DinthKSC
Witam. Przez przypadek w necie znalazlem artykulik, ktorego tutaj jeszcze nie bylo ;)
Wyprysk kontaktowy, zwany popularnie egzemą jest schorzeniem skóry wywołanym przez kontakt z zewnętrznymi substancjami uczulającymi lub substancjami drażniącymi.
Substancje uczulające to tzw. alergeny kontaktowe (zwane też antygenami) , które wywołują wyprysk kontaktowy o charakterze alergicznym. Substancje drażniące to zwykle środki czystości, mydła, detergenty, itp. Objawy obydwu schorzeń są podobne - skóra wskutek ich oddziaływania staje się zaczerwieniona, pogrubiała i złuszcza się. W czasie zaostrzeń widoczne są podskórne grudki lub pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. W zmianach ostrych występuje nasilony rumień, pęcherzyki pękają, dając wysięk i nadżerki.
Jakie są różnice pomiędzy wypryskiem kontaktowym „z podrażnienia" -a wskutek uczulenia na alergen?
Wyprysk kontaktowy z podrażnienia powodują substancje, które niszczą lipidowo-kwasową osłonę ochronną skóry. Pozwala to wnikać do jej tkanek substancjom drażniącym - wspomnianym środkom czystości, detergentom i wielu innym toksycznym substancjom z jakimi się stykamy. Toteż wystąpienie objawów skórnych może dotknąć każdego i zależy tylko od stopnia natężenia czynnika drażniącego i czasu jego działania. Ta powszechność zagrożenia wypryskiem z podrażnienia, to pierwsza różnica między schorzeniami. Druga to większa częstość nawrotów wyprysku z podrażnienia. Pojawia się on ponownie nie tylko po kontakcie z pierwotną przyczyną, ale i pod wpływem wielu innych czynników drażniących. Natomiast alergiczny wyprysk kontaktowy wywołuje zwykle konkretny alergen (antygen). Toteż znając listę substancji najczęściej uczulających łatwiej go zidentyfikować i wyeliminować.
Jaki jest mechanizm alergii kontaktowej?
Choroba ma podłoże immunologiczne i jest związana z nadwrażliwością na tzw. małocząsteczkowe substancje chemiczne. Substancje te - niektóre antybiotyki (w postaci maści leczniczych), pewne metale z którymi styka się ciało (najczęściej nikiel, chrom.), niektóre kosmetyki, detergenty, itp. łączą się konwalencyjnie z białkami skóry. Powstałe kompleksy są źle znoszone przez organizm, który uznaje je za antygeny. Wówczas limfocyty T rozpoznają antygen, łączą się z nim swoistymi receptorami i zapoczątkowują proces zwalczania. Te grasiczozależne limfocyty przy kontakcie z alergenem wytwarzają populację tzw. limfocytów T - uczulonych na konkretny kompleks alergen-białko skóry. Ten typ uczulonych limfocytów jest odpowiedzialny za objawy chorobowe. Powyższy mechanizm powstawania alergii nazywamy „komórkowym" lub „opóźnionym".
Jak szybko i gdzie występują objawy chorobowe?
Alergiczny wyprysk kontaktowy pojawia się najczęściej w miejscu zetknięcia z uczulającą substancją, ale z opóźnieniem. Objawy chorobowe skóry pojawiają się nie wcześniej, niż na drugi dzień; zwykle jednak po 2-3 dniach. Skóra staje się wówczas zaczerwieniona, swędząca, często powstają na niej pęcherze lub grudki wysiękowe. Nasilenie zmian jest największe w miejscu kontaktu z substancją uczulającą, ale ich lokalizacja może być różna.
W jakim wieku chorujemy?
Częstość występowania kontaktowego zapalenia skóry u dorosłych jest większa niż u dzieci i osób w wieku podeszłym.
Jakie substancje najczęściej powodują alergiczny wyprysk kontaktowy?
Istnieje kilka tysięcy substancji chemicznych, które mogą wywoływać kontaktowe zapalenie skóry. Jednak najczęstszą przyczyna uczulenia są:
Metale: chrom, nikiel, (rzadziej: kobalt, rtęć, złoto).
Substancje chemiczne: składniki gumy, barwniki, żywice epoksydowe.
Leki stosowane zewnętrznie: antybiotyki (neomycyna, gentamycyna, detreomycyna), wioform, kit pszczeli, balsam peruwiański, kortykosteroidy.
Kosmetyki: mieszaniny syntetycznych związków zapachowych, olejki eteryczne, kalafonia, konserwanty.
JAKIE METALE UCZULAJĄ?
NIKIEL
Jak często uczula nikiel?
Nikiel uważany jest obecnie za najczęściej uczulający alergen kontaktowy. Metal ten uczula głównie w dwóch sytuacjach - przez zetknięcie się z przedmiotami niklowanymi oraz przez dotyk stopów, w skład, których wchodzi. Częściej uczula kobiety, niż mężczyzn, ze względu na noszenie przez nie sztucznej biżuterii z zawartością niklu - kolii, kolczyków, itp. (Patrz opisany na wstępie przypadek uczulenia młodej kobiety). Często daje zmiany odległe od miejsca stykania się z ciałem - tzw. idy niklowe.
Jakie wyroby z niklu najczęściej uczulają?
Metal ten występuje powszechnie w sztucznej biżuterii, sprzączkach pasków, haftkach staników, zegarkach noszonych na ręku, zamkach błyskawicznych, niektórych stopach metali. Lista uczulających wyrobów z niklu jest długa i na dobrą sprawę nie zawsze wiemy, że ten popularny składnik wielu stopów metali wchodzi w skład konkretnej biżuterii, czy oprawek okularów. Jednak na podstawie badań można sporządzić listę metalowych wyrobów, w których możemy się spodziewać obecności tego alergenu: (Podajemy ją począwszy od wyrobów, które częściej uczulają).
Zegarek w metalowej kopercie, kolczyki, zapinki stanika, pierścionki, podwiązki, okulary (metalowe oprawki), naszyjniki, podzespoły elektroniczne, okucia stolarskie, klamra paska, metalowe guziki, naparstek, monety, narzędzia dentystyczne, odczynniki chemiczne, maszyna dziewiarska, spinka do włosów, bransoletki, suwaki, nożyczki, klucze, długopisy, zapięcia butów, sztućce, itp.
Czy niewielkie ilości niklu w stopach z innymi metalami mogą uczulać?
