Styl powstał na bazie tradycyjnych zapasów angielskich (zwłaszcza z rejonu Lancashire oraz Irlandii), jednakże wyraźny wpływ na jego kształt miały również style azjatyckie, zwłaszcza różne odmiany zapasów indyjskich oraz japońskie Judo, z którym Catch wrestlerzy spotkali się w początach 20 XX wieku.
Przez długie lata Catch wrestling był raczej formułą konfrontacji (nieraz praktycznie bez reguł), w której zwycięstwo przyznawane było za zmuszenie przeciwnika do poddania się lub za uczynienie go niezdolnym do dalszej walki za pomocą niemal dowolnej techniki (chwytu, trzymania, rzutu, dźwigni, uderzeń a nawet ataku na oczy). Technikę kończącą (zwłaszcza dźwignie) określano mianem „hook”.
Dziś Catch wrestling(w wersji sportowej, bez uderzeń i technik groźnych dla zdrowia przeciwnika) odzyskuje popularność za sprawą mieszanych sztuk walki (MMA).
Na bazie Catch wrestlingu i Judo powstał w latach 80 tych XX wieku japoński styl Shoot wrestling.