Artykuł ze strony Szymca,znanego skądinąd jako wroga dopingu
"Clenbuterol jest agonistą receptorów beta 2 przeznaczonym do leczenia astmy. Mimo dostępności w wielu krajach Europy i w Meksyku, nigdy nie został dopuszczony do obrotu w Stanach Zjednboczonych.
Jak już pisaliśmy we Flexie, amerykańskie firmy farmaceutyczne nie są zainteresowane rejestracją tego leku, ponieważ nie ma on żadnych znaczących zalet w porównaniu z obecnie stosowanymi lekami przeciwastmatycznymi.
Ponadto clenbuterol ma istotną wadę - długi okres półtrwania w stosunku do innych leków tej grupy. Dłuższy okres półtrwania oznacza, że lek wolno się rozkłada, co z kolei stwarza większe ryzyko wystąpienia objawów ubocznych.
Co najmniej dwa objawy uboczne clenbuterolu są przedmiotem zainteresowania kulturystów i innych sportowców.
Badania wykazały, że lek ten powoduje przyrost masy mięśniowej nawet bez treningu.(!!) Ponadto po clenbuterolu występuje tzw. „efekt zastępowania" - pobudzenie spalania tłuszczu, przede wszystkim dzięki zdolności do zwiększania termogenezy (zamiany tłuszczu na ciepło). Te przypuszczalne korzyści podważa fakt, że w celu zwiększenia beztłuszczowej masy ciała zwierzęta dostawały dawki tysiące razy wyższe() niż zalecane dla ludzi.
Wszelkie korzystne działania clenbuterolu są krótkotrwałe. Receptory adrenergiczne, które wchodzą w inerakcję z lekiem, są niebywale czułe. W rezultacie organizm reaguje na clenbuterol zaledwie w ciągu 2 czy 3 tygodni.
Nadmiar clenbuterolu we krwi powoduje spadek liczby receptorów, a w rezultacie daje zmniejszenie skuteczności leku. Pomimo tego clenbuterol nadal pozostaje popularny wśród sportowców, którzy lubią prowadzić na sobie eksperymenty farmakologiczne. Na mitingu American College of Sports Medicine w Denver, w stanie Kolorado, zaprezentowano nową pracę wskazującą na inne aspekty dotyczące clenbuterolu i intensywności treningu.
W pracy tej badano wydolność treningową szczurzych samców, którym podawano clenbuterol w dawce 2 mg/kg masy ciała dziennie. Zwierzęta były losowo podzielone na grupy, w których poddawano je jednemu z trzech ćwiczeń: pływaniu, bieganiu po ruchomej bieżni, bieganiu po kole treningowym. Część zwierząt nie dostawała clenbuterolu i ta służyła jako grupa kontrolna.
Otrzymane wyniki świadczyły o dużym spadku wydolności treningowej u wszystkich szczurów po clenbuterolu. Zwierzęta te nie mogły biegać ani pływać tak długo jak grupa kontrolna i szybko ulegały wyczerpaniu. Natomiast grupa kontrolna pozytywnie przeszła przez wszystkie testy treningowe.
U szczurów po clenbuterolu rzeczywiście występował większy przyrost mięśni szkieletowych i mięśnia sercowego, ale jednocześnie podczas ćwiczeń serce wykazywało gorszy skurcz. Ponadto zaobserwowano spadek aktywności enzymu mięśniowego związanego z reakcjami energetycznymi. Zdaniem autorów pracy oba te czynniki mogły mieć wpływ na gorszą wydolność treningową szczurów.
Czy rodzaj ćwiczeń ma tu jakieś znaczenie? W pracy tej wykorzystano przede wszystkim ćwiczenia aerobowe. Jednakże w innych pracach na zwierzętach poddanych treningowi anaerobowemu (jakiego przykładem jest kulturystyka) także wykazano gorszą wydolność treningową po clenbuterolu.
Jeśli przeniesiemy wyniki tych badań na ludzi, wiele korzystnych działań clenbuterolu stanie pod znakiem zapytania ze względu na jego niekorzystny wpływ na intensywność treningu.
12 spampostów w suplach i MMA
15 w odżywianiu
dlugo dlugo nic...
DOPING - spampost nr 100 <brawo>