Shinmem Musashi-no-kami Fujiwara no Genshin, znany pod nazwiskiem Miyamoto Musashi, urodzil sie w roku 1584 we wsi Miyamoto w prowincji Mimasaka. Przodkowie Musashiego nalezeli do jednej z galezi poteznego klanu Harima z wyspy Kyushu.
W wieku lat siedmiu, Musashi stracil ojca i znalazl sie pod opieka wuja, kaplana shinto. U kogo Musashi pobieral pierwsze lekcje walki mieczem - nie wiadomo. Pewnym jest, ze w wieku lat trzynastu zabil w walce niejakiego Arima Kihei, samuraja ze szkoly Shinto-ryu, ponoc niezle wladajacego mieczem i wlocznia. Chlopak powalil go na ziemie, po czym probujacego wstac uderzyl kijem w glowe, co spowodowalo krwotok i smierc przeciwnika.
Nastepna walke stoczyl Musashi w wieku lat szesnastu. Pokonal w niej Tadashima Akiyama. Mniej wiecej w tym samym czasie Musashi opuscil rodzinne strony, wyruszajac na "pielgrzymke wojownika", w trakcie ktorej stoczyl wiele zwycieskich pojedynkow i uczestniczyl w szesciu wojnach.
Ten odcinek swego zycia, spedzil Musashi na poszukiwaniu oswiecenia na drodze miecza. Zyjac w dobrowolnej nedzy, ciagnal przez kraj, zajety wylacznie doskonaleniem swych umiejetnosci walki. Powiadano o nim, ze nigdy sie nie kapal, nie czesal swych wlosow i w ogole nie dbal o swoj wyglad.
W wieku lat 21, udal sie do Kyoto, gdzie wdal sie w zatarg z rodzina Yoshioka. Czlonkowie klanu Yoshioka, byli nauczycielami fechtunku na dworze shogunow Ashikaga. Podobno juz ojciec Musashiego - Munisai waczyl z trzema czlonkami rodziny Yoshioka, z czego pokonal dwoch.
Byc moze, wlasnie to bylo przyczyna starcia Musashiego z rodzina Yoshioka.
W pierwszym pojedynku Musashi pokonal glowe klanu - Seijuro. Seijuro walczyl ostrym mieczem - Musashi drewnianym. Musashi powalil Seijuro na ziemie, po czym okladal go bokknem. Seijuro przezyl, ale na znak hanby kazal sobie obciac wezel z wlosow, bedacy oznaka przynaleznosci do kasty wojownikow.
Nastepnym z kolei byl brat Seijuro - Denshichiro. Musashi spoznil sie na miejsce pojedynku i juz w chwile po rozpoczeciu walki powalil przeciwnika poteznym ciosem w glowe. Denshichiro zginal na miejscu.
Po tej klesce, klan Yoshioka wyzwal Musashiego raz jeszcze . Tym razem przeciwnikiem mial byc niespelna trzynastoletni syn Seijuro - Matashichiro. Kontrahenci umowili sie przy samotnie stojacej sosnie na skraju pola ryzowego. Musashi przybyl na miejsce na dlugo przed umowionym terminem pojedynku i w ukryciu czekal na przeciwnika.
Matashichiro zjawil sie w otoczeniu dobrze uzbrojonej eskorty, zdecydowany za wszelka cene wykonczyc Musashiego. Musashi odczekal jakis czas, az ludzie Yioshioki poczeli przypuszczac, ze opuscil Kyoto unikajac pojedynku. Nagle Musashi wpadl miedzy nie spodziewajacych sie juz niczego i zabil Matashichiro.
Nastepnie dobyl drugiego miecza i torujac sobie droge przez gestwe przeciwnikow, zbiegl.
Po tym epizodzie Musashi wedrowal po Japonii juz za zycia bedac legenda. Przed ukonczeniem dwudziestego roku zycia, stoczyl ponad 60 walk i wszystkie wygral.
W roku 1605, zaraz po walce przeciwko rodzinie Yoshioka, odwiedzil swiatynie Hozoin w Nara. Walczyl tam przeciwko mnichowi Oku Zoin, expertowi w poslugiwaniu sie wlocznia, ktorego pokonal dwa razy uzywajac drewnianego miecza. Musashi pozostal jakis czas w swiatyni, studiujac tamtejsza sztuke walki i prowadzac rozmowy z mnichami. Do dzis w swiatyni Hozoin praktykowana jest tradycyjna walka wlocznia.
Podczas podrozy przez prowincje Izumo, Musashi odwiedzil ksiecia Matsudaira, ktorego poprosil o zezwolenie na walke z najlepszym szermierzem z jego swity. Walka miala miejsce w ogrodzie nalezacym do biblioteki ksiecia. Musashi wygral pojedynek, po czym ku zdziwieniu zebranych zostal wyzwany przez samego Matsudaire. Walka zakonczyla sie w chwili, gdy miecz ksiecia pekl na dwie czesci.
Ksiaze poklonil sie Musashiemu na znak porazki i poprosil go o pozostanie na jego dworze w roli nauczyciela fechtunku.
Najslynniejsza walka Musashiego miala miejsce w roku 1612. Jego przeciwnikiem byl Sasaki Kojiro, doskonaly szermierz ze swity ksiecia Hosokawa Tadaoki.
Musashi zwrocil sie do ksiecia o pozwolenie walki przeciwko Kojiro. Po uzyskaniu zgody ustalono, ze pojedynek odbedzie sie na malej wyspie nieopodal Kokury.
W noc poprzedzajaca spotkanie, Musashi opuscil miejsce swego dotychczasowego pobytu i udal sie do domu swego znajomego. Fakt ten stal sie przyczyna pogloski o ucieczce Musashiego, rzekomo ze strachu przed doskonala technika Kojiro.
Nastepnego dnia, wyslancy ksiecia znalezli go spiacego smacznie, mimo iz pojedynek powinien sie juz rozpoczac.
W drodze na wyznaczona na miejsce spotkania wyspe, Musashi spokojnie strugal drewniany miecz z zapasowego wiosla. Gdy skonczyl, polozyl sie aby odpoczac.
Czekajacy na wyspie dygnitarze i sam Kojiro, zwatpili juz, ze pojedynek dojdzie do skutku. Tym wieksze bylo ich zdziwienie, gdy ujrzeli wyskakujacego z lodzi Musashiego, z drewnianym mieczem w dloni i ruszajacego z impetem na przeciwnika.
Kojiro dobyl miecza a pochwe odrzucil na ziemie. "Slusznie, juz jej nie bedziesz potrzebowal!", krzyknal Musashi zblizajac sie don w szybkim tempie. Kojiro uniosl miecz do
ciosu, ale Musashi wyprzedzil go uderzeniem wioslem w glowe. Gdy trafiony smiertelnie Kojiro upadl, Musashi poklonil sie zebranym i ruszyl pedem z powrotem do swej lodzi.
Po tym wydazeniu, Musashi uczestniczyl jeszcze w trzech wojnach po stronie shoguna Ieyasu Tokugawa. Przez jakis czas mieszkal na dworze ksiecia Hosokawa oddajac sie poezji, malarstwu i kaligrafii, oraz nauczaniu szermierki. W roku 1643 wycofal sie w zacisze groty Reigendo, gdzie zyl jako eremita.
Tam tez powstalo jego najslynniejsze dzielo: "Gorin-no-sho" - bedace przewodnikiem i zrodlem inspiracji dal wielu pkolen wojennych artystow. Zakonczyl je na kilka tygodni przed smiercia w roku 1645.