Nerwica...

Cześć mam pytanie. Mam neriwce i to chyba powazna poprostu jestem jednym wielkim kłebkiem nerwów i jest z tym coraz gorzej. Zaczynam sie zastanawiac nad jakimis srodkami uspokajajacymi. Przez nerwice tzn chyba przez nia ale pewnie tak niemoge zbudowac łądnej sylwetki na silowni niemam definicji wszystko jest zatluszczone bo chyba miesnie sie pala przez nerwy.I teraz mam pytanko czy jak zaczne brac jakies srodki uspokajajace to bede ospały będe chudł i mial mało siły? czy nie bedzie to przeszkadzac w cwiczeniu wrecz pomoze... Dzięki z góry za odpowiedzi

nie iwem cop napisali inni bo za duzo tego zeby czytac

idz do lekarza rodzinnego i popros o lek o nazwie hydroksyzyna lekarz powinien wispisac bez wiekszych problemow
no i jezeli stwirdzi ze jest potrzbea wizytu u psychiarty no to bedzie trzeba isc ale hydroksyzyna cie odbrze wyciszy i bedziesz bnardziej spokojny
i jeszcze jedno nie biez tak tego wszystki na serio chodzi mi o silownie podchodz do tego z wiekszym luzem a wszystko sie da osagnac

Żadnych środków uspokajających na własną rękę!! Jedynie pod ścisłą kontrolą lekrza. Działając w taki sposób nie sprawisz że problemy wywołujące nerwicę znikną a wprawisz się w kolejne tarapaty w postaci psychicznej zależności od środków poprawiających nastrój To jest pójście na łatwiznę. Jeśli problem jest duży idź do psychoterapeuty ( nie psychiatry) i spróbuj ustalić strategię działania systemowego. Uporządkuj życie, wprowadź trochę dyscypliny i porządku, regularności. Stosuj afirmacje poprawiające twoje poczucie własnej wartości i pewności. Popracuj nad regularnym snem. Wspomagająca proponuję regularne stosowanie waleriany i dziurawca. Przede wszystkim dotrzyj do sedna problemu i zmierz się z tym. Wiem że kosztuje to dużo pracy ale naprawdę warto gdyż tylko takie działania mogą doprowadzić do wyzdrowienia. Prochy tylko bardziej cię rozwalą , zamulą. To jest ostateczność i to jedynie według ścisłych wskazań lekarza psychiatry. Życzę dużo sił i wytrwałości. Trzymaj się i nie daj się:)

Zmieniony przez - dusty1981 w dniu 2008-04-04 10:35:46

siemanko tez kiedys miałem nerwice jescze mam no ale nie to co kiedys - nie mogłem normalnie zyc lek wygrywał czasami odlaczało mnie od rzeczywistosci tak silny był lek, to s****iała choroba.
Zadne leki uspokajajace tylko psychotropy tzw. ja poszedłem z tym do psychiatry i tobie tez radze jezeli chcesz normalnie zyc a powiem ci ze roznica jest duzzza, ogromna kuzwa. Efectin er tak sie nazywał lek ktory brałem rok czasu , kolego to, jak zylem kiedys a jak teraz to jest bajka. nie boj sie isc do psychiatry normalny lekarz wspomnij mu o tym leku co wymieniłem najlepszy lek na nerwice. A co do cwiczen to efekty napewno masz marne bo jestes non stop zestersowany a stres działa ciulowo na cwiczenia, jak sie jest wyciszonym poziom testosteronu jest wyzszy. Zapomnij o lekach uspokajających to ci w zaden sposob nie pomoze...
Dusty nie wiesz co piszesz psychoterapeuta to moze pomoc jak masz jakis problemy z psychika typu nie wiem co robi itd. tutaj to sa problemy fizyczne brak noradrenalny w mozgu. Jakie masz objawy napisz tej nerwicy??