Tak, nikiel jest bardzo silnym alergenem kontaktowym. Wystarczy kontakt skóry z jego niewielką ilością, nawet wówczas, kiedy jest w stopie z innymi metalami, aby wystąpił wyprysk skórny. Stwierdzono uczulenie na biżuterię zawierającą 99% 24 karatowego złota, a tylko minimalne ilości niklu (!) Osoby nadwrażliwe na nikiel uczulają się nawet tzw. białym złotem, będącym stopem szlachetnego kruszcu z różnymi metalami, w tym z niewielką domieszką niklu.
Kto jest najbardziej zagrożony uczuleniem na nikiel?
Po pierwsze, jak już wspomnieliśmy zagrożone są kobiety, ze względu na częsty kontakt z biżuterią zawierającą nikiel, zapinkami do bielizny, itp. Prawidłowość ta zachodzi we wszystkich krajach rozwiniętych. Ale w krajach trzeciego świata bywają proporcje odwrócone - tam, bowiem kobiety nie noszą biżuterii ze stopów niklu, a mężczyźni często noszą na rękach niklowane zegarki. Drugą grupę, w której alergia na nikiel jest szczególnie częsta, stanowią ludzie młodzi, (ze względu na częsty kontakt z tanią biżuterią z niklu), w tym szczególnie kobiety przed 30 rokiem życia - czego przykładem jest opisany na wstępie przypadek młodej kobiety. Po ukończeniu 60 lat nadwrażliwość na nikiel występuje już rzadko. Trzecią grupę osób zagrożonych uczuleniem na nikiel stanowią chorzy z atopią.
Czy możliwe jest uczulenie się na nikiel przez pokarm?
Tak, jest to osobliwością alergii na nikiel, że można się uczulić drogą doustną (a nawet wziewną, w niektórych zawodach). Drogą doustną możemy się uczulić, jeśli metal jest w stopie, z jakiego wykonano przewody wodociągowe, z których pijemy wodę. Przyczyną uczulenia może być też obfitość niklu w pokarmie. U części pacjentów uczulonych na ten metal może się pojawić wskutek tego świąd, wysiew zmian skórnych, jak też rozwój choroby, tj. zaostrzenie się ognisk wyprysku skórnego.
Jakich pokarmów obfitujących w nikiel należy unikać?
Dla osób silnie uczulonych opracowano specjalną dietę zalecającą unikanie śledzi, szparagów, fasoli, grzybów, cebuli, kukurydzy, szpinaku, pomidorów, grochu, sałaty, marchwi, gruszek, rabarbaru, kakao, czekolady i piwa, jako produktów spożywczych zawierających szczególnie dużo tego metalu.
CHROM
Jak częste jest uczulenie na chrom?
Chrom w Polsce był przez wiele lat najczęstszym alergenem kontaktowym. Od lat 80-tych odsetek osób uczulonych na ten metal nieco się zmniejszył. Jednak uczulenie to było i pozostaje nadal częstsze, niż w większości krajów Zachodu.
Czy uczulenie na chrom stanowi zagrożenie dla zdrowia?
Chrom jest silnym alergenem, który wywołuje przede wszystkim wyprysk kontaktowy, cechujący się przewlekłym przebiegiem i częstymi nawrotami. W związku z tym uczulenie na chrom jest poważnym problemem zdrowotnym i ogromnie utrudnia życie chorym.
Jak dochodzi do uczulenia się na chrom?
Długo uważano, że podstawową przyczyną uczulenia jest częsty kontakt pacjentów z alergenem obecnym w bardzo wielu przedmiotach. Jednak okazało się, najważniejszą przyczyną alergizacji jest stały kontakt skóry z substancjami zawierającymi dużo specyficznych związków tego metalu - takich na przykład, jakie występują w cemencie, środkach myjących szkło ("chromianka"), w olejach przemysłowych, w niektórych farbach i zaprawach garbarskich, zapałkach, impregnatach do drewna, świeżym druku. W większości są to tzw. zagrożenia zawodowe.
Czy chrom w cemencie jest dużym zagrożeniem dla zdrowia?
Tak, ten związek chemiczny w jakim występuje chrom w cemencie stanowi duże zagrożenie dla zdrowia. Przykładem jest opisany na wstępie przypadek uczulenia na związek metalu zawarty w cemencie stosunkowo częstego wśród murarzy. Testy skórne przeprowadzone wśród murarzy z dużym stażem pracy - dowodzą powszechności uczulenia na ten silny alergen. Nadwrażliwość na związki chromu stwierdzono, aż u czterech na pięciu robotników budowlanych.( !) W Dani i Finlandii, gdzie już od lat 80-tych wprowadzono obowiązkowo "cement hipoalergiczny" - tj. bez zawartości alergizujących związków chromu - wyraźnie zmalało uczulenie na ten metal, dotąd częste u murarzy i innych pracowników budowlanych.
Jakie inne grupy zawodowe są narażone na uczulenie się związkami chromu?
Dużą grupą zawodową narażoną na uczulenie się chromem są mechanicy samochodowi, blacharze, tokarze, maszyniści i inne osoby stykające się z olejami przemysłowymi. Chrom jest niekiedy dodawany do tych produktów, jako środek zapobiegające korozji. A prawie zawsze pojawia się, jako zanieczyszczenie podczas mechanicznej obróbki metali. Alergizują także płyny galwanizerskie i powierzchnie galwanizowanych metali.
Czy są inne źródła uczuleń chromem?
Analizując źródła alergii na chrom stwierdzono, że częstą przyczyną uczulenia jest skóra garbowana związkami tego metalu. W Dani, z 79 osób używających takiej skóry uczulonych na metal okazało się 19 osób. ( dla 14 źródłem alergenu były buty; dla 4 - rękawice; a dla 2 - inne wyroby skórzane.). W analogicznych badaniach w Warszawie (przed 1980 r) uczulonych na garbnik skóry zawierający chrom było ponad 80% osób. Współcześnie zmieniła się zasadniczo technologia garbowania skóry (zmniejszono poważnie udział związków chromu) i obecnie stwierdza się uczulenie tylko u 15% badanych. Zwykle są to osoby z bardzo silną alergią (nadwrażliwością) na chrom, tj. reagujące na stężenie 50 razy mniejsze od tego, które standardowo uczula.
Chrom jako metal nie szkodzi zdrowiu, dlaczego zatem jest alergenem?
