polak potrafi (cikawy filmik)

nieźli są
skąd taki power w ludziach

ladne )

o dżijzys ja ******l... SZOK

fantakurvastyczni sa ci panowie

masakra.

Bartlomiej Pankau

Zobaczyły go już całe Stany Zjednoczone i pół Europy. Oklaskiwała królowa Elżbieta. Po pokazie w Monachium jeden z recenzentów krzyczał: „Brawo Polska!” Ale Polska i Bydgoszcz, w której mieszka, jeszcze go nie widziały.

Jedno z ćwiczeń wykonywanych przez Bartłomieja i Jacka. Mało kto na świecie osiągnął taki stopień perfekcji jak oni.
Umięśniony i rozciągnięty niczym człowiek guma. Bartłomiej Pankau. Lat 27. W akrobatyce sportowej nazywany dźwigającym. Mieszka na parterze bloku z płyty na bydgoskich Wyżynach. W zasadzie to tylko pomieszkuje, bo większość roku spędza na tournee. Na całym świecie chcą oglądać, do jakiej perfekcji można dojść w akrobatyce.
Od fikołków do medali

Nie pamięta dokładnie, kiedy i gdzie zrodziła się jego miłość do akrobatyki. Być może to częste wizyty w cyrku sprawiły, że już jako dziecko fundował rodzicom gimnastyczne eksperymenty. Pewnie tak, bo od dziecka uwielbiał cyrk, ale nie ten ze zwierzętami. Płakał podczas pokazów tresury, ale od akrobatów, tych na trapezach, tyczkach, huśtawkach i linie, nie odrywał oczu.

Przechodząc przez niewielki pokój w bydgoskim Śródmieściu, gdzie się wychowywał, musiał przy okazji wykonać 3 „fikołki”, stanąć na głowie, zrobić gwiazdę. - Wszędzie go było pełno - Iwona Pankau, mama Bartłomieja, pamięta, że gdy syn miał półtora roku, wszedł do bębna pralki. Próbował też skoków z wysokości. W wieku 3, a może 4 lat wdrapywał się na regał, otwierał parasol i skakał z nim, niby ze spadochronem.

Pływanie, jazdę na rowerze i nartach opanował w mig. Gdy był w pierwszej klasie szkoły podstawowej, klub „Zawisza” ogłosił nabór do grupy sportowej. W czasie eliminacji należało podciągać się na drążku. Po szóstym wykonaniu ćwiczenia poproszono, żeby przestał.

Trenował najpierw gimnastykę, a gdy w klubie założono sekcję akrobatyczną, nie zawahał się.

- Niektórzy ludzie dorastając, wiedzą z pewnością, kim chcą być. Ja też wiedziałem. Wpadłem w odpowiednie tryby i mogłem pracować na swoje marzenia.

Bartłomiej Pankau nigdy nie miał dość. Gdy był chory, opuszczał lekcje, ale treningów - nigdy. Nie zrezygnował z nich nawet po wakacjach u babci w Niemczech, która karmiła go różnymi rarytasami tucząc tak, że po powrocie znajomi go nie poznali. Tylko wtedy nie lubił swojego ciała, choć nadal było silne i rozciągnięte.

W końcu schudł, nabrał muskulatury, ćwicząc na własną rękę, bez trenerów. Biegi, przewroty, salta i tak bez przerwy. Gdy wrócił pod skrzydła trenerów z klubu, przeszedł ostry wycisk. Sto brzuszków, sto pompek, po kilkanaście kolejek salt wykonywanych na 12-metrowej ścieżce.

- Czołgałem się ze zmęczenia, ale to było przyjemne zmęczenie. Pod tym względem jestem masochistą - wspomina.

Udział w turniejach zawsze przynosił mu medale. Najczęściej wracał ze złotem.

Początkowo występował w dwójkach mieszanych. Ale układy z partnerkami kończyły się pechowo. Dziewczęta łamały ręce podczas treningów. Wtedy uczeń pierwszej klasy liceum postanowił, że będzie trenował w układzie jednolitym. Może dlatego, że taki zapamiętał z cyrku?

