Tomekk16
Życie uodparnia na wszystko
Rozmowa z zawodowym strongmanem, Mariuszem Pudzianowskim
Jest Mistrzem Polski, Mistrzem Europy i 4-krotnym Mistrzem Świata. Uprawia też boks i karate kyokushin. Występuje właśnie w najpopularniejszym programie TVN-u "Taniec z gwiazdami".
Kiedy zdecydował się pan zrezygnować z normalnej pracy i całkowicie zająć sportem?
Na początku zarówno pracowałem, jak i startowałem w zawodach. W pewnym momencie trzeba było zastanowić się, czy nie przestać pracować i nie robić cięższych treningów przed udziałem w zawodach. Jednak nie było pewności, czy je wygram i odrobię straty. Miałem rozterki, czy rzucić pracę, czy ewentualna nagroda za I miejsce zrekompensuje to, czy nie. Zaryzykowałem. Zwolniłem się. Zacząłem dwa, trzy razy dziennie ciężko trenować i pojechałem na Mistrzostwa Świata. Ten okres, kiedy nie pracowałem zrekompensował się trzydziestokrotnie, ale gdybym przegrał, zostałbym bez pracy, bez nagrody i wróciłbym z podwiniętą kitą do domu. Byłbym na utrzymaniu ojca i zaglądałbym mu w garnek, dopóki nie znalazłbym nowej pracy.
Podobno jeszcze kilka lat temu dorabiał pan na budowach?
Jako młody chłopak chodziłem do ludzi, którzy mieli gospodarstwa ogrodnicze, rwałem jabłka, chodziłem na budowę. Zresztą nie tak dawno to było. Jeszcze w 2002 roku zarabiałem w ten sposób 60 zł dziennie plus obiad. Zatrudniałem się dodatkowo jako stróż. Chodziłem po placu, sprawdzałem, co się dzieje, a jednocześnie trenowałem. Za pieniądze, które otrzymywałem, kupowałem odżywki, sprzęt. Przez chwilę myślałem o wyjeździe do Niemiec albo Stanów, ale nie miałem takiej możliwości.
Nie miał pan kontaktów?
Przede wszystkim. Dziś, dzięki zawodom, mam je na całym świecie, Los Angeles, Chicago, Nowy Jork, Irlandia, Szwecja. W każdej chwili mogę pojechać i zarobić, ale nie ma takiej potrzeby.
Przeszedł pan kilka etapów w swoim życiu.
Pierwszy był najważniejszy. Wyszedłem z normalnej pracy i zacząłem utrzymywać się ze sportu. To nie były złe pieniądze, bo za jedne zawody dostawałem sześciomiesięczne dochody przeciętnego Polaka. Bywało, że wyjeżdżałem trzy razy w miesiącu, ale to dopiero na pewnym etapie, który poprzedził wieloletni wysiłek.
Pan się bardzo szybko usamodzielnił...
Tak, mając 18 lat miałem już swoje dyskoteki, które bardzo dobrze prosperowały. Za zarobione pieniądze kupiłem działkę i wybudowałem dla siebie dom. Miałem wtedy 22 lata. Wyprowadziłem się od rodziców i poszedłem na swoje.
Chwileczkę, czegoś nie rozumiem. Skoro mając 18 lat miał pan już własny interes, to czemu kilka lat później chodził do obcych na budowę…?
Miałem taki okres, gdy trafiłem na "wakacje na koszt państwa". Trochę wtedy podupadłem. Przez dwa lata mnie nie było. Po powrocie trzeba było od czegoś zacząć, z czegoś żyć, więc trafiłem na budowę. Po kilku miesiącach zacząłem trenować. Po kolei wygrywałem Mistrzostwa Polski, Mistrzostwa Europy i Mistrzostwa Świata, wszystko, co było do zdobycia. Wtedy poleciało już z górki.
Czy są rzeczy, które mogą psychicznie załamać najsilniejszego człowieka?
Dzisiaj już nie.
Długo się nad tym pracuje?
Wszystko jest do zrobienia. Psychikę można tak samo wymodelować jak ciało. Podam pani bardzo skrajny przykład. Oglądałem kiedyś film, gdzie małe dzieci przygotowano do roli zabójców. Na początku oswajano je z uśmiercaniem królików, z czasem przechodzono na coś większego. W którymś momencie zabicie człowieka nie stanowiło dla nich problemu, bo od dawna obcowały ze złem. Ja też miałem potknięcie jedno, drugie - trzeba było wytrzymać, w ten sposób się hartowałem, ale oczywiście w innym celu niż na filmie. Życie uodparnia na wszystko.
Wiele razy udzielano panu "korepetycji"?
Było trochę problemów, kłopoty z prawem. Z czasem człowiek uczy się być nie tylko odporniejszym, ale ostrożniejszym i rozsądniejszym. W mojej branży spotyka się różnych ludzi. Zdarza się, że i hieny, wykorzystujące nieopatrznie powiedziane słowo, z którego potem robi się "wielkie halo".