Chrom metaliczny jest całkowicie pozbawiony własności uczulających, a nawet w niewielkich ilościach jest niezbędnym biopierwiastkiem umożliwiającym ważne procesy metaboliczne (uczestniczy w metabolizmie glukozy, składnik wielu enzymów). Trzeba jednak pamiętać, że pot, ślina i osocze krwi, jak też technologie przemysłowe (cement, garbniki, itp.) mogą przekształcać ten metal w związki będące bardzo silnymi alergenami kontaktowymi. Rola śliny jest w tym przekształceniu szczególnie ważna, gdyż często stykamy się z chromem w pożywieniu i wodzie pitnej.
Jakich potraw bogatych w chrom powinny unikać osoby szczególnie nadwrażliwe na ten metal?
Przede wszystkim należy unikać wątroby cielęcej, kurczaków, otrąb i kiełków pszennych, drożdży piwnych - które zalicza się do szczególnie zasobnych w chrom pokarmów.
KOBALT, ZŁOTO
Czy możliwe jest uczulenie na kobalt?
Tak, ale rzadko ten alergen jest wyłączną przyczyną wyprysku alergicznego. Zwykle uczulenie na kobalt współistnieje z uczuleniem na chrom lub nikiel, co wynika ze wspólnych źródeł tych alergenów. Stosuje się też podobne postępowanie w unikaniu alergenów i leczeniu.
Czy metale szlachetne nie uczulają?
Tak uważano do niedawna, mając na myśli zwłaszcza złoto. Jednak ostatnio przy pomocy czułych testów skórnych zaobserwowano, że ten szlachetny metal wywołuje alergiczny wyprysk kontaktowy u dość licznej grupy osób chorych na alergiczny wyprysk kontaktowy(od 1 do 23%) (!) Z biżuterii najczęściej uczulają złote kolczyki, a drugim miejscu pierścionki. Alergia na złoto jest szczególnie nasilona latem, kiedy to obfity pot wyługowuje metal.
Czy złoto - składnik leków przeciwreumatycznych - może uczulać?
Odkąd w latach 70-tych złoto stało się lekiem podawanym w reumatoidalnym zapaleniu stawów zauważono, że leczenie nim może wywoływać niepożądane odczyny ze strony różnych narządów. Choć długo powątpiewano, czy obserwowane zmiany mają charakter alergii, to jednak za takim przypuszczeniem przemawiają obserwacje. Zdarza się np., że u chorej po wstrzyknięciu złota występuje wyprysk alergiczny w miejscu dawnego kontaktu z biżuterią, której noszenie dotąd jej nie szkodziło.
WYROBY CHEMICZNE A KONTAKTOWE ZAPALENIE SKÓRY
Nowe technologie wywołują jakościowe zmiany w chemii domowej, warunkach pracy, chemicznym składzie leków. Wskutek tego duże grupy ludności stykają się z nowymi alergenami, na które liczba uczuleń niekiedy szybko rośnie. Znane są jednak alergeny, które od dziesięcioleci wywołują wyprysk kontaktowy z niezmienną częstością. Zdarza się też, że dzięki współczesnym, czułym testom skórnym odkrywa się alergizację substancjami dotąd uznawanymi za bezpieczne, jak choćby wspomnianym wyżej złotem.
Jakie związki chemiczne najczęściej nas uczulają?
Za uczulające substancje chemiczne uważa się najczęściej: składniki gumy, (lateks, przyspieszacze wulkanizacji, antyutleniacze),: opony, uszczelki; żywice epoksydowe (zwłaszcza utwardzacze do lakierów), rozpuszczalniki (terpentyna), związki akrylowe, barwniki ubrań, itp.
Żywice epoksydowe
Żywice epoksydowe są źródłem zagrożenia zawodowego, dla osób używających je w swojej pracy. Alergiczny kontaktowy wyprysk obejmuje wówczas najczęściej twarz. Źródłem uczulenia są same żywice, jak też substancje lotne wydzielające się z utwardzaczy. Obecnie zasięg uczulenia na ten alergen się zmniejsza, gdyż robotnicy, w następstwie automatyzacji i hermetyzacji produkcji, mają coraz mniejszy bezpośredni kontakt z żywicami epoksydowymi. Niestety nadal możliwe jest uczulenie konsumentów, gdyż stwierdza się, że żywice te są dodawane do innych tworzyw sztucznych (np. PCV) i mogą stać się częścią plastikowych oprawek okularów, plastikowych rękawic, laminatów, itp.
Gumy i wyroby gumowe
Alergia na gumę jest spotykana często, gdyż uczula nie jeden, lecz kilka jej składników: przyspieszacze wulkanizacji, antyutleniacze, lateks, a liczba wyrobów gumowych stale rośnie. Przyspieszacze wulkanizacji i antyutleniacze wywołują wyłącznie wyprysk kontaktowy, nie wywołują innych rodzajów alergii. Te alergeny kontaktowe uczulają najczęściej pracowników zakładów wytwórczych i usługowych produkujących wyroby gumowe. Specyficznym problemem zdrowotnym stała się w ostatnich latach alergia na lateks.
Uczulenie na lateks
Ten alergen kontaktowy - składnik gumy - jest naturalną substancją, otrzymywaną z drzew Hevea brasiliensis. Zawiera ono obok innych składników białko roślinne, które silnie uczula. Do szybkiego wzrostu uczuleń na lateks przyczyniła się w ostatnich latach profilaktyka przeciw AIDS. Jej zasadą jest stosowanie prezerwatyw, oraz gumowych rękawic przez personel medyczny (w tym dentystyczny). Alergia na lateks ma różnorodne objawy, których jednym z najczęstszych jest kontaktowe zapalenie skóry, zapalenie spojówek, a nawet astma. Pewna, niewielka część uczulonych na lateks cierpi również na alergiczny wyprysk kontaktowy.
Gdzie lokalizują się zmiany skórne wywołane wyrobami gumowymi?
Umiejscowienie zmian na skórze całych stóp i podudzi z wyraźną granicą poniżej kolan, u osób używających w pracy wysokich butów gumowych, sugeruje uczulenie na buty gumowe. U pracowników zakładów wulkanizacyjnych kontaktowy wyprysk alergiczny dotyczy najczęściej rąk i twarzy.
Terpentyna
Terpentyna - popularny rozpuszczalnik farb, składnik past do podłogi, maści, itp.- stanowiła niegdyś poważne źródło uczuleń. Główną lokalizacją zmian skórnych pod wpływem terpentyny są ręce i nogi. Test skórny na ten alergen kontaktowy był w latach 70-tych standardem. W ostatnich dekadach częstość tego uczulenia zasadniczo zmalała na skutek upowszechnienia się tańszych rozpuszczalników organicznych. Dotyczy to również Polski, a ostatnie dane dotyczące uczuleń w Polsce na ten alergen wykazują ogromny spadek.
