 cm wzrostu i ważący ok. 131 kg, Pouha stoczył z Gołotą niezwykle emocjonujący pojedynek, w trakcie którego z obu stron padały straszliwe petardy. Gołota był w pewnym momencie na krawędzi nokautu. Wówczas po raz pierwszy i nie ostatni w jego karierze pokazał, że dla wygranej jest gotów zrobić wszystko. Podczas klinczu, zamroczony Gołota ugryzł Pouhę w szyję, ratując się przed nokautem. W przeciwieństwie do kamer ustawionych wokół ringu, sędzia nie zauważył tego incydentu i walka potoczyła się dalej. Po odzyskaniu sił, Polak rozpoczął regularne bombardowanie przeciwnika, któremu dały się we znaki zwłaszcza mocne ciosy Gołoty na korpus. Pouha znalazł się pięciokrotnie na deskach i Gołota wygrał przez TKO w 5 rundzie.
Niezwykle brutalna, ale zwycięska walka Gołoty z samoańskim puncherem sprawiła, że stał się postrzegany jako nieoczekiwana, wschodząca gwiazda wagi ciężkiej. Fachowcy zaczęli doceniać dobre wyszkolenie techniczne Polaka, zaskakującą jak na dużego i ciężkiego, szybkość, "twardą" szczękę oraz
mocny cios.
Kolejnym istotnym etapem dla profesjonalnej kariery, Gołoty był jego pojedynek z Amerykaninem, Danellem Nicholsonem, który stoczył podczas olimpiady w Barcelonie (1992), wyrównany pojedynek z postrachem ringów amatorskich w wadze ciężkiej, Felixem Savonem. <br>
Nichollson był utalentowanym, dobrym technicznie pięściarzem o podobnych do Gołoty, warunkach fizycznych. Jego trenerem był słynny Emmanuel Steward, wychowawca wielu mistrzów świata, m.in. Thommasa Hearnsa.
Do walki doszło 15 marca 1996 roku w Atlantic City, w obecności ponad 3 tysięcy polskich kibiców. Andrzej Gołota pokazał sporą już klasę bokserską, metodycznie rozbijając Nichollsona z rundy na rundę. W pewnym momencie walki, Amerykanin znalazł się na deskach, po uderzeniu Gołoty ... z głowy ! Był to ewidentny faul, za który Polak mógł być i powinien był być zdyskwalifikowany. Tak się jednak nie stało i ostatecznie Gołota wygrał przez nokaut techniczny w 8 rundzie. Po tym kolejnym, jawnym, nieprzepisowym zachowaniu, Polak zaczął zyskiwać w USA reputację nieczysto walczącego boksera.
Po tej walce, do trenera Polaka zadzwonili przedstawiciele telewizji HBO, którzy znaleźli się w niezręcznej sytuacji. Zdemolowany, Nichollson miał być przeciwnikiem byłego mistrza świata, Riddicka Bowe. Lou Duva wykorzystał ten zbieg okoliczności i zaproponował szefom HBO, że Gołota zastąpi Nichollsona i zmierzy się z Bowe. Tak też się stało.
Co było dalej... każdy pamięta
______________________________
BE WATER, MY FRIEND...
Marian.B.
ZASŁUŻONY
pinecone85
ZASŁUŻONY
VLAD.IV
ZASŁUŻONY
ja po prostu w walkach Gołoty nie widziałem tego "czegoś" co mają fighterzy.... za mało agresji, za mało woli walki...takie po prostu, bardzo poprawne technicznie cpykanie....może to moja subiektywna opinia, ale większość znajomych myśli podobnie...po prostu nie widzę Gołoty wychodzącego naprzeciw tych killerów z K-1...
Zgnilec
Mr. Lee
baster-pl
