Hapkido jest stylem walki wręcz i sportem walki, stworzonym w Korei w latach 40tych XX wieku.
Za jego twórcę uważany jest mistrz Choi Yong Sul, który przez wiele lat trenował w Japonii u Sokaku Takedy, propagatora stylu Daito-ryu Aikijujutsu. W tym samym czasie u Takedy studiował również Morihei Ueshiba, twórca Aikido. Gdy Choi Yong Sul powrócił do Korei, zaczął nauczać Jujutsu (koreańska nazwa: Yu-Sul), łącząc elementy Daito-ryu z Judo i koreańskim tradycyjnym stylem Taekkyoen (którego efektowne kopnięcia obrotowe oraz kopnięcia z wyskoku wpłynęły również na kształt koreańskich stylów Taekwondo i Tangsoodo).
Później nazwa i kształt stylu ulegały zmianom. Ostatecznie przyjęto nazwę Hapkido, która jest zapisana tymi samymi znakami co Aikido i oznacza „Drogę harmonizowania energii”.
Hapkido obejmuje techniki uderzeń i kopnięć a także rzutów i dźwigni (w większości analogicznych do technik Aikido i Judo). W ramach treningu uczniowie zapoznają się również z walką bronią, w tym (w zależności od organizacji): mieczem, kijem, nunchaku, yawarą i liną.
Za jego twórcę uważany jest mistrz Choi Yong Sul, który przez wiele lat trenował w Japonii u Sokaku Takedy, propagatora stylu Daito-ryu Aikijujutsu. W tym samym czasie u Takedy studiował również Morihei Ueshiba, twórca Aikido. Gdy Choi Yong Sul powrócił do Korei, zaczął nauczać Jujutsu (koreańska nazwa: Yu-Sul), łącząc elementy Daito-ryu z Judo i koreańskim tradycyjnym stylem Taekkyoen (którego efektowne kopnięcia obrotowe oraz kopnięcia z wyskoku wpłynęły również na kształt koreańskich stylów Taekwondo i Tangsoodo).
Później nazwa i kształt stylu ulegały zmianom. Ostatecznie przyjęto nazwę Hapkido, która jest zapisana tymi samymi znakami co Aikido i oznacza „Drogę harmonizowania energii”.
Hapkido obejmuje techniki uderzeń i kopnięć a także rzutów i dźwigni (w większości analogicznych do technik Aikido i Judo). W ramach treningu uczniowie zapoznają się również z walką bronią, w tym (w zależności od organizacji): mieczem, kijem, nunchaku, yawarą i liną.