Związki akrylowe
W tworzywach z plastiku uczulają związki akrylowe (np. metakrylan metylowy). Uczulenie występuje szczególnie często u zatrudnionych przy produkcji tych wyrobów, jak też u osób używających w pracy klejów akrylowych, czy farb akrylowych (malarze). Użytkownik uczula się rzadko, ponieważ po tzw. polimeryzacji związki akrylowe przestają być toksyczne chemicznie.
Ubrania, wyroby codziennego użytku.
Alergenami kontaktowymi mogą być włókna sztuczne wytwarzane z ropy naftowej. z tzw. poliestru, które znajdziemy w prawie każdej tkaninie ubraniowej tj. w koszulach, ubraniach, materiałach obiciowych, zasłonach, itp. Alergenem może być również polietylen, z którego są wytwarzane popularne pojemniki na żywność i napoje; jak również poliwinyle używane do wyrobu materiałów skóropodobnych, zasłon łazienkowych, osłon przewodów elektrycznych, itp. jak też poliuretany - popularne wypełniacze materacy, na których śpimy.
LEKI ALERGENAMI KONTAKTOWYMI?
LEKI
Jakie leki są częstymi alergenami kontaktowymi?
Do alergenów kontaktowych zalicza się niektóre leki - m.in. stosowane zewnętrznie - antybiotyki (neomycynę, gentamycynę, detreomycynę), vioform, kit pszczeli, balsam peruwiański, kortykosteroidy, sulfonamidy, leki przeciwgrzybicze, znieczulające.
Antybiotyki, środki przeciwbakteryjne.
Najczęściej kontaktowe zapalenie skóry jest związane ze stosowaniem neomycyny, antybiotyku stosowanego w wielu kremach i maściach. Alergiczny wyprysk kontaktowy może pojawić się także w wyniku miejscowego stosowania penicyliny. Przykładowo obecność zmian chorobowych na skórze powiek i wokół oczu może sugerować uczulenie na neomycynę (i rtęć), jeśli chory stosuje przewlekle krople do oczu. Te, bowiem substancje są częstymi składnikami kropli do oczu. Często uczulają też tetracykliny, (np.oksykort), ponieważ wiele maści i aerozoli z tym antybiotykiem jest sprzedawana bez recepty. Wśród specyfików przeciwbakteryjnych alergenami kontaktowymi są: pochodne hydroksychinolinowe (vioform). Zdarzają się uczulenia na jodynę i chlorheksydynę.
Kortykosteroidy
Nadwrażliwość na stosowane zewnętrznie kortykosteroidy dość długo trudno było wykazać, gdyż silny efekt farmakologiczny maskuje ich działanie alergizujące. Jednak badania u 7238 chorych na wyprysk kontaktowy ( w 17 ośrodkach europejskich) wykazały niezbicie, że uczulenie na ten lek występowało u 2,6% badanych. Najczęściej obserwowano je u chorych z atopowym zapaleniem skóry (21% uczuleń), z wypryskiem kontaktowym zawodowym (14%). U chorych tych zajęte były zwłaszcza ręce i podudzia, nieraz twarz, natomiast pozostałe okolice ciała - bardzo rzadko.
KOSMETYKI
Jakie kosmetyki mogą być alergenami kontaktowymi?
Kontaktowe zapalenie skóry może powodować bardzo szeroka gama kosmetyków - od cieni do powiek, aż po lakier do paznokci. Uczulają mieszaniny syntetyków zapachowych, niektóre olejki eteryczne, kalafonia, niektóre konserwanty kosmetyków, np. nipaginy.
JAK ROZPOZNAJEMY I LECZYMY ALERGICZNY WYPRYSK KONTAKTOWY?
Czy brak rozpoznania alergenów kontaktowych może być problemem zdrowotnym?
Tak i to bardzo poważnym. Wiele osób w Polsce z wypryskiem kontaktowym alergicznym latami nie zna szkodliwych czynników, które powodują ich niezdolność do pracy. Nieznajomość alergenów i w związku z tym niemożność ich unikania - wpływa na pogłębianie się choroby i na poważną utratę zdrowia.
Czy chory może sam rozpoznać alergen?
Niekiedy część chorych potrafi sama zidentyfikować uczulające substancje. Nie jest to jednak łatwe i w większości przypadków dopiero doświadczony alergolog-dermatolog potrafi naprowadzić chorego na przyczynę jego uczulenia.
Co utrudnia rozpoznanie przyczyny uczulenia?
Utrudnieniem jest podobieństwo objawów wyprysku kontaktowego alergicznego i niealergicznego. Rozpoznanie należy więc potwierdzać specjalnymi testami kontaktowymi.
Jaka jest procedura rozpoznania alergenu?
Zasadą jest wykonanie testów naskórkowych (tzw. próby płatkowe) w celu wykrycia konkretnego alergenu odpowiedzialnego za zmiany skórne.
Jak leczymy alergiczny wyprysk alergiczny?
Ciągle najskuteczniejszym lekarstwem jest unikanie alergenu - po jego uprzednim wykryciu. Stałe wyeliminowanie alergenu - np. poprzez zmianę wykonywanej pracy, czy staranne unikanie kontaktu z przedmiotami i substancjami, które uczulają - prowadzi do tego, że wypryski skórne powinny zaniknąć, a stan zdrowia ulec normalizacji. Niekiedy jednak wykrycie alergenu przeciąga się zbytnio w czasie. Zdarza się też, że całkowite unikanie kontaktu z alergenem nie jest niemożliwe. W takiej sytuacji powinniśmy podjąć leczenie farmakologiczne.
Jakie leki są pomocne w leczeniu wyprysku kontaktowego?
Leczenie miejscowe zależy od stopnia nasilenia zmian skórnych, tj. od tego, czy stan zapalny skóry jest ostry, czy przewlekły. W zależności od tego lekarz zastosuje okłady odkażające (roztwór taniny, azotanu srebra, antybiotyki w aerozolu, czy krótkotrwale działające kortykosteroidy). Leczenie ogólne opiera się na preparatach przeciwhistaminowych, które zmniejszają stan zapalny skóry i świąd. Jednym z najnowszych leków z tej grupy jest feksofenadyna. Kortykosteroidy stosuje się tylko w przypadku bardzo nasilonych zmian i nieustępowania ich pod wpływem leków antyhistaminowych.