Teraz bierze pan udział w projekcie, któremu z założenia musi towarzyszyć "wielkie halo". Dlaczego pan się na to zdecydował?
Nie spocznę na laurach. W sporcie osiągnąłem już praktycznie wszystko. Zostało mi jeszcze tylko jedno: piąte Mistrzostwo Świata. Nie wiem, kiedy będę się starał tego dopiąć, w tym roku, może za rok, dwa? Takie są założenia. Lubię nowe wyzwania. Do listopada mam zaplanowany dzień po dniu. Później będę myślał, co dalej ze sobą robić.
Czy przed programem lubił pan tańczyć?
Tańczyłem jak każdy przeciętny facet, przechodziło się z nogi na nogę, nigdy zawodowo.
Na dyskotece w szkole podstawowej miał pan odwagę poprosić koleżankę do tańca, czy raczej podpierał pan ściany?
Podpierałem ściany (śmieje się), a jeśli do tańca dochodziło, to do takiego z buta na buta. Nigdy nie potrafiłem zatańczyć walca czy tanga. Teraz jak będzie w rodzinie wesele, to nie będę się za siebie wstydził. To jest dobra strona mojego udziału w "Tańcu z gwiazdami".
Jak panu idą próby?
Monotonia. Po 5-6 godzin ćwiczeń na razie, potem przypuszczam, że po 8, więc cały dzień będzie zajęty.
To jest wysiłek podobny do tego, jaki pan podejmuje przed zawodami?
Tak, ale teraz w międzyczasie mam jeszcze siłownię. Zaraz na nią idę. Potem z godzinkę położę się odpocząć, potem 3 godziny siłownia, a następnie na 21.00 jeszcze raz taniec.
Ile godzin dzisiaj będzie pan ćwiczył?
Około 10.
Ile pan spał?
6. O jakieś 2 godziny za mało. Przy takim wysiłku fizycznym 8 godzin muszę odespać
Ile razy dziennie pan jada?
Przyzwoite śniadanie, obiad i kolację plus 2-3 koktajle energetyczne carbo węglowodanów w granicach litra. Taki koktajl to więcej niż obiad, więc można powiedzieć, że przyjmuję 5 posiłków dziennie.
Ile wody pan pije?
Cały czas, na każdym treningu minimum półtora litra.
Źrodlo onet.pl
Zmieniony przez - Tomekk16 w dniu 2008-03-30 22:25:26
Rozmowa z zawodowym strongmanem, Mariuszem Pudzianowskim
Jest Mistrzem Polski, Mistrzem Europy i 4-krotnym Mistrzem Świata. Uprawia też boks i karate kyokushin. Występuje właśnie w najpopularniejszym programie TVN-u "Taniec z gwiazdami".
Kiedy zdecydował się pan zrezygnować z normalnej pracy i całkowicie zająć sportem?
Na początku zarówno pracowałem, jak i startowałem w zawodach. W pewnym momencie trzeba było zastanowić się, czy nie przestać pracować i nie robić cięższych treningów przed udziałem w zawodach. Jednak nie było pewności, czy je wygram i odrobię straty. Miałem rozterki, czy rzucić pracę, czy ewentualna nagroda za I miejsce zrekompensuje to, czy nie. Zaryzykowałem. Zwolniłem się. Zacząłem dwa, trzy razy dziennie ciężko trenować i pojechałem na Mistrzostwa Świata. Ten okres, kiedy nie pracowałem zrekompensował się trzydziestokrotnie, ale gdybym przegrał, zostałbym bez pracy, bez nagrody i wróciłbym z podwiniętą kitą do domu. Byłbym na utrzymaniu ojca i zaglądałbym mu w garnek, dopóki nie znalazłbym nowej pracy.
Podobno jeszcze kilka lat temu dorabiał pan na budowach?
Jako młody chłopak chodziłem do ludzi, którzy mieli gospodarstwa ogrodnicze, rwałem jabłka, chodziłem na budowę. Zresztą nie tak dawno to było. Jeszcze w 2002 roku zarabiałem w ten sposób 60 zł dziennie plus obiad. Zatrudniałem się dodatkowo jako stróż. Chodziłem po placu, sprawdzałem, co się dzieje, a jednocześnie trenowałem. Za pieniądze, które otrzymywałem, kupowałem odżywki, sprzęt. Przez chwilę myślałem o wyjeździe do Niemiec albo Stanów, ale nie miałem takiej możliwości.
Nie miał pan kontaktów?
Przede wszystkim. Dziś, dzięki zawodom, mam je na całym świecie, Los Angeles, Chicago, Nowy Jork, Irlandia, Szwecja. W każdej chwili mogę pojechać i zarobić, ale nie ma takiej potrzeby.
Przeszedł pan kilka etapów w swoim życiu.
Pierwszy był najważniejszy. Wyszedłem z normalnej pracy i zacząłem utrzymywać się ze sportu. To nie były złe pieniądze, bo za jedne zawody dostawałem sześciomiesięczne dochody przeciętnego Polaka. Bywało, że wyjeżdżałem trzy razy w miesiącu, ale to dopiero na pewnym etapie, który poprzedził wieloletni wysiłek.