Zmieniony przez - Freestyle. w dniu 2008-04-04 11:28:14

Głownie pocenie sie ogolnie zmiany nastrojów. Zalezy od dnia czasem mam tak ze poprostu bedąc wśrod ludzi poce sie jak swinia serce mi skacze pod gardlo bo m sie zdaje ze sie namnie gapia jak na d****a i ze jestem przez to malutki i sie wpedzam w takie koleczko bo przez to jeszcze bardziej sie poce. Przed kazdym wyjsciem z domu niewazne czy jest to wazne wyjscie czy takie o sobie na miasto zawsze sie cholernie denerwuje sam czasem niewiem co robie leje sie zemnie poprostu strumieniem. A ostatnio od jakiegos tygodnia mam problemy z sercem dziwnie mi bije co chwile tak mocno uderza jakby mialo dojsc pod gardlo to męczące a nasila sie jak sie denerwuje. I jednym z głownych powodów nerwow jest wlasnie to ze nie rosne i wydaje mi sie ze jestem maly stresuje sie ze jestem maly a jak sie juz denerwuje to katuje sie ze przez te nerwy spadne i takie kółko. Posrane to wszystko sam juz neiwiem co mi jest

taa ja tez sie balem wychodzic i tez mis ie zdawalo ze ludzie dziwnie sie na mnie gapia itd. moja rada jescze dzis znajdz dobrego psychiatre. Bo powiem ci ze bedzie tylko gorzej jak nic z tym nie zrobisz ja nic z tym nie robilem lekarka powiedziała ze i tak sczescie ze jeszce sobie nic nie zrobiłem w takim byłem stanie. Serce boli bo za duzo stresu cisnienie itd.miałem to samo chwyc za ksiazke i znajdz jakiegos psychiatre albo na forum poszukaj w necie w zaleznosci gdzie mieszkasz. Siłownia olej siłownie człowieku pierw zacznij zyc normalnie a nie sie siłownia przejmujesz , ja jedynym czym sie przejmowałem to tym co tu zrobic aby przetrwac. Aha i pamietaj to sie tyczy tego wszystkiego , nie skupija sie na problemie tylko szukaj rozwiazania.

Dzięki za odpowiedz. Pomyśle nadtym aczkolwiek niewiem czy sie nato zdobęde.

heh nie ma nad czym myslec..

Bra- trzeba próbować, ja jestem psychiatrą.

Dziwie sie naprawde ze piszecie mu takie rzeczy. Leki sa lekarstwem, ale na objawy a nie na nerwice. Sa sytuacje kiedy leki sa wskazane, np wtedy gdy lęki i wewnetrzne napiecie uniemozliwia psychoterapie. Natomiast podczas brania lekow i tak ktos Ci zleci psychoterapie poniewaz to ona jest rowiazaniem problemow, a nie leki. Ludzie sie dziwia ze wraca im nerwica po odstawieniu lekow a powod jest prosty- Nierozwiklane konflikty powodujace nerwice sa obecne i wpedzaja spowrotem w silna nerwice z objawami somatycznymi utrudniajacymi zycie.

To tak jakbys wlasnie wylezyl raka pluc chemioterapia i palil dalej papierosy. Nie ma sily zeby choroba nie powrocila.

Zycze wytrwalosci, pozdrawiam

Zmieniony przez - MotyW w dniu 2008-05-15 11:33:12

W sumie bardziej przydatny Ci jest psycholog, niż psychiatra bo ten drugi zajmuje się gorszymi przypadkami ;) Powinieneś się przełamać i iść, nie będziesz krytycznie na siebie patrzył. Z nerwami też dasz rade po wizycie ;)

Motyw, to ty chyba nie wiesz co mówisz...Niby ogólnie racja i brzmi logicznie, ale nie raz nic nie da się zrobić psychoterapią i człowiek może jako tako funkcjonować tylko dzięki lekom.

Weansley - nie podejrzewalam, że akurat psychiatrą jesteś. Mi się to zawsze marzyło, tymczasem skończyłam jako pacjentka

Ale to już przeszłość, powiedzmy.