Źródło: www.przychodnia.pl
Wyprysk kontaktowy, zwany popularnie egzemą jest schorzeniem skóry wywołanym przez kontakt z zewnętrznymi substancjami uczulającymi lub substancjami drażniącymi.
Substancje uczulające to tzw. alergeny kontaktowe (zwane też antygenami) , które wywołują wyprysk kontaktowy o charakterze alergicznym. Substancje drażniące to zwykle środki czystości, mydła, detergenty, itp. Objawy obydwu schorzeń są podobne - skóra wskutek ich oddziaływania staje się zaczerwieniona, pogrubiała i złuszcza się. W czasie zaostrzeń widoczne są podskórne grudki lub pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. W zmianach ostrych występuje nasilony rumień, pęcherzyki pękają, dając wysięk i nadżerki.
Jakie są różnice pomiędzy wypryskiem kontaktowym „z podrażnienia" -a wskutek uczulenia na alergen?
Wyprysk kontaktowy z podrażnienia powodują substancje, które niszczą lipidowo-kwasową osłonę ochronną skóry. Pozwala to wnikać do jej tkanek substancjom drażniącym - wspomnianym środkom czystości, detergentom i wielu innym toksycznym substancjom z jakimi się stykamy. Toteż wystąpienie objawów skórnych może dotknąć każdego i zależy tylko od stopnia natężenia czynnika drażniącego i czasu jego działania. Ta powszechność zagrożenia wypryskiem z podrażnienia, to pierwsza różnica między schorzeniami. Druga to większa częstość nawrotów wyprysku z podrażnienia. Pojawia się on ponownie nie tylko po kontakcie z pierwotną przyczyną, ale i pod wpływem wielu innych czynników drażniących. Natomiast alergiczny wyprysk kontaktowy wywołuje zwykle konkretny alergen (antygen). Toteż znając listę substancji najczęściej uczulających łatwiej go zidentyfikować i wyeliminować.
Jaki jest mechanizm alergii kontaktowej?
Choroba ma podłoże immunologiczne i jest związana z nadwrażliwością na tzw. małocząsteczkowe substancje chemiczne. Substancje te - niektóre antybiotyki (w postaci maści leczniczych), pewne metale z którymi styka się ciało (najczęściej nikiel, chrom.), niektóre kosmetyki, detergenty, itp. łączą się konwalencyjnie z białkami skóry. Powstałe kompleksy są źle znoszone przez organizm, który uznaje je za antygeny. Wówczas limfocyty T rozpoznają antygen, łączą się z nim swoistymi receptorami i zapoczątkowują proces zwalczania. Te grasiczozależne limfocyty przy kontakcie z alergenem wytwarzają populację tzw. limfocytów T - uczulonych na konkretny kompleks alergen-białko skóry. Ten typ uczulonych limfocytów jest odpowiedzialny za objawy chorobowe. Powyższy mechanizm powstawania alergii nazywamy „komórkowym" lub „opóźnionym".
Jak szybko i gdzie występują objawy chorobowe?
Alergiczny wyprysk kontaktowy pojawia się najczęściej w miejscu zetknięcia z uczulającą substancją, ale z opóźnieniem. Objawy chorobowe skóry pojawiają się nie wcześniej, niż na drugi dzień; zwykle jednak po 2-3 dniach. Skóra staje się wówczas zaczerwieniona, swędząca, często powstają na niej pęcherze lub grudki wysiękowe. Nasilenie zmian jest największe w miejscu kontaktu z substancją uczulającą, ale ich lokalizacja może być różna.
W jakim wieku chorujemy?
Częstość występowania kontaktowego zapalenia skóry u dorosłych jest większa niż u dzieci i osób w wieku podeszłym.
Jakie substancje najczęściej powodują alergiczny wyprysk kontaktowy?
Istnieje kilka tysięcy substancji chemicznych, które mogą wywoływać kontaktowe zapalenie skóry. Jednak najczęstszą przyczyna uczulenia są:
Metale: chrom, nikiel, (rzadziej: kobalt, rtęć, złoto).
Substancje chemiczne: składniki gumy, barwniki, żywice epoksydowe.
Leki stosowane zewnętrznie: antybiotyki (neomycyna, gentamycyna, detreomycyna), wioform, kit pszczeli, balsam peruwiański, kortykosteroidy.
Kosmetyki: mieszaniny syntetycznych związków zapachowych, olejki eteryczne, kalafonia, konserwanty.
JAKIE METALE UCZULAJĄ?
NIKIEL
Jak często uczula nikiel?
Nikiel uważany jest obecnie za najczęściej uczulający alergen kontaktowy. Metal ten uczula głównie w dwóch sytuacjach - przez zetknięcie się z przedmiotami niklowanymi oraz przez dotyk stopów, w skład, których wchodzi. Częściej uczula kobiety, niż mężczyzn, ze względu na noszenie przez nie sztucznej biżuterii z zawartością niklu - kolii, kolczyków, itp. (Patrz opisany na wstępie przypadek uczulenia młodej kobiety). Często daje zmiany odległe od miejsca stykania się z ciałem - tzw. idy niklowe.
Jakie wyroby z niklu najczęściej uczulają?
Metal ten występuje powszechnie w sztucznej biżuterii, sprzączkach pasków, haftkach staników, zegarkach noszonych na ręku, zamkach błyskawicznych, niektórych stopach metali. Lista uczulających wyrobów z niklu jest długa i na dobrą sprawę nie zawsze wiemy, że ten popularny składnik wielu stopów metali wchodzi w skład konkretnej biżuterii, czy oprawek okularów. Jednak na podstawie badań można sporządzić listę metalowych wyrobów, w których możemy się spodziewać obecności tego alergenu: (Podajemy ją począwszy od wyrobów, które częściej uczulają).
Zegarek w metalowej kopercie, kolczyki, zapinki stanika, pierścionki, podwiązki, okulary (metalowe oprawki), naszyjniki, podzespoły elektroniczne, okucia stolarskie, klamra paska, metalowe guziki, naparstek, monety, narzędzia dentystyczne, odczynniki chemiczne, maszyna dziewiarska, spinka do włosów, bransoletki, suwaki, nożyczki, klucze, długopisy, zapięcia butów, sztućce, itp.
Czy niewielkie ilości niklu w stopach z innymi metalami mogą uczulać?
