Dziś opiszę wystawę(odbicie górne).
WYSTAWA
Zacznijmy od tego, jaką rolę pełni zawodnik wystawiający - rozgrywający. Niewątpliwie jest on głównym „reżyserem" gry całego zespołu. Najczęściej jest on najlepszy technicznie spośród graczy zespołu. Musi on mieć wyobraźnię w kreowaniu akcji oraz nie można popaść w monotonność, gdyż wtedy przeciwnik łatwo rozszyfruje nasze zamiary.
Nawet drużyna z najlepszymi środkowymi, atakującymi, przyjmującymi a bez dobrego rozgrywającego znaczącego sukcesu nie osiągnie.
Wystawy można podzielić na:
-długie
-średnie
-krótkie
Kryterium tego podziału jest odległość na jaką kierowane są wystawy.
Wystawy ze względu na wysokość dzielimy na:
-wysoką
-średniowysoką (najczęściej jest używana w grze i zarazem najbardziej skuteczna)
-niska
Teraz pokrótce opiszę odbicie górne.
Stopy ustawione są na szerokość barków, nogi lekko ugięte w kolanach, ręce luźno uniesione do góry, łokcie skierowane do góry i na boki. Ręce tworzą tzw. Koszyczek. Odbijamy wykonując pracę nogami, tułowiem i rękoma. Piłkę odbijamy gdy mamy ją na wysokości czoła.
Inaczej troszkę to wygląda podczas wystawy do tyłu. Wtedy odbijamy piłkę, gdy jest ona nad głową. Niejako musimy wejść „pod piłkę". Trzeba pamiętać , że odbicie zaczynamy od pracy nóg, a kończymy wyprostem rąk. Należy pamiętać że nie wystawiamy samymi nadgarstkami, przykład: gdy stoimy do siatki a chcemy zagrać na skrzydło. Wtedy wystawiający powinien bokiem się stawić do siatki.
Piłka po wystawieniu nie powinna mieć żadnej rotacji.
Zadania i porady dla rozgrywającego:
1) Rozgrywający powinien niejako mieć „oczy z tyłu głowy", aby przed przeprowadzeniem podania zobaczyć i zapamiętać ustawienie przeciwników, tym samym zagrać piłkę do zawodnika, któremu będzie najłatwiej skończyć atak
2) Do końca powinien ukrywać swoje zamierzenia co do wybranego wariantu ataku, czyli nie dać się rozgryźć przeciwnikowi.
3) Jeżeli zawodnik rozgrywający jest w linii obrony to podczas ataku powinien możliwie sprawnie i szybko przemieścić się w okolice siatki, aby wystawić piłkę. Podczas dojścia cały czas obserwuje on piłkę.(Najlepiej jest poruszać się małymi krokami, co umożliwia szybką zmianę kierunku biegu).
4) Przy złym dograniu partnera rozgrywający powinien rozegrać piłkę zawodnikowi z linii ataku.
5) Powinien zmieniać tempo gry i rozciągać grę(stosować przerzuty na przeciwne skrzydło).
6) Przy dobrym dograniu powinien grać efektywne kombinacje ataków.
7) Musi znać upodobania i umiejętności swoich atakujących.
8) Po wykonaniu podania rozgrywający powinien być gotowy do asekuracji.
Ćwiczenia dla rozgrywającego:
-w treningach używaj piłek do siatkówki, koszykówki, a nawet lekarskich(tylko tych lżejszych) - celem jest wzmocnienie palców i poprawienie techniki odbicia
-odbijanie piłki w jeden punkt (na ścianie na przykład, naprawdę wyrabia to celność podania i poprawia technikę)
-odbicia piłki nad sobą w miejscu, marszu, biegu
-odbicia w dwójkach, tutaj jest wiele możliwości ćwiczeń, np. jeden odbija w pozycji stojącej a drugi w klęczącej a potem zmiana
-w trójkach(są od siebie w odległości 3m i tworzą trójkąt) odbicie zgodnie z ruchem wskazówek zegara
-pompki na placach(wzmocnienie palców)
Wiadomo jednak, że rozgrywający to nie tylko wystawa. Także musi mieć on dość dobry blok i zagrywkę, a nawet atak. Czasem musi sam skończyć akcję atakując z drugiej piłki. Wykonuje się to najczęściej gdy rozgrywający jest pewny że nie ma „na sobie" bloku i może wtedy atakować z zaskoczenia.
Teraz opiszę kilka podstawowych kombinacji ataku (jak macie jakieś swoje ulubione, efektowne i co najważniejsze efektywne to piszcie)
-krótka (wymagane jest znanie zasięgu konkretnego zawodnika oraz to w jakim czasie on dochodzi do piły):
-ataki z pierwszej strefy
-krótka z tyłu
-przesunięta krótka
-podwójna krótka
-piłka na niedociagnięte skrzydło
-szybsza piłka(zazwyczaj jest grana blisko antenki)
-druga linia
To tyle. Macie jakieś spostrzeżenia, pomysły propozycje związane z siatkówką to piszcie. Teraz kilka zdjęć
Jedyną rzeczą której powinniśmy się bać jest sam strach