Miód

Miód jest produktem spożywczym wytwarzanym oraz przechowywanym przez pszczoły w plastrach uli. Z definicji, miód jest produktem czystym, do którego nie dodano żadnej substancji obcej.[1,4] Produkt ten jest bogatym źródłem głównie węglowodanów, jednakże poza nimi zawiera również związki fenolowe, kwas askorbinowy (średnio 25 mg/kg [6]), α-tokoferol, karotenoidy (~0,05 mg/kg [6]), enzymy (oksydaza glukozy, katalaza, lizozym, ~5 mg/kg [6]), kwasy aromatyczne (~160 mg/kg [6]), wolne aminokwasy (~1,8 mg/kg) i białka (~5 mg/kg [6]) [1,6]. Sto gram miodu pszczelego dostarcza średnio 330 kcal [9]. Z flawonoidów (średnio 9 mg/kg [6]) można oznaczyć takie jak: pinobanksynę, pinocembrynę, kwercetynę, chryzynę, galanginę, luteolinę oraz kemferol[11]. Z kwasów fenolowych (średnio 20 mg/kg)[6] będą to kwas: chlorogenowy, kawowy i ferulowy jako dominujące w Polsce. W publikacjach zagranicznych można znaleźć wzmianki o wykryciu innych kwasów jak np. elagowego [12]. Należa jednak pamiętać, iż ilościowo może to się w dużym stopniu różnić w zależności od miodu, tak, że w innych będzie można oznaczyć inne flawonoidy, jak np. apigeninę, hesperytynę, rodzaje kwasów fenolowych itp.[11,12].

Bardzo ważnymi związkami są związki fenolowe ze względu na duży potencjał antyutleniający. Związki te należą do metabolitów wtórnych roślin, to znaczy iż powstają one podczas podstawowych przemian biochemicznych (np. cykl kwasu cytrynowego, fotosynteza) zachodzących w roślinie jako metabolity uboczne, o specjalnych właściwościach przez nie pełniących [2]. Ze względu na to, iż miody dzielone są na spadziowe czy kwiatowe, a te kolejne na miody w zależności od kwiatów z jakich został pobrany pyłek kwiatowy[3], zawartość związków czynnych oraz skład chemiczny będzie różny [1,4]. Największą ich ilość, wykazują miody ciemne, w miodach jasnych, aktywność i zawartość zw. fenolowych jest najmniejsza [4,6]. Z tego względu miody ciemne są bardziej wartościowe żywieniowo, od miodów jasnych [3,5]. Analiza statystyczna dowodzi, iż właściwości antyoksydacyjne są ściśle skorelowane z zawartością zw. fenolowych [4]. Miody ciemne zawierają również więcej popiołu [3,5].

Właściwości jakie posiadają miody, tj. przeciwbakteryjne, przeciwzapalne dzięki wysokiej osmolarności, kwasowości i zawartości nadtlenku wodoru[4] są wykorzystywane w leczeniu przeziębień, ranach skóry, problemach żołądkowych[4]. Charakter przeciwutleniający związków chemicznych w miodzie pozwala wykorzystywać go w leczeniu i/lub zapobieganiu chorób związanych z stresem oksydacyjnym (np. rak, miażdżyca, zakażenia) [4,6]. W literaturze można odnaleźć badania przeprowadzone na zwierzętach, ludziach oraz badania in vitro wykazujące pozytywny wpływ miodu na: układ czerwonokrwinkowy, immunologiczny, sercowo-naczyniowy, oddechowy, przemianę węglowodanów i lipidów oraz na pracę nerek i wątroby[7,9].

Przeciwwskazaniem dla spożycia miodu jest alergia, która najczęściej spowodowana jest alergią na pyłek roślinny, składniki żywności oraz jad pszczeli/jad osy. W mniejszym stopniu reakcję alergiczną mogą powodować pleśnie/rdza roślin, drożdże oraz wydzieliny owadów ssących. Nadmierna reakcja układu odpornościowego występuje bardzo rzadko, a objawia się ona problemami ze strony układu pokarmowego, oddechowego, skóry, obrzęk naczyniowy, stan zapalny błon śluzowych nosa i spojówek a także bóle głowy[8].

Zawartość związków antyutleniających zależy od źródła substratów, obszaru geograficznego, klimatu, sposobu zbioru, przetwarzania, magazynowania i obrotu [1,4]. Jednakże źródło miodu ma tutaj największy wpływ[1,4,11]. Związki labilne, jak związki fenolowe, α-tokoferol, kwas L-askorbinowy, karoteny mogą ulegać zmianie, spadkowi przy nieodpowiednim zbiorze, przechowywaniu, przetwarzaniu, spożywaniu. Kwestią sporu jest wpływ reakcji Maillarda zachodzących przy ogrzewaniu, gdyż ich produkty wykazują różne właściwości, w tym niektóre przeciwutleniające[10].