Tak, nikiel jest bardzo silnym alergenem kontaktowym. Wystarczy kontakt skóry z jego niewielką ilością, nawet wówczas, kiedy jest w stopie z innymi metalami, aby wystąpił wyprysk skórny. Stwierdzono uczulenie na biżuterię zawierającą 99% 24 karatowego złota, a tylko minimalne ilości niklu (!) Osoby nadwrażliwe na nikiel uczulają się nawet tzw. białym złotem, będącym stopem szlachetnego kruszcu z różnymi metalami, w tym z niewielką domieszką niklu.
Kto jest najbardziej zagrożony uczuleniem na nikiel?
Po pierwsze, jak już wspomnieliśmy zagrożone są kobiety, ze względu na częsty kontakt z biżuterią zawierającą nikiel, zapinkami do bielizny, itp. Prawidłowość ta zachodzi we wszystkich krajach rozwiniętych. Ale w krajach trzeciego świata bywają proporcje odwrócone - tam, bowiem kobiety nie noszą biżuterii ze stopów niklu, a mężczyźni często noszą na rękach niklowane zegarki. Drugą grupę, w której alergia na nikiel jest szczególnie częsta, stanowią ludzie młodzi, (ze względu na częsty kontakt z tanią biżuterią z niklu), w tym szczególnie kobiety przed 30 rokiem życia - czego przykładem jest opisany na wstępie przypadek młodej kobiety. Po ukończeniu 60 lat nadwrażliwość na nikiel występuje już rzadko. Trzecią grupę osób zagrożonych uczuleniem na nikiel stanowią chorzy z atopią.
Czy możliwe jest uczulenie się na nikiel przez pokarm?
Tak, jest to osobliwością alergii na nikiel, że można się uczulić drogą doustną (a nawet wziewną, w niektórych zawodach). Drogą doustną możemy się uczulić, jeśli metal jest w stopie, z jakiego wykonano przewody wodociągowe, z których pijemy wodę. Przyczyną uczulenia może być też obfitość niklu w pokarmie. U części pacjentów uczulonych na ten metal może się pojawić wskutek tego świąd, wysiew zmian skórnych, jak też rozwój choroby, tj. zaostrzenie się ognisk wyprysku skórnego.
Jakich pokarmów obfitujących w nikiel należy unikać?
Dla osób silnie uczulonych opracowano specjalną dietę zalecającą unikanie śledzi, szparagów, fasoli, grzybów, cebuli, kukurydzy, szpinaku, pomidorów, grochu, sałaty, marchwi, gruszek, rabarbaru, kakao, czekolady i piwa, jako produktów spożywczych zawierających szczególnie dużo tego metalu.
CHROM
Jak częste jest uczulenie na chrom?
Chrom w Polsce był przez wiele lat najczęstszym alergenem kontaktowym. Od lat 80-tych odsetek osób uczulonych na ten metal nieco się zmniejszył. Jednak uczulenie to było i pozostaje nadal częstsze, niż w większości krajów Zachodu.
Czy uczulenie na chrom stanowi zagrożenie dla zdrowia?
Chrom jest silnym alergenem, który wywołuje przede wszystkim wyprysk kontaktowy, cechujący się przewlekłym przebiegiem i częstymi nawrotami. W związku z tym uczulenie na chrom jest poważnym problemem zdrowotnym i ogromnie utrudnia życie chorym.
Jak dochodzi do uczulenia się na chrom?
Długo uważano, że podstawową przyczyną uczulenia jest częsty kontakt pacjentów z alergenem obecnym w bardzo wielu przedmiotach. Jednak okazało się, najważniejszą przyczyną alergizacji jest stały kontakt skóry z substancjami zawierającymi dużo specyficznych związków tego metalu - takich na przykład, jakie występują w cemencie, środkach myjących szkło ("chromianka"), w olejach przemysłowych, w niektórych farbach i zaprawach garbarskich, zapałkach, impregnatach do drewna, świeżym druku. W większości są to tzw. zagrożenia zawodowe.
Czy chrom w cemencie jest dużym zagrożeniem dla zdrowia?
Tak, ten związek chemiczny w jakim występuje chrom w cemencie stanowi duże zagrożenie dla zdrowia. Przykładem jest opisany na wstępie przypadek uczulenia na związek metalu zawarty w cemencie stosunkowo częstego wśród murarzy. Testy skórne przeprowadzone wśród murarzy z dużym stażem pracy - dowodzą powszechności uczulenia na ten silny alergen. Nadwrażliwość na związki chromu stwierdzono, aż u czterech na pięciu robotników budowlanych.( !) W Dani i Finlandii, gdzie już od lat 80-tych wprowadzono obowiązkowo "cement hipoalergiczny" - tj. bez zawartości alergizujących związków chromu - wyraźnie zmalało uczulenie na ten metal, dotąd częste u murarzy i innych pracowników budowlanych.
Jakie inne grupy zawodowe są narażone na uczulenie się związkami chromu?
Dużą grupą zawodową narażoną na uczulenie się chromem są mechanicy samochodowi, blacharze, tokarze, maszyniści i inne osoby stykające się z olejami przemysłowymi. Chrom jest niekiedy dodawany do tych produktów, jako środek zapobiegające korozji. A prawie zawsze pojawia się, jako zanieczyszczenie podczas mechanicznej obróbki metali. Alergizują także płyny galwanizerskie i powierzchnie galwanizowanych metali.
Czy są inne źródła uczuleń chromem?
Analizując źródła alergii na chrom stwierdzono, że częstą przyczyną uczulenia jest skóra garbowana związkami tego metalu. W Dani, z 79 osób używających takiej skóry uczulonych na metal okazało się 19 osób. ( dla 14 źródłem alergenu były buty; dla 4 - rękawice; a dla 2 - inne wyroby skórzane.). W analogicznych badaniach w Warszawie (przed 1980 r) uczulonych na garbnik skóry zawierający chrom było ponad 80% osób. Współcześnie zmieniła się zasadniczo technologia garbowania skóry (zmniejszono poważnie udział związków chromu) i obecnie stwierdza się uczulenie tylko u 15% badanych. Zwykle są to osoby z bardzo silną alergią (nadwrażliwością) na chrom, tj. reagujące na stężenie 50 razy mniejsze od tego, które standardowo uczula.
Chrom jako metal nie szkodzi zdrowiu, dlaczego zatem jest alergenem?
Chrom metaliczny jest całkowicie pozbawiony własności uczulających, a nawet w niewielkich ilościach jest niezbędnym biopierwiastkiem umożliwiającym ważne procesy metaboliczne (uczestniczy w metabolizmie glukozy, składnik wielu enzymów). Trzeba jednak pamiętać, że pot, ślina i osocze krwi, jak też technologie przemysłowe (cement, garbniki, itp.) mogą przekształcać ten metal w związki będące bardzo silnymi alergenami kontaktowymi. Rola śliny jest w tym przekształceniu szczególnie ważna, gdyż często stykamy się z chromem w pożywieniu i wodzie pitnej.