W Polsce cyrk jest inny niż ten w Kanadzie. Nie ma tam niedźwiedzi na motorach, tygrysów skaczących przez obręcze i klaunów. Są artyści, akrobaci, aktorzy i gimnastycy. Bartłomiej Pankau od 5 lat jest artystą kanadyjskiego cyrku „Eloize”. Zanim do niego trafił, szlifował umiejętności w Złotoryi, gdzie istnieje fundacja wspierająca młodych artystów. W ten sposób poznał nowego partnera i debiutował za granicą. Ale występ np. podczas imprezy wystawienniczej nie był tym, o czym zawsze marzył. Wraz z Jackiem Wyskupem, z którym występuje do dziś, postanowił sięgnąć gdzie indziej. Zaczęli od nagrania filmu promocyjnego.

- Czuliśmy, że wychodzi nam fatalnie. Trzęsiemy się, nie możemy utrzymać pionu. Postanowiliśmy przestać razem ćwiczyć. Gdy zobaczyliśmy nagranie, szczęki nam opadły. Było świetnie! - wspomina Pankau. Film rozesłali do polskich i zagranicznych cyrków. Telefon zadzwonił z Kanady.

„Eloize” wystawia spektakle tylko w teatrach, mimo iż jest cyrkiem. Nikt podczas spektaklów nie otwiera coli, nie je czipsów, nie pali. Bo to jest sztuka na tym samym poziomie co np. opera.

Na Małysza

Bydgoszczanin i jego parter Jacek Wyskup ze Złotoryi występują w spektaklach wielonarodowego zespołu. Po prezentacjach kolegów stawiają przysłowiową kropkę nad „i”. Podczas niespełna 10-minutowego pokazu akrobatycznego widz ogląda układy ćwiczeń, które sami wymyślają, dobierają i łączą, np. Bartek trzyma jedną ręką wiszącego w poziomie Jacka albo ciała obu układają się w literę „V”, co nazywają ćwiczeniem „na Małysza”.

- Ludziom wydaje się, że to, co robimy, jest nie o do wykonania. Po prostu udowadniamy, że jednak jest. Na przykład on wisi, ja go trzymam. Niemożliwe? Możliwe - Pankau jest zbyt skromny. W gruncie rzeczy mało kto na świecie osiągnął taki stopień perfekcji jak oni.

Reżyser ma do nich pełne zaufanie: - Artystę traktuje się indywidualnie i wydobywa z niego to, co w nim najlepsze - Krzysztof Soroczyński jest głównym trenerem i selekcjonerem kadry artystycznej cyrku. To on wypatrzył dwóch młodych rodaków, którzy w akrobatyce sportowej w kraju osiągnęli wszystko, co mogli. I pewnie nie żałuje, bo widownia podczas spektakli z ich udziałem zawsze jest pełna. I nigdy nie zbierają krytycznych recenzji.

Artystyczne fajerwerki

„Fajerwerk akrobacji, zmysłowości i muzyki”, „Najwyższa próba kunsztu akrobatycznego”, „Sztuka w pełnym tego słowa znaczeniu” - oceniają krytycy z całego świata płacąc zawsze sążnistymi brawami.

Po występie w Monachium jeden z redaktorów polonijnej gazety nie wytrzymał z zachwytu i krzyczał: Brawo Polska! Szkoda tylko, że Polska jeszcze tego nie widziała. Kanadyjski cyrk przyjechał do nas tylko raz. W warszawskim teatrze „Roma” pokazał spektakl wykonywany wówczas przez inną grupę cyrkową, dlatego Bartłomiej nigdy dotąd nie miał okazji zaprezentować układu z Jackiem przed „swoją” widownią.

- Chcielibyśmy pokazać się w kraju, ale jakoś nie było dotąd możliwości. Prawdopodobnie dlatego, że cyrk w Polsce nie najlepiej się kojarzy - przypuszczają. Próbują od jakiegoś czasu zainteresować widownię w kraju. Bez echa.

Dyrektor jednego z dużych polskich przedsiębiorstw zamierzał nawet taką rozrywkę zafundować swoim pracownikom podczas szkolenia, ale podziękował, gdy okazało się proponowany układ wykonywany jest przez mężczyzn i nie ma w nim nic erotycznego.

zrodlo

http://www.express.bydgoski.pl/look/article.tpl?IdLanguage=17&IdPublication=2&NrArticle=89520&NrIssue=805&NrSection=80&IdTag=128


Zmieniony przez - ilna w dniu 2008-03-01 14:54:09

Widziałem juz ich w "dzień dobry TVN" Wypowiadali sie cos ale nie pamiętam

Troche gejowszczyzną zajezdza

ale umiejętnosci naprawde niesamowite

gej party ?

Do tych dwoch osob nademną byscie wy byli takimi gey-ami to bedzie dobrze