
Mickey Rourke, właściwie Philip Andre Rourke, Jr. (ur. 16 września 1952 roku w Schenectady, w stanie Nowy Jork) − amerykański aktor,zawodowy bokser i scenarzysta.
Życiorys
Wczesne lata życia
Urodził się w konserwatywnej rodzinie rzymskokatolickiej o irlandzko-francuskich korzeniach jako jedno z trojga dzieci Ann Rourke i dozorcy Philipa Andre Rourke'a, Sr., który amatorsko trenował kulturystykę. Ma starszą siostrę Patty i brata Joeya (ur. 26 czerwca 1954, zm. 6 października 2004 na raka płuca). Gdy miał siedem lat, jego matka wyprowadziła się wraz z trójką dzieci z domu i wyjechała do Liberty City, dzielnicy w północno-zachodnim Miami na Florydzie i w 1963 roku wyszła ponownie za mąż za Gene'a Addisa, policjanta i ojca pięciu synów z poprzedniego małżeństwa, z którym później się rozwiodła. Mickey podjął szkolenie samoobrony w Boys Club of Miami, należał do klubu bokserskiego Gritty. W wieku dwunastu lat wygrał swój pierwszy pojedynek bokserski w wadze do 118 funtów. W latach 1968-71 jako bokser-amator stoczył cztery zwycięskie walki, w 1971 roku zdobył Złote Rękawice na Florydzie, jednak odniósł dwie kontuzje i zrezygnował z dalszej kariery na ringu.
W Hollywood dość szybko udało mu się załapać do obsady "1941" Stevena Spielberga czy "Wrót niebios" Michaela Cimino, a na planie telewizyjnego "Hardcase" poznał swoją pierwszą żonę Debrę Feuer. Zagrał jedną z głównych ról w "Papieżu z Greenwich Village" i "Roku smoka", a w 1986 roku ubił interes życia przyjmując rolę w erotyku "9 ½ tygodnia" Adriana Lyne'a. Skandalizujący film ze słynną sceną erotyczno-kulinarną z Kim Basinger okazał się dla aktora trampoliną do sukcesu.
O Rourke mówiło całe Hollywood. Spektakularne sukcesy finansowe nadal jednak nie przychodziły. Niedługo później Rourke zagrał Henry'ego Chinasky'ego w "Ćmie barowej", ale mimo starań środowiska krytyków nie otrzymał za nią nawet nominacji do Oscara. Za udział w dramacie "Modlitwa za umierających" aktora potępiono w rodzinnej Irlandii za pomoc finansową dla IRA, z kolei "Franciszek" (1989), w którym Rourke wcielił się w św. Franciszka z Asyżu, mimo świetnych recenzji ominął amerykańskie kina, co wpędziło borykającego się z rozpadającym małżeństwem aktora w depresje. Debra odeszła po kolejnym napadzie furii Rourke, a ten oddał się kontemplowaniu swoich niepowodzeń przy alkoholu i innych używkach. Uratował go kolejny erotyk - "Dzika orchidea" Zalmana Kinga, producenta "9 ½ tygodnia". Na planie poznał swoją drugą żonę, modelkę Carré Otis, z którą ożenił się w 1992 roku.
Ponieważ w branży filmowej szło mu nadal słabo, Rourke postanowił zainwestować w... boks. Chciał wrócić na ring w najlepszej formie, ale jego trener, były mistrz Ray Boom Mancini, wspominał później: "Miałem wrażenie, że kręcimy klip pod tytułem 'Mickey Rourke trenuje boks'. Wstaje, wypija kawę, wali w worek, biegnie wokół sali, wypala papierosa, rozmawia przez telefon, wspina się po linie, wypija następną kawę. To było śmieszne. A on naprawdę sądził, że trenuje". Mimo to Rourke w ciągu kilku następnych lat zarobił na boksie ponad milion dolarów, a 23 stycznia 1992 roku w Tokio odniósł swój największy sportowy sukces - nokaut po 80 sekundach.
Źródło Wikipedia,ale kino.
Zmieniony przez - Cezi1987 w dniu 2011-03-11 16:42:30
Zmieniony przez - Cezi1987 w dniu 2011-03-11 16:42:43