Jakich potraw bogatych w chrom powinny unikać osoby szczególnie nadwrażliwe na ten metal?
Przede wszystkim należy unikać wątroby cielęcej, kurczaków, otrąb i kiełków pszennych, drożdży piwnych - które zalicza się do szczególnie zasobnych w chrom pokarmów.
KOBALT, ZŁOTO
Czy możliwe jest uczulenie na kobalt?
Tak, ale rzadko ten alergen jest wyłączną przyczyną wyprysku alergicznego. Zwykle uczulenie na kobalt współistnieje z uczuleniem na chrom lub nikiel, co wynika ze wspólnych źródeł tych alergenów. Stosuje się też podobne postępowanie w unikaniu alergenów i leczeniu.
Czy metale szlachetne nie uczulają?
Tak uważano do niedawna, mając na myśli zwłaszcza złoto. Jednak ostatnio przy pomocy czułych testów skórnych zaobserwowano, że ten szlachetny metal wywołuje alergiczny wyprysk kontaktowy u dość licznej grupy osób chorych na alergiczny wyprysk kontaktowy(od 1 do 23%) (!) Z biżuterii najczęściej uczulają złote kolczyki, a drugim miejscu pierścionki. Alergia na złoto jest szczególnie nasilona latem, kiedy to obfity pot wyługowuje metal.
Czy złoto - składnik leków przeciwreumatycznych - może uczulać?
Odkąd w latach 70-tych złoto stało się lekiem podawanym w reumatoidalnym zapaleniu stawów zauważono, że leczenie nim może wywoływać niepożądane odczyny ze strony różnych narządów. Choć długo powątpiewano, czy obserwowane zmiany mają charakter alergii, to jednak za takim przypuszczeniem przemawiają obserwacje. Zdarza się np., że u chorej po wstrzyknięciu złota występuje wyprysk alergiczny w miejscu dawnego kontaktu z biżuterią, której noszenie dotąd jej nie szkodziło.
WYROBY CHEMICZNE A KONTAKTOWE ZAPALENIE SKÓRY
Nowe technologie wywołują jakościowe zmiany w chemii domowej, warunkach pracy, chemicznym składzie leków. Wskutek tego duże grupy ludności stykają się z nowymi alergenami, na które liczba uczuleń niekiedy szybko rośnie. Znane są jednak alergeny, które od dziesięcioleci wywołują wyprysk kontaktowy z niezmienną częstością. Zdarza się też, że dzięki współczesnym, czułym testom skórnym odkrywa się alergizację substancjami dotąd uznawanymi za bezpieczne, jak choćby wspomnianym wyżej złotem.
Jakie związki chemiczne najczęściej nas uczulają?
Za uczulające substancje chemiczne uważa się najczęściej: składniki gumy, (lateks, przyspieszacze wulkanizacji, antyutleniacze),: opony, uszczelki; żywice epoksydowe (zwłaszcza utwardzacze do lakierów), rozpuszczalniki (terpentyna), związki akrylowe, barwniki ubrań, itp.
Żywice epoksydowe
Żywice epoksydowe są źródłem zagrożenia zawodowego, dla osób używających je w swojej pracy. Alergiczny kontaktowy wyprysk obejmuje wówczas najczęściej twarz. Źródłem uczulenia są same żywice, jak też substancje lotne wydzielające się z utwardzaczy. Obecnie zasięg uczulenia na ten alergen się zmniejsza, gdyż robotnicy, w następstwie automatyzacji i hermetyzacji produkcji, mają coraz mniejszy bezpośredni kontakt z żywicami epoksydowymi. Niestety nadal możliwe jest uczulenie konsumentów, gdyż stwierdza się, że żywice te są dodawane do innych tworzyw sztucznych (np. PCV) i mogą stać się częścią plastikowych oprawek okularów, plastikowych rękawic, laminatów, itp.
Gumy i wyroby gumowe
Alergia na gumę jest spotykana często, gdyż uczula nie jeden, lecz kilka jej składników: przyspieszacze wulkanizacji, antyutleniacze, lateks, a liczba wyrobów gumowych stale rośnie. Przyspieszacze wulkanizacji i antyutleniacze wywołują wyłącznie wyprysk kontaktowy, nie wywołują innych rodzajów alergii. Te alergeny kontaktowe uczulają najczęściej pracowników zakładów wytwórczych i usługowych produkujących wyroby gumowe. Specyficznym problemem zdrowotnym stała się w ostatnich latach alergia na lateks.
Uczulenie na lateks
Ten alergen kontaktowy - składnik gumy - jest naturalną substancją, otrzymywaną z drzew Hevea brasiliensis. Zawiera ono obok innych składników białko roślinne, które silnie uczula. Do szybkiego wzrostu uczuleń na lateks przyczyniła się w ostatnich latach profilaktyka przeciw AIDS. Jej zasadą jest stosowanie prezerwatyw, oraz gumowych rękawic przez personel medyczny (w tym dentystyczny). Alergia na lateks ma różnorodne objawy, których jednym z najczęstszych jest kontaktowe zapalenie skóry, zapalenie spojówek, a nawet astma. Pewna, niewielka część uczulonych na lateks cierpi również na alergiczny wyprysk kontaktowy.
Gdzie lokalizują się zmiany skórne wywołane wyrobami gumowymi?
Umiejscowienie zmian na skórze całych stóp i podudzi z wyraźną granicą poniżej kolan, u osób używających w pracy wysokich butów gumowych, sugeruje uczulenie na buty gumowe. U pracowników zakładów wulkanizacyjnych kontaktowy wyprysk alergiczny dotyczy najczęściej rąk i twarzy.
Terpentyna
Terpentyna - popularny rozpuszczalnik farb, składnik past do podłogi, maści, itp.- stanowiła niegdyś poważne źródło uczuleń. Główną lokalizacją zmian skórnych pod wpływem terpentyny są ręce i nogi. Test skórny na ten alergen kontaktowy był w latach 70-tych standardem. W ostatnich dekadach częstość tego uczulenia zasadniczo zmalała na skutek upowszechnienia się tańszych rozpuszczalników organicznych. Dotyczy to również Polski, a ostatnie dane dotyczące uczuleń w Polsce na ten alergen wykazują ogromny spadek.