Na podstawie badań miodów polskich (A.Wilczyńska 2010), największą zawartość związków fenolowych stwierdza się w miodach ciemnych (z wrzosu, gryczane, spadziowe,). Zdolność zmiatania wolnych rodników, mierzona rodnikiem DPPH* oraz aktywność antyoksydacyjna mierzona reakcją ABTS* była większa w miodach ciemnych, w porównaniu z jasnymi. Korelację pozytywną stwierdzono między wskaźnikiem DPPH* a ABTS*. Najmniejsze wartości wyników uzyskał miód akacjowy.

Na podstawie literatury można stwierdzić iż miód pszczeli jest wartościowych produktem spożywczym o dużych walorach organoleptycznych. Z pozytywnymi wynikami spotkać można jego zastosowanie przy wielu schorzeniach oraz w preferencji wielu chorób jak np. miażdżyca, otyłość. Duże ilości składników nieodżywczych o właściwościach zdrowotnych oraz duża biodostępność tych składników jak również substancji odżywczych sprawia, iż miód z powodzeniem może być polecany ludziom starszym, dzieciom oraz ludziom z problemami ze strony układu pokarmowego[9]. Zawartość popiołu oraz innych związków nieodżywczych różni się w zależności od różnych czynników, głównie źródła miodu. Ilość ta jest wyższa w miodach ciemnych, dlatego przewyższają wartością żywieniową miody jasne. Duża różnorodność roślinna oraz czynniki środowiskowe wpływające na jakość miodów, zbyt niska ilość badań uniemożliwiają przeprowadzenia metaanalizy badań odnoszących się do analizy miodów względem ich typów.

1. M. Kran, K. Marković, G. Sarić, B. Skoko, M. Hruskar, N. Vahcić. Antioxidant Activities and Total Phenolics of Acacia Honey. Czech J. Food Sci. Vol. 27, 2009, Special Issue. Faculty of Food Technology and Biotechnology, University of Zagreb, 10 000 Zagreb, Croatia.
2. Stanisław Kohlmunzer. 1997. Farmakognozja. Wydanie Lekarskie PZWL.
3. Bromatologia. H. Gertig. DOKOŃCZYĆ
4. Aleksandra Wilczyńska. Phenolic content and antioxidant activity of different types of polish honey – a short report. Pol. J. Food Nutr. Sci. 2010, Vol. 60, No. 4, pp. 309-313.
5. Chemia Żywności Sikorski DOKOŃCZYĆ
6. Elżbieta Hołderna-Kędzia, Bogdan Kędzia. Badania nad przeciwutleniającymi właściwościami miodu pszczelego. ACTA AGROBOTANICA. Vol. 59, z. 1 – 2006. s. 265-269.
7. Bogdan Kędzie, Elżbieta Hołderna-Kędzia. Wpływ miodu na przemiany metaboliczne u ludzi. Borgis – Postępy Fitoterapii 3/2006, s.145-154.
8. Bogdan Kędzia, Elżbieta Hołderna-Kędzia. Alergenne działanie miodu pszczelego. ACTA AGROBOTANICA. Vol. 59, z.1-2006. s.257-263.
9. Bogdan Kędzia, Elżbieta Hołderna-Kędzia. Produkty pszczele w żywieniu i suplementacja diety. Borgis – Postępy Fitoterapii 4/2006, s.213-222.
10. Anna Michalska, Henryk Zieliński. Produkty reakcji Maillarda w żywności. ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość, 2007, 2 (51), 5-16.
11. Gheldof N., Wang X.-H., Engeseth N.J. (2002): Identification and quantification of antioxidant omponents of honeys from various floral sources. Journal of Agrucultural and Food Chemistry, 50: 5870-5877.

Zmieniony przez - Skalar. w dniu 2011-12-29 19:33:08

Ogrzewanie miodu w temp powyżej 80 stopni C przez ok 10-30min praktycznie całkowicie niszczy jego aktywność antybiotyczną, natomiast jeśli chodzi o aktywność przeciwdrobnoustrojową tem wrzenia tylko częściowo obniża tą aktywność. Tak pokazuje jedno z badań. Jeśli chodzi o inne badania okazało się że każda odmiana miodu nieco inaczej reaguje na ogrzewanie. Największą trwałośc podczas ogrzewania wykazują miody spadziowe który po 2 godz ogrzewania w temp 80stopni zachował połowe swojej akt antybiortycznej. Ja jednak byłbym ostrożny i dodawał miód do letnich napojów lub przygotowywał poprzedniego dnia z wodą i pił rano.

Zaraz wpadnie wybitna osobowość, bardzo ceniona w tym dziale i na Tobie suchej nitki nie zostawi bo miód to cukier i nic więcej.

I bardzo dobrze
Ps. Żeby nikt się nie pomylił, piśmiennictwo odnosi się do miodu pozyskanego z pszczół Apis mellifera L, nie z Apis dorsata jak błędnie można interpretować z wrzuconego zdjęcia drzewa Tualang.