Pan się bardzo szybko usamodzielnił...
Tak, mając 18 lat miałem już swoje dyskoteki, które bardzo dobrze prosperowały. Za zarobione pieniądze kupiłem działkę i wybudowałem dla siebie dom. Miałem wtedy 22 lata. Wyprowadziłem się od rodziców i poszedłem na swoje.
Chwileczkę, czegoś nie rozumiem. Skoro mając 18 lat miał pan już własny interes, to czemu kilka lat później chodził do obcych na budowę…?
Miałem taki okres, gdy trafiłem na "wakacje na koszt państwa". Trochę wtedy podupadłem. Przez dwa lata mnie nie było. Po powrocie trzeba było od czegoś zacząć, z czegoś żyć, więc trafiłem na budowę. Po kilku miesiącach zacząłem trenować. Po kolei wygrywałem Mistrzostwa Polski, Mistrzostwa Europy i Mistrzostwa Świata, wszystko, co było do zdobycia. Wtedy poleciało już z górki.
Czy są rzeczy, które mogą psychicznie załamać najsilniejszego człowieka?
Dzisiaj już nie.
Długo się nad tym pracuje?
Wszystko jest do zrobienia. Psychikę można tak samo wymodelować jak ciało. Podam pani bardzo skrajny przykład. Oglądałem kiedyś film, gdzie małe dzieci przygotowano do roli zabójców. Na początku oswajano je z uśmiercaniem królików, z czasem przechodzono na coś większego. W którymś momencie zabicie człowieka nie stanowiło dla nich problemu, bo od dawna obcowały ze złem. Ja też miałem potknięcie jedno, drugie - trzeba było wytrzymać, w ten sposób się hartowałem, ale oczywiście w innym celu niż na filmie. Życie uodparnia na wszystko.
Wiele razy udzielano panu "korepetycji"?
Było trochę problemów, kłopoty z prawem. Z czasem człowiek uczy się być nie tylko odporniejszym, ale ostrożniejszym i rozsądniejszym. W mojej branży spotyka się różnych ludzi. Zdarza się, że i hieny, wykorzystujące nieopatrznie powiedziane słowo, z którego potem robi się "wielkie halo".
Teraz bierze pan udział w projekcie, któremu z założenia musi towarzyszyć "wielkie halo". Dlaczego pan się na to zdecydował?
Nie spocznę na laurach. W sporcie osiągnąłem już praktycznie wszystko. Zostało mi jeszcze tylko jedno: piąte Mistrzostwo Świata. Nie wiem, kiedy będę się starał tego dopiąć, w tym roku, może za rok, dwa? Takie są założenia. Lubię nowe wyzwania. Do listopada mam zaplanowany dzień po dniu. Później będę myślał, co dalej ze sobą robić.
Czy przed programem lubił pan tańczyć?
Tańczyłem jak każdy przeciętny facet, przechodziło się z nogi na nogę, nigdy zawodowo.
Na dyskotece w szkole podstawowej miał pan odwagę poprosić koleżankę do tańca, czy raczej podpierał pan ściany?
Podpierałem ściany (śmieje się), a jeśli do tańca dochodziło, to do takiego z buta na buta. Nigdy nie potrafiłem zatańczyć walca czy tanga. Teraz jak będzie w rodzinie wesele, to nie będę się za siebie wstydził. To jest dobra strona mojego udziału w "Tańcu z gwiazdami".
Jak panu idą próby?
Monotonia. Po 5-6 godzin ćwiczeń na razie, potem przypuszczam, że po 8, więc cały dzień będzie zajęty.
To jest wysiłek podobny do tego, jaki pan podejmuje przed zawodami?
Tak, ale teraz w międzyczasie mam jeszcze siłownię. Zaraz na nią idę. Potem z godzinkę położę się odpocząć, potem 3 godziny siłownia, a następnie na 21.00 jeszcze raz taniec.
Ile godzin dzisiaj będzie pan ćwiczył?
Około 10.
Ile pan spał?
6. O jakieś 2 godziny za mało. Przy takim wysiłku fizycznym 8 godzin muszę odespać
Ile razy dziennie pan jada?
Przyzwoite śniadanie, obiad i kolację plus 2-3 koktajle energetyczne carbo węglowodanów w granicach litra. Taki koktajl to więcej niż obiad, więc można powiedzieć, że przyjmuję 5 posiłków dziennie.
Ile wody pan pije?
Cały czas, na każdym treningu minimum półtora litra.
Źrodlo onet.pl
Zmieniony przez - Tomekk16 w dniu 2008-03-30 22:25:26
Na co mnie stać w swoim życiu osiągnę
A czy przed Bogiem zdążę tego naprawdę nie wiem
Niejeden mówił martw się sam za siebie
Krzysztof Piekarz
muti90
');
polaco_92
maximus_pl
donpatricc
Anonim
Bazz78
Andrzey