Związki akrylowe
W tworzywach z plastiku uczulają związki akrylowe (np. metakrylan metylowy). Uczulenie występuje szczególnie często u zatrudnionych przy produkcji tych wyrobów, jak też u osób używających w pracy klejów akrylowych, czy farb akrylowych (malarze). Użytkownik uczula się rzadko, ponieważ po tzw. polimeryzacji związki akrylowe przestają być toksyczne chemicznie.
Ubrania, wyroby codziennego użytku.
Alergenami kontaktowymi mogą być włókna sztuczne wytwarzane z ropy naftowej. z tzw. poliestru, które znajdziemy w prawie każdej tkaninie ubraniowej tj. w koszulach, ubraniach, materiałach obiciowych, zasłonach, itp. Alergenem może być również polietylen, z którego są wytwarzane popularne pojemniki na żywność i napoje; jak również poliwinyle używane do wyrobu materiałów skóropodobnych, zasłon łazienkowych, osłon przewodów elektrycznych, itp. jak też poliuretany - popularne wypełniacze materacy, na których śpimy.
LEKI ALERGENAMI KONTAKTOWYMI?
LEKI
Jakie leki są częstymi alergenami kontaktowymi?
Do alergenów kontaktowych zalicza się niektóre leki - m.in. stosowane zewnętrznie - antybiotyki (neomycynę, gentamycynę, detreomycynę), vioform, kit pszczeli, balsam peruwiański, kortykosteroidy, sulfonamidy, leki przeciwgrzybicze, znieczulające.
Antybiotyki, środki przeciwbakteryjne.
Najczęściej kontaktowe zapalenie skóry jest związane ze stosowaniem neomycyny, antybiotyku stosowanego w wielu kremach i maściach. Alergiczny wyprysk kontaktowy może pojawić się także w wyniku miejscowego stosowania penicyliny. Przykładowo obecność zmian chorobowych na skórze powiek i wokół oczu może sugerować uczulenie na neomycynę (i rtęć), jeśli chory stosuje przewlekle krople do oczu. Te, bowiem substancje są częstymi składnikami kropli do oczu. Często uczulają też tetracykliny, (np.oksykort), ponieważ wiele maści i aerozoli z tym antybiotykiem jest sprzedawana bez recepty. Wśród specyfików przeciwbakteryjnych alergenami kontaktowymi są: pochodne hydroksychinolinowe (vioform). Zdarzają się uczulenia na jodynę i chlorheksydynę.
Kortykosteroidy
Nadwrażliwość na stosowane zewnętrznie kortykosteroidy dość długo trudno było wykazać, gdyż silny efekt farmakologiczny maskuje ich działanie alergizujące. Jednak badania u 7238 chorych na wyprysk kontaktowy ( w 17 ośrodkach europejskich) wykazały niezbicie, że uczulenie na ten lek występowało u 2,6% badanych. Najczęściej obserwowano je u chorych z atopowym zapaleniem skóry (21% uczuleń), z wypryskiem kontaktowym zawodowym (14%). U chorych tych zajęte były zwłaszcza ręce i podudzia, nieraz twarz, natomiast pozostałe okolice ciała - bardzo rzadko.
KOSMETYKI
Jakie kosmetyki mogą być alergenami kontaktowymi?
Kontaktowe zapalenie skóry może powodować bardzo szeroka gama kosmetyków - od cieni do powiek, aż po lakier do paznokci. Uczulają mieszaniny syntetyków zapachowych, niektóre olejki eteryczne, kalafonia, niektóre konserwanty kosmetyków, np. nipaginy.
JAK ROZPOZNAJEMY I LECZYMY ALERGICZNY WYPRYSK KONTAKTOWY?
Czy brak rozpoznania alergenów kontaktowych może być problemem zdrowotnym?
Tak i to bardzo poważnym. Wiele osób w Polsce z wypryskiem kontaktowym alergicznym latami nie zna szkodliwych czynników, które powodują ich niezdolność do pracy. Nieznajomość alergenów i w związku z tym niemożność ich unikania - wpływa na pogłębianie się choroby i na poważną utratę zdrowia.
Czy chory może sam rozpoznać alergen?
Niekiedy część chorych potrafi sama zidentyfikować uczulające substancje. Nie jest to jednak łatwe i w większości przypadków dopiero doświadczony alergolog-dermatolog potrafi naprowadzić chorego na przyczynę jego uczulenia.
Co utrudnia rozpoznanie przyczyny uczulenia?
Utrudnieniem jest podobieństwo objawów wyprysku kontaktowego alergicznego i niealergicznego. Rozpoznanie należy więc potwierdzać specjalnymi testami kontaktowymi.
Jaka jest procedura rozpoznania alergenu?
Zasadą jest wykonanie testów naskórkowych (tzw. próby płatkowe) w celu wykrycia konkretnego alergenu odpowiedzialnego za zmiany skórne.
Jak leczymy alergiczny wyprysk alergiczny?
Ciągle najskuteczniejszym lekarstwem jest unikanie alergenu - po jego uprzednim wykryciu. Stałe wyeliminowanie alergenu - np. poprzez zmianę wykonywanej pracy, czy staranne unikanie kontaktu z przedmiotami i substancjami, które uczulają - prowadzi do tego, że wypryski skórne powinny zaniknąć, a stan zdrowia ulec normalizacji. Niekiedy jednak wykrycie alergenu przeciąga się zbytnio w czasie. Zdarza się też, że całkowite unikanie kontaktu z alergenem nie jest niemożliwe. W takiej sytuacji powinniśmy podjąć leczenie farmakologiczne.
Jakie leki są pomocne w leczeniu wyprysku kontaktowego?
Leczenie miejscowe zależy od stopnia nasilenia zmian skórnych, tj. od tego, czy stan zapalny skóry jest ostry, czy przewlekły. W zależności od tego lekarz zastosuje okłady odkażające (roztwór taniny, azotanu srebra, antybiotyki w aerozolu, czy krótkotrwale działające kortykosteroidy). Leczenie ogólne opiera się na preparatach przeciwhistaminowych, które zmniejszają stan zapalny skóry i świąd. Jednym z najnowszych leków z tej grupy jest feksofenadyna. Kortykosteroidy stosuje się tylko w przypadku bardzo nasilonych zmian i nieustępowania ich pod wpływem leków antyhistaminowych.
Źródło: www.przychodnia.pl
Zapraszam na internetową encyklopedie KS Cracovia - http://www.wikipasy.pl
Krzysztof Piekarz
Andromedaa