Zmieniony przez - Skalar. w dniu 2011-12-30 15:03:33

Bądźmy szczerzy, jak na razie nie udowodniono aby miód leczył jakąś chorobę.
Jedyne co wiemy to to, że MOŻE DZIAŁAĆ.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21636188

Miód sztuczny leczy równie skutecznie co naturalny.

http://www.cancer.org/Treatment/TreatmentsandSideEffects/ComplementaryandAlternativeMedicine/PharmacologicalandBiologicalTreatment/apitherapy?sitearea=ETO

Apiterapia nie leczy i nie zapobiega nowotworom.

Występując dalej w roli adwokata diabła w sprawie miodu (na życzenie)

Miód może być trujący - miód, pochodzącym z kwiatów rododendronów (grajanotoksyna) lub azalii (przypadki zatruć w okolicach morza Śródziemnego), miód skażony pyłkiem bagna (zatrucia na Syberii).

Miód skażony rozkruszkami (pajęczaki) - ich chitynowy naskórek,ostre szczecinki, mogą uszkadzać ścianki jelit, powodować biegunki i stany zapalne przewodu pokarmowego, szczególnie u dzieci.

Miód skażony bakterią Clostridium botulinum (która produkuje jad kiełbasiany - botulinę) - niemowlęta mogą zachorować na tzw. botulizm niemowlęcy (opisane przypadki USA).

W każdym bądź razie nabrałam nieodpartej ochoty na miód i przed snem sobie zjem - chlebek z miodem.
Mniam, mniam

Nie piszę iż udowodniono iż miód wyleczył zwierzę czy człowieka z jakiejś choroby, są dowody iż wpływa na metabolizm organizmu, w tym np. na przemiany lipidowe, cukru i inne mechanizmy które mają ścisłe powiązanie z występowaniem i rozwojem różnych chorób. Akurat jeżeli tutaj w większości przytoczona literatura opisuje wyłącznie efekt metaboliczny stosowanego miodu u zwierząt i ludzie, nie opisuje niestety mechanizmu tego działania (prócz wpływu na naczynia krwionośne). Mimo wszystko, zmiany pozytywne zaobserwowano.

Największą zaletą miodu jest mimo wszystko zawartość w nim związków zdolnych do włączania się w reakcje redoks. Na temat wpływu tego typu substancji na organizm jest mnóstwo. Są one jednymi z najbardziej pożądanych substancji w naszym organizmie. W miodzie, można je oznaczyć rodzajowo, ilościowo jak również zbadać ich aktywność. Takie badania w każdych badaniach właściwości miodów przeprowadza się i wychodzą pozytywnie, tzn. są obecne oraz aktywne wraz z występującą korelacją pozytywną.

Opisane przez Ciebie efekty negatywne różnego rodzaju miodów są ciekawe i z pewnością przeczytam więcej na ich temat jeżeli podasz ciekawą literaturę. Jednakże odnosząc się do tego - każdy produkt będzie zawierał możliwe źródło zatruć chemicznych jak również biologicznych, w tym intoksykację jak i toksykoinfekcję.

wytłumacz mi skąd wzięto do badań miód akacjowy, przecież pszczoły ze wszystkich kwiatków zbierają miód do jednego ula, każdy pszczelarz to potwierdzi, czasami możemy kupić miód w którym więcej cukru niż miodu, a tego nie sprawdzi czy kupiliśmy nie wymieszany miód z cukrem, więc lepiej uważać, kombinatorów nie brakuje.

Jeśli w miodzie 40% z całej liczby pyłku pochodzi od danej rośliny to mówi się, iż jest pochodzenia od tego rośliny.
Da się sprawdzić czy cukier jest zafałszowany sacharozą czy innymi związkami jak melasą, skrobią modyfikowaną i inne.

A da sie to sprwdzić w domowych warunkch?

Miód zafałszowany sacharozą bądź inwertem po wpuszczeniu do wody "rozpuszcza się", prawdziwy leci na dno.
Są jeszcze inne "domowe" testy opisane w internecie - jednak nie są one oczywiście pewnymi testami, bo np. gęstej melasy nie sprawdzisz w ten sposób.

no tak, ale czasami pszczelarze na wiosnę dokarmiają pszczoły, a w maju wybierają miód, więc chyba takiego cukru przerobionego przez pszczoły nie wykryje, a taki miód raczej nie jest zdrowy, a zresztą kupując miód nikt nie sprawdza jaki on jest tylko spożywa.

Dokarmianie pszczół sacharozą można wykryć przez odpowiednie analizy chemiczne i jest to przeprowadzane przez odpowiednie organy. Jednak w każdej branży znajdzie się osoba która będzie chciała zyskać wiecej i produkt będzie fałszowała, tego nie unikniesz.